Εισαγωγή

Ο επιπολασμός των δρομικών τραυματισμών κυμαίνεται μεταξύ 10-92%, ανάλογα με τον ορισμό και την υποομάδα. Έχουν εντοπιστεί διάφοροι παράγοντες κινδύνου, όπως η έλλειψη προηγούμενης εμπειρίας, ο υψηλός ΔΜΣ, η μεγαλύτερη ηλικία και η μεγαλύτερη εβδομαδιαία χιλιομετρική απόσταση. Οι δρομείς ανέφεραν ότι ένας δικτυακός τόπος θα μπορούσε να είναι ένα καλό εργαλείο για να ενημερωθούν σχετικά με τη μείωση των τραυματισμών. Η μελέτη αυτή σχεδίασε ένα διαδικτυακό πρόγραμμα πρόληψης που ονομάζεται: 10 Βήματα 2 outrun injuries.

Μέθοδοι

Αυτή η τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή είχε ως στόχο να εξετάσει δύο ομάδες. Ο ένας λαμβάνει online συμβουλές τρεξίματος και ο άλλος όχι. Τα ποσοστά των τραυματισμών τρεξίματος συγκρίθηκαν μεταξύ των ομάδων.

Οι δέκα συμβουλές για την πρόληψη των τραυματισμών βασίστηκαν στη βιβλιογραφία και στην κλινική εμπειρία των κλινικών ιατρών και των ερευνητών:

• μην αλλάξετε τίποτα αν δεν έχετε εμπειρία με τραυματισμούς στο τρέξιμο
• μην προπονείστε πάρα πολύ
• να διασφαλίζετε ότι υπάρχει ποικιλία στις κινήσεις με τη χρήση συγκεκριμένων ασκήσεων
• να αφιερώνετε αρκετό χρόνο για ξεκούραση και αποκατάσταση
• συμμετέχουν σε άλλα αθλήματα
• μην αγνοείτε τον πόνο κατά τη διάρκεια και μετά το τρέξιμο
• να φοράτε παπούτσια που αισθάνεστε άνετα
• τρέχετε με υψηλό ρυθμό βηματισμού
• να προγραμματίσετε μια σταδιακή αύξηση της απόστασης των αγώνων μέσα στα πρώτα χρόνια της δρομικής εμπειρίας
• τρέξτε με χαρά

Τα κριτήρια ένταξης ήταν:

• 18+
• τουλάχιστον 2 μήνες μέχρι την πιο πρόσφατη δρομική διοργάνωση στην οποία θα συμμετάσχουν
• Ολλανδική γλώσσα
• Πρόσβαση στο Διαδίκτυο και στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
• Καμία συμμετοχή σε προηγούμενη δοκιμή INSPIRE

Οι συμμετέχοντες έλαβαν έναν εξατομικευμένο κωδικό για απεριόριστη πρόσβαση στον ιστότοπο με τις συμβουλές.

Ο τραυματισμός έπρεπε να περιορίσει την απόσταση, την ταχύτητα, τη διάρκεια ή τη συχνότητα για επτά ημέρες ή τρεις διαδοχικές προπονήσεις για να προσμετρηθεί ή όταν ο συμμετέχων επικοινώνησε με έναν επαγγελματία υγείας για το θέμα.

Με βάση ένα αναμενόμενο ποσοστό τραυματισμών 52,1%, οι συγγραφείς υπολόγισαν ότι 3394 δρομείς έπρεπε να συμπεριληφθούν για ένα αμφίπλευρο t-test με ισχύ 80% και άλφα 0,05.

Αποτελέσματα

Συνολικά συμπεριλήφθηκαν 4105 συμμετέχοντες, οι οποίοι τυχαιοποιήθηκαν είτε στην ομάδα παρέμβασης είτε στην ομάδα ελέγχου. Οι συμμετέχοντες στην ομάδα παρέμβασης ήταν μεγαλύτεροι σε ηλικία, είχαν υψηλότερο ΔΜΣ από την ομάδα ελέγχου και ανέφεραν λιγότερους τραυματισμούς που σχετίζονται με το τρέξιμο κατά την έναρξη.

Κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, το 35,5% των συμμετεχόντων αυτοτραυματίστηκε. Το ποσοστό για την ομάδα παρέμβασης ήταν 35,5% και για την ομάδα ελέγχου 35,4%, με αποτέλεσμα το αποτέλεσμα να μην είναι στατιστικά σημαντικό. Οι συγγραφείς πραγματοποίησαν διάφορες αναλύσεις υποομάδων τις οποίες δεν θα συζητήσουμε στην παρούσα ανασκόπηση.

Μίλα μου για σπασίκλες

Ας χειροκροτήσουμε αυτούς τους συγγραφείς για την εκπόνηση μιας τέτοιας τεράστιας μελέτης. Ένα από τα κύρια προβλήματα στην επιστήμη της φυσικοθεραπείας είναι τα μικρά μεγέθη δείγματος, με αποτέλεσμα μελέτες με χαμηλή ισχύ και ανακριβή αποτελέσματα. Παρόλο που οι συγγραφείς πιθανώς ήλπιζαν σε ένα κλινικά σημαντικό αποτέλεσμα, αυτά τα ασήμαντα ευρήματα δημοσιεύτηκαν - και αυτό είναι καλό. Οι μελέτες θα πρέπει να δημοσιεύονται με βάση τις μεθόδους και τη σημασία τους, όχι τα αποτελέσματά τους.

