Ćwiczenia fizyczne są często zalecane w leczeniu i zapobieganiu migrenie. W 2008 roku dowody potwierdziły już zapobiegawczy wpływ ćwiczeń fizycznych na migrenę. Wyniki nie były jednak możliwe do uogólnienia ze względu na różnice w diagnozowaniu migreny, różnice w pomiarach wyników i niedostateczną moc analiz badań. W 2019 r. w przeglądzie systematycznym z metaanalizą stwierdzono, że istnieją umiarkowanej jakości dowody na to, że ćwiczenia fizyczne powodują niewielką redukcję liczby dni migreny (średni spadek o 0,6 ± 0,3 dnia migreny na miesiąc) i powodują zmniejszenie intensywności bólu o 20-54%.
Ale jakie są mechanizmy leżące u podstaw efektów ćwiczeń i jaki rodzaj ćwiczeń należy stosować? Ten artykuł na blogu podsumowuje wyniki narracyjnego przeglądu Barbera i in. (2020).
W 2008 roku dowody potwierdziły już zapobiegawczy wpływ ćwiczeń fizycznych na migrenę.
Jakie są podstawowe mechanizmy ćwiczeń?
Proponowane mechanizmy, dzięki którym ćwiczenia mogą zapobiegać migrenie, można podzielić na biologiczne i psychologiczne. W ramach mechanizmów biologicznych zaproponowano kilka ścieżek. Model neurozapalny został opisany w przeglądzie Irby i wsp. (2016). Ponieważ migrena charakteryzuje się podwyższonym poziomem markerów stanu zapalnego (CRP), cytokin (takich jak CGRP, substancja P) i adipocytokin (takich jak TNF-a, IL-6), postulują, że skoro dobrze wiadomo, że ćwiczenia wywierają tłumiący wpływ na substancje zapalne, może to również wpływać na migrenę.
Szlak nerwowo-naczyniowy może również odgrywać rolę, ponieważ migrena jest związana z nieprawidłowościami naczyniowymi, takimi jak dysfunkcja śródbłonka, upośledzona funkcja naczyń mózgowych i obwodowych oraz zwiększone ryzyko nadkrzepliwości i stanu zapalnego. Autorzy odnoszą się do badania, w którym ćwiczenia o wyższej intensywności doprowadziły do znacznego rozszerzenia tętniczek siatkówki (jako miary mózgowego przepływu krwi) i zmniejszenia liczby dni z migreną. Innym możliwym wyjaśnieniem może być poprawa progu bólu poprzez wpływ hormonów stresu i produkcję neuromodulatorów, takich jak endorfiny.
Zbadano również niektóre mechanizmy psychologiczne, które mogą leżeć u podstaw postrzeganych korzyści z ćwiczeń. Co ciekawe, badanie z 2017 roku wykazało, że oprócz zmniejszenia objawów lękowych podczas ćwiczeń, zaobserwowano również zmniejszenie prozapalnej cytokiny IL-12p70. Wydaje się, że lęk jest skorelowany z tą cytokiną zapalną i w ten sposób ćwiczenia mogą wywierać zarówno biologiczny, jak i psychologiczny wpływ na migrenę. Ćwiczenia mogą również pomóc w poprawie czynników psychospołecznych, takich jak poczucie własnej skuteczności, umiejscowienie kontroli, oczekiwania i postrzeganie.
Leczenie bólu głowy w praktyce klinicznej
- Naucz się diagnozować i leczyć najczęstsze rodzaje bólu głowy
- Dowiedz się, w jaki sposób fizjoterapia może być skuteczna dla pacjentów z bólami głowy
- Akredytacja w Holandii, Belgii, Wielkiej Brytanii, USA, Australii i Niemczech
Czy istnieje idealny rodzaj ćwiczeń?
Badano różne formy ćwiczeń, ale dane nie wskazują na jeden konkretny rodzaj ćwiczeń. Porównując trening o wysokiej intensywności (HIT) z umiarkowanym treningiem ciągłym, HIT doprowadził do wyraźniejszego zmniejszenia liczby dni z migreną. Z drugiej strony, interwencje o niskim wpływie, takie jak joga, mogą również wywierać pozytywny wpływ na migrenę i związaną z nią niepełnosprawność, jak wykazano w metaanalizie przeprowadzonej w 2012 roku. Wygląda więc na to, że istnieje wiele opcji do zaoferowania zgodnie z preferencjami Twojego pacjenta.
Odniesienie
