Αυτή η ανάρτηση στο ιστολόγιο προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από τη συνέντευξη στο podcast με τον Tom Goom και συμπληρώνεται με επιστημονικά στοιχεία. Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση μια πλήρη επισκόπηση της επιστημονικής βιβλιογραφίας για το MTSS, αλλά στοχεύει να παράσχει σημαντικές πληροφορίες στον αναπληρωτή. Καλή ανάγνωση!
Το σύνδρομο διάμεσης κνημιαίας καταπόνησης (MTSS), κοινώς γνωστό ως κνημιαία καταπόνηση, είναι ένας διαδεδομένος τραυματισμός υπερέντασης που επηρεάζει κυρίως τους αθλητές που ασχολούνται με το τρέξιμο και τα αθλήματα υψηλής πρόσκρουσης. Το MTSS εμφανίζεται όταν το οστό και οι περιβάλλοντες μαλακοί ιστοί υποβάλλονται σε επαναλαμβανόμενη καταπόνηση. Αν και είναι γνωστή πάθηση μεταξύ των δρομέων, το MTSS επηρεάζει επίσης αθλητές σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το βόλεϊ. Η κατανόηση των αιτιών, της παθοφυσιολογίας, των παραγόντων κινδύνου και των καλύτερων στρατηγικών για τη θεραπεία και την αποκατάσταση είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική διαχείριση της ΜΤΣΣ. Αυτή η ανάρτηση στο ιστολόγιο προσφέρει μια σε βάθος διερεύνηση του MTSS, εστιάζοντας σε ιδέες που μοιράστηκαν σε ένα πρόσφατο podcast με τον Tom Goom, έναν κορυφαίο φυσιοθεραπευτή στο θέμα.
Τι είναι το MTSS;
Το MTSS αναφέρεται σε πόνο κατά μήκος του μεσαίου ορίου της κνήμης, που συνήθως σχετίζεται με επαναλαμβανόμενη καταπόνηση του οστού. Συνήθως παρατηρείται σε αθλητές που εκτελούν δραστηριότητες με υψηλή πρόσκρουση, όπως το τρέξιμο, ιδίως σε εκείνους που αυξάνουν ξαφνικά την ένταση ή τη διάρκεια της προπόνησής τους. Ο πόνος εμφανίζεται συνήθως ως αμβλύς πόνος, ο οποίος μπορεί να ενταθεί κατά τη διάρκεια ή μετά το τρέξιμο ή άλλες ασκήσεις με μεγάλο βάρος και μεγάλη πρόσκρουση.
Κοινά συμπτώματα του MTSS:
- Πόνος κατά μήκος του μεσαίου ορίου της κνήμης: Ο πόνος αυτός είναι συνήθως αισθητός σε ένα ευρύτερο μήκος του άπω τριτημορίου του έσω ορίου της κνήμης, και προκαλείται με την ψηλάφηση κατά μήκος τουλάχιστον 5 διαδοχικών εκατοστών.
- Πόνος με τη δραστηριότητα: Η ενόχληση συνήθως αυξάνεται με τη σωματική δραστηριότητα, ιδίως κατά τη διάρκεια του τρεξίματος ή μετά από μεγάλες περιόδους άσκησης που αφορούν τα κάτω άκρα.
- Πρήξιμο: Σε αντίθεση με ορισμένους άλλους τραυματισμούς, το ΜΤΣΣ σπάνια οδηγεί σε οίδημα, ωστόσο, οι περιπτώσεις με σοβαρό ερεθισμό παρουσιάζουν οίδημα στο άπω τμήμα του κάτω άκρου του ποδιού.
- Ο πόνος μειώνεται με την ανάπαυση: Ο πόνος συχνά υποχωρεί ή εξαφανίζεται μετά από μια περίοδο ανάπαυσης, για να επιστρέψει όταν η δραστηριότητα επαναληφθεί.
Αν και το MTSS μοιράζεται ορισμένα χαρακτηριστικά με άλλες καταστάσεις όπως τα κατάγματα λόγω καταπόνησης, είναι συνήθως λιγότερο εντοπισμένο και περιλαμβάνει ένα πιο διάχυτο πρότυπο πόνου. Από την άλλη πλευρά, τα κατάγματα λόγω καταπόνησης επικεντρώνονται περισσότερο σε ένα μόνο σημείο του οστού και απαιτούν πιο εντατική αντιμετώπιση.
