Εισαγωγή 

Οι μυϊκοί τραυματισμοί των μυών της ποδοκνημικής άρθρωσης (HMI) εξακολουθούν να είναι οι πιο συχνοί τραυματισμοί στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο παρά την ευρεία χρήση των προγραμμάτων έκκεντρης ενδυνάμωσης των καμπτήρων του γόνατος. Αυτή η επιμονή υποδηλώνει ότι οι τρέχουσες στρατηγικές πρόληψης, που επικεντρώνονται κυρίως στην έκκεντρη δύναμη του οπίσθιου μηριαίου μυός, μπορεί να είναι πολύ στενές και να στερούνται προσκόλλησης.

Πρόσφατη έρευνα των Lahti et al. πρότεινε ένα ευρύτερο, πολυπαραγοντικό πρόγραμμα που αφορά διάφορους τροποποιήσιμους εγγενείς παράγοντες κινδύνου - όπως η δύναμη της οπίσθιας αλυσίδας, ο οσφυοπυελικός έλεγχος, η ευλυγισία, η υγεία των τρικέφαλων και η απόδοση στο σπριντ. Η ενσωμάτωση της προπόνησης με επίκεντρο το σπριντ θα μπορούσε να βελτιώσει περαιτέρω τόσο την απόδοση όσο και την πρόληψη των τραυματισμών, προωθώντας τη συνεργασία μεταξύ του ιατρικού προσωπικού και του προσωπικού απόδοσης. 

Δεδομένου ότι τα ατομικά προφίλ κινδύνου των παικτών αλλάζουν κατά τη διάρκεια της σεζόν και μόνο μία προηγούμενη μελέτη έχει εφαρμόσει μια τέτοια πολυπαραγοντική, εξατομικευμένη προσέγγιση σε έναν μόνο σύλλογο, υπάρχει ανάγκη για πιο προσιτές, κλιμακούμενες μεθόδους σε διαφορετικές ομάδες. Ως εκ τούτου, η παρούσα μελέτη αποσκοπεί στην αξιολόγηση του κατά πόσον ένα πολυπαραγοντικό και εξατομικευμένο μυοσκελετικό πρόγραμμα μπορεί να μειώσει την εμφάνιση HMI σε επαγγελματικές ποδοσφαιρικές ομάδες που ήδη εφαρμόζουν στρατηγικές πρόληψης τραυματισμών.

Μέθοδος 

Σχεδιασμός μελέτης και συνολική διαδικασία

Αυτή η προοπτική μελέτη κοόρτης παρακολούθησε επαγγελματικές ομάδες ποδοσφαίρου για δύο αγωνιστικές περιόδους. Η σεζόν 2019 χρησίμευσε ως περίοδος ελέγχου, ενώ την περίοδο 2021 εφαρμόστηκε μια πολυπαραγοντική πρόγραμμα πρόληψης για τους τραυματισμούς της ποδοκνημικής. Τα δεδομένα σχετικά με την έκθεση στον αθλητισμό και τους τραυματισμούς συλλέχθηκαν με συνέπεια και στις δύο περιόδους. Η παρέμβαση, που είχε αρχικά προγραμματιστεί για το 2020, καθυστέρησε για το 2021 λόγω της πανδημίας COVID-19. Και οι δύο εποχές διήρκεσαν από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο.

Συμμετέχοντες

Οι συμμετέχοντες στρατολογήθηκαν από ομάδες του φινλανδικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου. Οι προπονητές ενδυνάμωσης και φυσικοθεραπευτές ήρθαν σε ατομική επαφή για να διευκολύνουν την πρόσληψη. Οι επιλέξιμοι συμμετέχοντες περιελάμβαναν παίκτες που έλαβαν μέρος σε προπονήσεις κατά τη διάρκεια των αγωνιστικών περιόδων 2019 ή 2021 και συμφώνησαν στη χρήση των ιατρικών τους δεδομένων. Οι τερματοφύλακες αποκλείστηκαν λόγω του χαμηλότερου κινδύνου τραυματισμού των ποδοκνημικών. 

