Εισαγωγή

Το ερώτημα αν υπάρχει ιδανική στάση σώματος έχει συζητηθεί εδώ και πολύ καιρό. Από τις παρεμβάσεις στη σχολή μέσης σε χειρωνακτικά εργαζόμενους μέχρι τις παρεμβάσεις στη στάση του σώματος σε εργαζόμενους γραφείου, φαίνεται ότι η ιδανική στάση του σώματος και η διατήρησή της είναι πολύ σημαντική. Άλλοι δεν πιστεύουν στην ύπαρξη ιδανικών στάσεων και συνιστούν τη συχνή εναλλαγή θέσεων καθισμάτων και την εξάπλωση των βαρέων εργασιακών καθηκόντων. Προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι τα ενεργά διαλείμματα και οι αλλαγές στάσης προάγουν την αποκατάσταση από τις μυϊκές ενοχλήσεις. Ωστόσο, τα αποτελέσματά τους δεν έχουν μελετηθεί όσον αφορά την αποκατάσταση και την υποτροπή του πόνου στον αυχένα και τη μέση.

Μέθοδοι

Οι συγγραφείς δημιούργησαν μια τυχαιοποιημένη δοκιμή 3 βραχιόνων παράλληλων ομάδων για να αξιολογήσουν την αποτελεσματικότητα των ενεργητικών διαλειμμάτων και των αλλαγών στάσης σε εργαζόμενους γραφείου που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για πόνο στον αυχένα ή στο κάτω μέρος της πλάτης. Ο κίνδυνος για πόνο στον αυχένα αξιολογήθηκε με το Neck Pain Risk Score for Office Workers (NROW) και ο κίνδυνος για μελλοντικό πόνο στη μέση εξετάστηκε με το Back Pain Risk Score for Office Workers (BROW).

Τα άτομα χωρίς πόνο στον αυχένα και τη μέση κατά την έναρξη της μελέτης παρακολουθήθηκαν για 12 μήνες και όσοι εμφάνισαν πόνο στον αυχένα ή τη μέση κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης συμπεριλήφθηκαν στην παρούσα μελέτη. Τυχαιοποιήθηκαν σε έξι ομάδες: δύο ομάδες που έλαβαν την παρέμβαση Α (ενεργά διαλείμματα), δύο ομάδες που έλαβαν την παρέμβαση Β (μετατόπιση στάσης) και δύο ομάδες που έλαβαν την παρέμβαση εικονικού φαρμάκου.

Η ομάδα του ενεργού διαλείμματος έλαβε μια ειδικά σχεδιασμένη συσκευή που αποτελούνταν από ένα μαξιλάρι καθίσματος, έναν επεξεργαστή και μια εφαρμογή για smartphone. Συλλέχθηκαν και επεξεργάστηκαν δεδομένα σχετικά με τη διάρκεια των καθισμάτων και των διαλειμμάτων, καθώς και τον αριθμό των αλλαγών στάσης, ώστε να προταθούν ενεργά διαλείμματα και αλλαγές στάσης για κάθε άτομο. Κατά τη διάρκεια της εργάσιμης ημέρας στάλθηκαν οδηγίες σχετικά με τα ενεργά διαλείμματα στο smartphone των συμμετεχόντων. Οι οδηγίες σχετικά με τις αλλαγές στάσης στέλνονταν από τον επεξεργαστή στο μαξιλάρι καθίσματος και προκαλούνταν από τη συσκευή που αντλούσε σταδιακά αέρα σε διάφορα μέρη του μαξιλαριού καθίσματος που βρισκόταν κάτω από τους γλουτούς του συμμετέχοντα. Στην ομάδα ελέγχου χρησιμοποιήθηκε ένα εικονικό μαξιλάρι καθίσματος.

Αποτελέσματα

193 εργαζόμενοι γραφείου συμπεριλήφθηκαν στη δοκιμή και 174 παρακολουθήθηκαν για 12 μήνες.

Αποκατάσταση του πόνου στον αυχένα και τη μέση

Η αποκατάσταση από τον πόνο στον αυχένα και την οσφυαλγία διήρκεσε κατά μέσο όρο 2 μήνες (εύρος 1-8 μήνες). Σε 1 μήνα, 2 μήνες και 8 μήνες αντίστοιχα, το 43%, το 68% και το 93% είχαν ανακάμψει από τα παράπονά τους. Παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά στη διάρκεια αποκατάστασης μεταξύ της ομάδας ενεργητικού διαλείμματος και της ομάδας ελέγχου και το ίδιο συνέβη και κατά τη σύγκριση της μετατόπισης στάσης με την ομάδα ελέγχου. Οι συμμετέχοντες στις ομάδες του ενεργού διαλείμματος και της αλλαγής στάσης ανέκαμψαν από τον πόνο στον αυχένα και τη μέση μετά από περίπου ένα μήνα, ενώ οι συμμετέχοντες στην ομάδα ελέγχου χρειάστηκαν 2 μήνες για να ανακάμψουν. Οι συγγραφείς διαπίστωσαν επίσης ότι τα άτομα με υψηλότερα αρχικά επίπεδα πόνου είχαν μεγαλύτερο χρόνο ανάρρωσης.

