Έρευνα
Γόνατο
Σεπτέμβριος 19, 2022
Πώς συγκρίνονται οι δυνάμεις αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης σε διάφορες δραστηριότητες
Εισαγωγή
Οι δυνάμεις αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης προκύπτουν από την έλξη του τετρακέφαλου μυός κατά την κάμψη του γόνατος, η οποία ωθεί την επιγονατίδα στην επιφάνεια της άρθρωσης του μηριαίου οστού. Οι δυνάμεις αυτές αυξάνονται με τη μεγαλύτερη δύναμη του τετρακεφάλου και με την αύξηση της γωνίας κάμψης του γόνατος. Με αυτόν τον τρόπο, ορισμένες δραστηριότητες θα προκαλούν μεγαλύτερα φορτία στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση από άλλες. Υπό αυτό το πρίσμα, η μελέτη του τρόπου φόρτισης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης είναι πολύ κατατοπιστική για την καθοδήγηση της συνταγογράφησης ασκήσεων και της αποκατάστασης. Ως εκ τούτου, η παρούσα ανασκόπηση αποσκοπούσε στη διερεύνηση των δυνάμεων αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης σε διάφορες καθημερινές δραστηριότητες και στη σύγκριση μεταξύ υγιών ατόμων και ατόμων με επιγονατιδομηριαίο πόνο. Συχνά πιστεύεται ότι ο επιγονατιδομηριαίος πόνος προηγείται της επιγονατιδομηριαίας οστεοαρθρίτιδας και, ως εκ τούτου, η κατάσταση αυτή συγκρίθηκε και με υγιή άτομα.
Μέθοδοι
Για την ανάκτηση όσο το δυνατόν περισσότερων άρθρων για να συμπεριληφθούν στην παρούσα συστηματική ανασκόπηση, χρησιμοποιήθηκε μια ολοκληρωμένη στρατηγική αναζήτησης για να συμπεριληφθούν διατομικές ή παρεμβατικές μελέτες σχετικά με τις δυνάμεις αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης κατά τη διάρκεια καθημερινών δραστηριοτήτων ή θεραπευτικών ασκήσεων. Η δύναμη αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης ορίστηκε ως "το μέγεθος της καθαρής δύναμης αντίδρασης μεταξύ της επιγονατίδας και του μηριαίου οστού λόγω της δράσης του τετρακέφαλου μυός και του επιγονατιδικού τένοντα στην επιγονατίδα σε οποιαδήποτε δεδομένη γωνία κάμψης του γόνατος". Οι δυνάμεις εκφράστηκαν σε σωματικό βάρος (ΣΒ) για να είναι δυνατή η σύγκριση διαφορετικών μελετών.
Αποτελέσματα
Εβδομήντα μία μελέτες συμπεριλήφθηκαν στη συστηματική ανασκόπηση: 63 μελέτες εντός του αντικειμένου, 1 RCT και 7 μελέτες διατομής. Οι μέγιστες δυνάμεις αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης κατά τη βάδιση συγκεντρώθηκαν από 9 μελέτες σε υγιή άτομα, 3 μελέτες σε άτομα με πόνο στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση και 1 μελέτη ανέφερε δυνάμεις αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης σε άτομα με βλάβη του αρθρικού χόνδρου της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης. Αυτές οι συγκεντρωτικές μέγιστες δυνάμεις ήταν 0,9 ± 0,4 BW σε υγιή άτομα (η ταχύτητα βάδισης κυμαινόταν μεταξύ 1,33-1,50 m/s) και 0,8 ± 0,2 (ταχύτητα βάδισης μεταξύ 1,32-1,36 m/s) σε άτομα με επιγονατιδομηριαίο πόνο. Σε μια μελέτη σε άτομα με βλάβη του αρθρικού χόνδρου της επιγονατίδας, τα φορτία της επιγονατίδας ήταν 1,3 ± 0,5 BW σε ταχύτητα βάδισης 1,55 m/s.
Κατά τη διάρκεια της ανάβασης από τη σκάλα, οι συγκεντρωτικές δυνάμεις αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης ήταν 3,2 ± 0,7 BW σε υγιή άτομα και 2,5 ± 0,5 BW σε άτομα. Κατά την κάθοδο με σκάλα, οι συγκεντρωτικές δυνάμεις αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης ήταν 2,8 ± 0,5 BW σε υγιή άτομα και 2,6 ± 0,8 BW σε άτομα με επιγονατιδομηριαίο πόνο. Σε μια μελέτη με άτομα με ΟΑ επιγονατιδομηριαίου οστού, οι δυνάμεις αυτές ήταν 1,6 ± 0,4 BW κατά την άνοδο με σκάλα και 1,0 ± 0,5 BW κατά την κάθοδο με σκάλα.
