Εισαγωγή

Την περασμένη εβδομάδα, η ανασκόπηση της έρευνάς μας κάλυψε το θέμα των προσαρμογών στο τρέξιμο που μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση του επιγονατιδομηριαίου πόνου. Αυτό το άρθρο επικεντρώθηκε ειδικά στους δρομείς. Παρά το γεγονός ότι ο επιγονατιδομηριαίος πόνος είναι ενεργός σε νεότερα και συχνά δραστήρια άτομα, δεν είναι όλοι δρομείς. Η ερευνητική ανασκόπηση αυτής της εβδομάδας ασχολείται με το θέμα της προοδευτικής φόρτισης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης, ώστε να τίθενται σταδιακά περισσότερες ή λιγότερες απαιτήσεις στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση. Το να γνωρίζετε από πού να ξεκινήσετε και πώς να προχωρήσετε είναι ιδιαίτερα σημαντικό για εσάς ως κλινικό γιατρό να καθοδηγήσετε αποτελεσματικά τους ασθενείς με επιγονατιδομηριαίο πόνο κατά τη διαδικασία αποκατάστασης. Ο λόγος για τον οποίο οι συγγραφείς διεξήγαγαν αυτή την έρευνα ήταν επειδή τα πρόσφατα προγράμματα αποκατάστασης μπορεί να είναι πολύ απλοϊκά, σύμφωνα με μια συστηματική ανασκόπηση των Dischiavi et al. (2021). Η ισορροπία μεταξύ πολύ χαμηλών και πολύ υψηλών φορτίων πρέπει να εξετάζεται κατάλληλα κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης, ώστε να γνωρίζουμε από πού να ξεκινήσουμε και πότε να μειώσουμε τα φορτία. Πώς μπορείτε να το κάνετε αυτό αποτελεσματικά; Διαβάστε παρακάτω!

Μέθοδοι

Για την έρευνα της εξέλιξης της φόρτισης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης, η μελέτη προσέλκυσε υγιείς ενήλικες μεταξύ 18 και 40 ετών, οι οποίοι δεν είχαν ενδείξεις τραυματισμού των κάτω άκρων ή προβλημάτων της σπονδυλικής στήλης τους τελευταίους 6 μήνες. Δεν παρουσίαζαν πόνο στο πρόσθιο γόνατο, ούτε είχαν ιστορικό τραυματισμών της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης.

Στους συμμετέχοντες αυτούς δόθηκε ο συνήθης ρουχισμός άσκησης και παπούτσια τρεξίματος και τοποθετήθηκαν 31 δείκτες πάνω σε ανατομικά σημεία της λεκάνης, του άνω μέρους του κορμού και των ποδιών. Ολοκλήρωσαν 35 ασκήσεις με βάρη που χρησιμοποιούνται συνήθως στην καθημερινή ζωή ή στη φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση.

Στη συνέχεια, υπολογίστηκαν οι γωνίες κάμψης και οι ροπές έκτασης της άρθρωσης του γόνατος για να καθοριστούν τα φορτία στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση. Οι εκτιμώμενες δυνάμεις της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης κανονικοποιήθηκαν ως προς το σωματικό βάρος του συμμετέχοντα. Μετρήθηκαν τρεις διαφορετικές μεταβλητές φόρτισης για την ποσοτικοποίηση των φορτίων στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση:

• Κορυφή φόρτισης: η οποία είναι η μέγιστη δύναμη κατά τη διάρκεια κάθε επανάληψης
• Παρορμητική φόρτιση: η σχέση μεταξύ δύναμης και χρόνου
• Ρυθμός φόρτισης: η μέγιστη μεταβολή της δύναμης με την πάροδο του χρόνου

Ο μέσος όρος αυτών των τριών μεταβλητών χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό του δείκτη φόρτισης, ο οποίος κυμαίνεται μεταξύ 0 και 1, με το 0 να αντιπροσωπεύει καμία φόρτιση και το 1 να αντιπροσωπεύει μια άσκηση που θα είχε μέγιστη κορυφή φόρτισης και ώθηση.

Οι ασκήσεις κατατάχθηκαν σε 3 βαθμίδες, ώστε να είναι δυνατή η προοδευτική φόρτιση της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης.