Πρωτογενή αποτελέσματα και συλλογή δεδομένων

Το πρωταρχικό αποτέλεσμα της μελέτης ήταν η εμφάνιση ενός μυϊκού τραυματισμού του μυός της ποδοκνημικής (HMI). Ως HMI ορίστηκε ο τραυματικός µυϊκός τραυματισμός ή τραυματισµός υπερέντασης των οπίσθιων µηριαίων µυών κατά τη διάρκεια αθλητικής έκθεσης, µε αποτέλεσµα να χάνονται προπονήσεις ή αγώνες. Οι διαγνώσεις έγιναν μέσω συνεντεύξεων με τους παίκτες και κλινικών εξετάσεων από το ιατρικό προσωπικό και επιβεβαιώθηκαν με υπερηχογράφημα ή μαγνητική τομογραφία.

Συλλογή άλλων δεδομένων

Τα πρόσθετα δεδομένα που συλλέχθηκαν περιλάμβαναν τα βασικά χαρακτηριστικά των παικτών (όπως ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά, ομάδα, θέση παιχνιδιού και ιστορικό τραυματισμών στους οπίσθιους μηριαίους από τις δύο προηγούμενες σεζόν), καθώς και δεδομένα έκθεσης στον αθλητισμό εντός της σεζόν (ώρες προπόνησης και αγώνων). Το προπονητικό επιτελείο συμπλήρωσε τεστ διαλογής και ερωτηματολόγια σχετικά με τους παράγοντες κινδύνου HMI και τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους προπόνησης για τη μείωση των τραυματισμών.

Παρέμβαση 

Η παρέμβαση, που εφαρμόστηκε μόνο κατά τη διάρκεια της σεζόν 2021, αποτελούνταν από ένα μυοσκελετικό πολυπαραγοντικό πρόγραμμα πρόληψης για τραυματισμούς του προσαγωγού. Κάθε παίκτης υποβλήθηκε σε μια σειρά δοκιμασιών διαλογής σε τέσσερις χρονικές στιγμές της σεζόν (αρχή και τέλος της προετοιμασίας, μέσα της σεζόν και τέλος της σεζόν) για την εξατομίκευση του προπονητικού τους προγράμματος. Ο έλεγχος στόχευε σε τέσσερις βασικούς τομείς: οσφυοπυελικός έλεγχος, εύρος κίνησης (ROM), δύναμη οπίσθιας αλυσίδας και μηχανική απόδοση σπριντ.

• Ο οσφυοπυελικός έλεγχος αξιολογήθηκε με τη χρήση δύο δοκιμασιών:
  1. Ένα "τεστ βάδισης" που χρησιμοποιεί ένα ψηφιακό γυροσκόπιο WIVA για τη μέτρηση της τρισδιάστατης κινηματικής της λεκάνης κατά τη διάρκεια μιας δοκιμασίας βάδισης 10 μέτρων, παρέχοντας μια σύνθετη βαθμολογία για τον έλεγχο του σαγματικού και του μετωπιαίου επιπέδου.
  2. Αξιολόγηση της κινηματικής του σπριντ κατά τη διάρκεια ενός μέγιστου σπριντ 30 μέτρων, η οποία αναλύεται μέσω βίντεο υψηλής ταχύτητας (240 fps) για την αξιολόγηση της μηχανικής της λεκάνης στο σαγγωτικό επίπεδο και των γωνιών των κάτω άκρων κατά την προσγείωση και την απογείωση από τα δάχτυλα των ποδιών - δείκτες της ποιότητας της τεχνικής του σπριντ.

• Το εύρος της κίνησης (ROM) αξιολογήθηκε με δύο δοκιμασίες:
  1. Η δοκιμασία Active Straight Leg Raise (ASLR) για τη μέτρηση της ενεργού ευκαμψίας των ποδοκνημικών σε ύπτια θέση.
  2. Η δοκιμασία Jurdan, ένα νέο προτεινόμενο μέτρο που εξετάζει την αλληλεπίδραση μεταξύ της ευκαμψίας των καμπτήρων του ισχίου και της ευκαμψίας των ποδοκνημικών συνδέσμων συνδυάζοντας στοιχεία των τροποποιημένων δοκιμασιών Thomas και της ενεργού έκτασης του γόνατος, δίνοντας έμφαση στη διακίνηση μεταξύ των άκρων

• Η δύναμη της οπίσθιας αλυσίδας μετρήθηκε με τη χρήση φορητής δυναμομέτρησης σε πρηνή θέση για την αξιολόγηση της ισομετρικής δύναμης των εκτεινόντων του ισχίου και των καμπτήρων του γόνατος σε τυποποιημένες γωνίες των αρθρώσεων.

