Εισαγωγή

Η πλευρική επικονδυλαλγία (LE) είναι ένα κοινό παράπονο, που επηρεάζει το 1-3% του γενικού πληθυσμού. Συνήθως εμφανίζεται στα σαράντα ή στα πενήντα χρόνια. Ιστορικά, οι ιατροί πίστευαν ότι ο έλεγχος της φλεγμονής ήταν ο βασικός πυλώνας της θεραπείας για τη LE. Η τρέχουσα συναίνεση κάνει λόγο για σχετική υπερφόρτωση των τενόντων ή για γενική αποκατάστασή τους για τα καθήκοντα που τους ζητούνται. Επί του παρόντος, δεν γνωρίζουμε τι μεσολαβεί για τα θετικά αποτελέσματα αυτής της κατάστασης. Τα πολυτροπικά προγράμματα φαίνεται να λειτουργούν. Η παρούσα μελέτη είχε ως στόχο να ελέγξει κατά πόσον η συνιστώσα ενίσχυσης του προγράμματος οδηγεί σε πρόσθετα οφέλη.

Μέθοδοι

Το κριτήριο ένταξης ήταν απλώς η διάγνωση της πλευρικής επικονδυλαλγίας. Τα κριτήρια αποκλεισμού ήταν:

• Έχετε λάβει ένεση στεροειδών κατά τους τελευταίους 6 μήνες
• Να μην έχουν τα αγγλικά ως κύρια γλώσσα
• < 18 ετών
• Γνωστικές διαταραχές
• Συνοδά νοσήματα στην ετερόπλευρη πλευρά (όπως σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα)

Ενενήντα τέσσερις ασθενείς εγγράφηκαν και κατανεμήθηκαν σε μία από τις δύο ομάδες:

1. Εκπαίδευση, τροποποίηση της δραστηριότητας, ανακούφιση από τον πόνο μέσω παγοποίησης, ορθοσωλήνωση καρπού, διατάσεις
2. Ακριβώς το ίδιο + ασκήσεις ενδυνάμωσης

Όλοι οι ασθενείς έλαβαν 4-6 συνεδρίες σε διάστημα 12 εβδομάδων. Οι ασκήσεις ενδυνάμωσης εκτελέστηκαν ως εξής:

Κάμψη:

• 0,5 kg
• 10 επαναλήψεις
• Καθημερινά

Όταν ήταν δυνατές οι 30 επαναλήψεις, το βάρος αυξήθηκε στο 1 kg για 10 επαναλήψεις με την ίδια εξέλιξη μέχρι τις 30 επαναλήψεις. Μόλις αυτό έγινε εφικτό, εισήχθη η προπόνηση λαβής.

Δύναμη λαβής:

• Μαλακός στόκος
• Λυγισμένος αγκώνας, προχωρά σε έκταση
• Τρεις θέσεις: υπερέκταση, πρηνισμός, ουδέτερη θέση
• 3-5 επαναλήψεις
• Καθημερινά

Σε κάθε συνεδρία επανεξετάζονταν όλα τα στοιχεία του θεραπευτικού προγράμματος.

Τα μέτρα έκβασης για την παρούσα μελέτη ήταν:

• Πόνος σε ηρεμία (NPRS)
• Πόνος με δραστηριότητα (NPRS)
• Ερωτηματολόγιο Quick-DASH

Τα δεδομένα συλλέχθηκαν κατά την έναρξη, 6, 12, 24 και 52 εβδομάδες.

Αποτελέσματα

Τελικά ελήφθησαν δεδομένα για 38 ασθενείς στην ομάδα 1 και 21 ασθενείς στην ομάδα 2.

Και οι δύο ομάδες βελτιώθηκαν συλλογικά από την αρχική τιμή σε κάθε χρονικό σημείο και χρονικό σημείο εκτός από το DASH στις 52 εβδομάδες. Είναι ενδιαφέρον ότι η βαθμολογία DASH αυξήθηκε από τις 24 έως τις 52 εβδομάδες.

Τώρα, τι γίνεται με τις διαφορές μεταξύ των ομάδων; Δεν υπήρχαν. Φάνηκε ότι η προσθήκη των ασκήσεων δεν οδήγησε σε ανώτερα αποτελέσματα.

Μίλα μου σπασίκλας

Κάθε θεραπεία που παρέχουμε είναι πολυτροπική, με την ευρύτερη έννοια του όρου. Παρέχουμε εκπαίδευση, χειροθεραπεία και θεραπεία με ασκήσεις για την πάθηση Χ. Αλλά πώς ξέρουμε αν, για παράδειγμα, το κομμάτι της εκπαίδευσης λειτουργεί; Οι πραγματιστικές δοκιμές είναι απαραίτητες και χρήσιμες για την πρακτική. Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζουμε τα αποτελέσματα των απομονωμένων τμημάτων. Αυτό πρέπει να δοκιμαστεί σε μια δοκιμή πριν από την πολυτροπική πραγματιστική δοκιμή. Διαφορετικά, θα σπαταλήσουμε πόρους. Οι συγγραφείς του παρόντος εγγράφου είχαν ως στόχο να ρίξουν φως στο κομμάτι της ενίσχυσης ενός πολυτροπικού προγράμματος για την LE. Είναι χρήσιμο; Παρέχει πρόσθετα οφέλη;

