Wprowadzenie

Terapia ruchowa jest często stosowana przez fizjoterapeutów w leczeniu przewlekłego niespecyficznego bólu krzyża (CNSLBP). Obecna rehabilitacja o niskiej lub umiarkowanej intensywności może stanowić niewystarczający bodziec dla tych pacjentów. U pacjentów z CNSLBP może występować pogorszenie kondycji fizycznej. Trening o wysokiej intensywności (HIT) może poprawić wyniki.

Metody

Rekrutowani uczestnicy byli w wieku od 25 do 60 lat i mieli zlokalizowany ból poniżej brzegu żebrowego i powyżej dolnych fałdów pośladkowych z lub bez nocyceptywnego skierowanego bólu nóg. Jeśli występowały znane złowrogie patologie, deformacje strukturalne i / lub operacje kręgosłupa w wywiadzie, pacjenci byli wykluczani. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do eksperymentalnej grupy treningowej o wysokiej intensywności (HIT) i grupy treningowej o umiarkowanej intensywności (MIT). Obie grupy otrzymały 12-tygodniowy program ćwiczeń składający się z 24 indywidualnych sesji. Ćwiczenia i liczba serii były identyczne w obu grupach, ale intensywność różniła się.

Obie grupy otrzymały trening sercowo-oddechowy na ergometrze rowerowym. Grupa trenująca z wysoką intensywnością (HIT) trenowała z przerwami na poziomie 100% VO2 max, podczas gdy grupa MIT trenowała w sposób ciągły na poziomie 60%. Obie grupy otrzymały kryteria progresji.

Ogólne ćwiczenia oporowe były następujące: trakcja pionowa, uginanie nóg, wyciskanie na klatkę piersiową, wyciskanie nóg, uginanie ramion i wyprost nóg.

Ćwiczeniami podstawowymi były: mostek pośladkowy, małże pośladkowe, wyprost pleców w leżeniu po przekątnej, zaadaptowana deska kolanowa, zaadaptowana deska boczna kolanowa, elastyczna taśma do ściągania ramion z zawiasem biodrowym.

Grupa treningu o wysokiej intensywności (HIT) i grupa MIT trenowały odpowiednio na poziomie 80% i 60% ich 1RM, 12 powtórzeń i 15 powtórzeń. Dla każdego ćwiczenia należało wykonać trzy serie. Obciążenie było zwiększane, jeśli uczestnicy byli w stanie wykonać więcej niż zalecaną liczbę powtórzeń w dwóch kolejnych sesjach.

Pierwszorzędowym wynikiem była niepełnosprawność, mierzona za pomocą zmodyfikowanego wskaźnika niepełnosprawności Oswestry'ego (MODI). Drugorzędnymi wynikami były natężenie bólu (NRPS), funkcjonowanie (PSFS), wydolność wysiłkowa (VO2 max) i siła mięśni (siła wyjściowa zgięcia brzucha i wyprostu pleców przy użyciu dynamometru izokinetycznego).

Do oceny różnic w każdym pomiarze wykorzystano ogólny model liniowy.

Wyniki

Do badania włączono trzydziestu ośmiu uczestników (69% kobiet) w średnim wieku 44,1 lat ± 9,8. Nie stwierdzono żadnych różnic w śledzonych danych demograficznych, z wyjątkiem siły wyprostu tułowia, która była wyższa w grupie treningu o wysokiej intensywności (HIT). Średni czas trwania sesji wynosił 22,3/24 i nie różnił się pomiędzy grupami. Trzech uczestników (jedna grupa HIT i dwóch MIT) odpadło z powodu choroby, jeden z nich (MIT) był nadal analizowany w połowie protokołu.

>MODI poprawiła się o 14,6% (bezwzględna redukcja) w grupie HIT i o 6,2% w grupie MIT, co było istotne statystycznie. Ma to jednak dyskusyjne znaczenie kliniczne.