• Η μηχανική απόδοση σπριντ αξιολογήθηκε μέσω δύο μέγιστων σπριντ 30 m, χρησιμοποιώντας μια συσκευή ραντάρ για τον υπολογισμό των χρόνων σπριντ, της μέγιστης ταχύτητας και της οριζόντιας δύναμης εξόδου (F₀) μέσω επικυρωμένης ανάλυσης αντίστροφης δυναμικής.

Όλοι οι παίκτες προπονήθηκαν σε καθεμία από τις τέσσερις κατηγορίες, αλλά ο ατομικός όγκος προπόνησης προσαρμόστηκε σύμφωνα με την εκατοστιαία κατάταξη εντός των ομάδων τους - όσοι είχαν επιδόσεις πάνω από το κατώφλι αναφοράς ακολούθησαν ένα σχέδιο με επίκεντρο τη συντήρηση. Τα μη εξατομικευμένα στοιχεία της παρέμβασης περιλάμβαναν σπριντ υψηλής ταχύτητας, εργασία ROM μετά το άθλημα, ασκήσεις για την υγεία του τρικέφαλου και χειροθεραπεία.

Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τους τύπους άσκησης, τις μεθόδους και τις παραμέτρους παρέχονται στην ενότητα Παράρτημα. 

Παρέχονταν κατευθυντήριες γραμμές προγραμματισμού για να ταιριάζουν στα προγράμματα των ομάδων, αναγνωρίζοντας τις διαφοροποιήσεις λόγω διαφορετικών πόρων και φόρτου εργασίας. Είναι ενδιαφέρον ότι δεν χρησιμοποιούσαν όλες οι ομάδες σύστημα παρακολούθησης GPS, προωθώντας περαιτέρω την εφαρμογή μιας μη εξατομικευμένης ομάδας. Οι φυσιοθεραπευτές της ομάδας και οι προπονητές δύναμης και φυσικής κατάστασης ήταν υπεύθυνοι για την εφαρμογή του προγράμματος, υποστηριζόμενοι από εκπαιδευτικά βίντεο και ένα εργαστήριο του Σαββατοκύριακου. Οι συγγραφείς της μελέτης ανέμεναν σημαντική μεταβλητότητα στον τρόπο με τον οποίο κάθε ομάδα θα εφάρμοζε τον εβδομαδιαίο προγραμματισμό της παρέμβασης. Το προπονητικό επιτελείο κατέγραψε εβδομαδιαία δεδομένα συμμόρφωσης για κάθε παίκτη.

Υπολογισμός μεγέθους δείγματος και στατιστικές αναλύσεις

Το μέγεθος του δείγματος καθορίστηκε με βάση έναν αναμενόμενο επιπολασμό HMI 22%, με στόχο τη μείωση της εμφάνισης HMI κατά 66%, με 80% στατιστική ισχύ και επίπεδο σημαντικότητας 5%. Αυτός ο υπολογισμός οδήγησε σε μια στοχευμένη πρόσληψη 93 παικτών ανά ομάδα.

Οι περιγραφικές στατιστικές συνόψισαν τα χαρακτηριστικά των παικτών, τα αποτελέσματα των δοκιμασιών διαλογής, την έκθεση στον αθλητισμό και τα δεδομένα τραυματισμών, χρησιμοποιώντας μέσους όρους και τυπικές αποκλίσεις για συνεχείς μεταβλητές και συχνότητες με ποσοστά για κατηγορικά δεδομένα. Η συμμόρφωση με την παρέμβαση υπολογίστηκε για κάθε παίκτη και κατηγορία προπόνησης ως το ποσοστό των ολοκληρωμένων σε σχέση με τις στοχευμένες συνεδρίες, και στη συνέχεια υπολογίστηκε ο μέσος όρος των κατηγοριών για να προκύψει η συνολική συμμόρφωση.

