Εισαγωγή

Η εκπαίδευση για τον πόνο είναι παντού, και αυτό είναι καλό. Έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τα επίπεδα άγχους και δυσφορίας σε διάφορες μυοσκελετικές παθήσεις. Όταν ενημερώνετε (ή εκπαιδεύετε, τι σημαίνει αυτό το όνομα) τον ασθενή σας καλά, έχετε ήδη ένα πλεονέκτημα, παρά το είδος της θεραπείας που επιλέγετε. Όλο και περισσότερα στοιχεία δείχνουν τη σημασία της αυτοδιαχείρισης. Ως εκ τούτου, η φυσιοθεραπεία απομακρύνεται από τη "θεραπεία" των ασθενών και προχωρά στην καθοδήγηση κάποιου μέσω μιας συγκεκριμένης παθολογίας. Από αυτή την άποψη, επέλεξα να επανεξετάσω αυτή την RCT καθώς συνδύαζε και τα δύο. Η εφαρμογή της εκπαίδευσης στον πόνο και της άσκησης για το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα μέσω τηλεαποκατάστασης.

Μέθοδοι

Σε αυτή την RCT, η εκπαίδευση στον πόνο και η άσκηση για το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα συγκρίθηκαν με την άσκηση μόνο. Και οι δύο παρεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν μέσω τηλεαποκατάστασης.

Οι συμμετέχοντες ήταν ηλικίας μεταξύ 18 και 60 ετών και είχαν μέτριο έως σοβαρό σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα. Ο ορισμός αυτός καθορίστηκε σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές κλινικής πρακτικής της Ακαδημίας Ορθοπεδικής Φυσικοθεραπείας και της Ακαδημίας Φυσικοθεραπείας Χεριών και Άνω Άκρων. Καλύψαμε αυτή την οδηγία πρακτικής στο κανάλι μας στο YouTube, το οποίο μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ. Επιπλέον, τα συμπτώματά τους ήταν παρόντα για τουλάχιστον 3 μήνες και θα μπορούσαν να είναι μονόπλευρα ή αμφίπλευρα.

Οι συμμετέχοντες που συμπεριελήφθησαν τυχαιοποιήθηκαν με αναλογία κατανομής 1:1 για να λάβουν μόνο άσκηση σε σύγκριση με την εκπαίδευση σε θέματα πόνου και άσκησης για το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα. Και οι δύο ομάδες έλαβαν το πρόγραμμα θεραπείας άσκησης μέσω τηλεαποκατάστασης. Τρεις συνεδρίες τηλεαποκατάστασης επιβλέπονταν από φυσιοθεραπευτές κάθε 15 ημέρες.

Στην ομάδα άσκησης οι συμμετέχοντες έκαναν αερόβια άσκηση, ολίσθηση του ψηφιακού καμπτήρα τένοντα, νευροδυναμικές ασκήσεις στο σπίτι και αυτοδιάταση.

Οι ασκήσεις αυτές πραγματοποιήθηκαν τρεις φορές την εβδομάδα για 6 εβδομάδες, με διάστημα 48 ωρών μεταξύ κάθε συνεδρίας. Κάθε συνεδρία άσκησης διήρκεσε περίπου 30 λεπτά. Συνολικά πραγματοποιήθηκαν 15 αυτοδιαχειριζόμενες και 3 εποπτευόμενες συνεδρίες.

Στην ομάδα που έλαβε εκπαίδευση και άσκηση για το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, οι συμμετέχοντες έλαβαν 3 επιπλέον συνεδρίες εκπαίδευσης σε θέματα νευροεπιστήμης του πόνου. Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει το αναλυτικό πρόγραμμα και για τις δύο ομάδες.

Η ένταση του πόνου ήταν η κύρια έκβαση ενδιαφέροντος και μετρήθηκε με τη χρήση του NPRS σε 6 και 12 εβδομάδες. Άλλες μετρήσεις έκβασης περιελάμβαναν την κλίμακα καταστροφολογίας του πόνου (PCS), την κλίμακα Tampa Scale for Kinesiophobia-11, το ερωτηματολόγιο καρπιαίου σωλήνα της Βοστώνης (BCTQ), την κλίμακα άγχους και κατάθλιψης του νοσοκομείου (HADS), το EuroQol5-dimensions (EQ-5D) και την κλίμακα PGICS (Patient Global Impression of Change Scale).

