Czy zespół ITB, zwany również kolanem biegacza, jest naprawdę spowodowany tarciem i spowodowany ciasnym ITB?
Czy powinniśmy się rozciągać i rolować piankę, czy też chodzi o trening pośladków?
Odpowiemy na te i inne często zadawane pytania w tym obalającym mity wpisie na blogu!
Przede wszystkim chcielibyśmy podziękować Lizzie Marlow, która wygłosiła fantastyczne przemówienie na naszejpierwszej konferencji Physiotutors na temat zespołu ITB. Ten post to w zasadzie wykład Lizzie w pigułce z kilkoma naszymi uwagami tu i ówdzie. Przyjrzyjmy się więc mitowi numer 1:
1) Zespół ITB jest jedynym źródłem bocznego bólu kolana.
Przede wszystkim zespół ITB jest z pewnością najczęstszą przyczyną bocznego bólu kolana, z częstością występowania wynoszącą aż 12% wszystkich urazów związanych z bieganiem. Z pewnością istnieją inne źródła, które mogą powodować ból w bocznej części kolana. Typowe oznaki i objawy zespołu ITB to nasilenie bólu podczas biegania w dół lub na wąskich szlakach oraz gwałtowny wzrost objętości treningowej. Jeśli pacjent zgłasza ból tylno-boczny, musisz wziąć pod uwagę dystalną tendinopatię bicepsa kości udowej. W przeciwieństwie do zespołu ITB, tendinopatia bicepsa pogarsza się podczas biegania pod górę, jest gorsza przy wyższych prędkościach, ale poprawia się po rozgrzaniu.
Ponadto musisz wziąć pod uwagę ból rzepkowo-udowy, który jest bardzo powszechny u biegaczy. PFPS zwykle pogarsza się przy obciążonym zgięciu, chodzeniu po schodach lub po dłuższym siedzeniu - zwanym również objawem kinowym. Wreszcie, patologia łąkotki bocznej lub wczesne zapalenie kości i stawów może być przyczyną bólu u biegaczy regularnie biegających po twardych nawierzchniach, którzy zgłaszają ból przy głębokim przysiadzie lub skręceniu kolana. Występuje częściej u pacjentów w wieku powyżej 40 lat. W tej grupie może występować nawet sztywność poranna.
Podsumowując: Zespół ITB nie jest jedyną przyczyną bocznego bólu kolana.
2) Zespół ITB jest spowodowany tarciem i ocieraniem się o kaletkę w nadkłykciu bocznym kości udowej.
proksymalnych i dystalnych włókien pasma biodrowo-piszczelowego (włókna Kaplan
) w prawym kolanie. FCL, więzadło poboczne strzałkowe; ITB,
pasmo biodrowo-piszczelowe; PLT, ścięgno podkolanowe.
Pierwotnie koncepcja zespołu ITB zakładała, że ITB przesuwa się nad nadkłykciem bocznym kości udowej. Dzieje się tak przy około 30 stopniach zgięcia, gdy ITB zmienia kierunek siły z siły rozciągającej kolano na siłę zginającą lub odwrotnie. Jednak Fairclough i współpracownicy (2006) wykazali, że pod pasmem biodrowo-piszczelowym w rzeczywistości nie ma rodzimej kaletki. Co więcej, ci sami autorzy (2007) wykazali, że pasmo biodrowo-piszczelowe jest zakotwiczone w dystalnej części kości udowej za pomocą włóknistych pasm, co uniemożliwia tarcie w kolanie. Uczucie "trzepotania", które zgłaszają biegacze, jest raczej iluzją ruchu, która powstaje w wyniku zmiany napięcia przednich i tylnych włókien ITB podczas zginania kolana. Ale czym w takim razie jest ITBS? Autorzy twierdzą, że pasmo przesuwa się przyśrodkowo podczas zgięcia kolana w wyniku rotacji wewnętrznej kości piszczelowej, która ściska poduszkę tłuszczową pod ITB do nadkłykcia. Po rozciągnięciu ITB ponownie porusza się na boki. Nadmierna kompresja tkanki tłuszczowej może wywołać reakcję zapalną, która może być generatorem nocycepcji w ITBS.
Zgłaszane przez biegaczy uczucie "migotania" jest raczej iluzją ruchu, która powstaje w wyniku zmiany napięcia włókien przednich i tylnych ITB podczas zginania kolana
3) Zespół ITB spowodowany ciasnym ITB
Przede wszystkim: Skąd wiemy, czy ITB jest napięty? Wspomnieliśmy o tym wcześniej na naszym kanale, ale badanie przeprowadzone przez Willett et al. (2016) wykazali, że test Obera nie jest prawidłowym testem na skrócenie ITB.
