ACL Rehab Phase 1 | Ασκήσεις μετά την επέμβαση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου

Ο στόχος στο πρώτο στάδιο της αποκατάστασης είναι η ανάκτηση της φυσιολογικής λειτουργίας των αρθρώσεων και θα πρέπει να εστιάζετε στη μείωση του οιδήματος, στην επίτευξη πλήρους έκτασης, στην επίτευξη φυσιολογικής κίνησης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης, στον επιλεκτικό έλεγχο του τετρακέφαλου μυός και στη φυσιολογική βάδιση. (Σε ένα τραπέζι δίπλα στην Kirsten)

Μπορείτε να ξεκινήσετε με ασκήσεις κινητικότητας, όπως ολίσθηση φτέρνας και εκτάσεις γόνατος με μια πετσέτα κάτω από το πίσω μέρος του γόνατος. Εάν χρειάζεται, μπορείτε να κινητοποιήσετε την έκταση του γόνατος ή την επιγονατιδομηριαία άρθρωση με το χέρι. Οι ασθενείς πρέπει να χρησιμοποιούν πατερίτσες έως ότου μπορέσουν να περπατήσουν συμμετρικά. Επιτρέπεται η ποδηλασία σε εργόμετρο. Η πρωταρχική λειτουργία της ποδηλασίας σε αυτό το στάδιο είναι η προθέρμανση ή/και η κινητοποίηση. (δείξτε το εκκρεμές στο ποδήλατο)

Οι ισομετρικές, ομόκεντρες και έκκεντρες ασκήσεις επιτρέπονται σε αυτό το πρώιμο στάδιο μιας κλειστής αλυσίδας. Να είστε προσεκτικοί με τις ασκήσεις ανοιχτής αλυσίδας.  Μετά από τέσσερις εβδομάδες επιτρέπεται ένα μικρό εύρος κίνησης από 90-45 μοίρες. Κάθε εβδομάδα μπορούν να προστίθενται 10 μοίρες έκτασης, έτσι ώστε μετά από 5 εβδομάδες να μπορείτε να κάνετε εκτάσεις ποδιών από 90 σε 35 μοίρες και μια εβδομάδα αργότερα σε 25 μοίρες κ.λπ. Όταν η αποκατάσταση έγινε με μόσχευμα επιγονατίδας-οστού-πατέλας, η εξωτερική αντίσταση επιτρέπεται μετά από τέσσερις εβδομάδες. Ωστόσο, σε μια ανακατασκευή με μόσχευμα ποδοκνημικής, η αντίσταση επιτρέπεται μόνο μετά από 12 εβδομάδες.  Αυτοί οι περιορισμοί περιγράφονται λόγω του γεγονότος ότι στο αρχικό στάδιο δεν θέλετε να καταπονήσετε πολύ το νέο μόσχευμα. Στη φυσιολογική καθημερινή ζωή, το μόσχευμα θα υποστεί ήδη μια αβλαβή καταπόνηση, κατά τη διάρκεια του καθίσματος και της ορθοστασίας από μια καρέκλα και του βαδίσματος σε σκάλες. Κατά την προπόνησή σας τις πρώτες 3-4 εβδομάδες, είναι ασφαλέστερο να προπονείστε σε ένα εύρος κάμψης 0-60 μοίρες στις ασκήσεις κάμψης και/ή στις ασκήσεις πιέσεων ποδιών. Οι ασκήσεις ανοικτής αλυσίδας, όπως οι ενεργές ανυψώσεις ποδιών και οι πλάγιες απαγωγές, δεν καταπονούν τον ΠΧΣ και μπορούν να εκτελούνται από την πρώτη εβδομάδα. 

Ο ΣΕΠ δεν έχει μόνο μηχανική λειτουργία. Το 2,5% του συνδέσμου αποτελείται από μηχανοϋποδοχείς, επομένως έχει νευρομυϊκή λειτουργία και στην άρθρωση του γόνατος. Αυτοί οι υποδοχείς είναι υπεύθυνοι για την ανίχνευση των αλλαγών θέσης στην άρθρωση, όπως στις τελικές θέσεις, όπου διευκολύνουν τα προστατευτικά αντανακλαστικά.  Μετά από έναν τραυματισμό του ΠΧΣ, δεν υπάρχει νέα εκφύλιση των μηχανοϋποδοχέων. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να ξεκινήσετε με νευρομυϊκή προπόνηση, όπως οι ασκήσεις ισορροπίας, σε πρώιμο στάδιο.

