Εισαγωγή

Δεδομένου ότι έχει δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στην ενδυνάμωση των ασθενών να αυτοδιαχειρίζονται ορισμένες μυοσκελετικές παθήσεις, οι διαβουλεύσεις με τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης συχνά μειώνονται σε συχνότητα. Σε αυτές τις διαβουλεύσεις, οι ασθενείς εκπαιδεύονται σχετικά με τη φύση των παραπόνων τους και τον τρόπο αποτελεσματικής παρακολούθησης της κατάστασής τους. Σε πολλές περιπτώσεις, δεν μπορεί να δοθεί συγκεκριμένη διάγνωση, για παράδειγμα, σε πάνω από το 90% των καταγγελιών για πόνο στη μέση δεν υπάρχει σαφής παθολογοανατομική αιτία. Συνεπώς, η ακριβής προέλευση της καταγγελίας κάποιου μπορεί να είναι άγνωστη και αυτό οδηγεί σε διαγνωστική αβεβαιότητα που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. Το δίχτυ ασφαλείας, το οποίο ορίζεται ως η διαδικασία επικοινωνίας πληροφοριών στους ασθενείς σχετικά με την παρακολούθηση της κατάστασής τους και το τι πρέπει να κάνουν εάν τα συμπτώματα επιμένουν ή επιδεινώνονται, αποτελεί βασικό στοιχείο της πρακτικής της μυοσκελετικής φυσικοθεραπείας για τη διαχείριση της διαγνωστικής αβεβαιότητας. Επιπλέον, μειώνει τον κίνδυνο βλάβης που συνδέεται με τις καθυστερήσεις στην αναζήτηση περίθαλψης με επιδεινούμενα/επιμένοντα συμπτώματα. Για το σύνδρομο ιππουρίδας υπάρχουν ήδη πολλές σχετικές έρευνες, αλλά δεν υπάρχει ειδική επικοινωνία για την ασφάλεια στη φυσικοθεραπεία για τον πόνο στη μέση, ο οποίος είναι ένα από τα συχνότερα μυοσκελετικά ενοχλήματα στον τομέα μας. Ως εκ τούτου, η παρούσα μελέτη εξέτασε την επικοινωνία για την ασφάλεια στη φυσιοθεραπεία και μας διδάσκει τι μπορούμε να κάνουμε για να τη βελτιώσουμε.

Μέθοδοι

Στην παρούσα μελέτη πραγματοποιήθηκε δευτερογενής ανάλυση ηχογραφήσεων και απομαγνητοφωνημένων πρακτικών από 79 διαβουλεύσεις στις οποίες συμμετείχαν 41 ασθενείς και 12 φυσικοθεραπευτές. Οι διαβουλεύσεις, οι οποίες περιλάμβαναν τόσο αρχικές όσο και επακόλουθες συναντήσεις, πραγματοποιήθηκαν σε εξωτερικά μυοσκελετικά τμήματα σε όλη τη Νότια Αγγλία. Το εργαλείο κωδικοποίησης του Safety-Netting Coding Tool (SaNCoT), το οποίο είχε προηγουμένως επικυρωθεί σε περιβάλλοντα γενικής ιατρικής, χρησιμοποιήθηκε για την κωδικοποίηση και την ποσοτικοποίηση των συμπεριφορών του Safety-Netting κατά τη διάρκεια αυτών των συνεδριών.

Ανάλυση βήμα προς βήμα με τη χρήση του SaNCoT

• Διαγνωστική αβεβαιότητα: Το εργαλείο ανέλυσε φράσεις όπως "νομίζω" ή "θα μπορούσε να είναι" για να υποδηλώσει διαγνωστική αβεβαιότητα.
• Πληροφορίες χρόνου-μαθημάτων: Αξιολογήθηκε κατά πόσον οι φυσιοθεραπευτές παρείχαν εκτιμώμενα χρονικά πλαίσια ανάρρωσης ή εξέλιξης.
• Συμβουλές ασφαλείας: Εξετάστηκαν συγκεκριμένες οδηγίες σχετικά με την παρακολούθηση των συμπτωμάτων, συμβουλές σχετικά με τις ενέργειες σε περίπτωση επιδείνωσης των συμπτωμάτων και οδηγίες παρακολούθησης, καθώς και κατά πόσον οι συμβουλές που δόθηκαν ήταν συγκεκριμένες ή γενικές.
• Χαμένες ευκαιρίες: Σημειώθηκαν επίσης περιπτώσεις στις οποίες θα μπορούσε να είχε εφαρμοστεί δίχτυ ασφαλείας, αλλά δεν εφαρμόστηκε, ιδίως όσον αφορά συμπτώματα όπως ο πόνος στα πόδια που θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν σοβαρότερες καταστάσεις.

Αποτελέσματα

Από τους ασθενείς που προσήλθαν, ισόποση ήταν η κατανομή των ασθενών με οσφυαλγία χωρίς συνοδά συμπτώματα στα πόδια και με οσφυαλγία χωρίς συνοδά συμπτώματα στα πόδια.