1. Βαθμίδα 1 ήταν ασκήσεις με δείκτη φόρτισης κάτω από 0,333: χαμηλά φορτία
2. Η βαθμίδα 2 αντανακλούσε δείκτη φόρτισης μεταξύ 0,334 και 0,667: μέτρια φορτία
3. Η βαθμίδα 3 αποτελούνταν από ασκήσεις με δείκτη φόρτισης άνω του 0,667: υψηλά φορτία

Αποτελέσματα

Το παρακάτω σχήμα παρουσιάζει την κατάταξη των ασκήσεων σύμφωνα με τους δείκτες φόρτισης. Τα χαμηλότερα φορτία στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση ασκούνταν κατά τη διάρκεια του βαδίσματος. Οι ασκήσεις της βαθμίδας 1 είχαν μέγιστη φόρτιση της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης που κυμαινόταν από 0,6 έως 4,9 φορές το σωματικό βάρος.

Η βαθμίδα 2 περιλάμβανε τις περισσότερες ασκήσεις, η άσκηση με τη χαμηλότερη επιβάρυνση ήταν ένα αμφίπλευρο επαναλαμβανόμενο πλευρικό άλμα με κανονική ταχύτητα. Αυτή η άσκηση ήταν ακριβώς κάτω από τη φόρτιση του τρεξίματος. Η άσκηση με τη μεγαλύτερη επιβάρυνση του επιγονατιδομηριαίου από τη βαθμίδα 2 ήταν το μονόπλευρο άλμα με αντίθετη κίνηση. Η μέγιστη φόρτιση της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης σε αυτή τη βαθμίδα κυμαινόταν από 4,3 έως 7,1 φορές το σωματικό βάρος

Τρεις δύσκολες ασκήσεις βρίσκονταν στη βαθμίδα 3:

1. Κατάληψη με ένα πόδι σε πλήρες βάθος
2. Ισπανικό κάθισμα 3 δευτερολέπτων
3. Κατάκλιση με ένα πόδι

Οι ασκήσεις της βαθμίδας 3 κυμαίνονταν από 4,5 έως 8,2 φορές το σωματικό βάρος.

Ο αριθμός αυτός κατασκευάζεται με βάση το 50% του βάρους της αιχμής φόρτισης και το 50% του βάρους του παλμού φόρτισης. Οι συγγραφείς παρείχαν ένα φύλλο Excel στο συμπληρωματικό υλικό, το οποίο μπορείτε να προσαρμόσετε για να επανακατατάξετε τις ασκήσεις και να αλλάξετε το βάρος της κορυφής φόρτισης, της ώθησης και του ρυθμού.

Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τη μέγιστη επιβάρυνση, την ώθηση και την ταχύτητα επιβάρυνσης για όλες τις ασκήσεις και στις τρεις βαθμίδες.

Ερωτήσεις και σκέψεις

Η μελέτη αυτή παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δεδομένου ότι μελετήθηκαν μόνο ασκήσεις με βάρη για την πραγματοποίηση προοδευτικής φόρτισης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης. Δεδομένου ότι η επιβάρυνση με άσκηση για τον επιγονατιδομηριαίο πόνο είναι συχνά ανεπαρκής, η μελέτη αυτή ανοίγει μια σημαντική πόρτα.

Οι αιχμές φόρτισης, οι ώσεις και οι ρυθμοί διέφεραν πολύ: ένα άλμα παράγει μεγαλύτερη αιχμή από ένα κάθισμα με διπλό πόδι, για παράδειγμα, αν και το τελευταίο χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη ώση φόρτισης λόγω της μεγαλύτερης διάρκειας. Ομοίως, η άσκηση "τρέξιμο και κόψιμο" και το βουλγαρικό κάθισμα είχαν παρόμοιο δείκτη φόρτισης. Με τον δείκτη φόρτισης να είναι εξίσου υψηλός μεταξύ αυτών των δύο ασκήσεων, η διαφορά έγκειται και πάλι στη διάρκεια της άσκησης και στα μέγιστα φορτία. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να σκεφτείτε το ερέθισμα που θέλετε να εκπαιδεύσετε κατά τη διάρκεια μιας άσκησης. Εδώ το φύλλο εργασίας του Excel που παρέχεται από τους συγγραφείς είναι ιδιαίτερα χρήσιμο, καθώς μπορείτε να επανατοποθετήσετε τις ασκήσεις ανάλογα με το ερέθισμα που θέλετε να τονίσετε.

Για παράδειγμα, ένας φυσιοθεραπευτής μπορεί να θεωρεί το ρυθμό φόρτισης ως κύρια παράμετρο, δεδομένων των μηχανικών ιδιοτήτων του αρθρικού χόνδρου (που εξαρτάται από τη φόρτιση) και του γεγονότος ότι οι ασθενείς με επιγονατιδομηριαίο πόνο συχνά δυσκολεύονται να συνεχίσουν το τρέξιμο. Ως αποτέλεσμα, ο κλινικός ιατρός μπορεί να οργανώσει αυτές τις προπονήσεις με διαφορετική σειρά που δίνει προτεραιότητα στη σταδιακή αύξηση του ρυθμού φόρτισης. Αυτό μπορεί να γίνει δίνοντας στην άσκηση μεγαλύτερη βαρύτητα στο δείκτη φόρτωσης.

