Εισαγωγή

Το πόδι πρέπει να σηκώνει μεγάλο βάρος στην καθημερινή ζωή. Ως εκ τούτου, η δομή και η δυναμική των ποδοκνημικών τόξων είναι απαραίτητες για τη σωστή λειτουργία του ποδιού. Εξετάστε την απορρόφηση των κραδασμών, τη μεταφορά του σωματικού βάρους, την προώθηση προς τα εμπρός και την παροχή βάσης στήριξης. Όταν η μεσαία επιμήκης καμάρα είναι επίπεδη, το μεσαίο άκρο του ποδιού έρχεται (σχεδόν πλήρως) σε επαφή με το έδαφος. Υπάρχουν πολλές αιτίες, πέρα από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας ανασκόπησης. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η παρουσία πλατυποδίας μπορεί να είναι αναστρέψιμη ή να διορθωθεί. Μια αναστρέψιμη πλατυποδία χάνει το μέσο επιμήκες τόξο κατά τη διάρκεια της κλειστής αλυσίδας, αλλά το τόξο αυτό διατηρείται σε συνθήκες μη επιβάρυνσης με βάρος. Λόγω της στενής σχέσης του ποδιού μέσω της κινητικής αλυσίδας με το γόνατο και το ισχίο, η πλατυποδία μπορεί να οδηγήσει σε άλλα προβλήματα ψηλότερα στην κινητική αλυσίδα. Τα ορθοπεδικά πέλματα μπορούν να προσφέρουν ανακούφιση, αλλά μπορεί να βοηθήσει ένα ενεργό πρόγραμμα άσκησης για τη διόρθωση της πλατυποδίας;

Μέθοδοι

Για να εξεταστεί ο βαθμός στον οποίο ένα πρόγραμμα άσκησης μπορεί να διορθώσει μια αναστρέψιμη πλατυποδία, διεξήχθη αυτή η δοκιμή. Η τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή διεξήχθη στο Τμήμα Ορθοπεδικής Φυσικοθεραπείας του Ινστιτούτου Ιατρικών Επιστημών Pravara. Ως εύκαμπτο πλατύ πόδι ορίστηκε ένα πόδι με ύψος πτώσης του πέλματος άνω των 10 χιλιοστών και με γωνία της μεσαίας επιμήκους καμάρας μικρότερη από 130°. Η γωνία αυτή υπολογίστηκε με κεντράρισμα του γωνιόμετρου στο κονδύλιο της ποδοκνημικής και με τα άκρα του γωνιόμετρου να ακολουθούν την κεφαλή του πρώτου μεταταρσίου και το έσω σφυρόδακτυλο. Για να εκτελέσετε τη δοκιμασία πτώσης του ομφαλοβραχίονα, το παρακάτω βίντεο μπορεί να σας βοηθήσει:

Η πειραματική ομάδα πραγματοποίησε 6 εβδομάδες ενεργητικών ασκήσεων 3 φορές την εβδομάδα. Οι ασκήσεις περιλάμβαναν ενεργητική πελματιαία και ραχιαία κάμψη, 4 σύντομες ασκήσεις των μυών του ποδιού, γλουτιαία ενδυνάμωση και διατάσεις της γάμπας. Οι ασκήσεις εξελίσσονταν μετά από 2 εβδομάδες με διαφοροποίηση της θέσης στην οποία εκτελούνταν οι ασκήσεις και/ή με αύξηση του αριθμού των επαναλήψεων ή της διάρκειας των χρόνων κράτησης.

Η ομάδα ελέγχου συμμετείχε εξίσου σε ένα πρόγραμμα 6 εβδομάδων με 3 συνεδρίες την εβδομάδα, αλλά εκτελούσε μόνο ενεργητικές ασκήσεις πελματιαίας και ραχιαίας κάμψης και μια διάταση της γάμπας σε μακρά καθιστή θέση.

Τα αποτελέσματα αξιολογήθηκαν με τη μέτρηση του ύψους του μέσου επιμήκους τόξου με τη χρήση της δοκιμασίας πτώσης της ποδοκνημικής. Επίσης, μετρήθηκε η γωνία του μέσου επιμήκους τόξου.

Αποτελέσματα

Μπορεί λοιπόν ένα πρόγραμμα άσκησης να διορθώσει μια αναστρέψιμη πλατυποδία; Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα συμπεριλήφθηκαν 52 ενήλικες μεταξύ 18 και 21 ετών με εύκαμπτο πλατυποδία. Οι ομάδες ήταν συγκρίσιμες κατά την έναρξη της μελέτης, όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι και στις δύο ομάδες βελτιώθηκε το ύψος πτώσης του οσφυϊκού τμήματος. Ωστόσο, η μέση διαφορά μεταξύ των ομάδων ευνόησε την παρέμβαση, καθώς έδειξε μεγαλύτερη μείωση κατά 0,4 cm στο ύψος πτώσης της ποδοκνημικής. Οι συγγραφείς ανέφεραν ότι η διαφορά αυτή ήταν μια πολύ ακριβής εκτίμηση, καθώς το διάστημα εμπιστοσύνης κυμαινόταν μόνο από 0,4 έως 0,5. Το ίδιο παρατηρήθηκε και για τη γωνία του μέσου επιμήκους τόξου. Στην ομάδα παρέμβασης αυξήθηκε (και συνεπώς βελτιώθηκε) κατά 16 μοίρες περισσότερο σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Και εδώ, η εκτίμηση ήταν ακριβής, καθώς το διάστημα εμπιστοσύνης κυμαινόταν από 13-19.

