Εισαγωγή

Πριν από περίπου ένα χρόνο, δημοσιεύσαμε μια ερευνητική ανασκόπηση που συνοψίζει τα στοιχεία γύρω από την ενδυνάμωση της κοιλιάς μετά τον τοκετό για τη βελτίωση της διαστολής recti abdominis, που εξετάστηκε από τους Gluppe et al. (2023). Στην εν λόγω μελέτη, όλες οι γυναίκες είχαν διάσταση ορθού κοιλιακού, για την οποία συμμετείχαν σε πρόγραμμα ενδυνάμωσης της κοιλιάς όταν ήταν 6-12 μήνες μετά τον τοκετό. Μέχρι σήμερα, οι έγκυες γυναίκες συμβουλεύονται να παραμένουν δραστήριες καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και να διατηρούν υγιεινές συνήθειες, όπως συνιστά η καναδική κατευθυντήρια γραμμή. Ωστόσο, η ίδια κατευθυντήρια γραμμή συνιστά επίσης την αποφυγή της ενδυνάμωσης της κοιλιάς σε γυναίκες με ορθή κοιλιακή διάσταση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης "καθώς αυτό μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση", με βάση μια μελέτη με αντίθετα αποτελέσματα. Ωστόσο, η κατάσταση της ορθής κοιλιακής διάστασης συνεχίζει να μελετάται, καθώς συνδέεται με αδύναμους κοιλιακούς μύες, κοιλιακό πόνο και, ως εκ τούτου, μειωμένη ποιότητα ζωής. Ως εκ τούτου, η παρούσα δοκιμή επικεντρώθηκε στην ενδυνάμωση της κοιλιάς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Μέθοδοι

Σε αυτή την τυχαιοποιημένη δοκιμή συμμετείχαν υγιείς έγκυες γυναίκες στην 24η εβδομάδα κύησης (6 μήνες) και άνω των 18 ετών. Ήταν επιλέξιμες για τη μελέτη όταν παρουσίαζαν διάσταση ορθού κοιλιακού, αντικειμενικά με απόσταση μεταξύ των ορθών άνω των 28 χιλιοστών, η οποία εκτιμήθηκε με υπερηχογράφημα σε απόσταση 2 εκατοστών πάνω ή κάτω από τον ομφαλό σε κατάσταση ηρεμίας. Τα άτομα με προεξοχή του κοιλιακού τοιχώματος κατά μήκος της linea alba ταξινομήθηκαν επίσης ως άτομα με διάσταση ορθής κοιλιακής χώρας και συμπεριλήφθηκαν. Η προεξοχή του κοιλιακού τοιχώματος αξιολογήθηκε οπτικά κατά τη διάρκεια μιας κοιλιακής κύρτωσης. Συμπεριλήφθηκαν τόσο γυναίκες που ήταν για πρώτη φορά έγκυες όσο και γυναίκες που είχαν ήδη γεννήσει στο παρελθόν.

Η 24η εβδομάδα κύησης θεωρήθηκε η έναρξη της μελέτης από την οποία λήφθηκαν οι βασικές μετρήσεις.

Οι γυναίκες κατατάχθηκαν τυχαία στην ομάδα παρέμβασης ή στην ομάδα ελέγχου. Η ομάδα παρέμβασης συμμετείχε σε ένα πρόγραμμα άσκησης κοιλιακών και πυελικού εδάφους διάρκειας 12 εβδομάδων. Η κοιλιακή ενδυνάμωση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης γινόταν δύο φορές την εβδομάδα υπό επίβλεψη και περιλάμβανε επίσης 2 συνεδρίες άσκησης στο σπίτι. Πραγματοποιήθηκαν τρία σετ των 10 επαναλήψεων. Οι ασκήσεις απεικονίζονται στις παρακάτω εικόνες.

Στην ομάδα ελέγχου, οι γυναίκες έλαβαν οδηγίες να συνεχίσουν τις συνήθεις καθημερινές τους δραστηριότητες και να ακολουθήσουν τις εθνικές κατευθυντήριες γραμμές για τη σωματική δραστηριότητα και τη γενική άσκηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές περιλάμβαναν επίσης ασκήσεις πυελικού εδάφους, αλλά δεν συνιστούσαν συγκεκριμένα να στοχεύουν στους κοιλιακούς μύες.

Η μεταβολή της διαρθρικής απόστασης 2 cm πάνω και κάτω από τον ομφαλό ήταν η πρωταρχική έκβαση. Η μέτρηση αυτή έγινε με υπερηχογράφημα με τη γυναίκα ξαπλωμένη σε ύπτια θέση. Οι μετρήσεις αυτές συλλέχθηκαν κατά την έναρξη και τις εβδομάδες κύησης 37 και 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό. Μια διαφορά 6 mm θεωρήθηκε ως ελάχιστη κλινικά σημαντική διαφορά (MCID).

Αποτελέσματα

Στη μελέτη αυτή συμπεριλήφθηκαν 105 έγκυες γυναίκες. 52 τυχαιοποιήθηκαν στην ομάδα παρέμβασης και 53 στην ομάδα ελέγχου. Οι ομάδες ήταν παρόμοιες κατά την έναρξη της μελέτης.