Ηδιαγνωστική αβεβαιότητα κοινοποιήθηκε στα περισσότερα ραντεβού. Το μεγαλύτερο μέρος της διαγνωστικής αβεβαιότητας εκφράστηκε κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων νέων ασθενών (80,5%). Περίπου οι μισές (52,6%) από τις διαβουλεύσεις παρακολούθησης περιλάμβαναν εκφράσεις διαγνωστικής αβεβαιότητας.

Δεν κοινοποιήθηκαν στους ασθενείς συγκεκριμένες πληροφορίες για τη χρονική πορεία. Κοινοποιήθηκαν κάποιες πληροφορίες σχετικά με την πρόγνωση, αλλά δεν παρουσιάστηκαν συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα.

Οκτώ ασθενείς έλαβαν πληροφορίες ασφαλείας σχετικά με τον τρόπο παρακολούθησης των σημείων και συμπτωμάτων τους και τις ενέργειες που πρέπει να αναλάβουν σε περίπτωση επιδείνωσης. Οι πληροφορίες αυτές κοινοποιήθηκαν 19 φορές σε 12 διαβουλεύσεις. Αυτές οι πληροφορίες για την ασφάλεια δόθηκαν κυρίως σε επακόλουθες διαβουλεύσεις.

Οι περισσότερες επικοινωνίες για την ασφάλεια αφορούσαν συμβουλές σχετικά με το είδος των σημείων και συμπτωμάτων που πρέπει να παρακολουθούνται στενά. Για παράδειγμα, σε περίπτωση παρουσίας τσιμπήματος σε ασθενή με πόνο στη μέση με συμπτώματα που σχετίζονται με το πόδι, διατυπώθηκε η συμβουλή να παρακολουθείται η δύναμη του ποδιού και του μεγάλου δακτύλου του ποδιού. Δυστυχώς, οι πληροφορίες αυτές κοινοποιήθηκαν με σχετικά μη συγκεκριμένο τρόπο.

Η επικοινωνία για την ασφάλεια στόχευε κυρίως στο να εξηγήσει γιατί και πώς να αναζητήσουν περαιτέρω βοήθεια, αλλά δεν είχε πληροφορίες σχετικά με τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν σε περίπτωση επιδείνωσης της κατάστασης.

Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπήρχαν αρκετές χαμένες ευκαιρίες για την επικοινωνία για την ασφάλεια στις φυσικοθεραπευτικές διαβουλεύσεις.

Ερωτήσεις και σκέψεις

Τι πρέπει να θυμόμαστε σχετικά με την επικοινωνία για την ασφάλεια στη φυσιοθεραπεία; Η επικοινωνία σχετικά με τη φύση του πόνου κάποιου μπορεί σίγουρα να περιλαμβάνει διαγνωστική αβεβαιότητα. Ιδιαίτερα δεδομένου ότι το υψηλό ποσοστό των οσφυαλγιών που εμφανίζονται χωρίς συγκεκριμένη υποκείμενη παθολογοανατομική αιτία. Πολλοί φυσικοθεραπευτές φοβούνται ότι το να μην γνωρίζουν από πού προέρχονται τα ενοχλήματα θεωρείται στα μάτια του ασθενούς ως έλλειψη γνώσης. Αντί να το φοβάστε αυτό, νομίζω ότι εκφράζοντας ότι πολλά προβλήματα χαμηλού πόνου στην πλάτη οδηγούνται χωρίς συγκεκριμένη "βλάβη" και επομένως είναι ασήμαντα και καθόλου επικίνδυνα, και συμπληρώνοντας αυτή την πληροφορία με το σκεπτικό σας γιατί πιστεύετε ότι το άτομο αυτό δεν πρέπει να φοβάται ότι έχει μια σοβαρή πάθηση, είναι πολύ πιο πολύτιμο και καθησυχαστικό. Στη συνέχεια, το επόμενο βήμα θα ήταν να δοθούν λεπτομερείς πληροφορίες για τα δίκτυα ασφαλείας. Ειδικά όταν κάποιος έχει συμπτώματα που μπορεί να ταιριάζουν σε μια συγκεκριμένη διάγνωση οσφυαλγίας, θα πρέπει να γνωρίζει τι, γιατί, πότε και πώς και αυτό θα πρέπει να του γνωστοποιείται με άμεσο και συγκεκριμένο τρόπο. Εάν θέλετε να κατανοήσει κάποιος περισσότερα για την κατάστασή του και πώς το άτομο αυτό θα πρέπει να προσέχει την επιδείνωση των συμπτωμάτων, θα πρέπει να αναφέρετε

• Ποια συγκεκριμένα συμπτώματα πρέπει να προσέξετε: για παράδειγμα, μειωμένη ικανότητα ραχιαίας κάμψης του ποδιού ή του μεγάλου δακτύλου σε κάποιον με πόνο στη μέση και ακτινοβόλο πόνο στα πόδια.
• Γιατί είναι σημαντικό να παρακολουθούνται αυτά τα συμπτώματα, ώστε οι ασθενείς να κατανοούν την ανάγκη να τα αναφέρουν αμέσως και να αποφεύγονται οι καθυστερήσεις.
• Πότε πρέπει να αναληφθεί δράση
• Πώς και ποιες συγκεκριμένες ενέργειες πρέπει να γίνουν: για παράδειγμα, να συμβουλευτείτε το γενικό ιατρό, να επιστρέψετε στο τμήμα φυσικοθεραπείας, να πάτε στα επείγοντα περιστατικά.

