Εισαγωγή

Η βέλτιστη δύναμη των τετρακέφαλων είναι απαραίτητη για την καλή λειτουργία του γόνατος στην καθημερινή ζωή. Καθώς ο τετρακέφαλος μυς είναι ένας σημαντικός σταθεροποιητής και απορροφητής κραδασμών, βοηθά στην κατανομή των φορτίων στην αρθρική επιφάνεια του γόνατος. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, ιδίως ενόψει της γήρανσης του πληθυσμού και της αύξησης του αριθμού των ατόμων με παχυσαρκία. Καθώς επί του παρόντος δεν υπάρχει πραγματική θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος (ΟΑ), είναι ζωτικής σημασίας να επιβραδύνουμε την εξέλιξη της ΟΑ ή - όταν είναι δυνατόν - να προλάβουμε την εμφάνισή της. Ως εκ τούτου, η ενδυνάμωση έχει υποστηριχθεί ως θεραπεία πρώτης γραμμής για την ΟΑ του γόνατος. Μέχρι τώρα δεν μπορούσαν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για την επίδραση της δύναμης του τετρακεφάλου στο χόνδρο του γόνατος. Εδώ είναι που ξεκινάει αυτή η μελέτη.

Μέθοδοι

Σε αυτή την πολυκεντρική προοπτική μελέτη κοόρτης συμπεριλήφθηκαν 1338 συμμετέχοντες που παρείχαν στοιχεία για 1505 γόνατα. Κατά την παρακολούθηση ενός έτους, 1225 συμμετέχοντες ήταν διαθέσιμοι, παρέχοντας δεδομένα για 1366 γόνατα. Εκτός από τα δημογραφικά στοιχεία, η ακτινολογική σοβαρότητα της ΟΑ του γόνατος καταγράφηκε με τη χρήση της κλίμακας Kellgren-Lawrence από 0-4 (καθόλου έως σοβαρή).

Η δύναμη του γόνατος μετρήθηκε με τη χρήση της "καρέκλας καλής δύναμης", η οποία έχει αναφερθεί ως έγκυρο και αξιόπιστο μέτρο. Εδώ οι συμμετέχοντες κάθονταν όρθιοι με τους μηρούς και τη λεκάνη τους σταθερές και το γόνατο σε κάμψη 60°. Μετά από μια αρχική δοκιμή προσπάθειας, ολοκληρώθηκαν 3 εθελοντικές μέγιστες ισομετρικές προσπάθειες. Η υψηλότερη προσπάθεια χρησιμοποιήθηκε για τις αναλύσεις.

Συλλέχθηκαν επίσης δεδομένα μαγνητικής τομογραφίας κατά την έναρξη και την παρακολούθηση. Η βλάβη του χόνδρου εκτιμήθηκε στο έσω και έξω κνημομηριαίο σύμπλεγμα (M- και LTF) και στην έσω και έξω επιγονατιδομηριαία άρθρωση (M- και LPF). Οι ζημιές αξιολογήθηκαν ως εξής: 0=κανονικό, 1=μικρό (<10% κατεστραμμένη περιοχή), 2=μέτριο (10-75% κατεστραμμένη περιοχή) και 3=μεγάλο (>75% κατεστραμμένη περιοχή). Οι αθροιστικές βαθμολογίες υπολογίστηκαν για τις αρθρώσεις MTF, LTF, MPF και LPF. Στην MTF και την LTF οι αθροιστικές αυτές βαθμολογίες κυμαίνονταν από 0-15 και στην άρθρωση MPF και LPF οι αθροιστικές βαθμολογίες κυμαίνονταν από 0-6. Δίπλα σε αυτό, οι βλάβες του μυελού των οστών (BML) βαθμολογήθηκαν από 0-3, όπου οι βαθμολογίες αντιπροσωπεύουν: 0=κανονικό, 1=μικρό (<33% κατεστραμμένη περιοχή), 2=μέτριο (33-66% κατεστραμμένη περιοχή) και 3=μεγάλο (> 66% κατεστραμμένη περιοχή). Εδώ υπολογίστηκαν επίσης αθροιστικές βαθμολογίες.