Αιτίες και παθοφυσιολογία του MTSS
Η κύρια αιτία του MTSS είναι η επαναλαμβανόμενη καταπόνηση και υπερφόρτωση της κνήμης και των ιστών που την περιβάλλουν, ιδίως όταν το οστό δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις συσσωρευμένες δυνάμεις. Αυτή η συνεχής καταπόνηση μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή του περιόστεου (του συνδετικού ιστού που περιβάλλει το οστό) και μπορεί τελικά να οδηγήσει σε οίδημα του μυελού των οστών και ακόμη και σε κάταγμα λόγω καταπόνησης.
Παθοφυσιολογία:
Μυϊκή κόπωση: Όταν οι μύες του ισχίου και του ποδιού κουράζονται, είναι λιγότερο ικανοί να απορροφήσουν τους κραδασμούς και να σταθεροποιήσουν το κάτω μέρος του ποδιού. Αυτό αυξάνει τη φόρτιση του οστού, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη του MTSS.
Υπερβολική χρήση και μικροτραυματισμοί: Η επαναλαμβανόμενη πρόσκρουση από δραστηριότητες όπως το τρέξιμο προκαλεί μικρές, επαναλαμβανόμενες μικροβλάβες. Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι μικροβλάβες στον οστικό ιστό δεν επουλώνονται επαρκώς και συσσωρεύονται, οδηγώντας σε φλεγμονή και πόνο.
Οστική αναδιαμόρφωση: Η κνήμη υφίσταται μια φυσική διαδικασία αναδιαμόρφωσης για να αντιμετωπίσει αυτές τις δυνάμεις πίεσης. Ωστόσο, εάν ο όγκος και η ένταση της προπόνησης υπερβαίνουν την ικανότητα του οργανισμού να προσαρμοστεί, μπορεί να προκληθεί φλεγμονή, περιφερικός ερεθισμός και ενδεχομένως οίδημα του μυελού των οστών ή κάταγμα λόγω καταπόνησης.
Παράγοντες κινδύνου για MTSS
Διάφοροι παράγοντες αυξάνουν την πιθανότητα ανάπτυξης MTSS. Αυτοί περιλαμβάνουν τόσο ενδογενείς όσο και εξωγενείς παράγοντες. Οι βασικοί παράγοντες που έχει βρεθεί ότι σχετίζονται σημαντικά με το ΜΤΣΣ είναι: γυναικείο φύλο, προηγούμενο ιστορικό ΜΤΣΣ, λιγότερα χρόνια εμπειρίας στο τρέξιμο, πρόσφατη χρήση ορθωτικών, αυξημένος δείκτης μάζας σώματος, αυξημένη πτώση της ποδοκνημικής και αυξημένο εύρος κίνησης του ισχίου σε εξωτερική περιστροφή στους άνδρες(Newman et al., 2013).
Πρόσθετοι παράγοντες που έχουν συσχετιστεί με την εμφάνιση MTSS από την κλινική εμπειρία είναι:
1. Φορτίο κατάρτισης:
Ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για MTSS είναι η αύξηση του προπονητικού φορτίου, ιδιαίτερα οι ξαφνικές αυξήσεις στην ένταση ή την απόσταση σε χιλιόμετρα. Η ταχεία αύξηση του όγκου του τρεξίματος ή της έντασης της προπόνησης χωρίς να δίνεται επαρκής χρόνος στο σώμα να προσαρμοστεί, μπορεί να επιβαρύνει υπερβολικά την κνήμη και να οδηγήσει στην ανάπτυξη ΜΤΣΣ.
2. Υποδήματα:
Η ξαφνική αλλαγή σε ένα παπούτσι που παρέχει λιγότερη στήριξη ή η ακατάλληλη υπόδηση μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξη του ΜΣΣ.