Κατά την εξέταση των δυνάμεων κατά τη διάρκεια του τρεξίματος, τα συγκεντρωτικά δεδομένα αποκάλυψαν 5,2 ± 1,2 BW και 4,1 ± 0,9 BW σε υγιή άτομα με επιγονατιδομηριαίο πόνο, αντίστοιχα. Η ταχύτητα του τρεξίματος κυμαινόταν μεταξύ 2,33-4,47 m/s στο πρώτο και 2,77-4,00 m/s στο δεύτερο.
Δυστυχώς, η συγκέντρωση κατά τη διάρκεια άλλων καθημερινών δραστηριοτήτων, θεραπευτικών ασκήσεων και φυσικών παρεμβάσεων δεν ήταν δυνατή. Το ίδιο ίσχυε και για τη σύγκριση των δυνάμεων αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης μεταξύ υγιών ατόμων και ατόμων με πόνο στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση/ΟΑ. Σε γενικές γραμμές, κατά τη σύγκριση και των δύο, φαίνεται ότι οι δυνάμεις αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης είναι χαμηλότερες στους ασθενείς με επιγονατιδομηριαίο πόνο.
Με βάση μεμονωμένες μελέτες, οι μέγιστες δυνάμεις αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης κυμαίνονταν από περίπου 1 έως 18xBW για τις θεραπευτικές ασκήσεις. Κατά τη διάρκεια του squatting, οι μέγιστες δυνάμεις κυμαίνονται από 1 έως 18xBW. Τα βυθίσματα είχαν μέγιστες δυνάμεις αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης που κυμαίνονταν μεταξύ 3 και 6 φορές το BW. Η ποδηλασία αναφέρθηκε ότι κυμαίνεται μεταξύ 1 και 7 φορές BW. Τα άλματα προκάλεσαν υψηλότερες δυνάμεις αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης μεταξύ 9 και 11 φορές BW. Ορισμένες θεραπευτικές ασκήσεις εκθέτουν την επιγονατιδομηριαία άρθρωση σε μεγαλύτερες δυνάμεις αντίδρασης της άρθρωσης από άλλες. Για παράδειγμα, αναφέρθηκαν υψηλότερες μέγιστες δυνάμεις αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης κατά τη διάρκεια του καθίσματος με βηματισμό από ό,τι κατά τη διάρκεια του καθίσματος χωρίς βηματισμό και κατά τη διάρκεια του καθίσματος με τα γόνατα πέρα από τα δάχτυλα των ποδιών από ό,τι κατά τη διάρκεια του καθίσματος με τα γόνατα πίσω από τα δάχτυλα.
Ερωτήσεις και σκέψεις
Αναμένατε ότι οι δυνάμεις αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης θα ήταν μεγαλύτερες σε άτομα με επιγονατιδομηριαία παράπονα; Μερικές φορές, οι κλινικοί γιατροί συνταγογραφούν ασκήσεις ενδυνάμωσης του τετρακέφαλου μυός, καθώς θέλουν να αποφορτίσουν την επιγονατιδομηριαία άρθρωση. Ωστόσο, η τάση στον τετρακέφαλο μυ και στον τένοντα της επιγονατίδας ωθεί την επιγονατίδα προς την επιγονατιδομηριαία άρθρωση, γεγονός που δημιουργεί μια δύναμη αντίδρασης. Έτσι, η ενίσχυση των τετρακέφαλων απλώς αυξάνει την πίεση στην άρθρωση. Ωστόσο, σε όσους έχουν επιγονατιδομηριαία ενοχλήματα, δεν πρέπει να προσπαθείτε να αποφορτίσετε την άρθρωση. Προσπαθήστε μάλλον να αυξήσετε την ανοχή της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης σε φορτία. Η αύξηση της γωνίας κάμψης του γόνατος αυξάνει επίσης τη δύναμη αντίδρασης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης, αλλά καθώς η επιφάνεια επαφής μεγαλώνει με την κάμψη του γόνατος, καθώς η επιγονατίδα έρχεται σε μεγαλύτερη επαφή με το μηριαίο οστό, οι δυνάμεις κατανέμονται πιο ομοιόμορφα. Επομένως, θα ήταν ενδιαφέρον να διαπιστωθεί ότι η επιγονατίδα κινείται σωστά στη μηριαία αύλακα. Συνεπώς, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται τα διορθώσιμα προβλήματα ευθυγράμμισης, καθώς η κακή ευθυγράμμιση μπορεί να καταστήσει ορισμένα μέρη της άρθρωσης που δεν χρησιμοποιούνται σε μεγαλύτερα φορτία ευάλωτα σε τραυματισμό. Όταν αυτά τα χαρακτηριστικά δεν μπορούν να διορθωθούν, η μόνη λύση είναι να αυξηθεί η ανοχή της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης σε φορτία και, επομένως, τα φορτία θα πρέπει να αυξάνονται σταδιακά καθ' όλη τη διάρκεια της αποκατάστασης. Η παρούσα ανασκόπηση ρίχνει φως σε πιθανές δραστηριότητες που μπορούν να βοηθήσουν στην προοδευτική αύξηση των φορτίων.
