Ευθυγράμμιση της ωμοπλάτης | Αξιολόγηση της δυσκινησίας της ωμοπλάτης

Η βιβλιογραφία περιγράφει συνήθως τη φυσιολογική ευθυγράμμιση της ωμικής ζώνης με τα ακόλουθα κριτήρια. 

Το ύψος του ώμου βρίσκεται ελαφρώς κάτω από το επίπεδο της ακανθώδους απόφυσης Τ1 και αν το δει κανείς από το πλάι, το βαρίδι περνάει κεντρικά μέσα από το ακρώμιο.
Η διαταραγμένη ευθυγράμμιση της ωμικής ζώνης μπορεί να εκδηλωθεί ως ανύψωση, η οποία μπορεί να φανεί από πίσω, oή κατάθλιψη, όταν η άνω γωνία της ωμοπλάτης βρίσκεται κάτω από την Τ2, ή όταν κοιτάζουμε τον ασθενή από μπροστά και βλέπουμε έναν πιο οριζόντιο προσανατολισμό της κλείδας ή μια ΑΚ άρθρωση που βρίσκεται κάτω από την ΑΚ άρθρωση.

Τρίτον, μια ολοένα και πιο διαδεδομένη παραμόρφωση είναι αυτή της παρατεταμένης ωμικής ζώνης.
Η φυσιολογική θέση της ωμοπλάτης συνίσταται συνήθως στο ότι η άνω γωνία βρίσκεται στο επίπεδο της σπονδυλικής στήλης Τ2 και η κάτω γωνία στο επίπεδο Τ7.
Το μεσαίο όριο εκτείνεται παράλληλα με τη σπονδυλική στήλη σε απόσταση 3 ιντσών ή 7,5 εκατοστών, που αντιστοιχεί περίπου στο πλάτος τεσσάρων δακτύλων. 

Η ωμοπλάτη βρίσκεται επίπεδη στο θώρακα με πρόσθια περιστροφή 30° προς το μετωπιαίο επίπεδο.
Η ωμοπλάτη έχει τέσσερις πιθανές κατευθύνσεις κίνησης. (O'Leary et al 2015):

Μύες που συνδέονται γύρω από την ωμοπλάτη:

• M.trapezius & M.serratus anterior = ζεύγος δυνάμεων
  • descendens & pars inferior Serratus: περιστροφή προς τα πάνω
  • ascendens: προς τα πάνω προς την ουρανοκοιλιακή κατεύθυνση (οπίσθια κλίση)
  • transversa: προσαγωγή
  • pars superior Serratus = ανταγωνιστής της pars inferior
• M.levator scapulae:
  • περιστροφή προς τα κάτω & κρανιακή μεσαία
• Mm.rhomboidei: 
  • περιστροφή & προσαγωγή προς τα κάτω
• M. pectoralis minor: 
  • περιστροφή προς τα κάτω & πρόσθια κλίση

Η ανεπάρκεια ή η υπερδραστηριότητα ενός ή περισσότερων από αυτούς τους μύες μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχή της ευθυγράμμισης.

Σε μια περιστρεφόμενη προς τα κάτω ωμοπλάτη, η κατώτερη γωνία θα είναι τοποθετημένη πιο μέσα στη σπονδυλική στήλη από ό,τι η ανώτερη γωνία. Συχνά, αυτό προκαλείται από βραχυκυκλωμένο λεβωτό και/ή ρομβοειδή μυ με ή χωρίς επιμήκυνση του κατερχόμενου τραπεζοειδούς και ίσως και αδυναμία του πρόσθιου σηραγγώδους μυός.

Εάν η ωμοπλάτη είναι καταθλιπτική, έτσι ώστε να βρίσκεται κάτω από την κοινή περιοχή μεταξύ Τ2-7, ο λόγος μπορεί να είναι ένας μειωμένος μείζων θωρακικός μυς ή λατιsimus dorsi και ή ένας επιμηκυμένος κατιούσα τραπεζοειδής μυς.

Μια πιο υπερυψωμένη ωμοπλάτη μπορεί να έχει πολλαπλές αιτίες. Εάν μόνο η άνω γωνία βρίσκεται πάνω από την άρθρωση της ΑΚ, ο λόγος μπορεί να είναι η βραχεία ωμοπλάτη.