Η εξίδρωση-συναγωγίτιδα βαθμολογήθηκε από το 0 έως το 3 σε σχέση με την εκτιμώμενη μέγιστη διάταση της αρθρικής κοιλότητας ως εξής: 0 = φυσιολογική, 1 = μικρή (< 33% μέγιστη διάταση), 2 = μεσαία (33-66% μέγιστη διάταση) και 3 = μεγάλη (>66% μέγιστη διάταση). Η ίδια ταξινόμηση χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση της έκτασης της αρθρίτιδας Hoffa από την άποψη της εκτιμώμενης περιοχής αλλοίωσης της υπερέντασης εντός του ενδοπαθητικού λιπώδους μαξιλαριού.

Αποτελέσματα

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι, λαμβάνοντας υπόψη τη βλάβη του χόνδρου του γόνατος στους άνδρες κατά την έναρξη της μελέτης, υπήρχε επίδραση της δύναμης του τετρακέφαλου μυός στη βλάβη του χόνδρου στα διαμερίσματα LTF και LPF. Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκε σημαντική αλλαγή στη βλάβη του χόνδρου σε 1 έτος. Κατά την έναρξη, όπως παρατηρήθηκε στους άνδρες, οι βαθμολογίες χόνδρου του MPF και του LPF συσχετίστηκαν σημαντικά με τη δύναμη του τετρακέφαλου. Μετά από 1 έτος, παρατηρήθηκε σημαντική αρνητική συσχέτιση μεταξύ της δύναμης του τετρακεφάλου και της επιδείνωσης της βλάβης του χόνδρου στις γυναίκες.

Λαμβάνοντας υπόψη τα BML, στην αρχική τιμή βρέθηκε συσχέτιση μεταξύ της δύναμης του τετρακεφάλου και των BML στο διαμέρισμα LTF στους άνδρες και στο διαμέρισμα MPF και LPF στις γυναίκες. Κατά τη διάρκεια ενός έτους, μόνο στο διαμέρισμα LPF στις γυναίκες, παρατηρήθηκε σημαντική αρνητική συσχέτιση.

Οι βαθμολογίες της αρθρίτιδας αποκάλυψαν ότι κατά την έναρξη στις γυναίκες, η δύναμη του τετρακέφαλου μυός σχετιζόταν με την αρθρίτιδα Hoffa. Μετά την παρακολούθηση ενός έτους, φαίνεται ότι η αρχική δύναμη του τετρακέφαλου μυός σχετίζεται με την εξίδρωση-συνεφρίτιδα.

Ερωτήσεις και σκέψεις

Είναι σημαντικό ότι οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες σε αυτόν τον πληθυσμό ήταν υπέρβαροι, με ΔΜΣ 29,4 +/- 4,7kg/m2. Τα ευρήματα προσαρμόστηκαν για τον ΔΜΣ, αλλά δυστυχώς δεν δόθηκαν λεπτομέρειες σχετικά με αυτό. Επίσης, δεν δόθηκαν πληροφορίες για τις μεταβολές του ΔΜΣ κατά τη διάρκεια της μελέτης. Θα ήταν ενδιαφέρον να αναλυθεί και αυτό, καθώς είναι μια παράμετρος που μπορεί να τροποποιηθεί, όπως και η δύναμη του τετρακέφαλου. Η μελέτη αυτή χρησιμοποίησε δεδομένα από την Πρωτοβουλία για την Οστεοαρθρίτιδα, η οποία είναι μια δημόσια διαθέσιμη βάση δεδομένων. Μου φαίνεται ότι οι συγγραφείς δεν ήρθαν έτσι σε άμεση επαφή με τους συμμετέχοντες, γεγονός που θα μπορούσε να εξηγήσει την έλλειψη πρόσθετων πληροφοριών, για παράδειγμα σχετικά με τη συμμετοχή στον αθλητισμό.

