Badania
EBP i statystyki
11 listopada 2024 r.
Masywne nieodwracalne zerwania mankietu rotatorów - osiąganie skutecznych wyników fizjoterapii
Wprowadzenie
Masywne, nieodwracalne naderwania stożka rotatorów w ramach bólu barku związanego ze stożkiem rotatorów są wyniszczające i mogą prowadzić do bólu, zmniejszonego zakresu ruchu, a tym samym pogorszenia jakości życia. W literaturze opisano zarówno fizjoterapię, jak i interwencje chirurgiczne, ale określenie, którzy pacjenci odniosą największe korzyści z fizjoterapii, pozostaje wyzwaniem. Badanie miało na celu wypełnienie tej luki poprzez przeprowadzenie badania Delphi w celu osiągnięcia konsensusu ekspertów w zakresie czynników predykcyjnych odpowiedzi na fizjoterapię w tej populacji pacjentów z masywnymi naderwaniami stożka rotatorów.
Metody
W badaniu Delphi wzięło udział wielu ekspertów zajmujących się fizjoterapią i chirurgią ortopedyczną. W badaniu Delphi dąży się do osiągnięcia konsensusu na określony temat poprzez niezależne i anonimowe zbieranie opinii ekspertów. Przedstawione dowody muszą przejść przez trzy rundy, w których konsensus może zostać osiągnięty dopiero po osiągnięciu określonego progu zgodności. W tym badaniu zebrano dowody dotyczące nieodwracalnych masywnych naderwań mankietu rotatorów.
Kwalifikującymi się uczestnikami byli fizjoterapeuci z co najmniej dziesięcioletnim doświadczeniem w fizjoterapii układu mięśniowo-szkieletowego lub badaniach z obciążeniem klinicznym oraz chirurdzy ortopedzi specjalizujący się w chirurgii barku lub badaniach połączonych z obciążeniem klinicznym.
W rundzie 1 eksperci przedstawili co najmniej sześć czynników, które ich zdaniem były związane z udaną lub nieudaną reakcją na fizjoterapię. Pomyślną odpowiedź na fizjoterapię zdefiniowano jako:
- Pacjent decyduje, że nie potrzebuje już operacji i/lub
- Odzyskanie wystarczającego, bezbolesnego zakresu ruchu nad głową, aby umożliwić im wykonywanie ważnych dla nich codziennych czynności.
Zidentyfikowane predyktory zostały ocenione w rundzie 2 i ocenione przez uczestników za pomocą skali Likerta, aby ocenić ich znaczenie w przewidywaniu wyników fizjoterapii.
W rundzie 3 uczestnicy otrzymali informacje zwrotne z rundy 2 i zostali poproszeni o ocenę możliwości modyfikacji każdego predyktora przez fizjoterapeutów.
Wyniki
Osiemdziesięciu ośmiu ekspertów ukończyło Rundę 1, a 70 uczestników pozostało w Rundzie 3, co stanowi wskaźnik retencji na poziomie 79,54%. Początkowo wygenerowano 344 stwierdzenia, z których w Rundzie 1 zidentyfikowano 45 predyktorów. Dwadzieścia dwa czynniki predykcyjne osiągnęły konsensus jako ważne dla przewidywania wyników fizjoterapii, a spośród nich 12 czynników uznano za modyfikowalne przez fizjoterapeutów. Można je podzielić na 4 czynniki kliniczne i 8 czynników związanych z pacjentem.
Według ekspertów, aby przewidzieć wyniki fizjoterapii u pacjentów z masywnymi, nieodwracalnymi naderwaniami stożka rotatorów, należy wziąć pod uwagę następujące czynniki. Zwróć uwagę, że czynnik przewidujący pomyślny wynik jest oznaczony znakiem "+", a czynnik przewidujący niepomyślny wynik jest oznaczony znakiem "-".