Υπάρχουν μερικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε. Μετά την τυχαιοποίηση, φάνηκε ότι οι ομάδες διέφεραν κατά την έναρξη σε τρεις σημαντικούς παράγοντες (προηγούμενοι τραυματισμοί, ΔΜΣ και ηλικία). Αυτό θα μπορούσε να μπερδέψει τα αποτελέσματα.

Ένα άλλο σχόλιο είναι η έλλειψη επικύρωσης του προγράμματος. Όλες οι συμβουλές δεν έχουν ερευνηθεί - πόσο μάλλον επιβεβαιωθεί - ότι είναι αποτελεσματικές μεμονωμένα. Χρειαζόμαστε μακροχρόνιες προοπτικές μελέτες κοόρτης, εξετάζοντας διάφορους παράγοντες για να δούμε ποιοι παράγοντες μπορεί να οδηγήσουν σε τραυματισμούς. Προσθέτοντας σε αυτό, η πρώτη συμβουλή του συγγραφέα είναι να μην αλλάξει τίποτα εάν ο δρομέας δεν έχει εμπειρία με τραυματισμούς στο τρέξιμο. Ωστόσο, το ήμισυ του δείγματος της μελέτης δεν είχε υποστεί τραυματισμό τους τελευταίους 12 μήνες, καθιστώντας σχεδόν όλες τις άλλες συμβουλές άσχετες με αυτή την υποομάδα.

Αυτό περνάει ωραία στο επόμενο σημείο, τη συμμόρφωση. Στην ομάδα παρέμβασης, μόνο οι μισοί από τους συμμετέχοντες ανέφεραν ότι είχαν εφαρμόσει τουλάχιστον ένα στοιχείο του προγράμματος στην εκπαίδευσή τους. Δυστυχώς, δεν γνωρίζουμε αν έχουν αλλάξει πραγματικά κάτι. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ότι η συμβουλή που "εφάρμοσαν" ήταν μέρος της αυτορυθμιζόμενης εκπαίδευσής τους. Είναι δύσκολο να πούμε αν ένα πρόγραμμα "λειτουργεί" αν δεν εφαρμόζεται σωστά από τους συμμετέχοντες. Όλοι είμαστε άνθρωποι που δυσκολευόμαστε να σχεδιάσουμε μακροπρόθεσμα και ξοδεύουμε χρόνο και ενέργεια σε πράγματα που δεν φαίνεται να μας αφορούν (αφού δεν έχουμε τραυματισμό). Ίσως οι συγγραφείς θα μπορούσαν να είχαν ωθήσει τους συμμετέχοντες λίγο περισσότερο για να ενισχύσουν αυτή την εφαρμογή. Ωστόσο, αυτό θα πρέπει προφανώς να αυτοματοποιηθεί κατά κάποιο τρόπο, δεδομένου ότι η κλήση περισσότερων από 2000 δρομέων για να ελέγξουν αν το έχουν διαβάσει και εφαρμόσει, θα ήταν μια αρκετά άθλια εργασία για τους ερευνητές.

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, θα πρέπει να επικροτήσουμε τους συγγραφείς για τη δημιουργία μιας τόσο μεγάλης μελέτης. Ωστόσο, η μελέτη θα μπορούσε να είναι πολύ μικρότερη. Στόχος της δοκιμής ήταν να εξεταστεί αν ένα πρόγραμμα πρόληψης ήταν ανώτερο. Για τον έλεγχο αυτό, αρκεί ένα μονόπλευρο t-test. Ένα αμφίπλευρο t-test μειώνει τη στατιστική σας ισχύ (που σημαίνει ότι χρειάζεστε περισσότερους συμμετέχοντες), δεδομένου ότι το τεστ πρέπει να εξετάσει και τους δύο τρόπους. Πρέπει να ελέγξει αν τα δεδομένα της παρέμβασης είναι "καλύτερα" ή "χειρότερα" από την ομάδα ελέγχου. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι οι συγγραφείς ήθελαν να παρατηρήσουν αν η ομάδα παρέμβασης είχε χειρότερες επιδόσεις, αλλά αυτό φαίνεται απίθανο, δεδομένου ότι το αποκαλούν πρόγραμμα πρόληψης - όχι απλώς πρόγραμμα.

Πρόκειται για μια πολύ καλή μελέτη και προσθέτει στην τράπεζα γνώσεων για την πρόληψη των τραυματισμών στο τρέξιμο. Τα αποτελέσματα ενδέχεται να διαφέρουν εάν η συμμόρφωση/εφαρμογή θα μπορούσε να ρυθμιστεί σε μελλοντικές δοκιμές. Ωστόσο, χρειαζόμαστε αρχικά προοπτικές μακροχρόνιες μελέτες κοόρτης για να ερευνήσουμε ποιοι είναι στην πραγματικότητα οι παράγοντες κινδύνου, προτού καταλήξουμε σε συμπεράσματα σε επινοημένες δοκιμές "πρόληψης".

Αναφορά

Cloosterman, K. L., Fokkema, T., de Vos, R. J., Visser, E., Krastman, P., IJzerman, J., ... & van Middelkoop, M. (2022). Το εκπαιδευτικό διαδικτυακό πρόγραμμα πρόληψης (μελέτη SPRINT) δεν έχει καμία επίδραση στον αριθμό των τραυματισμών που σχετίζονται με το τρέξιμο σε δρομείς αναψυχής: τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή. British journal of sports medicine, 56(12), 676-682.