Αποτελέσματα

Η ανάλυση των βασικών χαρακτηριστικών δεν αποκάλυψε σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων κατά την έναρξη της μελέτης.

Η μελέτη ήθελε να μάθει αν η εκπαίδευση για τον πόνο σε συνδυασμό με την άσκηση ήταν καλύτερη από την άσκηση μόνη της. Έτσι, προσπάθησαν να αξιολογήσουν τις επιδράσεις μεταξύ των ομάδων.

Το έγγραφο αναφέρει ότι δεν υπήρξε αλληλεπίδραση ή κύρια επίδραση για την ομάδα, αλλά παρατηρήθηκε κύρια επίδραση για το χρόνο. Επιπλέον, δηλώνουν: "Σημαντικές και κλινικά σημαντικές διαφορές στην NPRS παρατηρήθηκαν την εβδομάδα 6 στην ομάδα PNE + άσκηση (MD: 2,0 μονάδες, 95% CI: -3,8 έως -0,2). Η ομάδα άσκησης δεν παρουσίασε καμία βελτίωση σε κανένα χρονικό σημείο".

Ερωτήσεις και σκέψεις

• Η μελέτη αυτή περιελάμβανε συμμετέχοντες που περίμεναν χειρουργική επέμβαση και είχαν παράπονα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν παρατηρήθηκαν διαφορές μεταξύ της ομάδας εκπαίδευσης σε θέματα πόνου και άσκησης και της ομάδας μόνο άσκησης όσον αφορά την πρωταρχική έκβαση. Ωστόσο, οι ασθενείς που έλαβαν τη συνδυασμένη παρέμβαση ήταν πιο ικανοποιημένοι από την ομάδα άσκησης στις 6 εβδομάδες. Το αποτέλεσμα αυτό εξαφανίστηκε στις 12 εβδομάδες. Αυτό μπορεί να ήταν το αποτέλεσμα της μεγαλύτερης προσοχής και φροντίδας που λάμβαναν, της προκατάληψης της απάντησης... παρά μιας πραγματικής διαφοράς. Επιπλέον, αυτό το αποτέλεσμα δεν ήταν το πρωταρχικό αποτέλεσμα και η μελέτη δεν είχε ισχύ για την ανίχνευση μιας τέτοιας διαφοράς.
• Η παρούσα μελέτη χρησιμοποίησε πολλά μέτρα έκβασης που αναφέρθηκαν από τους ασθενείς. Αναρωτιέμαι μάλιστα πώς κατάφεραν να τα συμπληρώσουν όλα οι συμμετέχοντες. Στην πράξη, σίγουρα δεν θα χρησιμοποιούσα τόσες πολλές σε έναν ασθενή μου. Μάλλον θα επικεντρωθώ σε ένα ή δύο αποτελέσματα που θα έβρισκαν σημαντικά.
• Τα δευτερεύοντα αποτελέσματα αποκάλυψαν σημαντικές επιδράσεις αλληλεπίδρασης για την κινησιοφοβία. Η εξέταση των δεδομένων αποκαλύπτει ότι στις εβδομάδες 6 και 12, η μέση διαφορά μεταξύ των ομάδων ήταν -5,2 μονάδες [95% CI: 9,7 έως -0,6; p = 0,028] και -5,7 μονάδες [95% CI: 10,8 έως -0,5, p = 0,034], αντίστοιχα. Αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι η εκπαίδευση στον πόνο σε συνδυασμό με άσκηση για το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα είναι αποτελεσματική στη μείωση του φόβου της κίνησης σε αυτόν τον πληθυσμό, αλλά καθώς πρόκειται για δευτερεύον αποτέλεσμα, απαιτείται προσοχή στην ερμηνεία αυτού του ευρήματος.
• Λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, μια σημαντική επίδραση αλληλεπίδρασης διαπίστωσε διαφορά μεταξύ των ομάδων, αλλά αυτή δεν είχε κλινική σημασία. Καθώς πρόκειται για δευτερεύουσα μεταβλητή για την οποία η δοκιμή δεν είχε ισχύ, η διαφορά αυτή μπορεί να προέκυψε τυχαία.