Ερωτήσεις και σκέψεις

Οι συγγραφείς δήλωσαν ότι "ήταν δύσκολο να οριστεί το μικρότερο αξιόλογο αποτέλεσμα για τα δύο μέτρα έκβασης σε αυτή τη μελέτη, επειδή ήταν καθαρά εμβιομηχανικά και όχι συμπτωματικά ή λειτουργικά μέτρα για τα οποία οι ασθενείς θα μπορούσαν να εκφέρουν γνώμη σχετικά με την κλινική αξία της βελτίωσης διαφόρων μεγεθών.

Επιπλέον, οι Nielsen et al. το 2009 εξέτασαν τη σχέση του ύψους πτώσης με τον ΔΜΣ, το φύλο και το μήκος του ποδιού. Διαπίστωσαν ότι το μήκος του ποδιού είχε σημαντική επίδραση στην πτώση της ποδοκνημικής τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Ανά 10 mm αύξηση του μήκους του ποδιού, η πτώση της ποδοκνημικής αυξήθηκε κατά 0,40 mm για τα αρσενικά και κατά 0,31 mm για τα θηλυκά. Αυτό οδήγησε σε μια προτεινόμενη τιμή αποκοπής 8,5 mm για τη διάκριση μεταξύ μιας φυσιολογικής πτώσης της ποδοκνημικής και μιας μη φυσιολογικής πτώσης της ποδοκνημικής, καθώς το 97,5% του δείγματος αυτής της μελέτης είχε δυναμική πτώση της ποδοκνημικής μικρότερη από 8,5 mm. Καθώς όμως το μήκος του ποδιού επηρέαζε την πτώση, τα ανώτερα όρια του διαστήματος εμπιστοσύνης αυξήθηκαν από 7,25mm σε 9,50mm για τους άνδρες και από 7,8mm σε 10mm για τις γυναίκες. Επομένως, πρέπει να λάβουμε υπόψη το μήκος του ποδιού για να κρίνουμε την έκταση της πτώσης της ποδοκνημικής. Για κοντά πόδια (περίπου 22 εκατοστά), θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε το όριο 8,5, αλλά τα μακρύτερα πόδια μπορεί να έχουν κανονική πτώση του ομφαλοβραχίονα γύρω στα 10 χιλιοστά. Δυστυχώς, το μήκος των ποδιών δεν μετρήθηκε σε αυτή τη μελέτη. Ωστόσο, οι συμμετέχοντες είναι οι ίδιοι, οπότε αυτό δεν θα μπορούσε να επηρεάσει τα ευρήματα.

Μίλα μου για σπασίκλες

Το πρωταρχικό αποτέλεσμα αυτής της μελέτης δεν προσδιορίστηκε. Επιπλέον, δεν υπολογίστηκε το μέγεθος του δείγματος και η δοκιμή δεν καταγράφηκε. Αυτό αποτελεί σημαντικό περιορισμό. Χωρίς καταγεγραμμένη δοκιμή, δεν μπορούμε να πούμε αν όλα τα προκαθορισμένα αποτελέσματα αναφέρθηκαν σε αυτή τη δημοσίευση ή αν η παρούσα δημοσίευση παρουσίασε επιλεκτικά ορισμένα αποτελέσματα. Δεδομένου ότι το μέγεθος του δείγματος δεν είχε υπολογιστεί εκ των προτέρων, δεν γνωρίζουμε αν ο πληθυσμός που συμπεριλήφθηκε ήταν επαρκής για την ανίχνευση πραγματικών διαφορών. Παρ' όλα αυτά, οι συγγραφείς επισημαίνουν την εύρεση πολύ ακριβών εκτιμήσεων για το αποτέλεσμα της θεραπείας. Δεν έγινε καμία αναφορά στην προσκόλληση των ασθενών στο πρόγραμμα άσκησης. Έτσι, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν οι βελτιώσεις αποδίδονται πραγματικά στην ίδια την παρέμβαση. Ίσως εκείνοι που συμμετείχαν στην παρέμβαση ελέγχου να μην ήταν πολύ υπάκουοι. Οι συγγραφείς δεν ανέφεραν τα αποτελέσματα με βάση τη στατιστική σημαντικότητα, πράγμα που είναι καλό. Εκτός όμως από τη δήλωση ότι τα αποτελέσματα αναλύθηκαν με βάση την πρόθεση θεραπείας, δόθηκαν πολύ λίγες πληροφορίες σχετικά με το σχέδιο στατιστικής ανάλυσης.

Μηνύματα για το σπίτι

Η δοκιμή αυτή έδειξε βελτίωση του ύψους πτώσης της ποδοκνημικής και στις δύο ομάδες. Ως εκ τούτου, μπορεί να καταρτιστεί ένα πρόγραμμα άσκησης για τη διόρθωση της πλατυποδίας. Ωστόσο, η μέση διαφορά μεταξύ των ομάδων ευνόησε την παρέμβαση, καθώς έδειξε μεγαλύτερη μείωση κατά 0,4 cm στο ύψος πτώσης της ποδοκνημικής. Το ίδιο παρατηρήθηκε και για τη γωνία του μέσου επιμήκους τόξου. Οι συγγραφείς ανέφεραν ότι οι διαφορές αυτές ήταν πολύ ακριβείς εκτιμήσεις. Ωστόσο, η δοκιμή δεν είχε καταχωρηθεί και δεν είχε γίνει υπολογισμός του μεγέθους του δείγματος, οπότε αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει τα αποτελέσματα που αναφέρονται εδώ.

Αναφορά

Brijwasi T, Borkar P. Ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα άσκησης βελτιώνει την ευθυγράμμιση των ποδιών σε άτομα με εύκαμπτο πλατυποδία: τυχαιοποιημένη δοκιμή. J Physiother. 2022 Dec 14:S1836-9553(22)00117-5. doi: 10.1016/j.jphys.2022.11.011. Epub ahead of print. PMID: 36526555.