Εισαγωγή

Πολλοί από τους πάσχοντες είναι απρόθυμοι να αυξήσουν τη δραστηριότητά τους παρά τον πόνο στην πλάτη και παρόλα αυτά αυτή είναι η πιο σταθερή σύσταση για τους ανθρώπους που την αντιμετωπίζουν. Πολλοί επαγγελματίες υγείας κάνουν ήδη ό,τι μπορούν για να ενημερώσουν τους ανθρώπους για τα οφέλη και την ασφάλεια της μετακίνησης, ανεξάρτητα από την παρουσία πόνου. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι ο πόνος στη μέση είναι επικίνδυνος και αποτελεί σοβαρή ανησυχία. Στην κοινότητα, αυτή η αφήγηση μπορεί να ενισχυθεί από ανακριβείς πληροφορίες που μπορεί να βρεθούν σε "ιστοσελίδες υγείας". Ως εκ τούτου, πολλοί αφελείς άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο πόνος στη μέση απαιτεί διαγνωστική απεικόνιση και ιατρική περίθαλψη. Αυτή η αντίληψη θα μπορούσε να εμποδίσει τους ανθρώπους να ακολουθήσουν τη συμβουλή να παραμείνουν δραστήριοι. Για να το αντιμετωπίσουν αυτό, οι συγγραφείς της παρούσας μελέτης πρότειναν ένα βίντεο που εξηγούσε περισσότερα για τον πόνο στη μέση, ώστε να αμφισβητηθούν οι πεποιθήσεις της κοινότητας σχετικά με την ανάγκη ιατρικής περίθαλψης. Πρότειναν ένα ουδέτερο βίντεο και ένα χιουμοριστικό, καθώς έχει αποδειχθεί ότι τα χιουμοριστικά μηνύματα έχουν τη δυνατότητα να μειώσουν το άγχος που σχετίζεται με την υγεία και να προωθήσουν θετικές δράσεις. Περαιτέρω, ήλπιζαν ότι τα χιουμοριστικά μηνύματα θα γίνονταν "viral", ελπίζοντας ότι η θετική αφήγηση θα διαδιδόταν σε όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα.

Μέθοδοι

Σε αυτή την τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή συμμετείχαν ενήλικες άνω των 18 ετών με και χωρίς πόνο στη μέση. Στρατολογήθηκαν διαδικτυακά μέσω του Facebook και τους στάλθηκε μια έρευνα. Όσοι δεν είχαν οσφυαλγία κλήθηκαν να φανταστούν ότι είχαν οσφυαλγία για τους σκοπούς της μελέτης. Δημιουργήθηκαν συνολικά 3 ομάδες:

• Οι άνθρωποι έλαβαν ένα χιουμοριστικό βίντεο που εξηγούσε ένα καθησυχαστικό μήνυμα σχετικά με τον πόνο στην πλάτη και την ασφάλεια του να παραμείνει κανείς ενεργός
• Οι άνθρωποι λαμβάνουν ένα ουδέτερο βίντεο με το ίδιο μήνυμα
• Τα άτομα στην ομάδα ελέγχου δεν έλαβαν κανένα βίντεο

Οι συμμετέχοντες κατατάχθηκαν τυχαία σε μία από αυτές τις ομάδες, αφού συμπλήρωσαν δημογραφικά στοιχεία. Αφού παρακολούθησαν το βίντεο, συμπλήρωσαν τα πρωτογενή και δευτερογενή αποτελέσματα.

Στο βίντεο, η αφήγηση εξηγεί ότι ο πόνος στη μέση είναι μια συχνή πάθηση κατά την οποία είναι ασφαλές να κινείστε και να παραμένετε δραστήριοι. Ο σκοπός ήταν να εξεταστεί αν οι άνθρωποι αυξάνουν τη δραστηριότητά τους παρά τον πόνο στην πλάτη μετά την παρακολούθηση του βίντεο.

Η αυτοαποτελεσματικότητα που μετρήθηκε με τη χρήση του ερωτηματολογίου αυτοαποτελεσματικότητας του πόνου (PSEQ) ήταν η πρωταρχική έκβαση. Εξετάστηκε μόνο η 10η ερώτηση. Αυτό το στοιχείο 10 ερωτά τους συμμετέχοντες να αξιολογήσουν πόσο σίγουροι θα αισθάνονταν ότι θα γίνονταν σταδιακά πιο δραστήριοι παρά τον πόνο. Οι απαντήσεις κυμαίνονταν από 0 (καθόλου σίγουροι) έως 6 (απόλυτα σίγουροι).