Μίλα μου για σπασίκλες

• Δεν παρατηρήθηκαν βασικές διαφορές μεταξύ των ομάδων, πράγμα που σημαίνει ότι οι συγγραφείς κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα ομοιογενές δείγμα.
• Η πρωτογενής ανάλυση απέτυχε να βρει διαφορά μεταξύ των ομάδων για την πρωταρχική έκβαση της έντασης του πόνου. Ωστόσο, η μελέτη υπογράμμισε τα οφέλη από τη συμπερίληψη της PNE στις παρεμβάσεις τηλεαποκατάστασης για ασθενείς με CTS. Αυτό είναι αντιφατικό και παραπλανητικό.
• Η δοκιμή οδήγησε σε σημαντική βελτίωση εντός της ομάδας στις 6 εβδομάδες, η οποία ήταν κλινικά σημαντική στην ομάδα που έλαβε εκπαίδευση για τον πόνο και άσκηση για το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα.
• Ωστόσο, ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να αξιολογήσει τα οφέλη από την προσθήκη της εκπαίδευσης για τον πόνο στην άσκηση, συγκρίνοντας την με την άσκηση μόνη της.
• Δεδομένου ότι δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ των ομάδων, νομίζω ότι το άρθρο είναι παραπλανητικό τονίζοντας τη σημασία της εκπαίδευσης για τον πόνο σε συνδυασμό με την άσκηση. Με τον τρόπο που το διατυπώνουν φαίνεται ότι η ομάδα που έλαβε τον συνδυασμό εκπαίδευσης και άσκησης βελτιώθηκε καλύτερα στις 6 εβδομάδες σε σύγκριση με την ομάδα άσκησης. Αντίθετα, πρόκειται για μια διαφορά εντός της ομάδας, αλλά δεν είναι αυτό που θα έπρεπε να αφορά αυτή η μελέτη. Αυτό είναι παραπλανητικό και όχι σωστό. Αυτό εξηγείται σαφώς από τη μελέτη των Altman et al., το 2011.

Μηνύματα για το σπίτι

Η εκπαίδευση στον πόνο και η άσκηση για το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα δεν ήταν πιο αποτελεσματικές από την άσκηση μόνο για τη μείωση της έντασης του πόνου. Αν και αναφέρεται και τονίζεται, αυτό αντανακλά την ερμηνεία μιας βελτίωσης εντός της ομάδας, ενώ η μελέτη ήθελε να συγκρίνει τα αποτελέσματα μεταξύ των ομάδων. Η μελέτη έδειξε ότι η προσκόλληση στο πρόγραμμα ήταν υψηλή και ότι οι συμμετέχοντες ήταν ικανοποιημένοι με τον τρόπο λήψης της τηλεαποκατάστασης. Ο συνδυασμός εκπαίδευσης για τον πόνο και άσκησης μπορεί να είναι χρήσιμος για τη μείωση της κινησιοφοβίας, αλλά αυτό ήταν δευτερεύον αποτέλεσμα και θα πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω.

Αναφορά

Núñez-Cortés R, Cruz-Montecinos C, Torreblanca-Vargas S, Tapia C, Gutiérrez-Jiménez M, Torres-Gangas P, Calatayud J, Pérez-Alenda S. Αποτελεσματικότητα της προσθήκης εκπαίδευσης νευροεπιστήμης του πόνου στην τηλεαποκατάσταση σε ασθενείς με σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα: Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή. Musculoskelet Sci Pract. 2023 Jul 28;67:102835. doi: 10.1016/j.msksp.2023.102835. Epub ahead of print. PMID: 37572618.

Πρόσθετη αναφορά

Bland JM, Altman DG. Συχνά χρησιμοποιούνται συγκρίσεις με την αρχική τιμή εντός τυχαιοποιημένων ομάδων, οι οποίες μπορεί να είναι εξαιρετικά παραπλανητικές. Δοκιμές. 2011 Dec 22;12:264. doi: 10.1186/1745-6215-12-264. PMID: 22192231; PMCID: PMC3286439.