Για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της πολυπαραγοντικής και εξατομικευμένης παρέμβασης στη μείωση του κινδύνου HMI, πραγματοποιήθηκε παλινδρόμηση αναλογικών κινδύνων Cox, συγκρίνοντας τις εποχές ελέγχου (2019) και παρέμβασης (2021). Το μοντέλο περιλάμβανε τον χρόνο μέχρι την πρώτη νέα HMI ως έκβαση και προσαρμόστηκε για την ηλικία, την ομάδα, τη σωματική μάζα, το ύψος και το προηγούμενο ιστορικό HMI, χρησιμοποιώντας τις αθροιστικές ώρες έκθεσης στο ποδόσφαιρο (προπόνηση + αγώνας) ως χρονική μεταβλητή. Αναφέρθηκαν οι αναλογίες κινδύνου (HR) με 95% διαστήματα εμπιστοσύνης και επαληθεύτηκε η υπόθεση των αναλογικών κινδύνων.

Μια δευτερεύουσα ανάλυση διασταύρωσης περιπτώσεων περιλάμβανε μόνο παίκτες που συμμετείχαν και στις δύο περιόδους, επιτρέποντας συγκρίσεις εντός των παικτών και ελέγχοντας τις ατομικές διαφορές. Πρόσθετες αναλύσεις συνέκριναν τον επιπολασμό των HMI (πόσοι παίκτες τραυματίστηκαν), την επίπτωση (τραυματισμοί ανά ώρα έκθεσης) και την επιβάρυνση (χαμένες ημέρες ανά 1000 ώρες) μεταξύ των εποχών με τη χρήση σχετικού κινδύνου (RR) και διερεύνησαν τις συσχετίσεις μεταξύ της μείωσης των επιδόσεων διαλογής (% μεταβολή) και της επακόλουθης εμφάνισης HMI με τη χρήση λόγων πιθανοτήτων (OR).

Απόκλιση από το πρωτόκολλο

Η σεζόν παρέμβασης, η οποία είχε αρχικά προγραμματιστεί για το 2020, καθυστέρησε για το 2021 λόγω του COVID-19, με αποτέλεσμα τρεις αντί για τέσσερις γύρους μέτρησης. Προβλήματα λογισμικού οδήγησαν επίσης στην αφαίρεση της δοκιμασίας βάδισης, αφήνοντας μόνο τη δοκιμασία kickback για την αξιολόγηση του οσφυοπυελικού ελέγχου. Τα χαρακτηριστικά των παικτών μεταξύ των εποχών συγκρίθηκαν με τη χρήση t-tests και χ² tests. Οι πρόσθετες αναλύσεις περιλάμβαναν σχεδιασμό διασταύρωσης περιπτώσεων, υπολογισμούς σχετικού κινδύνου για τα αποτελέσματα της HMI και συσχετίσεις μεταξύ της συμμόρφωσης, των μεταβολών της απόδοσης διαλογής και του κινδύνου τραυματισμού.

Αποτελέσματα 

Πληθυσμός

Το τελικό δείγμα που μελετήθηκε περιελάμβανε 90 παίκτες από 5 διαφορετικές επαγγελματικές ομάδες ποδοσφαίρου για την περίοδο ελέγχου 2019 και 85 παίκτες για την περίοδο παρέμβασης 2021. 31 παίκτες συμμετείχαν και στις δύο αγωνιστικές περιόδους. Τα χαρακτηριστικά των παικτών περιγράφονται περαιτέρω στον Πίνακα 1.

Μυϊκός τραυματισμός των μυών της ποδοκνημικής

Κατά τη διάρκεια των αγωνιστικών περιόδων 2019 (έλεγχος) και 2021 (παρέμβαση), καταγράφηκαν 25 (27,8%) και 18 (25,0%) μυϊκοί τραυματισμοί των μυών της ποδοκνημικής (HMIs), που επηρέασαν 20 και 16 παίκτες και είχαν ως αποτέλεσμα 480 και 459 ημέρες απώλειας, αντίστοιχα. Συνολικά, δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των εποχών στον επιπολασμό, την επίπτωση ή την επιβάρυνση των HMI.

