Ellen Vandyck
Διευθυντής έρευνας
Πολλές γυναίκες πάσχουν από διάσταση της ορθής κοιλιακής χώρας (DRA) μετά τον τοκετό. Πρόκειται για ένα διαχωρισμό του αριστερού και του δεξιού ορθού κοιλιακού μυός κατά μήκος της γραμμής της κοιλιάς. Ο επιπολασμός της DRA αναφέρεται ότι φτάνει το 45% στους 6 μήνες και το 30% στους 12 μήνες μετά τον τοκετό. Η παρουσία DRA σχετίζεται με μειωμένη δύναμη των κοιλιακών μυών και πόνο. Πολλές από αυτές τις γυναίκες αποθαρρύνονται από το να κάνουν κοιλιακούς σπασμούς μετά τον τοκετό, αλλά αντ' αυτού, τους συνταγογραφείται προπόνηση των μυών του πυελικού εδάφους και ενδυνάμωση του εγκάρσιου κοιλιακού μυός. Το 2020, ο ίδιος συγγραφέας διαπίστωσε ότι η ανύψωση του κεφαλιού κατά την ύπτια θέση και οι κοιλιακές θλάσεις μείωσαν την ποσότητα της κοιλιακής διάστασης. Στην παρούσα RCT, αυτό διερευνήθηκε περαιτέρω.
Στη μελέτη αυτή, οι συμμετέχοντες κατανεμήθηκαν τυχαία στην παρέμβαση που περιελάμβανε την ενδυνάμωση των κοιλιακών, ή στην ομάδα ελέγχου που δεν έλαβε καμία παρέμβαση και τους αποθαρρύνθηκε η ενδυνάμωση των κοιλιακών. Οι επιλέξιμες συμμετέχουσες ήταν γυναίκες που γέννησαν και διαγνώστηκαν με DRA 6 έως 12 μήνες μετά τον τοκετό. Η διάγνωση της DRA βασίστηκε στην απόσταση μεταξύ των οστών, η οποία μετρήθηκε 2 εκατοστά πάνω ή κάτω από τον ομφαλό. Το όριο ήταν 2,8 εκατοστά διαχωρισμού μεταξύ των δύο πλευρών του ορθού κοιλιακού μυός σε ηρεμία ή 2,5 εκατοστά κατά τη διάρκεια μιας κοιλιακής κάμψης.
Η παρέμβαση 12 εβδομάδων για την ενδυνάμωση της κοιλιακής χώρας περιελάμβανε ένα τυποποιημένο πρόγραμμα άσκησης που πραγματοποιούνταν για 10 λεπτά την ημέρα επί 5 ημέρες την εβδομάδα. Το πρόγραμμα περιελάμβανε μόνο 3 ασκήσεις: ανύψωση κεφαλής σε ύπτια θέση, κάμψη (κοιλιακό κράμπαν) και πλάγια κάμψη. Οι λεπτομέρειες και οι εξελίξεις εμφανίζονται στο σχήμα που ακολουθεί.
Το πρωταρχικό μέτρο έκβασης ήταν η μεταβολή της δια-ορθής απόστασης στο τέλος του προγράμματος προπόνησης 12 εβδομάδων. Αυτό εξετάστηκε με διακοιλιακό υπερηχογράφημα από εκπαιδευμένο φυσιοθεραπευτή.
Συνολικά 70 γυναίκες με DRA τυχαιοποιήθηκαν εξίσου σε μία από τις δύο ομάδες. Ήταν συγκρίσιμες κατά την έναρξη της μελέτης, εκτός από τον τρόπο τοκετού και τα εβδομαδιαία λεπτά σωματικής δραστηριότητας. Οι συμμετέχοντες από την ομάδα παρέμβασης ολοκλήρωσαν το 74% όλων των προβλεπόμενων συνεδριών άσκησης. Τα δύο τρίτα τήρησαν το 80% ή περισσότερο των προβλεπόμενων συνεδριών άσκησης.
Όλες οι μετρήσεις της ενδορραχιαίας απόστασης μειώθηκαν (βελτιώθηκαν) κατά την περίοδο των 12 εβδομάδων και στις δύο ομάδες, με μία εξαίρεση στην ομάδα ελέγχου κατά τη μέτρηση 2 cm κάτω από τον ομφαλό σε κατάσταση ηρεμίας. Ωστόσο, δεν υπήρξε σημαντική διαφορά μεταξύ των ομάδων παρέμβασης και ελέγχου από την έναρξη έως την εβδομάδα 12. Είναι σημαντικό ότι η DRA δεν επιδεινώθηκε καθ' όλη τη διάρκεια της παρέμβασης.