Για να γνωρίζουμε αν ένα στοιχείο ενίσχυσης λειτουργεί, πρέπει να γνωρίζουμε αν το στοιχείο ενίσχυσης ενισχύει εξαρχής. Δυστυχώς, πολλές δοκιμές φυσικοθεραπείας δεν περιλαμβάνουν μετρήσεις πριν και μετά την αντοχή. Πώς ξέρουμε αν κάτι έχει ενισχυθεί; Δεν το κάνουμε. Πώς μπορούμε να γνωρίζουμε αν το κίνητρο ήταν εξίσου επαρκές για τον Μπομπ, τον εργάτη οικοδομών, σε σύγκριση με την Αλίκη, τη δικηγόρο; Δεν το κάνουμε. Στην εργασία αυτή δεν μετρήθηκε η δύναμη της λαβής, οπότε απλά δεν γνωρίζουμε αν οι ασθενείς έκαναν ασκήσεις ενδυνάμωσης. Οι ασκήσεις αυτές ονομάζονται έτσι ασκήσεις αντίστασης. Σημασιολογία - ναι - αλλά μια σημαντική διάκριση.

Ας το βάλουμε κάτω από το χαλί. Δεν μέτρησαν τη δύναμη, ίσως όχι το τέλος του κόσμου. Το πρόγραμμα έμοιαζε τουλάχιστον με πρόγραμμα ενδυνάμωσης; Σκληρό όχι. Πιθανώς παρατηρήσατε τον εξαιρετικά χαμηλό όγκο - και πιθανώς την ένταση. Θυμάστε τον Μπομπ και την Αλίκη; Υποθέτω ότι θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν θα φορτώνονταν εξίσου. Οι συγγραφείς συμπεριέλαβαν μια εξέλιξη, για να είμαστε δίκαιοι. Ωστόσο, οι 10 επαναλήψεις με 0,5 κιλά που θα εξελιχθούν σε 30 επαναλήψεις με 1 κιλό πιθανότατα δεν θα κάνουν το κόλπο, τουλάχιστον όχι για όλους. Γνωρίζουμε ότι τα πολλαπλά σετ είναι χρήσιμα, όπως και οι ημέρες ξεκούρασης όταν η ένταση είναι υψηλή. Και τα δύο δεν ελήφθησαν υπόψη.

Ένα αντεπιχείρημα θα μπορούσε να είναι: η αύξηση της δύναμης και ο πόνος/λειτουργία δεν βελτιώνονται γραμμικά. Μπορεί να μην χρειαζόμαστε αυξημένη δύναμη για τη βελτίωση του πόνου και της λειτουργικότητας - κάτι που είναι δίκαιο. Ωστόσο, η τρέχουσα συναίνεση στη βιβλιογραφία της τενοντοπάθειας είναι ότι πρέπει να παρέχουμε επαρκές ερέθισμα (έστω και σε όγκο ή/και ένταση) ώστε οι δομές να ανέχονται καλύτερα τη φόρτιση στο μέλλον. Υπάρχει κάποια συζήτηση εκεί, αλλά ας μην ανοίξουμε αυτό το κουτί με τα σκουλήκια.

Τώρα στο υπόλοιπο της μελέτης. Οι συγγραφείς σημείωσαν ένα τεράστιο ποσοστό εγκατάλειψης, το οποίο εγείρει ερωτήματα, αλλά δεν μπορώ πραγματικά να κάνω περαιτέρω σχόλια σχετικά με αυτό. Ένα άλλο πράγμα που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι οι συγγραφείς σχεδίαζαν να έχουν μια ομάδα ελέγχου, αλλά απέτυχαν να συλλέξουν συμμετέχοντες για αυτό το οποίο ειλικρινά δηλώνουν στο έγγραφο.

Το κύριο ερώτημα της ανασκόπησης ήταν αν η προσθήκη ασκήσεων "ενδυνάμωσης" προκαλεί πιο θετικά μακροχρόνια αποτελέσματα, το οποίο δεν μπορεί να απαντηθεί εδώ. Κοιτάζοντας τα γραφήματα, θα λέγατε ότι η θεραπεία λειτουργεί - σωστά; Ίσως... Μια πρόσφατη μετα-ανάλυση των Ikonen et al (2021) έδειξε ότι η φυσική ιστορία της LE είναι αρκετά ευνοϊκή, με ή χωρίς θεραπεία.

Αυτό είναι ένα απόσπασμα από το συμπέρασμά τους:

"Περίπου το 90% των ασθενών επιτυγχάνουν υποχώρηση των συμπτωμάτων σε 1 έτος χωρίς καμία θεραπεία, και αυτό συμβαίνει ανεξάρτητα από τη διάρκεια των συμπτωμάτων πριν από την εγγραφή στη δοκιμή".

Η θεραπεία λοιπόν "λειτουργεί";

Αναφορά

McQueen, K. S., Powell, R. K., Keener, T., Whalley, R., & Calfee, R. P. (2021). Ο ρόλος της ενδυνάμωσης κατά τη μη χειρουργική θεραπεία της τενοντοπάθειας του πλάγιου επικονδύλου. Journal of Hand Therapy, 34(4), 619-626.

Ikonen, J., Lähdeoja, T., Ardern, C. L., Buchbinder, R., Reito, A., & Karjalainen, T. (2022). Τα επίμονα συμπτώματα του αγκώνα του τένις έχουν μικρή προγνωστική αξία: συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση. Clinical Orthopaedics and Related Research®, 480(4), 647-660.