3. Μυϊκή ανισορροπία και αδυναμία:
Η αδυναμία ή οι ανισορροπίες στους μύες του κάτω μέρους του ποδιού και του κορμού, ιδίως στις γάμπες, μπορεί να οδηγήσουν σε ανεπαρκή απορρόφηση των κραδασμών, με αποτέλεσμα να ασκείται μεγαλύτερη πίεση στην κνήμη. Εάν οι μύες γύρω από την κνήμη δεν είναι αρκετά ισχυροί για να αντέξουν το φορτίο, το οστό μπορεί να δεχτεί το μεγαλύτερο μέρος της πρόσκρουσης.
Οι ασκήσεις ενδυνάμωσης, ιδίως αυτές που στοχεύουν στους μύες της γάμπας, παίζουν κρίσιμο ρόλο στην πρόληψη και τη διαχείριση της ΜΤΣΣ. Η ανάπτυξη δύναμης στις γάμπες, τους οπίσθιους μηριαίους, τους τετρακέφαλους και τους γλουτούς βοηθά στη στήριξη της κνήμης και μειώνει την πιθανότητα τραυματισμού.
ΑΠΟΚΑΤΆΣΤΑΣΗ ΤΩΝ MTSS ΣΕ ΑΡΧΆΡΙΟΥΣ ΔΡΟΜΕΊΣ
Παρακολουθήστε αυτό το δωρεάν Masterclass με τον ειδικό σε θέματα αποκατάστασης τρεξίματος Benoy Mathew αποκλειστικά στο Physiotutors App
Θεραπεία του MTSS
1. Διαχείριση ανάπαυσης και φορτίου:
Το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση του MTSS είναι η μείωση ή η τροποποίηση της έντασης της προπόνησης. Αυτό μπορεί να σημαίνει μείωση των χιλιομέτρων ή μετάβαση σε δραστηριότητες χαμηλής έντασης, όπως η ποδηλασία ή το κολύμπι, για να διατηρήσετε την καρδιαγγειακή σας κατάσταση χωρίς να επιδεινώσετε τον πόνο στην κνήμη. Η πλήρης ανάπαυση δεν είναι συχνά απαραίτητη, αλλά η μείωση της δραστηριότητας με μεγάλη επίπτωση είναι απαραίτητη.
Για παράδειγμα, θα πρέπει να εφαρμόζεται σταδιακή επιστροφή στο τρέξιμο μετά από μια σύντομη περίοδο αποφόρτισης, με έμφαση στην έναρξη με αργά, σύντομα τρεξίματα και προοδευτική αύξηση της απόστασης και της έντασης με βάση την ανοχή του ατόμου στον πόνο.
2. Ασκήσεις ενδυνάμωσης:
Η ενδυνάμωση των μυών γύρω από την κνήμη και το κάτω μέρος του ποδιού είναι απαραίτητη για την αποκατάσταση και την πρόληψη της υποτροπής. Οι συγκεκριμένες ασκήσεις θα πρέπει να στοχεύουν στις γάμπες, τους τετρακέφαλους, τους οπίσθιους μηριαίους, τους γλουτούς και τον πυρήνα. Η ενδυνάμωση αυτών των μυϊκών ομάδων ενισχύει την ικανότητά τους να απορροφούν τους κραδασμούς και να βελτιώνουν τη σταθερότητα κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων υψηλής πρόσκρουσης, ενώ η ενδυνάμωσή τους προκαλεί ευεργετικές προσαρμογές των οστών.
3. Πλυομετρική και προπόνηση ειδικά για αθλήματα:
Καθώς το άτομο εξελίσσεται στην ανάρρωσή του, η ειδική για το άθλημα προπόνηση και η πλειομετρικές ασκήσεις μπορούν να ενσωματωθούν για την προσομοίωση των απαιτήσεων του αθλήματός τους. Για παράδειγμα, ένας παίκτης του βόλεϊ μπορεί να χρειάζεται ασκήσεις που αναπαράγουν τις εκρηκτικές κινήσεις του άλματος, ενώ ένας δρομέας θα επωφεληθεί από ασκήσεις που επικεντρώνονται στη βελτίωση της μηχανικής του τρεξίματος. Σε αυτό το στάδιο είναι απαραίτητο να παρακολουθείτε στενά τον πόνο και τα συμπτώματα, προκειμένου να αποφύγετε την επιδείνωση του τραυματισμού.