Οι τρεις ασκήσεις επιπέδου 3 είναι όλες παραλλαγές του squat και απαιτούν μεγάλη κάμψη του γόνατος. Επίσης, διαρκούν περισσότερο, αυξάνοντας την επιβάρυνση της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης. Οι παραλλαγές του squat εκτελούνται συχνά πριν από τις ασκήσεις άλματος. Αντίθετα με την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι τα άλματα και το τρέξιμο καταπονούν το γόνατο (και την επιγονατιδομηριαία άρθρωση), η μελέτη αυτή δείχνει ότι λόγω της μεγαλύτερης διάρκειας των δυνάμεων που ασκούνται κατά τη διάρκεια του καθίσματος, η καταπόνηση της άρθρωσης είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι κατά τη διάρκεια των ασκήσεων άλματος και τρεξίματος.

Όταν το σχήμα αναδιατάχθηκε ώστε να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στο ρυθμό φόρτισης (50%) της άσκησης (η μέγιστη στιγμιαία μεταβολή της δύναμης με την πάροδο του χρόνου), λιγότερο στην κορυφή (30%) και λιγότερο στην ώθηση φόρτισης (20%), η σειρά της άσκησης άλλαξε. Για παράδειγμα, μια άσκηση "run-and-cut" που είχε ταξινομηθεί ως άσκηση της βαθμίδας 2 έγινε άσκηση της βαθμίδας 3. Ο λόγος έγκειται στην αναδιάταξη των δεικτών φόρτισης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης. Το run-and-cut είναι μια γρήγορη και δυναμική άσκηση και απαιτεί λιγότερη φόρτιση σε βάθος χρόνου (ώθηση φόρτισης) από ένα ισπανικό κάθισμα 3 δευτερολέπτων. Όταν δίνεται μικρότερη βαρύτητα στην αιχμή φόρτισης και στην ώθηση και μεγαλύτερη στον ρυθμό φόρτισης, μια άσκηση μεγαλύτερης διάρκειας θα γίνει άσκηση που δημιουργεί μεγαλύτερο ρυθμό φόρτισης και ως εκ τούτου θα καταταγεί εκ νέου σε άσκηση της βαθμίδας 3.

Μίλα μου για σπασίκλες

Οι ασκήσεις χωρίστηκαν σε 4 ενότητες για να ελαχιστοποιηθεί η σωματική εξάντληση και η μη βέλτιστη εκτέλεση των ασκήσεων. Μπορείτε να δείτε την περιγραφή κάθε άσκησης στο Παράρτημα Α1 στον ιστότοπο του εκδότη. Καταγράφηκαν επτά έως δέκα δοκιμές με διάφορα επίπεδα έντασης με 3-5 λεπτά ανάπαυσης μεταξύ κάθε άσκησης. Επαληθεύτηκε οπτικά ότι οι συμμετέχοντες δεν εξαντλήθηκαν. Επιπλέον, τα φορτία κανονικοποιήθηκαν ως προς το σωματικό βάρος, ώστε να είναι δυνατή η σύγκριση μεταξύ ασκήσεων και ατόμων διαφορετικών κατηγοριών βάρους. Όλα αυτά είναι καλές μεθοδολογικές πτυχές.

Ορισμένοι περιορισμοί μπορεί να έγκεινται στα εξής:

• Οι ασκήσεις εκτελέστηκαν με την ίδια σειρά. Αυτό μπορεί να προκάλεσε ένα μαθησιακό αποτέλεσμα.
• Κατασκευάστηκε ένα μοντέλο που περιόριζε το γόνατο μόνο σε κάμψη και έκταση, το οποίο είναι φυσικά πολύ απλοϊκό. Ως εκ τούτου, η παρούσα μελέτη δεν μπορεί να κάνει υποθέσεις σχετικά με το τι συμβαίνει στο μετωπιαίο (απαγωγή και προσαγωγή) και στο εγκάρσιο επίπεδο (εσωτερική και εξωτερική στροφή) της κίνησης.
• Στις αναλύσεις επιλέχθηκε το δεξί πόδι, ενώ δεν δόθηκε καμία προτεραιότητα στο πόδι. Μπορώ να φανταστώ ότι αν η αριστερή πλευρά σας είναι κυρίαρχη, θα έχετε καλύτερες επιδόσεις όταν μετράται το αριστερό σας πόδι.
• Οι καμπτήρες του γόνατος δεν λήφθηκαν υπόψη στο μοντέλο και ως εκ τούτου, οι πιθανές επιπτώσεις της συνενεργοποίησης του γόνατος παραμελούνται. Η δύναμη του τετρακέφαλου μπορεί να υποεκτιμηθεί έως και 1,5 φορές το σωματικό βάρος όταν παραμελείται η συνενεργοποίηση των μυών.

