Δοκιμασία κινητής επιγονατίδας | Εξάρθρωση επιγονατίδας

Το εξάρθρημα της επιγονατίδας μπορεί να οφείλεται σε διάφορους υποκείμενους ανατομικούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων, μεταξύ άλλων, η μη φυσιολογική οστική ανατομία της τρόχλας και της επιγονατίδας, η μηχανική παρεκτόπιση του κάτω άκρου, καθώς και η στατική και δυναμική ανεπάρκεια των σταθεροποιητών των μαλακών μορίων. Η παραδοσιακή δοκιμασία σύλληψης της επιγονατίδας, καθώς και οι αξονικές ή μαγνητικές τομογραφίες μπορεί να αποτύχουν να ανιχνεύσουν ασθενείς με αστάθεια της επιγονατίδας λόγω της στατικής της φύσης - ειδικά εκτός οξέος συμβάντος ή εάν η επιγονατίδα δεν έχει αυτοαναταχθεί.

Ahmad et al. (2009) πρότειναν τη δοκιμασία της κινούμενης επιγονατίδας για να μιμηθούν λειτουργικά ένα πραγματικό επεισόδιο εξάρθρωσης ή αστάθειας της επιγονατίδας. Στη διαγνωστική τους μελέτη κοόρτης, διαπίστωσαν συνολική ακρίβεια 94,1% με ευαισθησία 100% και ειδικότητα 88,4%. Η μελέτη έχει αρκετούς περιορισμούς που για παράδειγμα αποκλείουν τους ασθενείς με συμπτωματικές εξάρθρώσεις και όχι με ειλικρινείς εξαρθρώσεις και η εξέταση δεν έχει επικυρωθεί σε άλλες μελέτες, γι' αυτό και της δίνουμε μέτρια κλινική αξία.

Για τη διεξαγωγή της δοκιμής, ο ασθενής βρίσκεται σε ύπτια θέση με το κάτω πόδι να κρέμεται πάνω από την άκρη του πάγκου. Στο πρώτο μέρος της εξέτασης, το πόδι βρίσκεται σε πλήρη έκταση και ο εξεταστής χρησιμοποιεί τον αντίχειρα του ενός χεριού για να μετακινήσει την επιγονατίδα πλευρικά. Στη συνέχεια, το πόδι μετακινείται σε κάμψη 90° και ο εξεταστής σημειώνει τυχόν σημάδια ανησυχίας που εκφράζονται προφορικά από τον ασθενή ή σύσπαση του τετρακέφαλου μυός σε μια προσπάθεια να σταματήσει η κάμψη ή/και να επανατοποθετηθεί δυναμικά η επιγονατίδα. Στη συνέχεια επανέρχεται σε πλήρη έκταση, ενώ η πλάγια μετάθεση διατηρείται.

Σε ένα δεύτερο βήμα, το γόνατο βρίσκεται και πάλι σε πλήρη έκταση και τώρα ο εξεταστής χρησιμοποιεί το δείκτη για να μετακινήσει την επιγονατίδα προς τα μέσα όσο το δυνατόν περισσότερο. Στη συνέχεια, το γόνατο κάμπτεται στις 90° και παρατηρείται εξάλειψη της σύσπασης και της σύσπασης του τετρακέφαλου.

Για να θεωρηθεί η εξέταση θετική, πρέπει και τα δύο στάδια της εξέτασης να είναι θετικά.

