Έρευνα
Γόνατο
Σεπτέμβριος 5, 2022
Τροποποίηση της δραστηριότητας και ενδυνάμωση του γόνατος για τη νόσο Osgood-Schlatter
Εισαγωγή
Η νόσος Osgood-Schlatter είναι μια πάθηση που εμφανίζεται σε περίπου 1 στους 10 ενεργούς εφήβους και παρουσιάζεται ως πρόσθιος πόνος στο γόνατο, ο οποίος επιδεινώνεται με τη φόρτιση του γόνατος. Ο πόνος είναι συνήθως παρών κατά την ψηλάφηση του κνημιαίου κονδύλου και μπορεί να συνοδεύεται από σημεία οίδημα. Συχνά αναγνωρίζεται ως μακροχρόνια κατάσταση και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Συνήθως, η αντιμετώπιση της νόσου Osgood-Schlatter συνίσταται σε παθητικές προσεγγίσεις, όπου πρωταγωνιστούν η ανάπαυση και η αποφυγή επώδυνων δραστηριοτήτων. Σε αυτή τη μελέτη, προτιμήθηκε μια ενεργητική προσέγγιση που περιλάμβανε τροποποίηση της δραστηριότητας σε συνδυασμό με ενδυνάμωση του γόνατος για το Osgood-Schlatter.
Μέθοδοι
Διεξήχθη μια προοπτική μελέτη κοόρτης στην οποία συμμετείχαν 51 έφηβοι με μέση ηλικία 12,7 ετών που έπασχαν από Osgood-Schlatter. Ήταν δραστήρια άτομα, όπως προκύπτει από το 92% αυτών που ανταποκρίνονταν στις ελάχιστες συστάσεις για σωματική δραστηριότητα ανά ημέρα. Περισσότερο από το ένα τρίτο των συμμετεχόντων είχαν υποβληθεί σε θεραπεία στο παρελθόν για τον πόνο στο γόνατο, αλλά χωρίς επιτυχία. Η μέση διάρκεια των παραπόνων τους ήταν 21 ± 12,5 μήνες.
Το πρωταρχικό αποτέλεσμα ενδιαφέροντος ήταν η αυτοαναφερόμενη βελτίωση των συμπτωμάτων Osgood-Schlatter στις 12 εβδομάδες, η οποία μετρήθηκε σε μια κλίμακα 7 σημείων, από πολύ χειρότερη έως πολύ καλύτερη. Η επιτυχής έκβαση ορίστηκε ως βελτίωση ή μεγάλη βελτίωση. Άλλες εκβάσεις περιελάμβαναν την κλίμακα KOOS, τον υψηλότερο βαθμό πόνου κατά τη διάρκεια της τελευταίας εβδομάδας που μετρήθηκε με αριθμητική κλίμακα αξιολόγησης και τις διαστάσεις EuroQol-5. Πραγματοποιήθηκαν επίσης δύο δοκιμασίες επιδόσεων: τα κατακόρυφα και οριζόντια άλματα με ένα πόδι.
Η σωματική δραστηριότητα καθ' όλη τη διάρκεια της μελέτης μετρήθηκε αντικειμενικά για να διαπιστωθεί αν ακολουθήθηκε η τροποποίηση της δραστηριότητας. Οι μετρήσεις αυτές έγιναν με τη χρήση ενός Actigraph, το οποίο ταξινομεί τον χρόνο που δαπανάται σε δραστηριότητες, με διαφορετική ένταση, όπως καθιστική, μέτρια και έντονη σωματική δραστηριότητα. Τέλος, συλλέχθηκαν μετρήσεις της ισομετρικής δύναμης απαγωγής του ισχίου και έκτασης του γόνατος με τη χρήση φορητού δυναμόμετρου.
Υποβλήθηκαν σε παρέμβαση 12 εβδομάδων με έμφαση στην τροποποίηση της δραστηριότητας και τη σταδιακή επανέκθεση σε αυξανόμενα φορτία της άρθρωσης του γόνατος. Το πρόγραμμα αυτό περιελάμβανε τη μείωση της συμμετοχής σε αθλήματα και την αποφυγή των δραστηριοτήτων που προκαλούν πόνο κατά τις πρώτες 4 εβδομάδες, μετά τις οποίες αρχίζει μια αργή επιστροφή με την καθοδήγηση της σκάλας δραστηριοτήτων. Αυτή η σκάλα δραστηριότητας αποτελείται από 11 επίπεδα και οι συμμετέχοντες μπορούσαν να εισέλθουν στο επόμενο επίπεδο όταν δεν είχαν καθόλου ή είχαν το πολύ 2/10 πόνο κατά τη διάρκεια ή το πρωί μετά τη δραστηριότητα. Η επιδείνωση των συμπτωμάτων απαιτούσε να κάνετε ένα βήμα πίσω στη σκάλα. Μια απαίτηση ήταν ότι δίπλα στην εκτέλεση των δραστηριοτήτων της σκάλας δραστηριοτήτων, εκτελούνταν αντίστοιχα και ορισμένες ασκήσεις ενδυνάμωσης. Οι ασκήσεις αυτές περιελάμβαναν γεφυρώσεις, στατικές στάσεις έκτασης του γόνατος για 3 σετ των 10 επαναλήψεων τις εβδομάδες 1-4. Από την εβδομάδα 5 και μετά, αυτά συμπληρώθηκαν με πλαγιοκαθίσματα, καθίσματα και βυθίσματα, το καθένα με πρόοδο και παλινδρόμηση.