Τώρα θα παρουσιάσουμε μερικές ασκήσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο πρώτο στάδιο της αποκατάστασης:

ΜΆΘΕΤΕ ΝΑ ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΕΊΤΕ ΤΗ ΛΉΨΗ ΑΠΟΦΆΣΕΩΝ ΑΠΟΚΑΤΆΣΤΑΣΗΣ & RTS ΜΕΤΆ ΑΠΌ ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΉ ΑΓΚΏΝΑ

• • Όνομα*
• • Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο*

Δ

Escamilla RF, MacLeod TD, Wilk KE, Paulos L, Andrews JR. Τάση και δυνάμεις εφελκυσμού του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου για ασκήσεις με και χωρίς βάρος μετά την αποκατάσταση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου: οδηγός για την επιλογή ασκήσεων. journal of orthopaedic & sports physical therapy. 2012 Mar;42(3):208-20.

Meuffels DE, Poldervaart MT, Diercks RL, Fievez AW, Patt TW, Hart CP, Hammacher ER, Meer FV, Goedhart EA, Lenssen AF, Muller-Ploeger SB. Κατευθυντήρια γραμμή για την κάκωση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου: διεπιστημονική ανασκόπηση από την Ολλανδική Ορθοπεδική Ένωση. Acta orthopaedica. 2012 Aug 1;83(4):379-86.

Van Grinsven S, Van Cingel RE, Holla CJ, Van Loon CJ. Αποκατάσταση βάσει στοιχείων μετά την αποκατάσταση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Χειρουργική γόνατος, αθλητική τραυματολογία, αρθροσκόπηση. 2010 Aug 1;18(8):1128-44.

van Melick, N., van Cingel, R.E., Brooijmans, F., Neeter, C., van Tienen, T., Hullegie, W. and Nijhuis-van der Sanden, M.W., 2016. Επικαιροποίηση κλινικής πρακτικής με βάση την τεκμηρίωση: κατευθυντήριες γραμμές πρακτικής για την αποκατάσταση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου βάσει συστηματικής ανασκόπησης και διεπιστημονικής συναίνεσης. British journal of sports medicine, 50(24), σ. 1506-1515.

Risberg MA, Holm I, Myklebust G, Engebretsen L. Νευρομυϊκή προπόνηση έναντι προπόνησης δύναμης κατά τους πρώτους 6 μήνες μετά την αποκατάσταση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου: τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή. Φυσικοθεραπεία. 2007 Jun 1;87(6):737-50.

Mark S, McDivitt R. Αποκατάσταση των ασθενών μετά από αυτογενή αποκατάσταση του οστού-πατελικού τένοντα-οστού ACL: προοπτική 20 ετών. Βορειοαμερικανικό περιοδικό αθλητικής φυσικοθεραπείας: NAJSPT. 2006 Aug;1(3):108.

Samuelsson, K., Andersson, D. και Karlsson, J., 2009. Θεραπεία των κακώσεων του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου με ιδιαίτερη αναφορά στον τύπο του μοσχεύματος και τη χειρουργική τεχνική: αξιολόγηση τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων μελετών. Αρθροσκόπηση: The Journal of Arthroscopic & Related Surgery, 25(10), σ. 1139-1174.

Wright RW, Preston E, Fleming BC, Amendola A, Andrish JT, Bergfeld JA, Dunn WR, Kaeding C, Kuhn JE, Marx RG, McCarty EC. Συστηματική ανασκόπηση της αποκατάστασης της αποκατάστασης του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου - μέρος I: συνεχής παθητική κίνηση, πρώιμη στήριξη με βάρος, μετεγχειρητική στήριξη και αποκατάσταση στο σπίτι. The journal of knee surgery. 2008;21(03):217-24.