Zamiast tego mierzy raczej skrócenie torebki stawu biodrowego. Jedyną rzeczą, jaką mamy do "zdiagnozowania" zespołu ITB, są testy prowokacyjne, takie jak Renne's i Test ściskania Nobel który możesz obejrzeć poniżej:
4) Rozciąganie i rolowanie pianki to skuteczne metody leczenia zespołu ITB
Badanie przeprowadzone przez Seeber i in. (2020) przyjrzeli się sztywności pasma ITB. Doszli oni do wniosku, że ITB może wytrzymać znaczne siły i jest zasadniczo nierozciągliwy. Co więcej, odkryli, że faktycznie pęka przy około 80 kilogramach naprężenia. Z tego powodu autorzy stwierdzili, że rozciąganie kliniczne prawdopodobnie nie doprowadzi do przedłużonego wydłużenia pasma.
W tym samym czasie ITB jest często rolowany pianką w gabinetach fizjoterapeutycznych i siłowniach na całym świecie. Jednak oczekiwanie, że rolowanie pianki rozbije zrosty lub wydłuży pasmo ITB jest nierealistyczne. Patrząc na to z biomechanicznego punktu widzenia, kompresja bez rozciągania nie może prowadzić do wydłużenia. To, co może być możliwe, to rozciąganie mięśni, które przyczepiają się do ITB, ale z drugiej strony omówiliśmy ograniczenia rozciągania mięśni w innym filmie. To, co prawdopodobnie osiąga rozciąganie, to zwiększona tolerancja bólu na rozciąganie w krótkim okresie. Badanie przeprowadzone przez Wilhelma i in. (2017) stwierdzili, że mięsień napinacz powięzi szerokiej jest faktycznie zdolny do wydłużenia w odpowiedzi na kliniczne rozciągnięcie, w przeciwieństwie do ITB, ale wzywają do przyszłych badań, aby sprawdzić, czy rzeczywiście występuje trwałe wydłużenie. Nasza prognoza jest taka: prawdopodobnie nie znajdą żadnego trwałego wydłużenia. Bylibyśmy bardzo zaskoczeni, gdyby było inaczej w TFL w porównaniu z innymi mięśniami.
Seeber i in. (2020) Doszli oni do wniosku, że ITB może wytrzymać znaczne siły i jest zasadniczo nierozciągliwy. Co więcej, odkryli oni, że faktycznie pęka on przy około 80 kilogramach naprężenia
Wreszcie, jeśli założymy, że ITBS jest spowodowany nadmiernym uciskiem, a nie tarciem, wszystkie te podejścia doprowadziłyby tylko do dalszego podrażnienia tkanki tłuszczowej pod ITB. Więc te zabiegi prawdopodobnie pogarszają ITBS.
REHABILITACJA BIEGOWA: OD BÓLU DO WYDAJNOŚCI
Biegowy ekspert Benoy Mathew ujawnia swoją formułę 5 kroków do zostania biegowym specjalistą od rehabilitacji!
5) Wszystko zależy od pośladków
Jak zatem leczyć ITBS? Ogólnym zaleceniem jest wzmocnienie pośladków w celu zmniejszenia przywodzenia biodra, a tym samym zmniejszenia obciążenia stawu biodrowego.
W dużej mierze zależy to od pacjenta: Podczas gdy istnieją pacjenci ze zwiększoną koślawością, którzy z pewnością mogą odnieść korzyści ze wzmocnienia bioder, drugą grupą wykazującą ITBS są zwykle mężczyźni z koślawością kolan.
W tej grupie trening bioder może nie być tak skuteczny, jak w grupie 1. Co więcej, badanie przeprowadzone przez Willy'ego i in. (2012) wykazał, że trening pośladków nie zmienia biomechaniki.
W przypadku biegaczy ostatecznie sprowadza się to do połączenia biomechaniki biegu, błędów treningowych i deficytów nerwowo-mięśniowych.
Aby dowiedzieć się więcej na temat leczenia biegaczy z kontuzjami, w tym wstępnej rehabilitacji, zarządzania obciążeniem, treningu siłowego i ponownego treningu biegowego, zapoznaj się z naszym kompleksowym kursem online Running Rehab Course z dostępem do wszystkich informacji związanych z rehabilitacją kontuzji biegowych.
Wielkie dzięki za przeczytanie!
Dzięki,
Kai
Referencje:
