Prognoza i przebieg

Częstość występowania bólu szyi w ciągu całego życia wynosi 70%, a częstość punktowa 20% w populacji holenderskiej.
Ważne jest, aby odróżnić normalny i nienormalny przebieg bólu szyi:

• Normalny: Zmniejszenie bólu o 45% w ciągu 6 tygodni od wystąpienia
• Nienormalne: Zmniejszenie o mniej niż 45% w ciągu 6 tygodni od wystąpienia choroby

Ból szyi charakteryzuje się wysoką częstotliwością nawrotów (50-85% w ciągu 5 lat od pierwszego epizodu). Wytyczne kategoryzują ból szyi według różnych stopni:

• Klasa I: Ból szyi bez oznak i objawów poważnej patologii oraz brak lub łagodny wpływ na codzienne czynności życiowe (ADL).
• Stopień II: Ból szyi bez oznak i objawów poważnej patologii i silnego wpływu na codzienne czynności życiowe (ADL)
• Stopień III: Ból szyi bez oznak i objawów poważnej patologii, ale oznaki i objawy neurologiczne
• Stopień IV: Ból szyi z poważnymi oznakami i objawami

Istnieje kilka czynników, które mogą negatywnie wpływać na odzyskiwanie danych, które zostały podsumowane w poniższej tabeli:

Badanie przesiewowe

Czerwone flagi to oznaki i objawy, które mogą wskazywać na poważną patologię. W przypadku kręgosłupa szyjnego, zanim będziesz mógł kontynuować wywiad z pacjentem, należy najpierw wykluczyć następujące konkretne sygnały ostrzegawcze:

Diagnoza

Podczas części diagnostycznej wytyczne zalecają następujące kroki:

1) Włączenie lub wyłączenie bólu szyi stopnia III (oznaki i objawy bólu szyi z oznakami i objawami neurologicznymi):

• Objawy czuciowe, takie jak parestezje, utrata czucia lub osłabienie zmysłu dotyku.
• Upośledzony CROM: <60° rotacji lub ból
• Zmniejszona siła mięśni
• Promieniujący ból w ramieniu

2) Zakłócenia w czynnościach ADL z pomocą kwestionariusza skarg specyficznych dla pacjenta (PSC) w celu rozróżnienia między bólem szyi stopnia I lub stopnia II.

3) Kurs: Normalny czy nienormalny?

4) Czy twój pacjent odczuwa ból szyi związany z pracą lub urazem?

5) Czynniki prognostyczne, choroby współistniejące, aktualne leczenie, leki, sytuacja społeczna

Badanie fizykalne

Wytyczne zalecają przestrzeganie następujących kroków podczas badania fizykalnego:

1) Włączenie lub wyłączenie bólu szyi stopnia III (oznaki i objawy bólu szyi z oznakami i objawami neurologicznymi), jeśli pacjent skarżył się na objawy neurologiczne podczas zbierania wywiadu z pacjentem:

• Zbadaj osłabienie odruchu bicepsa i tricepsa, osłabienie zmysłu dotyku w dermatomach, zmniejszenie siły mięśni w miotomach,
• W celu potwierdzenia radikulopatii szyjnej wytyczne zalecają wykonanie testu Spurlinga i/lub testu trakcji/rozpraszania (patrz dalsza część).
• Aby wykluczyć radikulopatię, wytyczne zalecają wykonanie ULTT1

2) Badanie kręgosłupa szyjnego i piersiowego, stawu barkowego i obręczy barkowej w następujących punktach:

• Zakres ruchu (ROM), kierunek ruchu, opór, czucie końcowe
• Prowokowanie lub zmniejszanie bólu i promieniowania

3) Badanie mięśni:

• Długość, elastyczność, czucie końcowe, wrażliwość na skurcz/rozciąganie, tonus
• Siła i wytrzymałość zginaczy głębokich szyi za pomocą testu wytrzymałości zginaczy głębokich szyi

Wytyczne zalecają ponadto stosowanie następujących narzędzi klinimetrycznych:

• Numeryczna skala oceny bólu (NPRS) dla średniej odczuwanego bólu w ciągu ostatnich 24 godzin od 0 do 10.
• Skala PSC do oceny upośledzenia czynności ADL

Te dwa narzędzia powinny być używane na początku i na końcu całego leczenia. Należy zauważyć, że poprawa o co najmniej 2 punkty w tych skalach jest uważana za klinicznie istotną. Inne narzędzia klinimetryczne, takie jak wskaźnik niepełnosprawności szyi (NDI), mogą być stosowane zgodnie z własną opinią fizjoterapeuty. Ze względu na umiarkowaną ważność i ryzyko fałszywie dodatnich wyników, nie zaleca się ogólnego stosowania promieni rentgenowskich, rezonansu magnetycznego, tomografii komputerowej lub ultradźwięków.

Analiza

Po przeprowadzeniu wywiadu z pacjentem i badania fizykalnego powinieneś być w stanie udzielić odpowiedzi na następujące pytania:

1) Który stopień bólu szyi (I-IV) występuje u tego pacjenta?

2) Kurs: Normalny czy nienormalny?

3) Czy u pacjenta występuje ból szyi związany z pracą lub urazem?

4) Czy istnieją czynniki prognostyczne, na które mogę wpłynąć?

5) Czy związek między zgłaszanymi ograniczeniami w codziennym życiu i uczestnictwie jest zgodny z bólem szyi pacjenta?

Odpowiedzi na powyższe 5 pytań pozwolą Ci zaklasyfikować pacjenta do następujących profili leczenia:

Leczenie

Leczenie bólu szyi zależy od różnych profili, do których pacjent został zaklasyfikowany po analizie.

Profil A

Cel: Edukuj i ułatwiaj aktywne radzenie sobie z problemami

• Wyjaśnij normalny przebieg bólu szyi: Normalny przebieg bólu szyi jest korzystny, a ból szyi nie jest szkodliwy lub odzwierciedla poziom uszkodzenia tkanek.
• Doradzaj i motywuj pacjenta do stopniowego zwiększania aktywności, uczestnictwa i poziomu ćwiczeń oraz do powrotu do pracy.
• Jeśli ból szyi jest związany z pracą: Dostosuj przestrzeń roboczą i wyjaśnij, w jaki sposób różne czynniki prognostyczne związane z pracą mogą negatywnie wpływać na powrót do zdrowia.
• Jeśli Twój pacjent przebywa na zwolnieniu lekarskim, możesz zasugerować mu kontakt z fizjoterapeutą specjalizującym się w kwestiach związanych z pracą.
• N.B. Maksymalna liczba sesji leczenia powinna wynosić 3!

Profil B

Cel: Wpływ na czynniki prognostyczne

• Edukacja i doradztwo jak w profilu A
• Zapewnij terapię ruchową (zgodnie z potrzebami, ograniczeniami i celami pacjenta) z mobilizacją / manipulacją odcinka szyjnego i/lub piersiowego.
• Jeśli powyższe leczenie nie przyniesie rezultatów, terapeuta może rozważyć następujące opcjonalne opcje leczenia: poduszka szyjna, terapia poznawczo-behawioralna, kinesiotaping w przypadku bólu szyi związanego z urazem w celu zmniejszenia bólu w krótkim okresie, masaże w połączeniu z innymi terapiami w celu zmniejszenia bólu w krótkim okresie, ciepło i krioterapia również w połączeniu z innymi formami terapii.
• Wytyczne odradzają stosowanie suchego igłowania, elektroterapii, ultradźwięków lub laseroterapii
• Jeśli ból szyi jest związany z pracą: Podobnie jak w przypadku profilu A + zmotywuj swojego pacjenta do skontaktowania się z fizjoterapeutą specjalizującym się w kwestiach związanych z pracą lub lekarzem ogólnym firmy w celu oceny możliwości leczenia.
• Jeśli Twój pacjent przebywa na zwolnieniu lekarskim lub jest mniej produktywny przez okres nie dłuższy niż 4 tygodnie: Zapytaj pacjenta o ustalenia z lekarzem zakładowym lub poproś go o kontakt z fizjoterapeutą specjalizującym się w kwestiach związanych z pracą, aby skoordynować dalsze postępowanie - Oceń treść leczenia, zaangażowanie w leczenie i wyniki za pomocą skali NP(R)S i PSC.
• N.B. Zakończ leczenie, jeśli cele zostały osiągnięte lub jeśli nie uzyskano poprawy po 6 tygodniach leczenia. Jeśli leczenie nie ma żadnego wpływu na ból lub poziom aktywności, skontaktuj się z lekarzem ogólnym w celu oceny dalszych opcji leczenia.