Μεταξύ των 31 παικτών που συμμετείχαν τόσο στην περίοδο 2019 όσο και στην περίοδο 2021, εννέα μυϊκοί τραυματισμοί της ποδοκνημικής εμφανίστηκαν σε κάθε περίοδο, επηρεάζοντας επτά παίκτες το 2019 και πέντε το 2021. Αυτοί οι τραυματισμοί είχαν ως αποτέλεσμα 173 και 114 ημέρες απώλειας από τον αθλητισμό, αντίστοιχα. Παρόλο που δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των εποχών για τον επιπολασμό ή την επίπτωση των HMI, η επιβάρυνση από τραυματισμούς μειώθηκε σημαντικά από την περίοδο 2019 έως την περίοδο 2021, μειούμενη από 15,6 σε 10,5 χαμένες ημέρες ανά 1.000 ώρες ποδοσφαίρου. 

Αναλύσεις δευτερογενούς κινδύνου και συμμόρφωση 

Η πρωτογενής παλινδρόμηση αναλογικών κινδύνων Cox, προσαρμοσμένη για την ηλικία, την ομάδα, τη σωματική μάζα, το ύψος και το ιστορικό τραυματισμών, δεν έδειξε σημαντική διαφορά στον κίνδυνο HMI μεταξύ των εποχών ελέγχου (2019) και παρέμβασης (2021). Ομοίως, η δευτερογενής ανάλυση, περιλαμβάνοντας μόνο παίκτες που συμμετείχαν και στις δύο σεζόν, δεν διαπίστωσε σημαντική διαφορά στον κίνδυνο HMI.

Η μέση συμμόρφωση με το πρόγραμμα πρόληψης για τους τραυματισμούς της ποδοκνημικής ποικίλλει σε όλες τις κατηγορίες καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν. Σημαντικές αρνητικές συσχετίσεις παρατηρήθηκαν μεταξύ της συχνότητας εμφάνισης HMI και της συμμόρφωσης στην προπόνηση δύναμης στο γόνατο και στην έκθεση στη μέγιστη ταχύτητα, γεγονός που υποδηλώνει ότι η μεγαλύτερη συμμόρφωση σε αυτούς τους τομείς σχετίζεται με χαμηλότερο ποσοστό τραυματισμών.

Αποτελέσματα ελέγχου

Κατά τη διάρκεια της περιόδου παρέμβασης 2021, 87 παίκτες ολοκλήρωσαν την πρώτη εξέταση, 77 τη δεύτερη και 48 και τις τρεις. Δέκα παίκτες έχασαν τη δεύτερη εξέταση λόγω τραυματισμού, ενώ η μειωμένη συμμετοχή στον τρίτο γύρο οφειλόταν κυρίως σε τραυματισμούς (n=12) ή μεταγραφές σε άλλες ομάδες (n=33).

Η ανάλυση των μεταβολών της απόδοσης μεταξύ των γύρων διαλογής αποκάλυψε ότι οι παίκτες που παρουσίαζαν μείωση της μέγιστης θεωρητικής οριζόντιας δύναμης και της δύναμης κάμψης του γόνατος είχαν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο επακόλουθου τραυματισμού της ποδοκνημικής, με αναλογίες πιθανοτήτων 2,78 και 1,83, αντίστοιχα (p < 0.05).

Αποτελέσματα ερωτηματολογίων

Τα δεδομένα των ερωτηματολογίων από τις σεζόν 2019 και 2021 αποκάλυψαν διαφορές στις προπονητικές πρακτικές και στα αντιληπτά οφέλη. Το 2019, η προπόνηση σπριντ -συμπεριλαμβανομένων των ασκήσεων, των τρεξίματος και των σπριντ με αντίσταση- ήταν η κατηγορία που εφαρμόστηκε λιγότερο στις πέντε ομάδες. Το 2021, οι ομάδες με χαμηλότερη συχνότητα εμφάνισης HMI ανέφεραν ότι η αυξημένη προπόνηση σπριντ ήταν το πιο ωφέλιμο συστατικό της παρέμβασης.

