Wprowadzenie

Zerwanie ACL można potwierdzić za pomocą testów szuflady przedniej, Lachmana i pivot shift. Właściwości diagnostyczne tych testów nie są jednak doskonałe, co wykazała metaanaliza przeprowadzona przez Benjaminse i wsp. w 2006 roku. Szuflada przednia ma czułość 49% i swoistość 58%, przesunięcie obrotowe ma czułość 32% i swoistość 98%, a Lachman wykazuje czułość 85% i swoistość 94%. Z tej metaanalizy wynika, że Lachman byłby najlepszą opcją, gdy klinicznie podejrzewasz zerwanie ACL. Jednak test może być trudny do wykonania, szczególnie u osób otyłych lub w przypadku, gdy egzaminator nie może wystarczająco chwycić nogi badanego. W 2014 r. Lelli i wsp. opisali test znaku dźwigni i wydawało się to wartościową opcją, ponieważ trudności napotkane w teście Lachmana nie pojawiły się tutaj na pierwszy rzut oka. Dwie najnowsze metaanalizy zgłosiły pewne zastrzeżenia co do ważności tego testu. W tym badaniu autorzy wzięli pod uwagę te uwagi i próbowali określić czułość testu znaku dźwigni w przypadku zerwania ACL w warunkach ostrej opieki podstawowej.

Metody

Badanych rekrutowano z 36 francuskich ośrodków narciarskich. Pacjenci zgłaszający się z ostrym urazem kolana (<7 dni), u których klinicznie podejrzewano zerwanie ACL (obecność pęknięcia, niestabilność, zatrzymanie, wysięk) i którzy mieli prawidłowy RX, zostali włączeni do badania. Zostali oni wykluczeni, jeśli w przeszłości mieli zerwany ACL (leczony chirurgicznie lub nie) lub RX wykazał powiązane złamania w czasie pierwszej wizyty.

258 pacjentów przeanalizowano najpierw za pomocą testu znaku dźwigni, a następnie za pomocą testu Lachmana. Wyniki porównano z badaniem MRI, które wykonano po badaniu klinicznym i które uznano za złoty standard. Wyniki zostały podsumowane w tabelach kontyngencji 2×2 w celu obliczenia prawdziwych i fałszywych wyników pozytywnych i negatywnych. Informacje te zostały wykorzystane do obliczenia dodatniej wartości predykcyjnej (PPV) i czułości testu znaku dźwigni dla łez ACL.

Test znaku dźwigni można przeprowadzić w następujący sposób:

Wyniki

Łącznie w obu testach przebadano 190 kobiet i 68 mężczyzn. Rezonans magnetyczny wykazał 219 naderwań ACL (84,9%). U 160 pacjentów test objawu dźwigni był dodatni (62,7%), a 134 z nich (83,8%) potwierdzono za pomocą MRI. Test Lachmana wykazał 251 pozytywnych przypadków (98,4%), z których 217 (85,1%) zostało potwierdzonych przez MRI. Czułość testu Lachmana i testu znaku dźwigni dla zerwania ACL wynosiła zatem odpowiednio 99,1% i 61,2%. PPV określono odpowiednio na 86,5% i 83,8% dla testu Lachmana i testu dźwigni.

Pytania i przemyślenia

Autorzy obliczyli jedynie czułość i PPV testów znaku dźwigni, ponieważ w badaniu nie uwzględniono wyników prawdziwie ujemnych. Dopiero po uwzględnieniu prawdziwych wyników ujemnych w postaci pacjentów bez obrażeń można określić swoistość i NPV.

Istotną uwagą poboczną, którą należy tu umieścić, jest to, że otoczenie (francuskie ośrodki narciarskie) pozwala na znalezienie wielu osób zgłaszających się z ostrymi urazami kolana, a zatem częstość występowania zerwania ACL może być znacznie wyższa niż w innych warunkach podstawowej opieki zdrowotnej. Może to mieć wpływ na określone tutaj wartości czułości i PPV. Ponadto wyniki wskazały, że test znaku dźwigni jest przydatnym testem, który może uzupełniać test Lachmana lub może zastąpić test Lachmana w przypadku, gdy ten ostatni nie może być wykonany prawidłowo lub w przypadku, gdy wynik jest niepewny.

Porozmawiaj ze mną

Test znaku dźwigni dla zerwania ACL został przetestowany w populacji o wysokim prawdopodobieństwie wystąpienia interesującej nas choroby. Mogło to doprowadzić do przeszacowania PPV. Jeśli chcesz przeczytać więcej na ten temat, odsyłam do poniższego wpisu na blogu.

Podsumowując, interesujące byłoby zbadanie, jak test wypadłby w warunkach, w których można oczekiwać, że rozdarcia ACL będą znacznie mniejsze. Dla jego zastosowania w praktyce klinicznej, współczynniki prawdopodobieństwa są znacznie bardziej pouczające, ale to wykracza poza zakres tego badania. Dlatego też, aby zinterpretować przedstawione tutaj wyniki, należy pamiętać o otoczeniu, w którym przeprowadzasz test znaku dźwigni.

Wiadomości do domu

Test znaku dźwigni może być testem uzupełniającym stosowanym wraz z testem Lachmana, zwłaszcza gdy wykonanie tego ostatniego jest trudne lub niemożliwe. Należy zauważyć, że badanie to zostało przeprowadzone w warunkach charakteryzujących się wysoką częstością występowania łez ACL, co może zawyżać PPV. W 2019 r. Abruscato i wsp. w metaanalizie wykazali obiecujące wartości dla testu znaku dźwigni: łączna czułość i swoistość wynosiły odpowiednio 0,77 i 0,90, a ujemny współczynnik prawdopodobieństwa wynosił 0,22, a dodatni współczynnik prawdopodobieństwa 6,60. Ta różnica w czułości może wynikać z testu znaku dźwigni przeprowadzonego tutaj w warunkach ostrych, co może komplikować badanie kliniczne z powodu, na przykład, ostrego obrzęku i lęku.

Odniesienie

Bucher C, Lamy D, Debaty G, Pailhé R, Saragaglia D. Ważność testu znaku dźwigni w diagnostyce klinicznej zerwania więzadła krzyżowego przedniego: Oceny w ośrodkach narciarskich. Orthop Traumatol Surg Res. 2022 May;108(3):103254. doi: 10.1016/j.otsr.2022.103254. Epub 2022 Feb 17. PMID: 35183758.

Dodatkowe informacje:

Benjaminse A, Gokeler A, van der Schans CP. Diagnostyka kliniczna zerwania więzadła krzyżowego przedniego: metaanaliza. J Orthop Sports Phys Ther. 2006 May;36(5):267-88. doi: 10.2519/jospt.2006.2011. PMID: 16715828.