Pytania i przemyślenia

Po pierwsze, był to dobry test badający kwestię z przyzwoitą metodologią. Raportowanie parametrów ćwiczeń nie jest czymś, co widzimy tak często, jak powinniśmy (tj. zawsze). Obie grupy poprawiły się w stosunku do stanu wyjściowego, jednak autorzy zauważyli, że nie było grupy kontrolnej. Na szczęście, ze względu na przewlekły charakter uczestników i obfitość badań nad naturalną historią przewlekłego bólu krzyża, nie było to naprawdę potrzebne. Chociaż niektórzy mogliby argumentować, że uczestnicy potrzebują innych współmodalności, takich jak edukacja, może to dobrze, że tak się nie stało. W ten sposób szacunki punktowe, które odnotowujemy, nie są "zamglone" przez inne interwencje. Ważność zewnętrzna badania jest dość wysoka. Możesz natychmiast wdrożyć go w swojej prywatnej praktyce. Chociaż używany jest drogi sprzęt do ćwiczeń, można argumentować, że mniej więcej takie same wyniki zostaną odnotowane w przypadku wolnych ciężarów, chociaż wymaga to innego badania. Patrząc na program ćwiczeń, widzimy wiele ścisłych ćwiczeń wzmacniających na maszynach. Czy wyniki byłyby lepsze, gdyby autorzy wdrożyli ćwiczenia złożone? Na przykład przysiad, martwy ciąg, użycie krzesła rzymskiego... Może, tak naprawdę nie wiemy.

Inną kwestią, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że badani mieli ogólnie niską niepełnosprawność (22,8 i 18,8/100 MODI), czy widzimy tutaj potencjał efektu dolnego progu?

Autorzy doszli do wniosku, że stwierdzono większą poprawę w przypadku HIT w porównaniu z MIT pod względem niepełnosprawności (MODI) i wydolności wysiłkowej (VO2max), chociaż nie można być tego pewnym. Jedną z kwestii jest to, że odnotowano różnicę między grupami wynoszącą 8,6% w MODI. Można argumentować, że nie przekracza to znaczenia klinicznego. Można by ją wdrożyć, ale jej wyższość jest obecnie wątpliwa. Jeśli chodzi o wydolność wysiłkową, badanie po prostu nie miało mocy, aby dokonać rozstrzygających stwierdzeń na temat tej lub jakiejkolwiek innej drugorzędnej miary.

Ostatecznie było to bardzo potrzebne badanie. HIT wydaje się bezpieczny i być może nie gorszy od MIT. Większe badania z solidną metodologią mogą dać pewną jasność.

Porozmawiaj ze mną

Z metodologicznego punktu widzenia w przyszłości można wprowadzić pewne zmiany. Ważne jest, aby obliczyć moc badania a priori, czyli z góry. Ponieważ istnieje przytłaczająca liczba badań nad bólem krzyża, z identycznymi podstawowymi wynikami, naukowcy mogli z łatwością to zrobić. Nawet sami badacze przeprowadzili studium wykonalności z podobnym protokołem, opublikowanym rok wcześniej. Osiągnięto wystarczającą moc, aby zauważyć różnicę 10 punktów w MODI (100 punktów ogółem). Odnotowali jednak różnicę między grupami po interwencji wynoszącą 8,6%. Naukowcy kontynuują obliczenia mocy post hoc dla konkretnych miar wyników, które są matematycznie zbędnymi obliczeniami.

Istnieje całkiem spora lista drugorzędnych miar wyników. Zauważ, że gdy oblicza się moc badania, dotyczy to jednej miary wyniku w jednym punkcie czasowym. Wszystkie inne są jedynie sugestią. Niska moc - co oczywiście ma miejsce w przypadku odnotowanych drugorzędnych miar wyników w tym badaniu - skutkuje fałszywie ujemnymi i pośrednio fałszywie dodatnimi wynikami poprzez kwestie wielokrotnego porównania. Ponieważ badanie było zasilane dla MODI (różnica 10 punktów), rozstrzygające stwierdzenia poza tą miarą można zignorować. Przedstawiają one jednak sugestie dotyczące dalszych badań. Gdy autorzy mierzą wiele wyników, priorytetem powinno być skorygowanie wyników fałszywie dodatnich. Nie było tak, jak w przypadku wielu badań klinicznych. Prosta korekta Bonferroniego - aby zminimalizować niektóre błędy - doprowadziłaby do progu wartości p około 0,00714, co z kolei oznaczałoby, że każda różnica między grupami zniknęłaby.

Niemniej jednak, HIT może być wykonalny w przypadku CNSLBP, ale potrzebne są większe badania.

Wiadomości do domu

• HIT jest realną opcją leczenia przewlekłego bólu pleców
• HIT może nie być gorszy od MIT
• Potrzeba więcej badań w tej dziedzinie

Odniesienie

Verbrugghe, J., Agten, A., Stevens, S., Hansen, D., Demoulin, C., Eijnde, B. O., ... & Timmermans, A. (2019). Intensywność ćwiczeń ma znaczenie w rehabilitacji przewlekłego niespecyficznego bólu krzyża. Medicine & Science in Sports & Exercise, 51(12), 2434-2442.