Εισαγωγή

Έχουν διεξαχθεί μελέτες σχετικά με τις μυϊκές μεταβολές, και συγκεκριμένα με την εξέταση της μυϊκής δύναμης των ισχίων, σε χρόνιο πόνο στη μέση (CLBP). Ορισμένες μελέτες διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς με CLBP είχαν μυϊκή αδυναμία στο ισχίο, ενώ άλλες όχι. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για τη μέτρηση της μυϊκής δύναμης διέφεραν σημαντικά. Αν και οι εξετάσεις CLBP συχνά επικεντρώνονται στους απαγωγούς του ισχίου, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι απαγωγείς, οι εκτείνοντες και οι εξωτερικοί στροφείς του ισχίου συνεργάζονται για τη δημιουργία δυναμικής σταθερότητας του ισχίου και πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη οι αλληλεπιδράσεις τους με ανταγωνιστικούς μύες. Η αξιολόγηση των μυών του ισχίου εκτός από τους απαγωγούς είναι ζωτικής σημασίας για τον προσδιορισμό της οσφυοπυελικής σταθερότητας σε άτομα με CLBP. Ένας σημαντικός συνεργός για την οσφυϊκή έκταση είναι ο γλουτιαίος μυς. Η γνώση των μυών που είναι πιο αδύναμοι σε αυτούς τους ασθενείς είναι κρίσιμη για τον σχεδιασμό επιτυχημένων θεραπειών με βάση την άσκηση. Ως εκ τούτου, ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να συγκρίνει τη δύναμη των απαγωγών, των προσαγωγών, των εκτεινόντων και των έξω και έσω στροφικών μυών του ισχίου σε ενήλικες ασθενείς με μη ειδική CLBP με υγιή άτομα. Επιπλέον, διερευνήθηκε κατά πόσον υπάρχει σχέση μεταξύ της μυϊκής δύναμης του ισχίου και των ευνοϊκών αποτελεσμάτων σε απλές κλινικές δοκιμασίες, όπως οι δοκιμασίες Trendelenburg και Step-Down.

Μέθοδοι

Σε αυτή τη διατομεακή μελέτη συμπεριλήφθηκαν 40 συμμετέχοντες με μη ειδική CLBP. Δεν πληρούσαν τα ελάχιστα επίπεδα αερόβιας δραστηριότητας των 150 λεπτών εβδομαδιαίως και δεν έκαναν κανενός είδους προπόνηση δύναμης. Ως CLBP ορίστηκε ο πόνος στη μέση με ελάχιστη διάρκεια 12 εβδομάδων. Η ομάδα ελέγχου αποτελούνταν από άτομα χωρίς πόνο στη μέση, το γόνατο και το ισχίο.

Κατά την έναρξη, συμπληρώθηκε το ερωτηματολόγιο Roland Morris για την αναπηρία, ο πόνος αξιολογήθηκε στην αριθμητική κλίμακα αξιολόγησης και μετρήθηκε η ισομετρική δύναμη των απαγωγών, των προσαγωγών, των εκτεινόντων και των έσω και έξω στροφικών μυών του ισχίου με τη χρήση δυναμόμετρου. Αναλύθηκε ο μέσος όρος 2 μέγιστων ισομετρικών συστολών διάρκειας 4 δευτερολέπτων.

Το Trendelenburg εκτελέστηκε και αξιολογήθηκε οπτικά από την οπίσθια όψη, όπως περιγράφεται στην παρακάτω εικόνα.

Η δοκιμή Step-Down πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με την παρακάτω εικόνα.

Αποτελέσματα

Συμπεριλήφθηκαν ογδόντα συμμετέχοντες, εκ των οποίων οι 40 είχαν CLBP και οι 40 ήταν υγιείς. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες ήταν γυναίκες και ήταν κατά μέσο όρο 32 ετών. Είχαν φυσιολογικό ΔΜΣ 24 kg/m2. Η ομάδα CLBP είχε μέση ένταση πόνου 6/10 στην κλίμακα NRS και υπέφερε από CLBP για περίπου 21 μήνες.