Ερωτήσεις και σκέψεις

Ενώ αυτή η μελέτη δεν απέδειξε ότι μια εξατομικευμένο πρόγραμμα πρόληψης για τους τραυματισμούς των ποδοκνημικών μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο HMI σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο, έδειξε σημαντική μείωση της επιβάρυνσης από HMI σε επίπεδο ομάδας. Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι η υψηλότερη συμμόρφωση με την προπόνηση αντοχής στο γόνατο και την έκθεση σε μέγιστη ταχύτητα συσχετίστηκε με χαμηλότερη συχνότητα εμφάνισης HMI. Αντίθετα, η μεγαλύτερη μείωση της μέγιστης θεωρητικής οριζόντιας δύναμης και της δύναμης των καμπτήρων του γόνατος συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο ΗΜΣ. Θα μπορούσε κανείς να περιμένει ισχυρότερες επιδράσεις και τα μέτρια ευρήματα μπορεί να εξηγούνται εν μέρει από μεθοδολογικούς περιορισμούς και τις εγγενείς προκλήσεις της μελέτης της πρόληψης τραυματισμών. Ένας πρώτος περιορισμός είναι ότι η σεζόν παρέμβασης -που αρχικά είχε προγραμματιστεί για το 2020- αναβλήθηκε για το 2021 λόγω της πανδημίας COVID-19. Οι άτυποι προπονητικοί περιορισμοί και οι μειώσεις της επιβάρυνσης κατά τη διάρκεια της καραντίνας πιθανόν να αλλοίωσαν τη φυσική ετοιμότητα των παικτών και ενδέχεται να αύξησαν τον κίνδυνο μυοσκελετικών τραυματισμών κατά τη διάρκεια του έτους παρέμβασης. Ένας άλλος σημαντικός περιορισμός είναι ο υψηλός αριθμός παικτών που χάθηκαν για παρακολούθηση στους γύρους διαλογής.

Η αξιοπιστία της παροχής παρέμβασης είναι επίσης αμφισβητήσιμη. Οι γνώσεις του προπονητικού προσωπικού σχετικά με τον κίνδυνο ΗΜΥ αξιολογήθηκαν μόνο μέσω ερωτηματολογίων, και παρόλο που ένας μόνο ερευνητής διεξήγαγε όλες τις δοκιμασίες διαλογής, οι εξατομικευμένη πρόγραμμα πρόληψης για τους τραυματισμούς της ποδοκνημικής η εφαρμογή του διέφερε σημαντικά μεταξύ των ομάδων. Αξίζει να σημειωθεί ότι μία ομάδα παρουσίασε αύξηση της επιβάρυνσης από τραυματισμούς κατά 413% και αύξηση της συχνότητας εμφάνισης τραυματισμών μεταξύ 2019 και 2021, αναδεικνύοντας πιθανά προβλήματα με τον προγραμματισμό και τη στρατηγική περιοδολόγησης της εν λόγω ομάδας. Επιπλέον, οι καθιερωμένες προληπτικές μέθοδοι -όπως οι ασκήσεις Nordic hamstring- δεν ενσωματώθηκαν συστηματικά. Η έκθεση σε σπριντ, η οποία ακολουθεί σχέση σχήματος U με την εμφάνιση τραυματισμών, δεν ελέγχθηκε επίσης επαρκώς. Τα δεδομένα συμμόρφωσης με το πρόγραμμα καταδεικνύουν περαιτέρω την ανεπαρκή εφαρμογή του προγράμματος του συγγραφέα. Δεδομένης της ισχυρής επιρροής του όγκου και της έντασης της προπόνησης στην εμφάνιση τραυματισμών, ο αυστηρότερος έλεγχος αυτών των παραμέτρων θα ενίσχυε την ερμηνεία των αποτελεσμάτων.