Υποτροπή του πόνου στον αυχένα και στη μέση

Κατά τη διάρκεια της 12μηνης παρακολούθησης, αντίστοιχα το 21%, 18% και 44% των συμμετεχόντων στην ομάδα του ενεργού διαλείμματος, στην ομάδα της μετατόπισης στάσης και στην ομάδα ελέγχου ανέφεραν υποτροπή του πόνου στον αυχένα και στη μέση. Η ομάδα ελέγχου είχε μεγαλύτερο κίνδυνο υποτροπής σε σχέση με τις ομάδες του ενεργού διαλείμματος και της μετατόπισης στάσης. Είναι ενδιαφέρον ότι στις ομάδες ελέγχου η υποτροπή εκδηλώθηκε ταχύτερα από ό,τι στις ομάδες ενεργού διακοπής και αλλαγής στάσης, όπως φαίνεται στο παρακάτω σχήμα.

Ερωτήσεις και σκέψεις

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με μερικές ερωτήσεις. Δείχνουν τα αποτελέσματα αυτά ότι η συχνή αλλαγή θέσεων μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση του πόνου στον αυχένα και τη μέση ή να επηρεάσει την επανεμφάνιση αυτών των ενοχλήσεων; Έτσι φαίνεται τουλάχιστον. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, τα ενεργά διαλείμματα και η συχνή εναλλαγή θέσεων βοηθούν στην ταχύτερη ανάρρωση και οδηγούν σε λιγότερες υποτροπές.

Ωστόσο, επιλέχθηκε μια ομάδα υπαλλήλων γραφείου από έξι οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων κυβερνητικών και ιδιωτικών εταιρειών. Παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι κατανεμήθηκαν τυχαία στις ομάδες μελέτης, το γεγονός ότι οι συγγραφείς χρησιμοποίησαν δειγματοληψία ευκολίας για την πρόσληψη των εργαζομένων γραφείου καθιστά δύσκολη την εξαγωγή στατιστικών συμπερασμάτων από τα ευρήματα που προέκυψαν. Η δειγματοληψία ευκολίας είναι μια τεχνική που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πιλοτικές μελέτες, από όπου τα συμπεράσματα μπορούν να ελεγχθούν σε πιο αυστηρούς σχεδιασμούς. Αυτή η μορφή δειγματοληψίας μπορεί να προκαλέσει μεροληψία επιλογής, καθώς τα πιο ενδιαφερόμενα άτομα είναι πιθανότερο να συμμετάσχουν στη μελέτη από ό,τι εκείνα που δεν ενδιαφέρονται ή εκείνα που δεν είναι πρόθυμα να επενδύσουν χρόνο. Ως εκ τούτου, η τεχνική δειγματοληψίας που χρησιμοποιήθηκε στην παρούσα μελέτη δεν επιτρέπει την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων.

Μίλα μου για σπασίκλες

Ας ξεκινήσουμε με ορισμένες καλές πτυχές αυτής της μελέτης. Η δοκιμή καταγράφηκε προοπτικά και αναφέρθηκε μια απόκλιση από το υποβληθέν πρωτόκολλο. Οι συμμετέχοντες τυχαιοποιήθηκαν και τα αποτελέσματα αναλύθηκαν με ανάλυση πρόθεσης προς θεραπεία. Ζητήθηκε να παραμείνει αμετάβλητη η σωματική δραστηριότητα στον ελεύθερο χρόνο, αλλά αυτή η μεταβλητή δεν ελέγχθηκε. Οι συγγραφείς έλαβαν υπόψη 45 πιθανές συνδιακυμάνσεις (αν και δεν διευκρινίστηκαν) στην πολυμεταβλητή ανάλυση. Οι συμμετέχοντες που διατέθηκαν στην ίδια παρέμβαση συγκεντρώθηκαν στα ίδια γραφεία. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως θετικό στοιχείο - καθώς δεν μπορεί να υπάρξει μόλυνση των παρεμβάσεων. Από την άλλη πλευρά, καθώς οι άνθρωποι είναι συγκεντρωμένοι μαζί, μπορούν να επηρεαστούν πιο εύκολα από τις εμπειρίες των άλλων.