4. Σταδιακή επιστροφή στη δραστηριότητα:
Μία από τις πιο κρίσιμες πτυχές της αποκατάστασης είναι η σταδιακή επιστροφή στο τρέξιμο ή σε συγκεκριμένες αθλητικές δραστηριότητες. Ένα δομημένο σχέδιο επιστροφής στο παιχνίδι είναι ζωτικής σημασίας για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου νέου τραυματισμού.
Η επιστροφή στον αθλητισμό θα μπορούσε για παράδειγμα να ξεκινήσει με ανώδυνο περπάτημα, ακολουθούμενο από τζόκινγκ σε αργό ρυθμό. Είναι σημαντικό να παρακολουθείτε τα συμπτώματα και να μειώνετε τον όγκο ή την ένταση εάν υπάρχει έξαρση. Η επιστροφή στην πλήρη προπόνηση θα πρέπει να γίνεται μόνο όταν ο αθλητής μπορεί να εκτελέσει τη δραστηριότητα χωρίς πόνο.
5. Συμπληρωματικές θεραπείες για το MTSS
Ενώ οι συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας, όπως η ανάπαυση, η ενδυνάμωση και η διαχείριση της φόρτισης, είναι συχνά επαρκείς, μερικές φορές χρησιμοποιούνται συμπληρωματικές θεραπείες όπως ο πάγος, η θεραπεία με κρουστικά κύματα και τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Ωστόσο, αυτές θα πρέπει να θεωρούνται συμπληρωματικές και όχι πρωταρχικές θεραπευτικές επιλογές.
- Πάγος και ΜΣΑΦ: Ενώ ο πάγος και τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής, δεν αντιμετωπίζουν τη βασική αιτία του ΜΣΑΦ, που είναι η υπερβολική χρήση. Επιπλέον, ορισμένα στοιχεία υποδηλώνουν ότι τα ΜΣΑΦ μπορεί να αναστέλλουν την επούλωση των οστών, καθιστώντας τα λιγότερο ιδανικά για χρήση σε τραυματισμούς λόγω οστικής καταπόνησης.
- Θεραπεία με κρουστικά κύματα: Αν και ορισμένα στοιχεία υποστηρίζουν τη χρήση της θεραπείας με κρουστικά κύματα για τη θεραπεία των τραυματισμών από οστική καταπόνηση, δεν αποτελεί θεραπεία πρώτης γραμμής για το MTSS. Μπορεί να εξεταστεί σε επίμονες περιπτώσεις όπου τα συντηρητικά μέτρα δεν έχουν αποδώσει.
Πρόληψη του MTSS
Όταν ένας αθλητής έχει αναρρώσει από το MTSS, είναι σημαντικό να εφαρμοστούν στρατηγικές για την πρόληψη της υποτροπής. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Σταδιακή εξέλιξη της κατάρτισης: Αποφύγετε την απότομη αύξηση της έντασης ή των χιλιομέτρων. Οι σταδιακές αλλαγές επιτρέπουν στο σώμα να προσαρμοστεί και να μειώσει τον κίνδυνο νέου τραυματισμού.
- Προπόνηση δύναμης: Συνεχίστε τις ασκήσεις ενδυνάμωσης για το κάτω μέρος του ποδιού, τους τετρακέφαλους, τους οπίσθιους μηριαίους, τους γλουτιαίους και τους μυς του κορμού για να διατηρήσετε την κατάλληλη ευθυγράμμιση του ποδιού, τη σταθερότητα και να τονώσετε την προσαρμογή των οστών στο τρέξιμο.
- Σωστά υποδήματα: Βεβαιωθείτε ότι τα παπούτσια είναι κατάλληλα προσαρμοσμένα και παρέχουν επαρκή στήριξη.
- Διασταυρούμενη κατάρτιση: Εξετάστε το ενδεχόμενο να συμπεριλάβετε δραστηριότητες χαμηλής όχλησης για να μειώσετε τη συνολική επιβάρυνση της κνήμης, ιδίως στις πρώτες φάσεις της επιστροφής στον αθλητισμό.
Αναφορές
