Εισαγωγή

Η ανύψωση με το κάτω μέρος της πλάτης σε λορδωτική στάση (εκτεταμένη οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης) συνιστάται συνήθως και αποτελεί μέρος της κλασικής "εκπαίδευσης της πλάτης". Παρά το γεγονός ότι η συμβουλή αυτή είναι ευρέως αποδεκτή, φαίνεται να υπάρχει έλλειψη in vivo ερευνών που να την εξετάζουν. Επιπλέον, οι παρεμβάσεις χειροκίνητου χειρισμού που συμβουλεύουν τους ανθρώπους να αποφεύγουν την ανύψωση με λυγισμένη πλάτη δεν έχουν καταφέρει να μειώσουν τον πόνο στη μέση. Η παρούσα μελέτη, επομένως, εξέτασε την επίδραση των στάσεων της οσφυϊκής μοίρας στην πρόσληψη των μυών του κορμού, τη δύναμη και την αποτελεσματικότητα κατά τη διάρκεια της ανύψωσης υψηλής έντασης.

Μέθοδοι

Οι υγιείς συμμετέχοντες (χωρίς πόνο στη μέση τους προηγούμενους 12 μήνες, χωρίς χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική στήλη ή στην κοιλιά, χωρίς νευρολογική ή ρευματολογική πάθηση, χωρίς εγκυμοσύνη) ήταν επιλέξιμοι υποψήφιοι. Οι συμμετέχοντες έπρεπε να εκτελέσουν μια μέγιστη ισομετρική άσκηση κορμού, ενώ υιοθετούσαν μια συμμετρική στάση ανύψωσης, με τα γόνατά τους λυγισμένα στις 45°. Εξετάστηκαν τρεις στάσεις της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης: πλήρης κάμψη, μέση έκταση και μέγιστη έκταση. Χρησιμοποιώντας ένα σχέδιο μελέτης επαναλαμβανόμενων μετρήσεων, οι ερευνητές εξέτασαν τις επιδράσεις των τριών οσφυϊκών στάσεων, ενώ οι συμμετέχοντες εκτελούσαν μέγιστες εκούσιες ισομετρικές συσπάσεις. Η μυϊκή δραστηριότητα του άνω σπονδυλικού στήθους, του κάτω σπονδυλικού στήθους, του πολύσπονδου και του έσω λοξού μυός μετρήθηκε με επιφανειακό ηλεκτρομυογράφημα (ΗΜΓ).

Αποτελέσματα

Συμπεριλήφθηκαν είκοσι έξι υγιείς συμμετέχοντες (13 άνδρες και γυναίκες). Μια σημαντική κύρια επίδραση για τη στάση έδειξε διαφορά στη ροπή των εκτεινόντων της πλάτης μεταξύ της λυγισμένης και της μέσης στάσης, της μέσης και της εκτεταμένης στάσης και της λυγισμένης και της εκτεταμένης στάσης. Η στάση της οσφυϊκής μοίρας δεν είχε καμία επίδραση στις ροπές του ισχίου ή του γόνατος.

Διαπιστώθηκε μέση μείωση του ΗΜΓ όταν η ανύψωση εκτελούνταν στη μεσαία θέση σε σύγκριση με την έκταση και όταν η ανύψωση εκτελούνταν σε κάμψη σε σύγκριση με τη μεσαία θέση. Η νευρομυϊκή αποτελεσματικότητα αυξήθηκε κατά περίπου 25% όταν μετακινήθηκε από την εκτεταμένη στη μεσαία θέση και μετρήθηκε περίπου τριπλάσια αύξηση της νευρομυϊκής αποτελεσματικότητας κατά τη διάρκεια της ανύψωσης όταν μετακινήθηκε από τη μεσαία θέση στην πλήρη κάμψη.

Μίλα μου για σπασίκλες

Μπορούν να σημειωθούν διάφορες καλές πτυχές. Η σειρά των ασκήσεων δύναμης ήταν τυχαία και οι συμμετέχοντες δεν εκπαιδεύτηκαν πριν από την εργασία ανύψωσης, μειώνοντας έτσι ένα πιθανό αποτέλεσμα μάθησης. Πραγματοποιήθηκαν τρεις μέγιστες συσπάσεις ανά στάση και η υψηλότερη μέγιστη δύναμη που επιτεύχθηκε χρησιμοποιήθηκε στην ανάλυση. Οι μετρήσεις ΗΜΓ κανονικοποιήθηκαν πριν από τις διαδικασίες δοκιμής. Μόνο όταν βρέθηκαν σημαντικές κύριες επιδράσεις, χρησιμοποιήθηκαν post-hoc δοκιμές Bonferroni για τον προσδιορισμό των διαφορών μεταξύ των τριών οσφυϊκών στάσεων. Χρησιμοποιώντας αυτή την προσέγγιση, οι συγγραφείς αποφεύγουν τα προβλήματα που προκύπτουν κατά τον έλεγχο πολλαπλών υποθέσεων.

Μηνύματα για το σπίτι

Κουραστήκατε να ακούτε ότι δεν πρέπει να λυγίζετε την πλάτη σας κατά την ανύψωση; Η μελέτη αυτή δείχνει ότι η ανύψωση με λυγισμένη πλάτη αυξάνει τη δύναμη και μειώνει τη δραστηριότητα των παρασπονδυλικών μυών και απορρίπτει τις συνήθεις συμβουλές χειροκίνητου χειρισμού για ανύψωση με οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Αναφορά

Mawston G, Holder L, et al. Οι στάσεις της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης σε κάμψη σχετίζονται με μεγαλύτερη δύναμη και αποτελεσματικότητα από ό,τι οι λορδωτικές στάσεις κατά τη διάρκεια μιας μέγιστης ανύψωσης σε άτομα χωρίς πόνο. Στάση βάδισης. 2021 May;86:245-250. doi: 10.1016/j.gaitpost.2021.02.029