Η μελέτη ενός εξατομικευμένου πρόγραμμα πρόληψης για τραυματισμούς του προσαγωγού στο ποδόσφαιρο είναι εγγενώς πολύπλοκη. Ο τραυματισμός συνήθως συμβαίνει όταν οι εξωτερικές δυνάμεις υπερβαίνουν την ικανότητα του οργανισμού, ωστόσο αυτές οι εξωτερικές δυνάμεις και οι περιβαλλοντικοί περιορισμοί είναι εξαιρετικά δύσκολο να ποσοτικοποιηθούν σε δυναμικά αθλητικά πλαίσια. Το ποδόσφαιρο, ειδικότερα, είναι ιδιαίτερα μεταβλητό, περιλαμβάνοντας συνεχή αλληλεπίδραση παικτών, ετερογενείς επιφάνειες και ένα ευρύ ρεπερτόριο κινητικών λύσεων. Αντίθετα, αθλήματα όπως η γυμναστική είναι περισσότερο κωδικοποιημένα, καθιστώντας τα εξωτερικά φορτία ευκολότερο να χαρακτηριστούν. Επιπλέον, όπως τονίζεται στην Προηγούμενη έρευνα σχετικά με τη βιομηχανική του σπριντ και τον κίνδυνο τραυματισμού των ποδοκνημικών, πολλαπλοί παράγοντες αλληλεπιδρούν ταυτόχρονα, καθιστώντας δύσκολη την απομόνωση της επίδρασης ενός μόνο προγράμματος πρόληψης. Επομένως, απαιτούνται μεγάλα μεγέθη δείγματος για την ανίχνευση ουσιαστικών αποτελεσμάτων παρέμβασης.

Talk Nerdy to Me  

Επειδή η μελέτη περιελάμβανε λιγότερους συμμετέχοντες από όσους συνιστούσε ο υπολογισμός του μεγέθους του δείγματος (93 ανά ομάδα έναντι. 90 και 83 που αναλύθηκαν πραγματικά), οι αναλύσεις ήταν υποδεέστερες. Ένας ανεπαρκής αριθμός συμμετεχόντων μειώνει την ακρίβεια των εκτιμώμενων επιδράσεων και αυξάνει τον στατιστικό θόρυβο, καθιστώντας δυσκολότερη την ανίχνευση πραγματικών διαφορών μεταξύ των ομάδων. Σε ένα μοντέλο με χαμηλή ισχύ, οι προσαρμογές για τους συγχυτικούς παράγοντες (όπως η ηλικία, η ομάδα, τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά ή το προηγούμενο ιστορικό HMI) γίνονται επίσης λιγότερο αξιόπιστες και πιο επιρρεπείς στην αστάθεια. Ως αποτέλεσμα, η υπολειμματική ή μη μετρηθείσα σύγχυση μπορεί να είχε μεγαλύτερη επίδραση στα ευρήματα και η μελέτη μπορεί είτε να μην ανιχνεύσει ένα πραγματικό αποτέλεσμα είτε να παράγει εκτιμήσεις που είναι πιο ευάλωτες στη μεροληψία.

Αν και οι συγγραφείς προσπάθησαν να αντισταθμίσουν την κακή συμμόρφωση με τη διεξαγωγή απλών συσχετίσεων μεταξύ των επιπέδων συμμόρφωσης και της εμφάνισης HMI, η στρατηγική αυτή είναι εγγενώς περιορισμένη. Η συσχέτιση δεν ελέγχει τις πολλές συγχυτικές μεταβλητές που επηρεάζουν τον κίνδυνο τραυματισμού (π.χ. προπονητικό φορτίο, προηγούμενοι τραυματισμοί, ομαδικές πρακτικές ή φυσικά χαρακτηριστικά). Κατά συνέπεια, η δήλωση ότι "η υψηλότερη συμμόρφωση σχετίζεται με χαμηλότερη συχνότητα εμφάνισης HMI" αποδυναμώνεται σημαντικά. Πιο ισχυρές αναλυτικές προσεγγίσεις - όπως πολυμεταβλητά μοντέλα, στρωματοποιημένες αναλύσεις ή μοντέλα μεικτών αποτελεσμάτων - θα επέτρεπαν την προσαρμογή για αυτούς τους συγχυτικούς παράγοντες και θα απέδιδαν ισχυρότερα και πιο αξιόπιστα στοιχεία. Χωρίς αυτές τις μεθόδους, η πραγματική επίδραση της συμμόρφωσης μπορεί να υποτιμηθεί, να υπερεκτιμηθεί ή να παραμορφωθεί από μη ελεγχόμενες μεταβλητές, υποβαθμίζοντας σημαντικά την ισχύ των ευρημάτων.