Εάν η άρθρωση της ΑΚ είναι επίσης ανυψωμένη, τότε ο τραπεζοειδής μυς pas descendens μπορεί να εμπλέκεται περισσότερο. 

Εάν ολόκληρη η ωμοπλάτη είναι ανυψωμένη, τότε οι παραπάνω και οι ρομβοειδείς μπορεί να είναι όλοι βραχυκυκλωμένοι.

Σε αυξημένη προσαγωγή, που σημαίνει ότι η απόσταση μεταξύ της σπονδυλικής στήλης και του μεσαίου ορίου είναι μικρότερη από 3 ίντσες ή 7,6 εκατοστά, οι πιθανοί λόγοι για τη λανθασμένη ευθυγράμμιση θα μπορούσαν να είναι κοντύτεροι ρομβοειδείς ή τραπεζοειδής pars descendens, ή ένας επιμηκυμένος/αδύναμος serratus anterior-

Από την άλλη πλευρά, εάν η ωμοπλάτη παρουσιάζει μεγαλύτερη απαγωγή με πιο πρόσθιο προσανατολισμό του γληνοειδούς και απόσταση μεταξύ της σπονδυλικής στήλης και του μεσαίου ορίου μεγαλύτερη από 3 ίντσες, η αιτία μπορεί να είναι ένας βραχύς πρόσθιος ορογόνος ή/και ο μείζων θωρακικός μυς.

Σε αυτές τις εικόνες, μπορείτε να δείτε μια φτερωτή ωμοπλάτη ή scapula alata. Το μεσαίο όριο είναι πολύ προεξέχον και ανασηκώνεται από τον θώρακα. Συχνά η αδυναμία του πρόσθιου σηραγγώδους μυός μπορεί να οφείλεται σε βλάβη του μακρού θωρακικού νεύρου. Επιπλέον, μια επίπεδη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης ή υπερκυψελωτική διάταση, σκολίωση και υπερτροφία του κάτω ωμοπλατιαίου μυός μπορεί να είναι λόγοι για μια ωμοπλάτη με πτερύγια.

Όταν η κάτω γωνία της ωμοπλάτης ανασηκώνεται από τον θώρακα, μιλάμε για μια κεκλιμένη ή κεκλιμένη ωμοπλάτη. Κατά κύριο λόγο, οι βραχυκυκλωμένοι μύες που προσφύονται στην κορακοειδή απόφυση, όπως ο μικρός θωρακικός μυς, η βραχεία κεφαλή του δικέφαλου βραχιόνιου μυός ή ο κορακοβραχιόνιος μυς μπορούν να προκαλέσουν κλίση.

Ακολουθεί μια επισκόπηση σχετικά με τις βλάβες και τις πιθανές αιτίες:

ΔΎΟ ΜΎΘΟΙ ΚΑΤΑΡΡΊΠΤΟΝΤΑΙ & 3 ΒΌΜΒΕΣ ΓΝΏΣΗΣ ΔΩΡΕΆΝ

• • Όνομα*
• • Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο*

Δ

Αν είστε περίεργοι για περαιτέρω εξετάσεις για την αξιολόγηση της ωμοπλάτης, δείτε τα ακόλουθα:

• Ρυθμός της ωμοπλάτης και των οστών
• Δοκιμή δυσκινησίας ωμοπλάτης
• Δοκιμασία ακρωτηριαίας βοήθειας (SAT)
• Δοκιμή ωμοπλάτης αντίστασης (SRT)

O'Leary, S., Christensen, S. W., Verouhis, A., Pape, M., Nilsen, O., & McPhail, S. M. (2015). Συμφωνία μεταξύ φυσιοθεραπευτών που αξιολογούν τη στάση της ωμοπλάτης σε πολλαπλά επίπεδα σε ασθενείς με αυχενικό πόνο: Μελέτη αξιοπιστίας. Φυσικοθεραπεία, 101(4), 381-388.

Tate, A. R., McClure, P., Kareha, S., Irwin, D., & Barbe, M. F. (2009). Μια κλινική μέθοδος για την αναγνώριση της δυσκινησίας της ωμοπλάτης, μέρος 2: εγκυρότητα. Journal of athletic training, 44(2), 165-173.