Εισαγωγή

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα (ΡΑ) είναι μια αυτοάνοση φλεγμονώδης νόσος που επηρεάζει κυρίως τις αρθρώσεις του αρθρικού υμένα. Η πάθηση μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή, βλάβη των αρθρώσεων, παραμόρφωση και αναπηρία, καθώς και εξωαρθρικά συμπτώματα, όπως τενοντίτιδα. Η πιο κοινή αρχική εμφάνιση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι η φλεγμονώδης αρθρίτιδα που επηρεάζει τις μικρές αρθρώσεις των χεριών. Οι μετακαρποφαλαγγικές, οι εγγύς μεσοφαλαγγικές και οι αρθρώσεις του καρπού είναι οι πιο τυπικά προσβεβλημένες αρθρώσεις του χεριού. Τα συχνά επεισόδια φλεγμονής μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στη λειτουργία του καρπού μακροπρόθεσμα. Ωστόσο, λίγες μελέτες έχουν εξετάσει τις συνέπειες της ρευματοειδούς αρθρίτιδας στο επίπεδο του καρπού. Ως εκ τούτου, η παρούσα μελέτη θέλησε να ρίξει φως στην αισθητικοκινητική λειτουργία του καρπού στη ρευματοειδή αρθρίτιδα και πώς αυτή συσχετίζεται με τον πόνο και την αναπηρία.

Μέθοδοι

Στην παρούσα μελέτη χρησιμοποιήθηκε ένας σχεδιασμός διατομής που περιελάμβανε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα και υγιείς μάρτυρες. Οι επιλέξιμοι συμμετέχοντες ελέγχθηκαν με βάση τα κριτήρια ταξινόμησης της ρευματοειδούς αρθρίτιδας ACR/EULAR του 2010. Δεν ήταν επιλέξιμοι στην περίπτωση που είχαν αυξημένη δραστηριότητα της νόσου, η οποία μετρήθηκε μέσω CRP που υπερέβαινε τα 5mg/l και βαθμολογία DAS28-ESR που υπερέβαινε το 3,2.

Ελήφθησαν τα ακόλουθα μέτρα:

1. Ισοκινητική μυϊκή δύναμη: Η δύναμη των καμπτήρων και των εκτεινόντων μυών και των δύο καρπών αξιολογήθηκε με τη χρήση ισοκινητικού δυναμόμετρου με ταχύτητα 30°/δευτερόλεπτο σε εύρος 80° (40° κάμψη και 40° έκταση). Πέντε επαναλήψεις εκτελέστηκαν με μέγιστη προσπάθεια μετά από τρεις προθέρμανσης, με ανάπαυση 2 λεπτών μεταξύ των μετρήσεων.Οι συμμετέχοντες κάθονταν καθιστοί με το αντιβράχιο και τον αγκώνα σταθεροποιημένα για να απομονωθεί η κίνηση του καρπού.Η μυϊκή δύναμη αναλύθηκε χρησιμοποιώντας τη μέγιστη ροπή που κανονικοποιήθηκε ως προς το σωματικό βάρος.
2. Αίσθηση της θέσης των αρθρώσεων (ιδιοδεκτικότητα): Η ιδιοδεκτικότητα μετρήθηκε με τη χρήση του δυναμόμετρου με τη μορφή σφάλματος θέσης άρθρωσης (JPE). Οι συμμετέχοντες διδάχθηκαν μια γωνία-στόχο (έκταση καρπού 30°). Μετά την εξάσκηση, τους ζητήθηκε να αναπαραστήσουν τη γωνία του στόχου τρεις φορές και καταγράφηκε το απόλυτο γωνιακό σφάλμα (διαφορά μεταξύ της αντιλαμβανόμενης και της πραγματικής γωνίας).
3. Δύναμη λαβής χεριών: Η δύναμη της λαβής των χεριών μετρήθηκε με τη χρήση δυναμόμετρου χεριών, με τους συμμετέχοντες να κάθονται και τους βραχίονες σε ουδέτερη θέση. Πραγματοποιήθηκαν τρεις δοκιμές με μέγιστη προσπάθεια.
4. Πόνος και αναπηρία που σχετίζεται με τον καρπό: Για την αξιολόγηση της αναπηρίας του καρπού χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο Patient-Rated Wrist Evaluation (PRWE), το οποίο αξιολογεί τον πόνο (5 στοιχεία) και τη λειτουργία (10 στοιχεία). Οι βαθμολογίες κυμαίνονταν από 0 (καμία αναπηρία) έως 100 (μέγιστη αναπηρία). Κάθε υποκλίμακα αντιστοιχεί σε μέγιστη βαθμολογία 50.