Ένας παρόμοιος περιορισμός ισχύει για την αναφερόμενη σχέση μεταξύ της μείωσης της οριζόντιας δύναμης και του αυξημένου κινδύνου HMI. Η χρήση των λόγων πιθανοτήτων αποτυπώνει μόνο μια στατιστική συσχέτιση, δείχνοντας ότι η μειωμένη οριζόντια δύναμη και ο υψηλότερος κίνδυνος τραυματισμού ποικίλλουν μαζί, αλλά δεν τεκμηριώνει αιτιώδη μηχανισμό.

Μηνύματα για το σπίτι

• Μειώστε την επιβάρυνση από τραυματισμούς, όχι μόνο τη συχνότητα εμφάνισης: Ενώ το πρόγραμμα δεν μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο HMI ανά παίκτη, μείωσε τις συνολικές χαμένες ημέρες, βελτιώνοντας τη διαθεσιμότητα της ομάδας.
• Η συμμόρφωση είναι ζωτικής σημασίας: Η υψηλότερη προσκόλληση στην προπόνηση δύναμης των καμπτήρων του γόνατος και στο σπριντ μέγιστης ταχύτητας συσχετίστηκε με χαμηλότερη συχνότητα τραυματισμών. Η διασφάλιση της συνεπούς παράδοσης του προγράμματος είναι απαραίτητη.
• Παρακολούθηση αλλαγών στην απόδοση: Οι μειώσεις της δύναμης της οπίσθιας αλυσίδας και της δύναμης σπριντ συσχετίζονται με υψηλότερο κίνδυνο HMI. Ο τακτικός έλεγχος μπορεί να εντοπίσει παίκτες υψηλού κινδύνου.
• Υιοθέτηση πολυπαραγοντικής προσέγγισης: Αποτελεσματικό εξατομικευμένη πρόγραμμα πρόληψης για τους τραυματισμούς των οπίσθιων μηριαίων θα πρέπει να περιλαμβάνει τη δύναμη της οπίσθιας αλυσίδας, τον έλεγχο της οσφυϊκής πυέλου, την ευλυγισία, την υγεία του τρικέφαλου και τη μηχανική του σπριντ, ώστε να παρέχει μια πιο ολιστική στρατηγική πρόληψης τραυματισμών.
• Έλεγχος του φορτίου προπόνησης: Οι διακυμάνσεις στον όγκο και την ένταση επηρεάζουν τον κίνδυνο HMI. Η συνεπής παρακολούθηση του εξωτερικού φορτίου υποστηρίζει καλύτερες στρατηγικές πρόληψης.
• Περιορισμοί της μελέτης: Η μελέτη δεν είχε επαρκή ισχύ, είχε υψηλή εγκατάλειψη παικτών, καθυστερήσεις που σχετίζονται με το COVID-19 και μεταβλητότητα στην εφαρμογή του προγράμματος και την παρακολούθηση του εξωτερικού φορτίου. Αυτοί οι παράγοντες περιορίζουν τη δύναμη των συμπερασμάτων.
• Κατανόηση των ειδικών αθλητικών προκλήσεων: Η δυναμική φύση του ποδοσφαίρου και οι πολλαπλοί αλληλεπιδρώντες παράγοντες κινδύνου καθιστούν δύσκολη την απομόνωση των αποτελεσμάτων πρόληψης, αλλά τα πολυπαραγοντικά, εξατομικευμένα προγράμματα μπορούν ακόμη να μειώσουν την επιβάρυνση από τραυματισμούς της ομάδας.

Για να εξερευνήσετε περισσότερα σχετικά με τα προγράμματα πρόληψης τραυματισμών στο ποδόσφαιρο, δείτε αυτό Physiotutors article review

Για μια βαθύτερη κατάδυση στις στρατηγικές πρόληψης τραυματισμών, ακούστε αυτό το Physiotutors podcast και εξερευνήστε το masterclass για προχωρημένες γνώσεις!

Αναφορά 

Edouard P, Lahti J, Fleres L, Ahtiainen J, Ulvila J, Lehtinen T, et al. A musculoskeletal multifactorial individualised programme for hamstring muscle μυϊκός τραυματισμός risk reduction in professional football: results of a prospective cohort study. BMJ Open Sport & Exercise Medicine. 2024;10:e001866.

Παράρτημα