Zaburzenia związane z urazem kręgosłupa szyjnego są jednymi z najtrudniejszych do leczenia przez fizjoterapeutów. Czy wiesz, co robić?
Wprowadzenie
Zaburzenia związane z urazem kręgosłupa szyjnego są powszechną dolegliwością w dzisiejszym społeczeństwie. Głównym objawem urazu kręgosłupa szyjnego jest ból szyi, chociaż często zgłaszane są również takie objawy, jak sztywność, zawroty głowy, parestezje/znieczulenie w górnym kwadrancie, bóle głowy i ramion.
Międzynarodowe dane sugerują, że około połowa osób, które doznały urazu kręgosłupa szyjnego, nadal zgłasza objawy rok po wypadku. Zaburzenia psychiczne, takie jak zespół stresu pourazowego, depresja i lęk są często powiązane, a osoby te zwykle zgłaszają wyższy poziom niepełnosprawności, bólu i ograniczonej sprawności fizycznej.
Jesteś bardziej słuchaczem/obserwatorem niż czytelnikiem? Koniecznie obejrzyj ten film podsumowujący temat.
Odzyskiwanie
Zidentyfikowano trzy ogólne ścieżki powrotu do zdrowia. Możesz zobaczyć, że jeśli nastąpi powrót do zdrowia, nastąpi to w ciągu pierwszych 2-3 miesięcy po urazie, jak widać na poniższym obrazku.
Znaleziono kliniczną regułę predykcyjną dla pełnego powrotu do zdrowia, a mianowicie: wyniki niepełnosprawności szyi poniżej 32% w wieku poniżej 36 lat.
Częstym pytaniem będzie: czy możemy zidentyfikować pacjentów, u których rozwiną się przewlekłe objawy, a także tych, którzy w pełni wyzdrowieją?
Znaleziono kliniczną regułę predykcyjną dla pełnego powrotu do zdrowia, a mianowicie: wyniki niepełnosprawności szyi poniżej 32% w wieku poniżej 36 lat.
Przewidywanie umiarkowanej do ciężkiej niepełnosprawności po 12 miesiącach było dość możliwe przy wyniku niepełnosprawności szyi przekraczającym 40%, wieku powyżej 34 lat i wyniku powyżej 5 w podskali hipernapięcia w skali diagnostycznej stresu pourazowego.
Poniżej możesz zobaczyć inne wskaźniki prognostyczne słabej regeneracji funkcjonalnej.
Badanie kliniczne
Podczas pierwszej konsultacji należy zgłosić ból i niepełnosprawność ze względu na ich stałą zdolność prognostyczną. Przydatna może być tutaj wizualna skala analogowa i wskaźnik niepełnosprawności szyi. Zaleca się zwracanie uwagi na kwestie psychologiczne. Przykładem może być niemożność zaśnięcia z powodu myśli o wypadku lub unikanie jazdy z powodu strachu. Aby uzyskać więcej informacji na temat pomiaru kwestii psychologicznych, zapoznaj się z tą tabelą.
Znaczna część badania klinicznego jest zgodna z wytycznymi dotyczącymi bólu szyi, które znajdziesz tutaj.
Klasyfikacja zaburzeń związanych z urazem kręgosłupa szyjnego jest możliwa dzięki klasyfikacji Quebec Task Force. Większość pacjentów należy do kategorii drugiej. W większości przypadków identyfikacja konkretnych struktur jest niemożliwa. Obrazowanie jest zatem wymagane tylko w przypadku podejrzenia zaburzeń stopnia 4. Kanadyjska reguła kręgosłupa C lub reguła Nexus są ważnymi narzędziami do podniesienia tego podejrzenia.
Pacjenci z zaburzeniami związanymi z urazem kręgosłupa szyjnego często zgłaszają rozproszone objawy utraty lub wzmocnienia czucia oraz uogólnione osłabienie mięśni. Często wynika to ze zmienionego przetwarzania nocyceptywnego, a niekoniecznie z zaburzeń neurologicznych.
Wcześniejsze badania wykazały gorsze wyniki w testach kontroli motorycznej obejmujących grupy mięśni zginaczy, prostowników i łopatek szyjnych w porównaniu z bezobjawowymi uczestnikami kontrolnymi; zmiany w morfologii mięśni zginaczy i prostowników szyjnych; utratę siły i wytrzymałości grup mięśni szyjnych i łopatek; oraz zmiany czuciowo-ruchowe objawiające się zwiększonymi błędami zmiany położenia stawów, słabą świadomością kinestetyczną, zmienioną kontrolą ruchu gałek ocznych i utratą równowagi. Możesz przeczytać o ocenie tych kwestii w Jull et al 2008.
Fizjoterapia ortopedyczna kręgosłupa
Ten kurs pozwoli Ci nabrać pewności w zakresie badań przesiewowych, oceny i leczenia najczęstszych patologii kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego w oparciu o najnowsze dowody.
Zarządzanie
Jak teraz zarządzać tymi pacjentami? Jedną z pierwszych rzeczy do zrobienia powinna być rada, aby pozostać aktywnym i kontynuować swoją aktywność tam, gdzie ją przerwałeś. A ćwiczenia powinny działać, prawda? Trochę, ale niewiele, a efekty nie wydają się długo utrzymywać. Terapia ćwiczeniami ma zazwyczaj niewielki wpływ na zaburzenia związane z urazem kręgosłupa szyjnego. Przynajmniej jest to lepsze niż miękka obroża lub odpoczynek.
Rodzaj ćwiczeń nie wydaje się mieć znaczenia, więc możemy po prostu skalować to, co pacjent lubi, między ćwiczeniami zakresu ruchu, ćwiczeniami McKenziego, ćwiczeniami postawy oraz ćwiczeniami wzmacniającymi i kontrolującymi motorykę.
Terapia manualna może być dodawana tak długo, jak długo pacjent odnosi z niej korzyści, mierzone za pomocą zweryfikowanych miar wyników. Jakość dowodów jest jednak niska.
Jak zapewne słyszałeś, istnieje niewiele skutecznych metod leczenia schorzeń związanych z urazem kręgosłupa szyjnego. Potrzebne są dalsze badania.
Odniesienie