Ορισμένοι περιορισμοί περιλαμβάνουν το γεγονός ότι λόγω του COVID-19 ένα μεγάλο ποσοστό των συμμετεχόντων έπρεπε να εργαστεί από το σπίτι και δεν πήραν όλοι το μαξιλάρι καθίσματος στο γραφείο τους. Υπήρξε μια προσπάθεια να ξεπεραστεί αυτό με την εισαγωγή της εργασίας στο σπίτι ως παράγοντα σύγχυσης. Όμως, δεν υπήρχαν πληροφορίες σχετικά με το ποσοστό που συνέχισε την παρέμβασή του από το σπίτι του, οπότε βρισκόμαστε στο σκοτάδι. Το ίδιο ισχύει και για τον καθημερινό χρόνο καθιστικής απασχόλησης που δεν παρακολουθήθηκε και την έλλειψη πληροφοριών σχετικά με τη συμμόρφωση των συμμετεχόντων στην παρέμβαση που τους είχε ανατεθεί.

Στις ακόλουθες μεταβλητές, οι συμμετέχοντες μεταξύ των τριών ομάδων διέφεραν κατά την έναρξη της έρευνας: ηλικία, ΔΜΣ, επίπεδο εκπαίδευσης, διάρκεια απασχόλησης, φυσικές απαιτήσεις της εργασίας, κοινωνική υποστήριξη, αριθμός ωρών εργασίας και ασφάλεια της εργασίας. Αυτό μπορεί να διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ανάλυση και δεν διευκρινίστηκε περαιτέρω αν αυτό ελέγχθηκε.

Ένας άλλος σημαντικός περιορισμός είναι το γεγονός ότι στη μελέτη αυτή συμμετείχαν εργαζόμενοι γραφείου που διατρέχουν κίνδυνο για πόνο στον αυχένα και τη μέση, οπότε τα αποτελέσματα μπορεί να μην μπορούν να γενικευτούν σε όλους τους εργαζόμενους γραφείου. Σημαντικό να σημειωθεί είναι το πώς όρισαν τον κίνδυνο των εργαζομένων γραφείου για πόνο στον αυχένα ή στη μέση. Η χρήση των ερωτηματολογίων NROW και BROW συνεπάγεται ότι ο κίνδυνος εκτιμήθηκε με βάση ένα υποκειμενικό μέτρο. Επιπλέον, με ειδικότητα 48% και θετική προγνωστική αξία 29% (NROW) και ειδικότητα 68% και θετική προγνωστική αξία 16% (BROW), φαίνεται ότι αυτά τα ερωτηματολόγια δεν ήταν σε θέση να καθορίσουν ποιοι εργαζόμενοι γραφείου διέτρεχαν κίνδυνο για αυτά τα συμπτώματα. Τέλος, κατά την αξιολόγηση του ποσοστού ανάκαμψης, η άνιση διάρκεια παρακολούθησης μπορεί να επηρέασε τα συμπεράσματα των συγγραφέων.

Μηνύματα για το σπίτι

Τα ενεργητικά διαλείμματα από την εργασία και η τακτική εναλλαγή σε καθιστή θέση φαίνεται να συμβάλλουν στην αποκατάσταση και την επανεμφάνιση του πόνου στον αυχένα και την οσφυαλγία σε εργαζόμενους γραφείου. Παρόλο που οι συγγραφείς υποστηρίζουν τα οφέλη των παρεμβάσεων, τα αποτελέσματα θα πρέπει να ερμηνεύονται με προσοχή, καθώς διάφορα μεθοδολογικά ζητήματα θα μπορούσαν να έχουν επηρεάσει τα ευρήματα. Ωστόσο, δεδομένου ότι τα ενεργά διαλείμματα και οι αλλαγές στάσης απαιτούν λίγη επιπλέον προσπάθεια, μπορούν να αποτελέσουν μια πολλά υποσχόμενη στρατηγική για τη διακοπή μιας μακράς εργάσιμης ημέρας. Επομένως, παρά την επιφυλακτική ερμηνεία των αποτελεσμάτων αυτής της μελέτης, θα εξακολουθούσαμε να συνιστούμε την πραγματοποίηση τακτικών ενεργών διαλειμμάτων, δεδομένου ότι αυτή η πρόσθετη σωματική δραστηριότητα μπορεί να είναι ευεργετική για περισσότερα από τον πόνο στον αυχένα και την πλάτη.

Αναφορά

Akkarakittichoke, N., Waongenngarm, P., & Janwantanakul, P. (2021). Οι επιδράσεις των παρεμβάσεων ενεργού διαλείμματος και αλλαγής στάσης στην αποκατάσταση και την επανεμφάνιση του πόνου στον αυχένα και τη μέση σε εργαζόμενους γραφείου: Μια ομαδοποιημένη τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή 3 βραχιόνων. Μυοσκελετική επιστήμη και πρακτική, 56, 102451.