Powers et al. (2014) ανέφεραν ότι η μέγιστη τάση φόρτισης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης μιας έκτασης ποδιού με ανοικτή αλυσίδα είναι ίση με το κάθισμα με διπλό πόδι 60°, το οποίο ταξινομήθηκε ως άσκηση βαθμίδας 1 στην παρούσα μελέτη. Οι συγγραφείς αυτής της μελέτης τόνισαν ότι όταν εκτελείτε μια ανοιχτή κινητική άσκηση έκτασης του ποδιού με μεγαλύτερη κάμψη του γόνατος, η μέγιστη φόρτιση της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης είναι ακόμη μικρότερη από τη φόρτιση που υφίσταται η άρθρωση κατά τη διάρκεια του βαδίσματος. Αυτό επιβεβαιώνει και πάλι την ασφάλεια της συχνά ντροπιασμένης άσκησης έκτασης του γόνατος με ανοικτή κινητική αλυσίδα. Βεβαιωθείτε ότι έχετε επισκεφθεί το blog της Kai σε περίπτωση που θέλετε να μάθετε περισσότερα γι' αυτό!

Μια σημαντική πτυχή που πρέπει να αναφερθεί είναι ο υγιής πληθυσμός στον οποίο διεξήχθη αυτή η μελέτη. Επομένως, αυτά τα φορτία της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης μπορεί να μην είναι άμεσα αντιπροσωπευτικά για κάποιον με επιγονατιδομηριαίο πόνο. Ωστόσο, μελετώντας υγιείς συμμετέχοντες χωρίς πόνο στο γόνατο, η επιρροή που μπορεί να έχει ο πόνος στην εκτέλεση των ασκήσεων απομακρύνεται και μπορούμε να υποθέσουμε ότι η κατάταξη των ασκήσεων μπορεί να είναι αντιπροσωπευτική του τι συμβαίνει στην άρθρωση του γόνατος ανεξάρτητα από τον πόνο.

Μηνύματα για το σπίτι

Η μελέτη αυτή μας παρέχει 35 ασκήσεις ταξινομημένες ως προς τη σχετική συμβολή τους στην εξέλιξη της φόρτισης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης. Εάν ο ασθενής σας αντιμετωπίζει δυσκολίες με το τρέξιμο, για παράδειγμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις πληροφορίες για να προσαρμόσετε την αποκατάσταση, επιλέγοντας προσωρινά ασκήσεις που δημιουργούν μικρότερη επιβάρυνση της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης. Οι ασκήσεις μπορούν να ταξινομηθούν ανάλογα με τη σχετική βαρύτητα που θέλετε να δώσετε στην αποκατάσταση κάποιου. Για κάποιους, θα θέλατε να δημιουργήσετε περισσότερη φόρτιση με την πάροδο του χρόνου αντί για μια αιχμή φόρτισης (για παράδειγμα, ενεργοποίηση κατά τη διάρκεια των πρώιμων φάσεων της αποκατάστασης), για άλλους θα προτιμούσατε να δημιουργείτε περισσότερες αιχμές φόρτισης κατά τη διάρκεια των ασκήσεων (για παράδειγμα, όψιμες φάσεις αποκατάστασης και επιστροφής στον αθλητισμό). Το ηλεκτρονικό φύλλο εργασίας Excel σας επιτρέπει να αναδιατάξετε τις ασκήσεις σύμφωνα με τις προτιμήσεις σας για αποκατάσταση. Ως εκ τούτου, αυτή η μελέτη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κάνετε προοδευτικές κινήσεις φόρτισης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης με βάση στοιχεία και όχι με βάση την καλύτερη δυνατή εικασία σας!

Αναφορά

Song K, Scattone Silva R, Hullfish TJ, Silbernagel KG, Baxter JR. Πρόοδος της φόρτισης της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης σε 35 ασκήσεις αποκατάστασης με χρήση βάρους και δραστηριότητες καθημερινής διαβίωσης. Am J Sports Med. 2023 Jul;51(8):2110-2119. doi: 10.1177/03635465231175160. Epub 2023 Jun 5. PMID: 37272685; PMCID: PMC10315869.