Ως δευτερεύον αποτέλεσμα, οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν σχετικά με τη στάση τους απέναντι στη διατήρηση της δραστηριότητας. Η ερώτηση αυτή έγινε με τη χρήση του παράγοντα 1 του ερωτηματολογίου AxEL-Q, ενός επικυρωμένου ερωτηματολογίου που έχει σχεδιαστεί για την αξιολόγηση της στάσης απέναντι στην περίθαλψη πρώτης γραμμής για τον πόνο στη μέση. Ο παράγοντας 1 περιλαμβάνει 9 στοιχεία και αξιολογεί τη στάση απέναντι στη διατήρηση της δραστηριότητας- το εύρος των αποτελεσμάτων είναι από 0 έως 54, με υψηλότερες βαθμολογίες να υποδηλώνουν θετικότερη στάση απέναντι στα μηνύματα σχετικά με τη διατήρηση της δραστηριότητας.

Αποτελέσματα

1933 άτομα τοποθετήθηκαν τυχαία σε μία από τις δύο ομάδες βίντεο ή στην ομάδα ελέγχου. Ήταν κατά μέσο όρο 58,9 ετών και η πλειοψηφία τους ήταν γυναίκες (75%). Το εβδομήντα τοις εκατό των συμμετεχόντων που συμμετείχαν στην έρευνα αντιμετώπιζαν πόνο στη μέση και στο 87% από αυτούς ο πόνος αυτός διαρκούσε περισσότερο από 3 μήνες.

Το πρωταρχικό αποτέλεσμα αποκάλυψε ότι οι συμμετέχοντες που παρακολούθησαν ένα χιουμοριστικό ή ουδέτερο εκπαιδευτικό βίντεο ανέφεραν υψηλότερο επίπεδο αυτοπεποίθησης στο να γίνουν ενεργοί παρά τον πόνο στη μέση τους σε σύγκριση με εκείνους στην ομάδα ελέγχου που δεν παρακολούθησαν βίντεο. Η μέση διαφορά του χιουμοριστικού βίντεο σε σχέση με κανένα βίντεο ήταν 0,3 (95% CI 0,1 - 0,6) και η μέση διαφορά του ουδέτερου βίντεο σε σχέση με κανένα βίντεο ήταν επίσης 0,3 (95% CI 0,1 - 0,5). Δεν παρατηρήθηκε καμία διαφορά μεταξύ των συμμετεχόντων που παρακολούθησαν ένα ουδέτερο ή ένα χιουμοριστικό βίντεο (μέση διαφορά = 0 (95% CI (-0,2 - 0,3)).

Ως δευτερεύον αποτέλεσμα, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όσοι παρακολούθησαν ένα βίντεο είχαν πιο θετική στάση απέναντι στη διατήρηση της δραστηριότητάς τους σε σχέση με όσους δεν παρακολούθησαν βίντεο. Και εδώ δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά μεταξύ του χιουμοριστικού και του ουδέτερου βίντεο.

Ερωτήσεις και σκέψεις

Μήπως θα πρέπει τώρα όλοι να καταγράφουμε βίντεο για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να αυξήσουν τη δραστηριότητά τους παρά τον πόνο στην πλάτη; Φυσικά όχι. Ωστόσο, όταν ένα τέτοιο βίντεο με λεπτομερείς και σωστές πληροφορίες σχετικά με τον πόνο στην πλάτη και τη δραστηριότητα θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα έβρισκαν οι ασθενείς όταν έψαχναν στο διαδίκτυο, θα βοηθούσε σίγουρα στην αντιμετώπιση των κοινών λανθασμένων πεποιθήσεων.

Αλλά ήταν αυτή η διαφορά σημαντική; Οι συμμετέχοντες που παρακολούθησαν ένα από τα δύο βίντεο ανέφεραν ένα μέσο επίπεδο εμπιστοσύνης 0,3 μονάδες υψηλότερο στο PSEQ σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Και οι δύο ομάδες βίντεο ανέφεραν πιο θετική στάση απέναντι στη διατήρηση της δραστηριότητας σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, με μέση διαφορά 2,8 μονάδων για το χιουμοριστικό βίντεο και 2,7 μονάδων για το ουδέτερο βίντεο. Φαίνεται ότι οι διαφορές αυτές είναι πραγματικά μικρές.