Profil C

Cel: Wpływ psychospołecznych czynników prognostycznych

• Podejście jak w profilu B
• Skupiaj się mniej na bólu pacjenta, ponieważ może to prowadzić do zwrócenia większej uwagi na ból i zachowanie pacjenta związane z bólem.
• Wyjaśnij pacjentowi, w jaki sposób psychospołeczne czynniki prognostyczne, takie jak strach, depresja, niepokój, kinezjofobia i katastrofizacja, mogą mieć negatywny wpływ na powrót do zdrowia.
• W przypadku kinezjofobii powinieneś wyjaśnić, że aktywność sprzyja powrotowi do zdrowia i zmotywować ich do większego ruchu
• Nieustannie omawiaj wpływ czynników psychospołecznych, które prowadzą do opóźnionego powrotu do zdrowia, aby ocenić, czy czynniki te uległy zmianie lub czy ich wpływ na ból szyi stał się mniejszy.
• Jeśli czynniki psychospołeczne są głównym powodem, dla którego pacjent nie wraca do zdrowia, powinieneś doradzić pacjentowi, aby omówił dalsze opcje leczenia z lekarzem ogólnym, psychologiem lub fizjoterapeutą psychosomatycznym - Podczas części wysiłkowej leczenia powinieneś kłaść nacisk na zasady behawioralne i stopniowaną ekspozycję na ruch.
• Inne opcje leczenia, takie jak te wymienione w profilu B, również mogą być brane pod uwagęN.B. Zakończ leczenie, jeśli cele zostały osiągnięte lub jeśli nie uzyskano poprawy po 6 tygodniach leczenia. Jeśli leczenie nie ma żadnego wpływu na ból lub poziom aktywności, skontaktuj się z lekarzem ogólnym w celu oceny dalszych opcji leczenia.

Profil D

Cel: Zarządzanie zgodnie z jasno określoną ścieżką czasową

• Podejdź jak w profilu B z następującymi różnicami:
• Wyjaśnij pacjentowi diagnozę i zapewnij go, że objawy neurologiczne w ramieniu często ustępują samoistnie.
• Promuj aktywny tryb życia fizycznego i aktywny styl radzenia sobie, ale jednocześnie unikaj ruchów, które nasilają promieniujący ból lub inne dolegliwości w ramieniu.
• Terapia ruchowa z mobilizacjami i manipulacjami w połączeniu z mobilizacją nerwów
• Opcjonalnie: Półsztywna orteza szyi w celu krótkotrwałego zmniejszenia bólu (efekt należy ocenić po 2 tygodniach, aby zapobiec uzależnieniu, z wyjątkiem przypadków związanych z urazem).
• Trakcję można rozważyć, jeśli wyżej wymienione metody ćwiczeń nie przynoszą wystarczających efektów
• N.B. Skieruj pacjenta z powrotem do lekarza ogólnego, jeśli leczenie jest nieskuteczne (w uzgodnionych ramach czasowych lub maksymalnie po 6 tygodniach) lub jeśli dolegliwości się nasilają. 6 tygodni leczenia jest uważane za maksymalny czas leczenia we wszystkich profilach, ponieważ szansa na poprawę po tym okresie znacznie spada.

5 PODSTAWOWYCH TECHNIK MOBILIZACJI / MANIPULACJI, KTÓRE POWINIEN OPANOWAĆ KAŻDY FIZJOTERAPEUTA

• • Nazwa*
• • Email*

Δ

Referencje

Bier, J. D., Scholten-Peeters, W. G., Staal, J. B., Pool, J., van Tulder, M. W., Beekman, E., ... & Verhagen, A. P. (2018). Wytyczne praktyki klinicznej dotyczące oceny i leczenia fizykoterapeutycznego u pacjentów z niespecyficznym bólem szyi. Physical therapy, 98(3), 162-171.