Αποτελέσματα

Συμπεριλήφθηκαν τριάντα ένα άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα και ίσος αριθμός υγιών ατόμων ελέγχου. Ο μέσος όρος ηλικίας των υγιών ατόμων ελέγχου ήταν 47 ετών και οι συμμετέχοντες με ρευματοειδή αρθρίτιδα ήταν κατά μέσο όρο 54 ετών. Οι ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα που συμπεριλήφθηκαν είχαν μέση διάρκεια νόσου 14,6 έτη (+/- 8,6 έτη). Δεν παρατηρήθηκαν διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων κατά την έναρξη.

Η αξιολόγηση της λειτουργίας του καρπού σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα αποκάλυψε χαμηλότερη μυϊκή δύναμη των καμπτήρων και των εκτεινόντων μυών σε σύγκριση με τους υγιείς μάρτυρες, τόσο για τον κυρίαρχο όσο και για τον μη κυρίαρχο καρπό. Το έλλειμμα αυτό ήταν πιο έντονο στους καμπτήρες μύες.

• Η δύναμη του κυρίαρχου καμπτήρα του καρπού στους ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα ήταν κατά μέσο όρο 10 ± 4,6 Nm/kg έναντι 14,4 ± 4,8 Nm/kg στους μάρτυρες.
• Η δύναμη των εκτεινόντων έδειξε επίσης σημαντικά ελλείμματα (7,6 ± 4,7 Nm/kg vs. 10,2 ± 3,4 Nm/kg στους ελέγχους).

Όσον αφορά την ιδιοδεκτικότητα, διαπιστώθηκαν βλάβες στους ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, όπως αντικατοπτρίζεται στις υψηλότερες τιμές JPE. Είχαν μεγαλύτερη δυσκολία να αντιληφθούν με ακρίβεια τις γωνίες των αρθρώσεων, με μέσο σφάλμα 6,5° για τον κυρίαρχο καρπό και 7,7° για τον μη κυρίαρχο καρπό, σε σύγκριση με 4,1° και 3,6° στους υγιείς μάρτυρες.

• Διαπιστώθηκε αρνητική και ασθενής συσχέτιση μεταξύ της δύναμης των καμπτήρων και των εκτεινόντων μυών και του σφάλματος τοποθέτησης της άρθρωσης του καρπού. (r= -0,2 και για τα δύο)
• Διαπιστώθηκε ισχυρή θετική συσχέτιση μεταξύ της δύναμης της λαβής και της δύναμης των καμπτήρων και των εκτεινόντων του καρπού (r = 0,7 και r = 0,6, αντίστοιχα).
• Υπήρξε ασθενής αρνητική συσχέτιση μεταξύ του σφάλματος θέσης της άρθρωσης του καρπού και της δύναμης λαβής του χεριού (r = -0,3).
• Δεν βρέθηκε σημαντική συσχέτιση μεταξύ της μυϊκής δύναμης, της ιδιοδεκτικότητας και των βαθμολογιών πόνου ή αναπηρίας PRWE.

Ερωτήσεις και σκέψεις

Τα αποτελέσματα της PRWE αποκαλύπτουν ότι τα άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα παρουσιάζουν σημαντικά επίπεδα πόνου στις καθημερινές τους δραστηριότητες, τόσο στον κυρίαρχο όσο και στον μη κυρίαρχο καρπό. Τα επίπεδα λειτουργίας επηρεάζονται κάπως λιγότερο. Δεδομένου ότι τα άτομα αυτά δεν βρίσκονταν σε έξαρση κατά τη διάρκεια της μελέτης, αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό να θυμόμαστε από αυτή τη μελέτη.

Σε σύγκριση με τους υγιείς μάρτυρες, διαπιστώθηκε χειρότερη αντοχή τόσο για τον κυρίαρχο όσο και για τον μη κυρίαρχο καρπό και για την κάμψη και έκταση του καρπού. Το ίδιο ίσχυε και για το σφάλμα θέσης των αρθρώσεων- οι ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα είχαν αυξημένο σφάλμα θέσης σε σύγκριση με τους υγιείς μάρτυρες. Αν θυμηθούμε ότι τα άτομα αυτά δεν ανέφεραν πόνο στον καρπό, η σημασία της αξιολόγησης της αισθητικοκινητικής λειτουργίας του καρπού σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα φαίνεται να είναι εξαιρετικά σημαντική. Ιδιαίτερα δεδομένου ότι η νόσος είναι γνωστό ότι επηρεάζει την αρθρική άρθρωση και τις σχετικές δομές και ο καρπός επηρεάζεται αρνητικά σε πολλά άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα.

Βρέθηκε ισχυρή θετική συσχέτιση μεταξύ της δύναμης της λαβής και της δύναμης των καμπτήρων και των εκτεινόντων μυών του καρπού (r = 0,7 και r = 0,6, αντίστοιχα), που σημαίνει ότι όσο μεγαλύτερη ήταν η δύναμη της λαβής, τόσο μεγαλύτερη ήταν η δύναμη των καμπτήρων και των εκτεινόντων μυών του καρπού. Αυτό θα σήμαινε ότι θα μπορούσατε να γυμνάσετε τους καμπτήρες του καρπού ή να δώσετε ασκήσεις που εφαρμόζουν τη λαβή για τη βελτίωση της δύναμης των καμπτήρων του καρπού ή το αντίστροφο.