Αυτό που μπορούμε να αποκομίσουμε από αυτή τη μελέτη, ωστόσο, είναι ότι με ένα σύντομο αλλά θετικό μήνυμα, μπορούμε ήδη να ενημερώσουμε και να εκπαιδεύσουμε (αφελείς) ανθρώπους με (και χωρίς) χαμηλό πόνο στην πλάτη και να τους καθησυχάσουμε ότι η παραμονή στην ενεργό δράση είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να αναρρώσετε από τον χαμηλό πόνο στην πλάτη.

Στην ανάλυση υποομάδων, δεν βρέθηκαν συσχετίσεις μεταξύ της κατανομής στην ομάδα και της αυτοπεποίθησης ότι θα γίνουν πιο δραστήριοι λόγω της ύπαρξης ή μη οσφυαλγίας και της έντασης του πόνου. Ομοίως, δεν προέκυψε καμία συσχέτιση για τη στάση προς τη διατήρηση της δραστηριότητας ανάλογα με το αν ο συμμετέχων είχε τρέχοντα πόνο στη μέση.

Μίλα μου για σπασίκλες

Τα αποτελέσματα αξιολογήθηκαν μόνο μετά την παρέμβαση (παρακολούθηση του βίντεο). Αυτό μας αποτρέπει από το να αναλύσουμε τις αλλαγές που βίωσε ένα άτομο από την αρχική κατάσταση μέχρι την παρακολούθηση του βίντεο.

Μια σημαντική πτυχή που πρέπει να σημειωθεί από αυτή τη μελέτη ήταν το υψηλό ποσοστό διατήρησης, καθώς το 88% των συμμετεχόντων ολοκλήρωσε την πρωταρχική έκβαση. Επιπλέον, η δοκιμή πραγματοποιήθηκε σε μεγάλη κλίμακα και περιελάμβανε πολλούς συμμετέχοντες. Η αναφορά έγινε σύμφωνα με τη δήλωση CONSORT και η δοκιμή καταχωρήθηκε μελλοντικά.

Τα άτομα που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν αφελή ως προς το σκοπό της μελέτης, καθώς τους είπαν μόνο ότι κλήθηκαν να συμμετάσχουν σε έρευνα σχετικά με τον πόνο στην πλάτη. Ως εκ τούτου, η υπόθεση παρέμεινε μυστική. Επιπλέον, η ομάδα ελέγχου δεν γνώριζε την ύπαρξη ομάδας παρέμβασης. Δεδομένου ότι όλα καταγράφηκαν μέσω μιας διαδικτυακής έρευνας, οι συμμετέχοντες, οι αξιολογητές και οι αναλυτές ήταν τυφλοί ως προς την κατανομή των ομάδων.

Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι φυσιοθεραπευτές μπορούν να εξετάσουν το ενδεχόμενο χρήσης σύντομων εκπαιδευτικών βίντεο ως μέρος της στρατηγικής τους για τη βελτίωση της αυτοπεποίθησης των ασθενών να αυξήσουν τη δραστηριότητά τους παρά τον πόνο στην πλάτη. Δεδομένου του μικρού μεγέθους επίδρασης, τα βίντεο αυτά θα πρέπει να αποτελούν μέρος μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης που περιλαμβάνει και άλλες εκπαιδευτικές παρεμβάσεις και παρεμβάσεις παρακίνησης.

Μηνύματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη

Η μελέτη έδειξε ότι μια σύντομη παρέμβαση με βίντεο μπορεί να βελτιώσει ελαφρώς την αυτοπεποίθηση για αύξηση της δραστηριότητας παρά τον πόνο στην πλάτη. Ωστόσο, το μέγεθος της επίδρασης ήταν μικρό και η κλινική σημασία μπορεί να είναι περιορισμένη. Το χιουμοριστικό βίντεο δεν παρουσίασε σημαντικό πλεονέκτημα έναντι του ουδέτερου βίντεο στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης.

Αναφορά

O'Hagan ET, Traeger AC, Schabrun SM, O'Neill S, Wand BM, Cashin AG, Williams CM, Harris IA, McAuley JH. Είναι εντάξει να μετακινηθείτε! Επίδραση ενός σύντομου βίντεο στην εμπιστοσύνη της κοινότητας στη δραστηριότητα παρά τον πόνο στην πλάτη: Τυχαιοποιημένη δοκιμή. J Orthop Sports Phys Ther. 2024 Jun;54(6):1-8. doi: 10.2519/jospt.2024.12412. PMID: 38635937.