Η αξιολόγηση της δύναμης έδειξε στατιστικά σημαντική διαφορά στις τιμές της δύναμης για τις ακόλουθες μυϊκές ομάδες:

• Απαγωγείς: Μέση διαφορά μεταξύ 28-30%
• Εκτείνοντες: Μέση διαφορά περίπου 21%
• Προσαγωγείς: Μέση διαφορά περίπου 18%
• Εσωτερικοί στροφείς στη δεξιά πλευρά: Μέση διαφορά περίπου 8,7%

Τα υγιή άτομα είχαν μεγαλύτερη μυϊκή δύναμη για όλες τις τιμές. Ωστόσο, δεν διέφεραν στις δοκιμασίες Trendelenburg και Step-Down. Επίσης, δεν υπήρξε συσχέτιση μεταξύ αυτών των δοκιμασιών και της μυϊκής δύναμης των ισχίων.

Ερωτήσεις και σκέψεις

Γιατί οι δοκιμασίες Trendelenburg και Step-Down δεν σχετίζονται με τη μυϊκή δύναμη των ισχίων; Η μελέτη των Kendall et al., το 2010, έδειξε ήδη ότι η δύναμη των απαγωγών του ισχίου συνδέεται ελάχιστα με το μέγεθος της πτώσης της λεκάνης κατά τη διάρκεια της στατικής δοκιμασίας Trendelenburg και του βαδίσματος σε άτομα ελέγχου και σε άτομα με ΜΣΠ. Πρότειναν ότι η δύναμη των απαγωγών του ισχίου μπορεί επομένως να μην είναι ο πρωταρχικός παράγοντας που επηρεάζει τη σταθερότητα της λεκάνης και δήλωσαν ότι η στατική δοκιμασία Trendelenburg έχει περιορισμένη χρησιμότητα ως μέτρο της λειτουργίας των απαγωγών του ισχίου. Αυτή η μελέτη των Pizol et al. φαίνεται να επιβεβαιώνει αυτή τη δήλωση.

Σε μια μεταγενέστερη μελέτη της ίδιας ερευνητικής ομάδας, η προσθήκη ασκήσεων ενδυνάμωσης του ισχίου σε ένα πρόγραμμα ασκήσεων κινητικού ελέγχου δεν φάνηκε να βελτιώνει τα κλινικά αποτελέσματα για άτομα με μη ειδικό χαμηλό πόνο στην πλάτη. Αυτό επιβεβαιώνει τη διαπίστωση ότι ίσως δεν θα πρέπει να εστιάζουμε τόσο πολύ στη σταθεροποίηση του ισχίου, αλλά μάλλον θα πρέπει να εστιάζουμε στην προοδευτική ενδυνάμωση του ισχίου.

Τα άτομα που έπασχαν από CLBP είχαν σχετικά υψηλά επίπεδα πόνου (6/10) και αυτό συνέβαινε για σχεδόν 2 χρόνια. Είχαν χαμηλότερη δύναμη στο ισχίο σε σύγκριση με υγιείς συμμετέχοντες που δεν είχαν πόνο. Ο σχεδιασμός αυτής της μελέτης μας επιτρέπει μόνο να αντικειμενικοποιήσουμε αυτή τη διαφορά, αλλά καθώς μετράται σε μια χρονική στιγμή, δεν γνωρίζουμε αν η δύναμη μειώθηκε λόγω του πόνου ή αν ο πόνος μείωσε τη δύναμη κατά την πορεία της CLBP.

Παρά το γεγονός ότι η υγιής ομάδα ήταν καθιστική, θεωρούσαν τους εαυτούς τους υγιείς για την ηλικία τους. Ήταν σε θέση να συμμετέχουν στις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες που θεωρούνται φυσιολογικές για την ηλικία τους. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι αυτό το υποσύνολο είχε φυσιολογικό ΔΜΣ, κάτι που δεν ισχύει πάντα για τα άτομα με χρόνιο (χαμηλό οσφυαλγία) πόνο.