Καθορίζοντας τη συσχέτιση μεταξύ όλων των μετρούμενων μεταβλητών, μπορούμε να δούμε πώς σχετίζονται μεταξύ τους. Ωστόσο, η μελέτη αυτή δεν προσδιόρισε τις αιτίες, καθώς η συσχέτιση δεν συνεπάγεται αιτιώδη συνάφεια. Ωστόσο, η συσχέτιση δείχνει ότι δύο μεταβλητές ακολουθούν ένα προβλέψιμο μοτίβο. Αυτό μπορεί να εντοπίσει πιθανές σχέσεις.

Μίλα μου για σπασίκλες

Η δύναμη της λαβής αξιολογήθηκε ως μεταβλητή, αλλά εκτός από το πώς συσχετίστηκε με τις άλλες μεταβλητές, δεν δόθηκαν ακατέργαστα δεδομένα για σύγκριση μεταξύ του κυρίαρχου και του μη κυρίαρχου χεριού ή μεταξύ υγιών ατόμων ελέγχου και ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα.

Η μελέτη χρησιμοποίησε εξειδικευμένη ισοκινητική δυναμομέτρηση, η οποία χρησιμοποιείται κυρίως σε νοσοκομεία και σε πολύ εξειδικευμένα περιβάλλοντα. Ωστόσο, η δύναμη της λαβής, η δύναμη των καμπτήρων και των εκτεινόντων του καρπού μπορούν εύκολα να μετρηθούν με τη χρήση ενός δυναμόμετρου χειρός. Αντί να μετράμε την ισοκινητική δύναμη, μετράμε μόνο την ισομετρική δύναμη, αλλά και πάλι η αντικειμενική αυτή μέτρηση είναι καλύτερη από το να κάνουμε μια εικασία. Για την υπερέκταση και τον πρηνισμό του καρπού, η ισομετρική δυναμομέτρηση με το χέρι δεν είναι έγκυρη σε σύγκριση με την ισοκινητική μέτρηση(Bonhof-Jansen et al. 2023), αλλά για την κάμψη και έκταση του καρπού, οι Lucado et al. (2019) έδειξαν ότι οι συσχετίσεις ήταν μέτριες έως υψηλές.

Η αξιολόγηση του σφάλματος θέσης της άρθρωσης έγινε επίσης με τη χρήση ισοκινητικής συσκευής. Ωστόσο, η μέτρηση θα μπορούσε να επιτευχθεί με το σχεδιασμό μιας μέτρησης για τον καρπό με τη χρήση ενός δείκτη λέιζερ και ενός στόχου, όπως δείξαμε για τον ώμο στο ακόλουθο βίντεο.

Μηνύματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη

Αυτή η μελέτη εξέτασε την αισθητικοκινητική λειτουργία του καρπού σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα και αποκάλυψε σημαντικά ελλείμματα τόσο στον κυρίαρχο όσο και στον μη κυρίαρχο καρπό σε σύγκριση με υγιείς μάρτυρες. Η αίσθηση της θέσης των αρθρώσεων, η δύναμη της λαβής και η δύναμη των εκτεινόντων και καμπτήρων μυών επηρεάστηκαν. Αυτό συσχετίστηκε με τον πόνο και την αναπηρία στο Ερωτηματολόγιο Αξιολόγησης του Καρπού με βάση την αξιολόγηση του ασθενούς, γεγονός που σημαίνει ότι αυτές οι μεταβλητές της αισθητικοκινητικής λειτουργίας σχετίζονται με χειρότερα αποτελέσματα των καθημερινών λειτουργιών. Είναι ζωτικής σημασίας να αξιολογηθεί η αισθητικοκινητική λειτουργία του καρπού σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα και να εφαρμοστεί η βελτίωσή της στα άτομα που πάσχουν. Τέλος, οι αισθητικοκινητικές εξετάσεις θα πρέπει να περιλαμβάνονται στις αξιολογήσεις ρουτίνας της ρευματοειδούς αρθρίτιδας στην κλινική πρακτική. Τα ευρήματα υποστηρίζουν τη χρήση εστιασμένων ασκήσεων καρπού σε προγράμματα φυσιοθεραπείας για την αύξηση της δύναμης και της ιδιοδεκτικότητας σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, με αποτέλεσμα ανώτερα λειτουργικά αποτελέσματα.

Αναφορά

Tore NG, Zorlular A, Yildirim D, Atalay Guzel N, Oskay D. Διερεύνηση των αισθητικών και κινητικών λειτουργιών του καρπού σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Musculoskelet Sci Pract. 2024 Aug;72:103122. doi: 10.1016/j.msksp.2024.103122. Epub 2024 Jun 12. PMID: 38909501.