Wprowadzenie

Masa i funkcja mięśni odgrywają ważną rolę w utrzymaniu niezależności fizycznej i ogólnego stanu zdrowia w późniejszym życiu. Masa mięśniowa i funkcja mięśni naturalnie zmniejszają się wraz z wiekiem, co może mieć kilka szkodliwych skutków dla danej osoby, w tym zmniejszoną mobilność, zwiększone ryzyko upadków i utratę niezależności w wykonywaniu codziennych zadań. Zrozumienie, w jaki sposób masa i funkcja mięśni wpływają na niezależność fizyczną, ma kluczowe znaczenie dla projektowania skutecznych terapii i strategii promowania zdrowego starzenia się i unikania lub opóźniania pojawienia się zależności fizycznej. Celem tego badania było zbadanie niezależnych i synergicznych powiązań między masą mięśniową i funkcją mięśni a zwiększonym ryzykiem utraty niezależności fizycznej w późniejszym okresie życia. Naukowcy chcieli przyjrzeć się związkowi między tymi elementami i temu, jak mogą one wpływać na zdolność jednostki do utrzymania fizycznej niezależności wraz z wiekiem. Informacje z tego badania można wykorzystać do sformułowania zaleceń dotyczących znaczenia utrzymania funkcji mięśni u osób starszych, ponieważ masa mięśniowa z pewnością zmniejszy się wraz z procesem starzenia.

Metody

W tym przekrojowym badaniu naukowcy zebrali dane od dużej populacji osób mieszkających w społeczności w Portugalii w wieku od 65 lat, aby ocenić związek między masą mięśniową, funkcją mięśni i ryzykiem utraty niezależności fizycznej.

Uzyskane pomiary obejmowały:

• Waga i wzrost do obliczenia wskaźnika masy ciała (BMI)
• Masę mięśni szkieletowych oszacowano za pomocą równania i skorygowano o wzrost podniesiony do kwadratu w celu obliczenia wskaźnika mięśni szkieletowych. Niska masa mięśniowa została zdefiniowana jako wynik w dolnym 20. percentylu. W tej próbie wartość graniczna wynosiła 9,1 kg/m2 dla mężczyzn i 6,5 kg/m2 dla kobiet.
• Funkcję mięśni oceniono za pomocą 30-sekundowego testu stania na krześle. Niska sprawność mięśni została zdefiniowana jako osoba z wynikiem w 20. percentylu dla każdej płci i dostosowana do wieku i wskaźnika mięśni szkieletowych.
• Niezależność fizyczną oceniano za pomocą 12-punktowego kwestionariusza samoopisowego Composite Physical Function scale. Uwzględniono opcję punktacji dostosowanej do wieku, aby określić, czy ktoś miał wysokie lub niskie ryzyko utraty niezależności fizycznej w wieku 90 lat i powyżej. Gdy ktoś został sklasyfikowany jako średnio lub wysoko funkcjonujący na podstawie odpowiedzi na pytania kwestionariusza, ryzyko utraty fizycznej niezależności było niskie. Z kolei osoba o niskim poziomie funkcjonowania na podstawie kwestionariusza została sklasyfikowana jako osoba o wysokim ryzyku utraty niezależności fizycznej w przyszłości. Szczegóły przedstawiono na poniższym rysunku; odniesienie z Rikli et al., 2012

Badani byli śledzeni w czasie, a ich masa mięśniowa i funkcje były testowane w regularnych odstępach czasu. Badacze śledzili również wszelkie zmiany w ich fizycznej niezależności, takie jak zdolność do wykonywania codziennych zadań bez pomocy.

W badaniu przeanalizowano powiązania między masą mięśniową, funkcjonowaniem mięśni i ryzykiem utraty niezależności fizycznej. Zbadano, w jaki sposób te cechy, zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo, zwiększały ryzyko ograniczenia niezależności fizycznej.

Wyniki

W badaniu wzięło udział prawie 3500 osób. Osoby te miały średnio 75 lat i nadwagę (BMI 28 kg/m2). W badaniu wzięło udział prawie dwa razy więcej kobiet.

Na podstawie wyników Composite Physical Function, prawie 30% osób włączonych do tej kohorty zostało sklasyfikowanych jako osoby o wysokim ryzyku utraty niezależności fizycznej w wieku 90+ lat. Kobiety w tej kohorcie miały wyższe ryzyko (34%) w porównaniu do mężczyzn (22,5%).

Wynik Composite Physical Function był niższy wśród osób z niską funkcją mięśni i niską masą mięśniową oraz u osób z niską funkcją mięśni i normalną masą mięśniową. Różnice te były istotne statystycznie.

Analiza regresji logistycznej wykazała, że osoby z niską masą mięśniową miały zwiększone ryzyko utraty niezależności fizycznej w późniejszym życiu (OR = 1,65; 95% CI 1,27-2,31) w porównaniu do osób z prawidłową masą mięśniową. Niskie funkcjonowanie mięśni zwiększało prawdopodobieństwo prawie sześciokrotnie (OR = 6,19; 95% CI 5,08-7,53).