Μόνο όταν το επίπεδο 8 της κλίμακας δραστηριότητας είχε επιτευχθεί, ήταν δυνατή η επιστροφή στον αθλητισμό, και πάλι όταν δεν υπήρχε πόνος (μέγιστο 2/10) κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας ή το επόμενο πρωί. Όταν επιτυγχάνεται περίοδος δύο εβδομάδων χωρίς περιορισμούς στην προπόνηση χωρίς πόνο, ο αθλητής μπορεί να επανέλθει στον αγώνα.
Αποτελέσματα
Μετά από δώδεκα εβδομάδες παρακολούθησης του πρωτοκόλλου τροποποίησης της δραστηριότητας και σταδιακής επανέκθεσης σε φορτία, το 80% ανέφερε επιτυχή έκβαση. Μετά από ένα έτος εκτέλεσης της ενδυνάμωσης του γόνατος για το Osgood-Schlatter, το ποσοστό αυτό αυξήθηκε στο 90%.
Τα δευτερεύοντα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι ο υψηλότερος βαθμός πόνου κατά την τελευταία εβδομάδα μειώθηκε από μια μέση βαθμολογία 7/10 κατά την έναρξη σε 2/10 στις 12 εβδομάδες. Άλλες δευτερογενείς μετρήσεις έδειξαν επίσης βελτίωση των συμπτωμάτων και της λειτουργικότητας. Τα αποτελέσματα υποστηρίχθηκαν περαιτέρω από την αύξηση της αντοχής του γόνατος κατά 30%.
Ερωτήσεις και σκέψεις
Η νόσος Osgood-Schlatter προσβάλλει το 10 τοις εκατό των αθλητικών εφήβων - συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου όταν ήμουν περίπου σε αυτή την ηλικία. Ακόμα θυμάμαι το γόνατό μου να πονάει και να πρέπει να συγκρατούμαι από αθλητικές δραστηριότητες και μαθήματα γυμναστικής στο σχολείο. Δεν καταλάβαινα ακριβώς γιατί το γόνατό μου αισθανόταν έτσι και γι' αυτό επικροτώ το γεγονός ότι σε αυτή τη μελέτη, τόσο οι γονείς όσο και ο έφηβος εκπαιδεύτηκαν σχετικά με αυτή την κατάσταση.
Σύμφωνα με τους Guldhammer και συν. που έκαναν μια αναδρομική μελέτη το 2019, το 60% των ατόμων που διαγνώστηκαν με νόσο Osgood-Schlatter σε ένα ορθοπεδικό τμήμα εξακολουθούν να αναφέρουν πόνο σε μια μέση περίοδο παρακολούθησης 4 ετών μέσα σε μια περίοδο 6 ετών. Αυτό χαρακτηρίζει τη μακροχρόνια φύση της πάθησης. Σε αυτή τη μελέτη, το 69% επέστρεψε στις αθλητικές του δραστηριότητες, αλλά αυτό ήταν μόνο ελαφρώς υψηλότερο από ό,τι στους 6 μήνες (67%). Επίσης, ένας στους τέσσερις αθλητές έχασε τη δυνατότητα παρακολούθησης, γεγονός που αποτελεί σημαντική πληροφορία που λείπει από την ανάλυση.
Τα δευτερογενή αποτελέσματα αποκάλυψαν θετικές βελτιώσεις στη δύναμη έκτασης του γόνατος (32%) και στη δύναμη απαγωγής του ισχίου (24%) και αυξήσεις στα οριζόντια άλματα με ένα πόδι (14%) και στα κατακόρυφα άλματα (19%).
Μίλα μου για σπασίκλες
Ένα ισχυρό πλεονέκτημα αυτής της μελέτης είναι το γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκε ένα αντικειμενικό μέτρο για την ποσοτικοποίηση της έκτασης της τροποποίησης της δραστηριότητας. Αντί της "εύκολης μεθόδου" να ρωτούν τους ασθενείς αν μείωσαν ή όχι τις δραστηριότητές τους (η οποία μπορεί να είναι προκατειλημμένη), η μελέτη αυτή χρησιμοποίησε ενεργειακό γράφημα για τουλάχιστον 1 εβδομάδα. Η αρχική αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε από φυσιοθεραπευτές και, αντί να χρησιμοποιείται συνήθως ιατρική απεικόνιση, δεν ελήφθησαν ακτινογραφίες κατά την αρχική αξιολόγηση. Αυτό αντικατοπτρίζει την κλινική πρακτική με μεγάλη ακρίβεια.
Μηνύματα για το σπίτι
Η ενδυνάμωση του γόνατος για το Osgood-Schlatter μπόρεσε να βελτιώσει τη βαθμολογία του πόνου μετά από 12 εβδομάδες. Αυτό το πρόγραμμα ενίσχυσης συνδυάστηκε με μια προσωρινή τροποποίηση των δραστηριοτήτων. Οι συγγραφείς διεξήγαγαν επίσης μια μελέτη το 2019 χρησιμοποιώντας την ίδια τροποποίηση δραστηριότητας στον επιγονατιδομηριαίο πόνο. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα γι' αυτό, ρίξτε μια ματιά στην αναθεώρησή μας εδώ.
Μάθετε περισσότερα
Αναφορά
Ο ΡΌΛΟΣ ΤΩΝ VMO & QUADS ΣΤΗΝ PFP
Παρακολουθήστε αυτή τη ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΝΤΕΟΔΙΑΛΕΞΗ 2 ΤΜΗΜΑΤΩΝ από την ειδική στον πόνο στο γόνατο Claire Robertson, η οποία αναλύει τη βιβλιογραφία σχετικά με το θέμα και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζει την κλινική πρακτική.