Μίλα μου για σπασίκλες
Η παρούσα ανασκόπηση απέκλεισε μη αγγλικές εργασίες και συμπεριέλαβε μελέτες που είχαν όλες υψηλό κίνδυνο μεροληψίας για την εξωτερική εγκυρότητα. Ένας άλλος περιορισμός της παρούσας μελέτης έγκειται στο γεγονός ότι πολλές από τις μελέτες που συμπεριλήφθηκαν χρησιμοποίησαν δεδομένα πτωμάτων για τον υπολογισμό των δυνάμεων αντίδρασης των αρθρώσεων, όπως ο αποτελεσματικός βραχίονας ροπής του τετρακέφαλου γύρω από το γόνατο. Ωστόσο, είχε προκαθοριστεί ότι οι μελέτες με πτώματα θα αποκλείονταν, καθώς ενδέχεται να μην αντικατοπτρίζουν πλήρως την πραγματική κινηματική, αλλά ήταν απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν δεδομένα που συλλέχθηκαν από έρευνα με πτώματα. Επίσης, σχεδόν όλες οι μελέτες χρησιμοποίησαν δισδιάστατα μοντέλα για να αναφέρουν τρισδιάστατες κινήσεις.
Δυστυχώς, για τις θεραπευτικές ασκήσεις ήταν αδύνατο να συγκεντρωθούν δεδομένα και τα αναφερόμενα αποτελέσματα από μεμονωμένες μελέτες έδειξαν μεγάλες διαφορές στις μέγιστες δυνάμεις. Αν και αυτό δεν οφείλεται σε ελλείψεις στη μεθοδολογία της παρούσας μελέτης, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι υπάρχει μεγάλη ποικιλία στις μεθόδους μέτρησης και στην εκτέλεση των ασκήσεων στις μελέτες που συμπεριλήφθηκαν. Με την κανονικοποίηση των αρθρικών δυνάμεων ως προς το σωματικό βάρος, οι συγγραφείς προσπάθησαν να καταστήσουν τα αποτελέσματα των διαφόρων μελετών που συμπεριλήφθηκαν πιο συγκρίσιμα. Μια άλλη σημαντική πτυχή που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι τα συγκεντρωτικά δεδομένα δεν συνέκριναν άμεσα τους υγιείς συμμετέχοντες με τα άτομα με επιγονατιδομηριαίο πόνο, αλλά αυτό ήταν το αποτέλεσμα ξεχωριστών αναλύσεων που στη συνέχεια συγκρίθηκαν μεταξύ τους.
Η ταχύτητα βάδισης διέφερε μεταξύ των μελετών και μπορεί να είχε επίδραση στις διαφορές που παρατηρήθηκαν, καθώς οι μεταβλητές βάδισης είναι ευαίσθητες στις μεταβολές με τις μεταβολές της ταχύτητας βάδισης. Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε να είχε συμβεί και αντίστροφα, καθώς η ταχύτητα βάδισης μπορεί να καθορίζεται από τον επιγονατιδομηριαίο πόνο.
Μηνύματα για το σπίτι
Η παρούσα ανασκόπηση ρίχνει φως στις δυνάμεις αντίδρασης της άρθρωσης στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση, οι οποίες ήταν γενικά χαμηλότερες ή παρόμοιες σε άτομα με επιγονατιδομηριαίο πόνο σε σύγκριση με υγιή άτομα. Όπως κάθε άρθρωση, η επιγονατιδομηριαία άρθρωση πρέπει να φορτίζεται για να παραμείνει υγιής. Συνεπώς, είναι σημαντικό να βελτιστοποιούνται η κινηματική, το εύρος κίνησης και η δύναμη για να διασφαλιστεί η υγιής λειτουργία των αρθρώσεων. Βελτιστοποίηση της δύναμης του τετρακέφαλου και βελτίωση του μυϊκού συντονισμού και των κινητικών προτύπων σε όλο το εύρος της κίνησης της άρθρωσης του γόνατος. Αυτή η ανασκόπηση μπορεί να βοηθήσει στην εξεύρεση δραστηριοτήτων για την προοδευτική προσαρμογή των φορτίων καθ' όλη τη διάρκεια της αποκατάστασης.
Αναφορά
Μάθετε περισσότερα
Παρακολουθήστε:
Ακούστε:
https://www.physiotutors.com/podcasts/episode-037-patellofemoral-pain-with-claire-robertson/
Ο ΡΌΛΟΣ ΤΩΝ VMO & QUADS ΣΤΗΝ PFP
Παρακολουθήστε αυτή τη ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΝΤΕΟΔΙΑΛΕΞΗ 2 ΤΜΗΜΑΤΩΝ από την ειδική στον πόνο στο γόνατο Claire Robertson, η οποία αναλύει τη βιβλιογραφία σχετικά με το θέμα και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζει την κλινική πρακτική.