Gdy masa mięśniowa i funkcjonowanie mięśni zostały przeanalizowane jako synergizmy, wyniki wykazały:

• Gdy osoby z niską masą mięśniową, ale prawidłowym funkcjonowaniem mięśni zostały porównane z grupą referencyjną (z prawidłową masą i funkcjonowaniem), szanse na utratę niezależności fizycznej były tylko nieznacznie zwiększone (OR = 1,46; 95% CI 1,09-1,97).
• Osoby z prawidłową masą mięśniową i niskim poziomem funkcjonowania mięśni miały zwiększone ryzyko utraty niezależności fizycznej (OR = 5,68; 95% CI 4,56-7,07).
• Szanse na utratę niezależności fizycznej w późniejszym życiu drastycznie wzrosły, gdy ludzie mieli zarówno niską masę mięśniową, jak i funkcjonowanie (OR = 12,28; 95% CI 7,95-18,96)

Pytania i przemyślenia

Funkcja mięśni i masa mięśniowa idą w parze, a analiza została dostosowana do oceny synergistycznej roli masy mięśniowej i funkcji mięśni. Niska masa mięśniowa sama w sobie nie jest silnym predyktorem utraty niezależności fizycznej. Osoby z niską masą mięśniową (MM) miały o 1,65 większe ryzyko utraty niezależności fizycznej w późniejszym życiu, podczas gdy osoby z niską funkcją mięśni (MF) miały znacznie większy iloraz szans wynoszący 6,19. Nie oznacza to, że masa mięśniowa ma mniejsze znaczenie, ponieważ badanie wykazało, że osoby z niską masą mięśniową i upośledzoną funkcją mięśni miały współczynnik szans na utratę niezależności fizycznej wynoszący 12,28. Oznacza to, że posiadanie obu kryteriów sarkopenii, niskiej masy mięśniowej i niskiej funkcji mięśni zwiększa prawdopodobieństwo utraty niezależności fizycznej w późniejszym życiu. Utrzymanie funkcji mięśni u osób starszych wydaje się być najważniejsze.

Uczestnicy z niską masą mięśniową byli średnio starsi niż ci z prawidłową masą mięśniową. Częściowo można to wytłumaczyć normalnym procesem starzenia, w którym masa mięśniowa zmniejsza się z biegiem lat. W związku z tym, gdy ktoś się starzeje, prawdopodobnie straci masę mięśniową, co może wyjaśniać, dlaczego grupy różniły się pod względem wieku - to samo dotyczy niższego BMI u osób starszych z niższą masą mięśniową.

Porozmawiaj ze mną

Analizy zostały dostosowane do wieku, płci, wykształcenia, historii chorób przewlekłych, nadciśnienia tętniczego, podwyższonego poziomu cholesterolu lub glikemii, aktualnego stanu przyjmowania leków i BMI.

Badanie to obejmowało odpowiednią i łatwą do oceny metodę oceny funkcji mięśni za pomocą 30-sekundowego testu na krześle. Ponadto w badaniu Alcazar i in., 2020, stwierdzono, że jest to ważny wskaźnik funkcjonalnej siły mięśni u osób starszych i ma dobrą powtarzalność.

Masę mięśni szkieletowych oszacowano za pomocą równania. W ten sposób kosztowne i wysoce wyspecjalizowane badania nie były potrzebne, chociaż może to być ograniczenie, ponieważ mogło to spowodować mniej dokładny pomiar masy mięśniowej w tej populacji. Jednak funkcjonowanie mięśni miało większe znaczenie w tej kohorcie, a ocena funkcjonowania mięśni opierała się na powszechnie dostępnym teście.

Badanie miało charakter przekrojowy, co oznacza, że dane zostały zebrane w jednym momencie i nie uwzględniono obserwacji tych osób. Ryzyko utraty niezależności fizycznej uzyskano z analizy regresji, a nie z obserwacji tej kohorty.

Dla wszystkich testów istotność została ustalona na poziomie p<0,05, dlatego nie wprowadzono korekty dla porównań wielokrotnych, co może być ograniczeniem.

Wiadomości do domu

Gdy ktoś wykonuje 30-sekundowy test stania na krześle i uzyskuje wynik w 20. profilu w oparciu o jego wiek, płeć i wskaźnik mięśni szkieletowych, ma 6-krotnie zwiększone ryzyko utraty niezależności fizycznej w wieku 90 lat, w porównaniu do osoby z prawidłowym funkcjonowaniem mięśni. Ryzyko utraty niezależności fizycznej wzrasta 12-krotnie w połączeniu z niską masą mięśniową (<9,1 kg/m2 dla mężczyzn i <6,5 kg/m2 dla kobiet). Dlatego utrzymanie funkcji mięśni u osób starszych wydaje się najważniejszym czynnikiem w utrzymaniu niezależności fizycznej w późniejszym życiu. Oczywiście nie możesz mieć dobrej funkcji mięśni bez przyzwoitej masy mięśniowej, ale zapobieganie dalszemu spadkowi funkcjonowania mięśni wydaje się być najlepszą opcją, nawet u osób z już wyraźnym spadkiem masy mięśniowej.

Odniesienie

Dos Santos L, Cyrino ES, Antunes M, Santos DA, Sardinha LB. Sarkopenia i niezależność fizyczna u osób starszych: niezależna i synergistyczna rola masy mięśniowej i funkcji mięśni. J Cachexia Sarcopenia Muscle. 2017 Apr;8(2):245-250. doi: 10.1002/jcsm.12160. Epub 2016 Nov 8. PMID: 27897417; PMCID: PMC5377449. 

Dodatkowe odniesienie

Rikli RE, Jones CJ. Opracowanie i walidacja klinicznie istotnych standardów sprawności fizycznej dla utrzymania niezależności fizycznej w późniejszych latach. Gerontolog. 2013 Apr;53(2):255-67. doi: 10.1093/geront/gns071. Epub 2012 maj 20. PMID: 22613940.