Modyfikowalne (przez fizjoterapeutów) czynniki pacjenta:
- Pozytywne oczekiwania: +
- Wysoki poziom motywacji do uczestnictwa: +
- Posiadanie realistycznych oczekiwań: +
- Kinezjofobia: -
- Kliniczne dowody na wytwarzanie siły w pozostałych nienaruszonych częściach stożka rotatorów: +
- Dobry pasywny zakres ruchu: +
- Zdolność pacjenta do osiągnięcia dobrego zakresu aktywnego zgięcia barku w pozycji leżącej na plecach: +
- Wczesna interwencja z fizjoterapią: +
Modyfikowalne (przez fizjoterapeutów) czynniki kliniczne:
- Wystarczająca dawka i jakość zaleceń dotyczących ćwiczeń: +
- Zdolność fizjoterapeuty do zapewnienia wysokiej jakości wyjaśnień: +
- Realistyczne i oparte na współpracy ustalanie celów ukierunkowanych konkretnie na cele pacjenta: +
- Silny sojusz terapeutyczny między pacjentem a fizjoterapeutą: +
Sprawdź nasze kursy barku, aby opanować tę umiejętność i samemu zostać ekspertem w dziedzinie fizjoterapii!
Niemodyfikowalne (przez fizjoterapeutów) czynniki związane z pacjentem:
- Wysoki poziom katastrofizowania: -
- Obecność rozległego bólu: -
- Wysoki poziom poczucia własnej skuteczności: +
- Obecność całkowitego zerwania mięśnia podłopatkowego: -
- Obecność depresji lub lęku: -
- Pacjent mający wcześniejsze pozytywne doświadczenia z fizjoterapią: +
- Aktywność fizyczna i aktywne hobby: +
- Wysoki poziom bólu podstawowego: -
- Zapalenie stawów/artropatia stawu ramiennego: -
- Silne przekonania biomechaniczne, szczególnie dotyczące uszkodzeń ścięgien: -
Kluczowe niemodyfikowalne predyktory:
- Łza podłopatkowa: Czynnik biomechaniczny zidentyfikowany jako predyktor słabych wyników.
- Artropatia stawu ramiennego: Zmiany strukturalne w stawie, które ograniczają reakcję na fizjoterapię.
- Czynniki biomechaniczne: Dobry pasywny i aktywny zakres ruchu (zwłaszcza w pozycji leżącej) oraz wytwarzanie siły przez nienaruszone części mankietu rotatorów były związane z lepszymi wynikami.
Pytania i przemyślenia
W przypadku niektórych czynników nie osiągnięto konsensusu co do tego, czy można je modyfikować, czy też nie, lub czy są one ważne, czy też nie. Czasami chirurdzy i fizjoterapeuci nie zgadzali się ze sobą. Dotyczyło to następujących czynników:
- Katastrofizm: chirurdzy postrzegali go jako czynnik niemodyfikowalny, ale fizjoterapeuci wskazywali go jako czynnik modyfikowalny. Różnica może polegać na tym, że fizjoterapeuci spędzają znacznie więcej czasu ze swoimi pacjentami niż chirurdzy.
- Poczucie własnej skuteczności: ponownie, chirurdzy wskazali, że tego czynnika nie można modyfikować, podczas gdy fizjoterapeuci wskazali, że są w stanie poprawić poczucie własnej skuteczności.
- Wysoki poziom bólu podstawowego: Chirurdzy uznali to za ważny czynnik do rozważenia, ale fizjoterapeuci nie. Chodzi o to, że chirurdzy prawdopodobnie przyjmują więcej pacjentów, którzy wcześniej próbowali fizjoterapii z niezadowalającymi wynikami fizjoterapii lub którzy nie tolerowali fizjoterapii z powodu bólu
- Silne przekonania biomedyczne dotyczące uszkodzeń ścięgien: fizjoterapeuci wskazali, że te przekonania są ważne i modyfikowalne, podczas gdy chirurdzy postrzegają je jako nieistotne i niemodyfikowalne przez fizjoterapeutów.
