Εισαγωγή

Η χρόνια τενοντοπάθεια του Αχίλλειου είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έντονα εντοπισμένο πόνο στο σημείο της ενθέσεως ή ελαφρώς πλησίον αυτής. Μπορεί να επηρεάσει άτομα όλων των ηλικιών και να προκαλέσει σημαντικό πόνο και αναπηρία. Η χρονιότητα της πάθησης καθιστά συχνά δύσκολη την αντιμετώπισή της και πρέπει να αναμένεται παρατεταμένη ανάρρωση. Η έκκεντρη άσκηση και διάφορες φυσικές μέθοδοι έχουν ερευνηθεί για να διαπιστωθεί αν έχουν θέση στη θεραπεία της τενοντοπάθειας του Αχιλλείου. Η αποτελεσματικότητα της έκκεντρης άσκησης έχει ήδη αποδειχθεί σε αρκετές συστηματικές ανασκοπήσεις, ιδίως για την τενοντοπάθεια του μέσου τμήματος του Αχιλλείου. Δεδομένου ότι οι φυσικές μέθοδοι συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται στο κλινικό περιβάλλον, υπάρχει ανάγκη να εξακριβωθεί η αποτελεσματικότητά τους ως πιθανό συμπλήρωμα της έκκεντρης άσκησης, για την οποία υπάρχουν ήδη ισχυρές ενδείξεις στην τενοντοπάθεια του Αχιλλείου. Η παρούσα μελέτη το αναλύει αυτό.

Μέθοδοι

Συμπεριλήφθηκαν τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες σχετικά με την τενοντοπάθεια του Αχίλλειου τένοντα που συνέκριναν φυσικές μεθόδους σε συνδυασμό με έκκεντρες ασκήσεις με έκκεντρες ασκήσεις μόνο. Η χρόνια αχίλλειος τενοντοπάθεια ορίστηκε ως συμπτώματα 2-6 εκατοστά εγγύς της πτέρνας, που διαρκούν περισσότερο από 3 μήνες και δεν ανταποκρίθηκαν στη μη χειρουργική αντιμετώπιση.

Τα αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν ήταν το VISA-A, το οποίο εξετάζει την κλινική σοβαρότητα της τενοντοπάθειας του Αχίλλειου σε κλίμακα από 0-100, το NPRS και ο πόνος που προκαλείται από το φορτίο και μετράται με το NRS. Τα αποτελέσματα εξετάστηκαν βραχυπρόθεσμα (4 εβδομάδες) και μακροπρόθεσμα (12-16 εβδομάδες).

Οι μελέτες έπρεπε να περιλαμβάνουν μια ομάδα έκκεντρης άσκησης ως συγκριτικό στοιχείο με μια φυσική μέθοδο με πρόγραμμα έκκεντρης άσκησης. Οι φυσικές μέθοδοι που περιλαμβάνονται σε αυτή τη μελέτη θα μπορούσαν να είναι τα κρουστικά κύματα, η θεραπεία με λέιζερ χαμηλού επιπέδου, ο νυχτερινός νάρθηκας και το Astym.

Αποτελέσματα

Συνολικά, οκτώ μελέτες συμπεριλήφθηκαν στην ανασκόπηση, μελετώντας συμμετέχοντες με χρόνια τενοντοπάθεια του Αχιλλείου μεταξύ 18 και 70 ετών. Συνολικά, 199 και 421 άτομα μελετήθηκαν στη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη παρακολούθηση αντίστοιχα. Στην ομάδα προπόνησης με φυσικές μεθόδους και έκκεντρη άσκηση (PMEE), 3 μελέτες χρησιμοποίησαν κρουστικά κύματα, 2 χρησιμοποίησαν θεραπεία με λέιζερ χαμηλού επιπέδου, 1 μελέτη χρησιμοποίησε νυχτερινούς νάρθηκες, 1 ορθοστάτες ποδιών και 1 Astym.