Εκτός από αυτό, θα ήταν πολύτιμο να είχαμε εικόνα των αποτελεσμάτων των χόνδρων κατά την παρακολούθηση. Οι αρχικές βαθμολογίες παρουσιάστηκαν σε πίνακα, αλλά δεν μπορούμε να δούμε την εξέλιξη αυτών των βαθμολογιών κατά την παρακολούθηση. Δεν έχουμε ιδέα για την επίδραση των τραυματισμών, οι οποίοι θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εξίδρωση ή βλάβη του χόνδρου/BML. Επίσης, η παραγωγή δύναμης θα μπορούσε να έχει επηρεαστεί από τον πόνο, και πάλι, αυτές οι πληροφορίες δεν ήταν διαθέσιμες. Φαίνεται ότι χάνουμε πολλές πολύτιμες πληροφορίες, δυστυχώς. Γνωρίζουμε μόνο κάτι σχετικά με την αλλαγή στη βλάβη του χόνδρου, την BML και την εξίδρωση μετά από ένα έτος. Ωστόσο, δεν μπορούμε να κάνουμε υποθέσεις σχετικά με το τι οδήγησε σε αυτή την αλλαγή κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης. Οι μελέτες που βασίζονται σε μητρώα μπορεί να είναι πολύ διορατικές, αλλά συχνά στερούνται πολύτιμων κλινικών πληροφοριών.

Στις γυναίκες, μετά από ένα έτος, οι μεταβολές στον πλευρικό επιγονατιδομηριαίο χόνδρο και στα BMLs συσχετίστηκαν σημαντικά με τη δύναμη του τετρακέφαλου μυός στην αρχική κατάσταση. Γνωρίζοντας αυτό και γνωρίζοντας ότι οι γυναίκες είναι γενικά λιγότερο δυνατές από τους άνδρες και συχνά έχουν μορφολογική προδιάθεση για μεγαλύτερες πλευρικές επιγονατιδομηριαίες δυνάμεις από τους άνδρες, αυτό υπογραμμίζει την τεράστια σημασία της βελτίωσης της δύναμης των τετρακέφαλων στις γυναίκες για την προστασία των γονάτων τους. Φροντίστε λοιπόν να διορθώνετε τα προβλήματα προσαρμοστικής ευθυγράμμισης της στάσης και της κακής τροχιάς και να βελτιώνετε τη δύναμη των τετρακέφαλων μυών!

Μίλα μου για σπασίκλες

Ορισμένα ευρήματα της παρούσας μελέτης αναλύθηκαν διατομεακά, δηλαδή αξιολογήθηκαν σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Για παράδειγμα, στους άνδρες κατά την αρχική εξέταση, βρέθηκε συσχέτιση μεταξύ της δύναμης του τετρακέφαλου και της βλάβης του χόνδρου στην πλάγια κνημομηριαία και πλάγια επιγονατιδομηριαία άρθρωση. Κατά τη διαμήκη ανάλυση, δεν παρατηρήθηκε καμία αλλαγή στη βλάβη του χόνδρου. Να θυμάστε ότι οι αναλύσεις διατομής δίνουν πληροφορίες μόνο για τα δεδομένα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο. Συνεπώς, δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν τα ευρήματα μιας τέτοιας ανάλυσης για να διαπιστωθούν σχέσεις αιτίου-αποτελέσματος. Επιπλέον, η χρονική στιγμή μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο στα ευρήματα. Ας υποθέσουμε ότι ένα σημαντικό μέρος αυτών των συμμετεχόντων είχε συμμετάσχει σε ένα δρομικό γεγονός μεγάλων αποστάσεων πριν από τις βασικές μετρήσεις αυτής της μελέτης, αυτό θα μπορούσε να έχει προκαλέσει παροδικές αλλαγές μετά την άσκηση στους χόνδρους τους, όπως καταγράφηκε εδώ κατά την αρχική μέτρηση. Απλώς ένα παράδειγμα για να εξηγήσουμε γιατί δεν πρέπει να βασιζόμαστε σε μεγάλο βαθμό σε ευρήματα από διατομεακές μελέτες. Προτείνω μάλλον να εξετάσουμε τα διαχρονικά δεδομένα, ιδίως καθώς βλέπουμε ότι τα σημαντικά ευρήματα κατά την έναρξη δεν άλλαξαν απαραίτητα σημαντικά κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης.

