Wprowadzenie

Aktualne wytyczne dotyczące przewlekłego bólu szyi promują terapię manualną w połączeniu z terapią ruchową. Różne wytyczne zawierają sprzeczne zalecenia dotyczące suchego igłowania w przypadku bólu szyi. Badanie to miało na celu określenie korzyści z dodania suchego igłowania (DN) do fizykoterapii opartej na wytycznych.

Metody

Przeprowadzono dwuramienne randomizowane badanie kontrolowane z ukrytym przydziałem i ślepą oceną wyników. Badanie zostało wstępnie zarejestrowane na stronie clinicaltrials.gov. Do badania włączono uczestników w wieku 18-65 lat z co najmniej trzymiesięcznym bólem szyi bez poważnej patologii strukturalnej. Wymagana była intensywność bólu szyi wynosząca co najmniej 3 na 10 i niepełnosprawność wynosząca co najmniej 15 na 100 punktów w skali Neck Disability Index (NDI). Pacjenci z jakimikolwiek przeciwwskazaniami zostali wykluczeni. Trzech fizjoterapeutów prowadziło terapię w oddzielnych lokalizacjach i zostało przeszkolonych przez głównego badacza w celu standaryzacji leczenia.

Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do fizykoterapii opartej na wytycznych (PT) lub fizykoterapii opartej na wytycznych oraz suchego igłowania (PT+DN). Obie grupy otrzymały 4-6 konsultacji w ciągu 4 tygodni, trwających średnio 40 minut.

Celem interwencji było zmniejszenie bólu szyi, wzmocnienie szyi i górnej części pleców, zwiększenie zakresu ruchu i edukacja pacjentów na temat ich stanu. Uczestnicy w grupie PT+DN otrzymali DN na górnym i środkowym trapezie, szyjnym multifidi, splenius cervicis i mięśniach dźwigacza łopatki pod koniec każdej sesji, gdy wykryto hiperalgezję i nadwrażliwe guzki.

Głównymi wynikami były średnie natężenie bólu w ciągu ostatnich 24 godzin, poprzedniego tygodnia i NDI. Zostały one zmierzone miesiąc po randomizacji. Dodatkowe drugorzędne wyniki odnotowano po 3 i 6 miesiącach.

Wielkość próby została oszacowana a priori, zapewniając 90% mocy do wykrycia średniej różnicy 2 punktów w NRPS w ciągu jednego miesiąca.

Wyniki

Większość uczestników stanowiły kobiety (72%), które zgłaszały umiarkowany poziom bólu szyi w ciągu ostatnich 24 godzin (6,6/10 NRPS). Znaczące zmniejszenie średniego natężenia bólu w ciągu ostatnich 24 godzin i poprzedniego tygodnia było widoczne w obu grupach po miesiącu. W tym miesiącu PT+DN była nieznacznie lepsza - ale nie miała znaczenia klinicznego - pod względem średniego natężenia bólu w ciągu ostatnich 24 godzin w porównaniu z PT (3,72 ±1,11 vs 2,16 ±0,95) i średniego natężenia bólu w poprzednim tygodniu (3,37 ±1,22 vs 2,17 ±0,84). Nie stwierdzono różnic między grupami w odniesieniu do wszystkich innych wyników i punktów czasowych.

Interakcja grupy i czasu w odniesieniu do niepełnosprawności była nieistotna po jednym miesiącu i nie odnotowano żadnych różnic między PT i PT+DN.

Eksploracyjne pomiary drugorzędowych wyników nie wykazały różnic między grupami.

Nie zgłoszono żadnych poważnych lub znaczących zdarzeń niepożądanych.

Pytania i przemyślenia

Jest to pierwsze pragmatyczne (wysokiej jakości) badanie RCT, w którym pacjenci otrzymywali opartą na wytycznych fizykoterapię przewlekłego bólu szyi.

Dodanie suchego igłowania do leczenia nie przyniosło żadnych znaczących klinicznie efektów. Jest to dość zaskakujący wynik, ponieważ większość badań porównujących leczenie A z leczeniem A + B daje większe efekty w przypadku tego drugiego. Wyjaśnia się to zwiększoną uwagą, efektami kontekstowymi lub ewentualnie innymi (nie)specyficznymi efektami leczenia.

Można zapytać, czy suche igłowanie może być skuteczne w leczeniu przewlekłego bólu w ogóle. Średni czas trwania bólu szyi u pacjentów wynosił 36 i 41 miesięcy, odpowiednio dla grupy PT i PT+DN. Autorzy wspominają, że "sesja wzmacniająca" może ułatwić długoterminowe utrzymanie korzystnych efektów. Odnotowane efekty były jednak zbyt małe, by uznać je za istotne. Załóżmy, że istnieje znaczący efekt dodania suchego igłowania, czy jest to warte twojego czasu? Większość z nas to zapracowani lekarze. Czy masz czas, aby zająć się zaleceniami opartymi na wytycznych, takimi jak edukacja, terapia manualna i ćwiczenia?

Porozmawiaj ze mną

Przejdźmy do mocnych stron badania: badanie zostało wstępnie zarejestrowane, oceniający i statystycy byli zaślepieni, badacze obliczyli moc statystyczną a priori (90%), do leczenia wykorzystano zalecenia wytycznych dotyczących praktyki klinicznej (zwiększając wiarygodność zewnętrzną), z góry określono klinicznie istotne różnice dla głównych miar wyników, uczestnicy byli analizowani przy użyciu "analizy zamiaru leczenia", a uczestnicy byli randomizowani.

Oczywiście próba ta ma również pewne ograniczenia. Uczestnicy nie byli zaślepieni, co oznacza, że grupa PT+DN była świadoma, że otrzymali suche igłowanie. Niektóre badania wykorzystują pozorowane nakłuwanie, jednak istnieje kilka obaw dotyczących jego "wiarygodności". Brak zaślepienia mógłby skutkować lepszymi wynikami w grupie DN; jednak tak się nie stało. Interwencje były przeprowadzane przez trzech przeszkolonych fizjoterapeutów, nie można z całą pewnością stwierdzić, że wyniki byłyby takie same, gdyby zabiegi były wykonywane przez ich własnych pracowników służby zdrowia.

Patrząc na miary wyników, jasne jest, że istniało wiele drugorzędnych miar wyników. Może to stanowić problem, ponieważ ryzyko wystąpienia wyników fałszywie ujemnych i fałszywie dodatnich wzrasta dość gwałtownie podczas dodawania środków. Badanie nie miało mocy dla pomiarów wyników innych niż jeden główny pomiar wyniku (natężenie bólu) w jednym punkcie (1 miesiąc).

Najważniejsze wiadomości:

• Fizykoterapia oparta na wytycznych jest skuteczna w leczeniu przewlekłego bólu szyi
• Dodanie suchego igłowania do tych wytycznych nie przyniosło lepszych wyników

Odniesienie

Stieven, F. F., Ferreira, G. E., Wiebusch, M., de Araújo, F. X., da Rosa, L. H. T., & Silva, M. F. (2020). Suche igłowanie w połączeniu z fizykoterapią opartą na wytycznych nie zapewnia dodatkowych korzyści w leczeniu przewlekłego bólu szyi: randomizowane badanie kontrolowane. Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy, 50(8), 447-454.