Η μελέτη αυτή δεν διαπίστωσε κανένα όφελος από την άσκηση κοιλιακής ενδυνάμωσης μετά τον τοκετό για τη βελτίωση της ενδοορθικής απόστασης στην DRA. Και οι δύο ομάδες βελτιώθηκαν κατά τη διάρκεια 12 εβδομάδων. Ως δευτερεύουσα έκβαση, αξιολογήθηκε η συνολική αξιολόγηση της αλλαγής και το 61% και το 43% των συμμετεχόντων από τις ομάδες παρέμβασης και ελέγχου αντίστοιχα ανέφεραν βελτίωση της DRA. Κανείς δεν ανέφερε επιδείνωση της κατάστασης. Η ομάδα παρέμβασης βελτίωσε το πάχος του ορθού κοιλιακού και τη δύναμη περισσότερο από την ομάδα ελέγχου. Ωστόσο, επισημάνθηκε ότι τα διαστήματα εμπιστοσύνης κάλυπταν αξιόλογα και ασήμαντα αποτελέσματα. Η αντοχή των κοιλιακών μυών ήταν πολύ χαμηλή και στις δύο ομάδες και δεν βελτιώθηκε καθ' όλη τη διάρκεια της μελέτης. Αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι οι ασκήσεις ήταν πολύ χαμηλού φορτίου, δεν εκτελέστηκαν επαρκώς (προσκόλληση), δεν ήταν αρκετά συγκεκριμένες για να αυξήσουν τη μυϊκή αντοχή ή ότι η δοκιμασία ACSM curl-up ήταν πολύ δύσκολη για αυτές τις γυναίκες μετά τον τοκετό. Ωστόσο, οι συμμετέχουσες ήταν γυναίκες που γέννησαν τους προηγούμενους 6 μήνες ή 1 έτος μετά τον τοκετό. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι το 76% των συμμετεχόντων δεν ήταν σε θέση να εκτελέσει ένα κοιλιακό κράμπαν στη διαδικασία δοκιμασίας ACSM. Φυσικά, αυτό μπορεί να αντικατοπτρίζει τις συμβουλές που λαμβάνουν οι γυναίκες να αποφεύγουν την ενδυνάμωση της κοιλιάς μετά τον τοκετό. Καθώς η μελέτη αυτή δεν έδειξε καμία βλάβη, οι γυναίκες θα πρέπει να ενθαρρύνονται να κάνουν γενικές και κοιλιακές ασκήσεις μετά τον τοκετό.
Κάτι που πρέπει να έχετε κατά νου είναι η φυσική ιστορία της κοιλιακής διάστασης. Όπως φαίνεται από τον επιπολασμό της DRA (45% στους 6 μήνες και 30% στους 12 μήνες μετά τον τοκετό), οι μειώσεις που παρατηρήθηκαν και στις δύο ομάδες μπορεί να αντανακλούν τη φυσική ιστορία. Επιπλέον, συμπεριλήφθηκαν τα άτομα που ήταν 6 μήνες μετά τον τοκετό και εκείνα που γέννησαν πριν από 1 χρόνο. Η διαφορά έξι μηνών είναι ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν διευκρινίζεται πώς οι ομάδες ήταν ισορροπημένες κατά την έναρξη της μελέτης.
Ένα 10λεπτο πρόγραμμα άσκησης σχεδιασμένο για την ενδυνάμωση της κοιλιακής χώρας μετά τον τοκετό, το οποίο εκτελέστηκε 5 ημέρες την εβδομάδα, για 12 εβδομάδες, δεν ήταν επαρκές για τη βελτίωση της DRA σε γυναίκες που γέννησαν τους προηγούμενους 6 έως 12 μήνες. Ωστόσο, οι ασκήσεις δεν επιδείνωσαν τη DRA, κάτι που συνήθως φοβούνται. Το πρόγραμμα άσκησης ήταν ανεπαρκές για τη βελτίωση της DRA, αλλά παρουσίασε μικρή βελτίωση της κοιλιακής δύναμης και του πάχους των μυών. Ως εκ τούτου, οι γυναίκες θα πρέπει να ενθαρρύνονται να εκτελούν ασκήσεις κοιλιακής χώρας μετά τον τοκετό.
Απολαύστε αυτή τη δωρεάν σειρά βίντεο 3x 10 λεπτών με τον διάσημο ανατόμο Karl Jacobs, ο οποίος θα σας ταξιδέψει στον κόσμο των περιτονιών.