Επιπλέον, προέκυψε ότι η χρήση προγνωστικών πληροφοριών είναι πολύ σημαντική αλλά συχνά ελλιπής. Αυτό μπορεί εν μέρει να εξηγηθεί από τις πολλές πληροφορίες που είναι διαθέσιμες σχετικά με την πρόγνωση της οσφυαλγίας, αλλά και από τη μεγάλη ετερογένεια των αποτελεσμάτων που χρησιμοποιούνται. Εδώ μπορούμε επίσης να σας δώσουμε συγκεκριμένες συμβουλές για διάφορα αποτελέσματα.

Η επικοινωνία για την ασφάλεια στη φυσικοθεραπευτική πρακτική αποτελεί μέρος της συνιστώμενης οδού για τη φροντίδα του πόνου στη μέση. (Finucane et al., 2020)

Μίλα μου για σπασίκλες

Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι τα δεδομένα της εν λόγω μελέτης συλλέχθηκαν πριν από περισσότερα από 10 χρόνια και ότι από τότε έχουν αλλάξει πολλά στον τομέα της φυσικοθεραπείας. Τα δεδομένα δεν μπορούν να γενικευτούν στη σημερινή περίθαλψη και διεξήχθησαν στο Ηνωμένο Βασίλειο, γεγονός που μπορεί επίσης να περιορίσει τη δυνατότητα γενίκευσης σε άλλα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. Ωστόσο, η παρούσα μελέτη ρίχνει φως σε πτυχές που μπορεί να μην έχουμε πάντα επίγνωση στην επικοινωνία μας. Θα πρέπει να προσέχουμε να μην χάνουμε ευκαιρίες για την ενσωμάτωση πληροφοριών σχετικά με το δίχτυ ασφαλείας σε όλες τις φυσικοθεραπευτικές διαβουλεύσεις.

Όταν η παρούσα μελέτη συνέκρινε την ποσότητα της επικοινωνίας για την ασφάλεια στη φυσικοθεραπεία σε σχέση με τους γενικούς ιατρούς, διαπιστώθηκε ότι οι γενικοί ιατροί χρησιμοποιούν πολύ περισσότερη ασφάλεια. Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι μια επακόλουθη φυσιοθεραπευτική διαβούλευση μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως μια μορφή δικλείδας ασφαλείας. Ωστόσο, δεδομένου ότι η επικοινωνία σχετικά με το δίχτυ ασφαλείας θεωρείται μια ασθενοκεντρική προσέγγιση για τη διαχείριση της αβεβαιότητας, είναι σημαντικό να μην την ξεχνάτε στις διαβουλεύσεις σας.

Μηνύματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη

Η μελέτη αυτή ευαισθητοποιεί για την έλλειψη επικοινωνίας για την ασφάλεια στη φυσιοθεραπεία. Παρόλο που τα δεδομένα συλλέχθηκαν πριν από πολύ καιρό και η σύγχρονη επικοινωνία έχει ενδεχομένως εξελιχθεί, είναι εποικοδομητικό να μάθουμε πώς οι επαγγελματίες του χώρου επικοινωνούν τη διαγνωστική αβεβαιότητα. Η συζήτηση ρεαλιστικών χρονοδιαγραμμάτων πρόγνωσης μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς να κατανοήσουν καλύτερα την κατάστασή τους και να μάθουν πότε πρέπει να δράσουν εάν τα συμπτώματα επιμένουν ή επιδεινώνονται. Η κοινοποίηση συγκεκριμένων οδηγιών σχετικά με τα συμπτώματα που πρέπει να παρακολουθούνται (για παράδειγμα: παραισθησία, απώλεια δύναμης ή αλλαγές στον πόνο) και ο καθορισμός σαφών σημείων επιστροφής θα μπορούσε να αποτρέψει καθυστερήσεις στην αντιμετώπιση των επιπλοκών.

Αναφορά

Horler C, Leydon G, Roberts L. Επικοινωνία πληροφοριών για την ασφάλεια στις φυσικοθεραπευτικές διαβουλεύσεις πρωτοβάθμιας περίθαλψης για άτομα με οσφυαλγία. Musculoskelet Sci Pract. 2024 Sep 19;74:103192. doi: 10.1016/j.msksp.2024.103192. Epub ahead of print. PMID: 39307044.

Μάθετε περισσότερα

Σύνδρομο ιππουρίδας

Finucane LM, Downie A, Mercer C, Greenhalgh SM, Boissonnault WG, Pool-Goudzwaard AL, Beneciuk JM, Leech RL, Selfe J. Διεθνές πλαίσιο για κόκκινες σημαίες για πιθανές σοβαρές παθολογίες της σπονδυλικής στήλης. J Orthop Sports Phys Ther. 2020 Jul;50(7):350-372. doi: 10.2519/jospt.2020.9971. Epub 2020 May 21. PMID: 32438853.