Ο Ahmad και οι συνεργάτες του αναφέρουν τα εξής: Σε πλήρη έκταση του γόνατος, η επιγονατίδα βρίσκεται στην πιο ασταθή θέση της και οι μαλακοί ιστοί και η ευθυγράμμιση είναι οι πιο υπεύθυνοι για τη σταθερότητα της επιγονατίδας. Καθώς αρχίζει η κάμψη, η επιγονατίδα πρέπει να εμπλέκεται με την τροχήλατη μοίρα και στη συνέχεια η σταθερότητα μοιράζεται από τους μαλακούς ιστούς, τη συνολική ευθυγράμμιση και τη γεωμετρία των οστών της τροχήλατης μοίρας και της επιγονατίδας. Για ένα γόνατο χωρίς επιγονατιδική αστάθεια, καθώς το γόνατο κάμπτεται, η επιγονατίδα οδηγείται στην τροχήλατη μοίρα από το MPFL και άλλους μεσογενείς σταθεροποιητές μαλακών μορίων. Η επιγονατίδα υποχωρεί πιο εύκολα στις 20° κάμψης του γόνατος και η MPFL φαίνεται να αντιστέκεται περισσότερο στην πλάγια υποχωρητικότητα της επιγονατίδας όταν το γόνατο βρίσκεται σε πλήρη έκταση. Σε ασθενείς με συμπτωματική αστάθεια, ενώ το γόνατο κάμπτεται σε συνδυασμό με μια έκκεντρη δύναμη του τετρακέφαλου, η επιγονατίδα εμπλέκεται στην τροχήλατη μοίρα σε πλάγια θέση και στη συνέχεια εξαρθρώνεται ή υποστρέφεται καθώς το γόνατο συνεχίζει να κάμπτεται. Για τον ασθενή με αστάθεια της επιγονατίδας που αξιολογείται με το MPAT, καθώς το γόνατο κάμπτεται κατά το πρώτο μέρος της δοκιμασίας, η επιγονατίδα εμπλέκεται στην τροχλαία σε πλάγια θέση και μιμείται ένα επεισόδιο εξάρθρωσης της επιγονατίδας, αναπαράγοντας έτσι τα συμπτώματα που σχετίζονται με ένα εξάρθρημα. Το MPAT αξιολογεί επίσης ενεργά το MPFL, καθώς το MPFL είναι υπεύθυνο για την καθοδήγηση της επιγονατίδας σωστά στην τροχήλατη μοίρα καθώς το γόνατο κινείται από την πλήρη έκταση στην κάμψη.

Στο δεύτερο μέρος της δοκιμασίας, με την άσκηση δύναμης στη μεσαία επιγονατίδα καθώς το γόνατο κάμπτεται, τα συμπτώματα του επικείμενου εξαρθρήματος εξαλείφονται, επειδή η επιγονατίδα εμπλέκεται στην τροχήλατη μοίρα με φυσιολογικό τρόπο. Η χειροκίνητη μετατόπιση της επιγονατίδας αναπαράγει τη λειτουργία του ελλειμματικού και/ή του ανεπαρκούς MPFL. Το τεστ είναι ένας συνδυασμός της ανησυχίας στο μέρος 1 και της μείωσης της ανησυχίας στο μέρος 2. Αυτή η δυναμική, προβοκατόρικη δοκιμασία είναι παρόμοια ως προς την έννοια με τη δοκιμασία pivot-shift για την ανεπάρκεια του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου στο γόνατο, τη δοκιμασία release για την πρόσθια αστάθεια του ώμου και τη δοκιμασία moving valgus stress για την αστάθεια του αγκώνα. Όλες οι δοκιμές, τις οποίες μπορείτε επίσης να βρείτε εδώ στο κανάλι μας.

21 ΑΠΌ ΤΙΣ ΠΙΟ ΧΡΉΣΙΜΕΣ ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΈΣ ΕΞΕΤΆΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΉ ΠΡΑΚΤΙΚΉ

• • Όνομα*
• • Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο*

Δ

Μια άλλη ορθοπεδική δοκιμασία για το εξάρθρημα της επιγονατίδας / την αστάθεια της επιγονατίδας είναι η δοκιμασία σύλληψης της επιγονατίδας.

Ahmad, C. S., McCarthy, M., Gomez, J. A., & Shubin Stein, B. E. (2009). Η δοκιμασία της κινούμενης επιγονατίδας για την πλευρική αστάθεια της επιγονατίδας. The American Journal of Sports Medicine, 37(4), 791-796.