Οι συγγραφείς διόρθωσαν τα ευρήματα ως προς την ηλικία, τον ΔΜΣ, τη φυλή, τον βαθμό Kellgren-Lawrence, τον τραυματισμό, τη χειρουργική επέμβαση και τις δομικές ανωμαλίες κατά την έναρξη της μελέτης. Έτσι, όπως γίνεται αντιληπτό, δεν υπήρχαν διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τις δραστηριότητες που εκτελούνταν πριν από την αξιολόγηση κατά την αρχική εξέταση, ούτε, για παράδειγμα, για τη συμμετοχή σε αθλήματα. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τους παράγοντες που ενδεχομένως επηρεάζουν τα ευρήματα των αναλύσεων διατομής. Τέλος, οι συγγραφείς διαστρωμάτωσαν τις αναλύσεις με βάση το φύλο, κάτι που είναι μια καλή επιλογή, καθώς οι γυναίκες τείνουν να έχουν χαμηλότερη δύναμη από τους άνδρες.

Μηνύματα για το σπίτι

Ανακεφαλαιώνοντας, εδώ εξετάστηκε η επίδραση της δύναμης του τετρακεφάλου στη βλάβη του χόνδρου. Η δύναμη του τετρακέφαλου μυός που μετρήθηκε κατά την έναρξη της μελέτης συσχετίστηκε σημαντικά και αρνητικά με τις μεταβολές στη βλάβη του χόνδρου, τις μεταβολές στις αλλοιώσεις του μυελού των οστών του γόνατος (BML) και τις μεταβολές στην εξίδρωση-συννεφρίτιδα στις γυναίκες. Τόσο οι αλλαγές στη βλάβη του χόνδρου όσο και οι BML ήταν εμφανείς στην πλάγια επιγονατιδομηριαία άρθρωση στις γυναίκες. Αυτό σημαίνει ότι η υψηλότερη δύναμη του τετρακέφαλου μυός κατά την έναρξη οδήγησε σε λιγότερες αλλαγές στη βλάβη του χόνδρου και στις BML. Όσο χαμηλότερη ήταν η αντοχή των τετρακέφαλων στην αρχική κατάσταση, τόσο μεγαλύτερη ήταν η βλάβη του χόνδρου και του μυελού των οστών. Ακόμη και σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα, παρατηρείται σημαντική επιδείνωση των παραμέτρων του χόνδρου και του υποχόνδρινου οστού σε άτομα με χαμηλή δύναμη τετρακεφάλου. Αυτό επιβεβαιώνει και πάλι τον προστατευτικό ρόλο του τετρακέφαλου.

Αναφορά

Gong, Z., Li, J., He, Z., Li, S., Cao, P., Ruan, G., ... & Huang, G. (2022). Η δύναμη του τετρακέφαλου μυός συνδέεται αρνητικά με τις δομικές ανωμαλίες της άρθρωσης του γόνατος - δεδομένα από την πρωτοβουλία για την οστεοαρθρίτιδα. BMC Musculoskeletal Disorders, 23(1), 1-9.

Πρόσθετη αναφορά

Khan, M., O'Donovan, J., Charlton, J. M., Roy, J. S., Hunt, M. A., & Esculier, J. F. (2022). Η επίδραση του τρεξίματος στους χόνδρους των κάτω άκρων: συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση. Sports Medicine, 52(1), 55-74.

Μάθετε περισσότερα

Διαβάστε:

Εκτάσεις ποδιών - Επικίνδυνες για τα γόνατά σας ή εξαιρετική άσκηση αποκατάστασης;