Κατά τη βραχυπρόθεσμη παρακολούθηση, δεν βρέθηκαν διαφορές μεταξύ της PMEE και της EE στο VISA-A (SMD=0,03 (95%CI -0,46-0,53)) και στο NPRS (SMD=-0,16 (95%CI -0,72-0,40)). Ο πόνος που προκαλείται από το φορτίο δεν διερευνήθηκε στις 4 εβδομάδες.

Κατά τη μακροπρόθεσμη παρακολούθηση, δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές για το VISA-A (SMD=0,43 (95%CI -0,05-0,92)), το NPRS (SMD=-0,39 (95%CI-1,11-0,32)) και τον πόνο που προκαλείται από το φορτίο (SMD=-0,46 (95%CI -1,08-0,15)) μεταξύ της ομάδας PMEE και της ομάδας έκκεντρης άσκησης.

Ερωτήσεις και σκέψεις

Τα αποτελέσματα της μακροχρόνιας παρακολούθησης του VISA-A αποκαλύπτουν ότι η επίδραση είναι οριακή και όχι σημαντική υπέρ της θεραπείας με έκκεντρη άσκηση. Ωστόσο, η μεγάλη έως μέτρια ετερογένεια στα αποτελέσματα αυτά μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα συμπεράσματα πρέπει να ερμηνεύονται προσεκτικά. Υποτίθεται ότι η έκκεντρη άσκηση οδηγεί σε βελτίωση της εφελκυστικής αντοχής του αχίλλειου τένοντα, η οποία μειώνει περαιτέρω την καταπόνηση. Οι προτεινόμενες φυσικές μέθοδοι δεν προκαλούν τέτοια αύξηση της εφελκυστικής αντοχής και, συνεπώς, είναι αναποτελεσματικές στην αντιμετώπιση της τενοντοπάθειας του Αχιλλείου.

Μίλα μου για σπασίκλες

Ο περιορισμός των αγγλικών μελετών θα μπορούσε να εισάγει γλωσσική μεροληψία στα αποτελέσματα. Παρόλα αυτά, καθώς ο κίνδυνος μεροληψίας ήταν χαμηλός, συμπεριλήφθηκαν μελέτες υψηλής ποιότητας, οδηγώντας σε σταθερά αποτελέσματα. Οι συγγραφείς αποκάλυψαν ότι δεν υπήρχε καμία ένδειξη μεροληψίας δημοσίευσης. Πέραν αυτού, η μεθοδολογία της παρούσας μελέτης εκτελέστηκε σωστά, πληρώντας τις απαιτήσεις για συστηματικές συνθέσεις και μετα-αναλύσεις.

Μηνύματα για το σπίτι

Καθώς οι φυσικές μέθοδοι, όπως η θεραπεία με κρουστικά κύματα και η θεραπεία με λέιζερ χαμηλού επιπέδου, δεν παρέχουν κανένα πρόσθετο όφελος σε σύγκριση με τις έκκεντρες ασκήσεις, η τελευταία επιλογή παραμένει ο βασικός πυλώνας της θεραπείας για την τενοντοπάθεια του Αχιλλείου. Καθώς η παρούσα ανασκόπηση μπόρεσε να συμπεριλάβει υψηλής ποιότητας μελέτες χαμηλού κινδύνου μεροληψίας, η βεβαιότητα των αποδεικτικών στοιχείων είναι υψηλή. Η δοσολογία έκκεντρης άσκησης για την τενοντοπάθεια του Αχιλλείου που συντέθηκε από αυτές τις μελέτες υψηλής ποιότητας προτείνει 3 σετ των 15 επαναλήψεων που εκτελούνται δύο φορές την ημέρα για 12 εβδομάδες και οι δύο εκτελούνται όρθιοι σε λυγισμένο και τεντωμένο γόνατο.

Αναφορά

Arora, N. K., Sharma, S., Sharma, S., & Arora, I. K. (2022). Οι φυσικές μέθοδοι με έκκεντρη άσκηση δεν είναι καλύτερες από την έκκεντρη άσκηση μόνη της στη θεραπεία της χρόνιας αχίλλειας τενοντοπάθειας: Συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση. Το πόδι, 53, 101927.