Może to częściowo wynikać z faktu, że fizjoterapeuci i chirurdzy ortopedzi spotykają się z różnymi profilami pacjentów lub pacjentami na innych etapach cierpienia z powodu masywnych, nieodwracalnych naderwań stożka rotatorów lub spędzają więcej czasu ze swoimi pacjentami.
Porozmawiaj ze mną
Wykorzystując metodologię konsensusu Delphi, badanie to daje nam ramy do gromadzenia i analizowania opinii ekspertów. Ważne jest, aby zbadać te czynniki bardziej dogłębnie w badaniach prospektywnych.
Różnice w kontekście klinicznym i geograficznym mogą wpływać na perspektywy ekspertów. Badanie to koncentrowało się na ekspertach z krajów o wysokich i średnich dochodach, ponieważ w krajach o niskich dochodach często stosuje się inne metody leczenia. Może to oznaczać, że wyciągnięte tutaj wnioski mogą nie zostać zachowane w krajach o niższych dochodach.
Wyniki tego badania są bardzo istotne dla fizjoterapeutów pracujących z pacjentami cierpiącymi na masywne, nieodwracalne naderwania stożka rotatorów w warunkach klinicznych, w których dostępny jest dostęp zarówno do opcji chirurgicznych, jak i niechirurgicznych. Jednak wyniki te mogą mieć mniejsze zastosowanie w warunkach, w których opcje chirurgiczne są ograniczone lub w których pacjenci mają różne oczekiwania dotyczące opieki zdrowotnej.
Wiadomości do domu
W przypadku pacjentów cierpiących na masywne, nieodwracalne naderwania stożka rotatorów, ocena fizjoterapeutyczna powinna koncentrować się na testowaniu pasywnego zakresu ruchu, testowaniu aktywnego zakresu ruchu w pozycji leżącej oraz pomiarze siły wytwarzanej przez pozostałe nieuszkodzone części stożka rotatorów. Są to kluczowe czynniki biomechaniczne, które mogą pomóc w identyfikacji pacjentów, u których istnieje wysokie prawdopodobieństwo poprawy dzięki fizjoterapii. Możesz wykorzystać te informacje do optymalnego dawkowania programu ćwiczeń. Jeśli potrafisz dostosować wysokiej jakości program, możesz mieć przed sobą pacjenta, który pozytywnie zareaguje na twoje leczenie. Jeśli możesz dalej pracować nad poprawą kinezjofobii, oczekiwań pacjenta, katastrofizowania, poczucia własnej skuteczności i motywacji oraz zmniejszyć poziom lęku / depresji, a także obniżyć biomedyczne przekonania dotyczące uszkodzeń ścięgien, wyznaczasz ścieżkę do sukcesu leczenia. Jako fizjoterapeuta możesz poprawić wyniki leczenia, komunikując się o stanie masywnych, nieodwracalnych naderwań mankietu rotatorów na wysokim poziomie, budując silną współpracę terapeutyczną, ustalając realistyczne oczekiwania i dostosowując realistyczne i konkretne cele funkcjonalne we współpracy z pacjentem. Nie zapomnij też o zmniejszeniu bólu podstawowego za pomocą określonych technik i motywowaniu pacjenta do aktywności fizycznej!
Odniesienie
Dowiedz się więcej
Ból barku związany z mankietem rotatorów
Odcinek 050: Niestabilne ramię z Anju Jaggi
Wywołać ból, aby złagodzić ból związany z mankietem rotatorów?
NAUCZ SIĘ ODRÓŻNIAĆ FAKTY OD FIKCJI
Nagradzany wiodący światowy ekspert w dziedzinie barku Filip Struyf zabierze Cię na 5-dniowy kurs wideo, aby obalić wiele mitów na temat barku, które uniemożliwiają Ci zapewnienie najlepszej opieki pacjentom z bólem barku.