Μίλα μου για σπασίκλες

• Όλοι οι συμμετέχοντες αντιστοιχίστηκαν ως προς την ηλικία, το φύλο και τον δείκτη μάζας σώματος. Επιπλέον, ήταν όλοι καθιστικοί και αυτό θα έπρεπε να έχει οδηγήσει σε ομοιογένεια των βασικών χαρακτηριστικών και πιθανώς σε μια συγκρίσιμη ομάδα ατόμων. Ως εκ τούτου, υποθέτω ότι η σύγκριση της μυϊκής δύναμης του ισχίου σε συμμετέχοντες με CLBP και υγιείς συμμετέχοντες ήταν δυνατή.
• Η αξιοπιστία της εκτίμησης της δύναμης εντός του κριτή ήταν εξαιρετική, με τους συντελεστές συσχέτισης ενδοκλάσης να κυμαίνονται μεταξύ 0,92 και 0,98.
• Οι διαφορές στη δύναμη ήταν μεγαλύτερες από τη συνήθως προβλεπόμενη κλινικά σημαντική διαφορά του 15%, εκτός από τους έσω στροφείς (δεξιά). Ως εκ τούτου, μπορούμε να υποθέσουμε ότι αυτά ξεπέρασαν το σφάλμα μέτρησης και αποτελούν πραγματικές διαφορές στη δύναμη.
• Η αξιολόγηση της δύναμης κανονικοποιήθηκε ως προς το σωματικό βάρος. Ως εκ τούτου, οι τιμές μπορούν να συγκριθούν μεταξύ των υποκειμένων.

Μηνύματα για το σπίτι

Η παρούσα μελέτη θέλησε να δώσει πληροφορίες σχετικά με το κατά πόσον αυτές οι λειτουργικές δοκιμασίες μπορούν να χρησιμεύσουν ως πρακτικοί δείκτες της μυϊκής δύναμης σε ασθενείς με CLBP, διευκολύνοντας απλούστερες αξιολογήσεις σε κλινικό περιβάλλον. Δεδομένου ότι οι συσχετίσεις δεν εμφανίζονται, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης μπορούν να εστιάσουν την προσοχή τους σε άλλες σχετικές πτυχές κατά την αξιολόγηση της CLBP. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η μυϊκή δύναμη του ισχίου στους ασθενείς με CLBP ήταν χαμηλότερη και ως εκ τούτου συνιστάται η αντικειμενικοποίησή της σε αυτόν τον πληθυσμό.

Αναφορά

Pizol GZ, Ferro Moura Franco K, Cristiane Miyamoto G, Maria Nunes Cabral C. Υπάρχει αδυναμία των μυών του ισχίου σε ενήλικες με χρόνιο μη ειδικό χαμηλό πόνο στην πλάτη; Μια διατομεακή μελέτη. BMC Musculoskelet Disord. 2023 Oct 7;24(1):798. doi: 10.1186/s12891-023-06920-x. PMID: 37805476; PMCID: PMC10559475. 

Πρόσθετες αναφορές

Kendall KD, Schmidt C, Ferber R. Η σχέση μεταξύ της δύναμης των απαγωγών του ισχίου και του μεγέθους της πτώσης της λεκάνης σε ασθενείς με χαμηλό πόνο στην πλάτη. J Sport Rehabil. 2010 Nov;19(4):422-35. doi: 10.1123/jsr.19.4.422. PMID: 21116011. 

Kendall KD, Emery CA, Wiley JP, Ferber R. Η επίδραση της προσθήκης ασκήσεων ενδυνάμωσης του ισχίου σε ένα πρόγραμμα άσκησης της οσφυϊκής μοίρας για τη θεραπεία του μη ειδικού πόνου στη μέση: Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή. J Sci Med Sport. 2015 Nov;18(6):626-31. doi: 10.1016/j.jsams.2014.11.006. Epub 2014 Nov 13. PMID: 25467200.