Οι υπερηχογραφικές μετρήσεις αποκάλυψαν ότι η απόσταση μεταξύ των ορθών αυξήθηκε και για τις δύο ομάδες από την αρχική τιμή έως τη μετα-παρέμβαση (μετά τις 12 εβδομάδες) και μειώθηκε από τη μετα-παρέμβαση έως την παρακολούθηση (6 εβδομάδες μετά τον τοκετό).

Οι συγγραφείς διευκρίνισαν : "Τα αποτελέσματα μετά την παρέμβαση έχουν διαστήματα εμπιστοσύνης που δεν αποκλείουν εντελώς την πιθανότητα αξιόλογων αποτελεσμάτων προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Συγκεκριμένα, τα αποτελέσματα στα 2 cm πάνω από τον ομφαλό δείχνουν μια μικρή πιθανότητα ότι οι ασκήσεις θα μπορούσαν να αυξήσουν την DRA κατά 7 mm και τα αποτελέσματα στα 2 cm κάτω από τον ομφαλό δείχνουν μια μικρή πιθανότητα ότι οι ασκήσεις θα μπορούσαν να μειώσουν την DRA κατά 10 mm".

Ερωτήσεις και σκέψεις

Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι οι επιδράσεις της κοιλιακής ενδυνάμωσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης οδηγούν σε κλινικά ασήμαντες αλλαγές στη διάσταση recti abdominis. Αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να είναι απογοητευτικό αν περιμένατε βελτίωση της ορθής κοιλιακής διάστασης. Ωστόσο, όταν εξετάζετε τα αποτελέσματα αντίστροφα, θα μπορούσατε επίσης να θυμάστε ότι η κοιλιακή ενδυνάμωση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν αυξάνει πραγματικά την απόσταση μεταξύ των ορθών και ως εκ τούτου θα μπορούσε να θεωρηθεί ασφαλής η εφαρμογή της και δεν αντενδείκνυται.

Η ανάπτυξη του μωρού και η επέκταση της μήτρας προκαλούν επίσης την αύξηση της ενδομήτριας απόστασης και στις δύο ομάδες. Όπως αναφέρουν ρητά οι συγγραφείς, η δοκιμή δεν αποσκοπούσε στη μείωση της μεσοκοιλιακής απόστασης, αλλά στη μελέτη των αποτελεσμάτων της ενδυνάμωσης της κοιλιάς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Η παρέμβαση των 12 εβδομάδων περιελάμβανε αρκετές ασκήσεις, ωστόσο, αυτές δεν προχώρησαν. Αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό υπό το πρίσμα του αυξανόμενου "βάρους" της εγκυμοσύνης. Οι συγγραφείς δήλωσαν ότι ο αυξανόμενος αντίκτυπος της εγκυμοσύνης θα μπορούσε να θεωρηθεί ως φυσική εξέλιξη.

Μίλα μου για σπασίκλες

Οι μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν στην παρούσα μελέτη υποδεικνύουν την ασφάλεια της κοιλιακής ενδυνάμωσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Δυστυχώς, δεν συλλέχθηκαν μετρήσεις αντοχής. Μια προηγούμενη μελέτη των Gluppe et al. (2023), η οποία εξέτασε μια παρέμβαση 12 εβδομάδων για την ενδυνάμωση της κοιλιακής χώρας, δεν διαπίστωσε καμία βελτίωση μετά το πρόγραμμα παρέμβασης. Η ομάδα παρέμβασης της μελέτης του Gluppe βελτίωσε το πάχος του ορθού κοιλιακού και τη δύναμη περισσότερο από την ομάδα ελέγχου. Δυστυχώς, στην παρούσα μελέτη δεν έγιναν μετρήσεις αντοχής.

Η τήρηση του προγράμματος άσκησης αποκάλυψε ότι οι μισοί από τους συμμετέχοντες στην ομάδα παρέμβασης τήρησαν τουλάχιστον το 80% των συνεδριών άσκησης. Μόνο το 40% των γυναικών που συμμετείχαν στο πρόγραμμα τήρησε τουλάχιστον το 80% των ομαδικών ασκήσεων. Ο αριθμός αυτός είναι αρκετά χαμηλός, αν ληφθεί υπόψη ότι οι ομαδικές συνεδρίες γίνονταν υπό επίβλεψη. Αυτή η χαμηλή προσκόλληση στο πρόγραμμα άσκησης θα μπορούσε τουλάχιστον να έχει επηρεάσει τα αποτελέσματα και θα πρέπει να θεωρηθεί ως περιορισμός.

Μηνύματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη

Η κοιλιακή ενδυνάμωση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν σχετίζεται με την αύξηση της διαστολής recti abdominis και επομένως μπορεί να εφαρμοστεί μαζί με τις συμβουλές για να παραμείνουν οι έγκυες γυναίκες δραστήριες και υγιείς. Το αποτέλεσμα αυτής της μελέτης θα πρέπει να αλλάξει τις προφυλάξεις σχετικά με την κοιλιακή προπόνηση σε υγιείς έγκυες γυναίκες.

Αναφορά

Theodorsen NM, Bø K, Fersum KV, Haukenes I, Moe-Nilssen R. Οι έγκυες γυναίκες μπορούν να γυμνάζουν τόσο τους κοιλιακούς μύες όσο και τους μύες του πυελικού εδάφους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης χωρίς να αυξάνεται η ορθή κοιλιακή διάσταση: τυχαιοποιημένη δοκιμή. J Physiother. 2024 Apr;70(2):142-148. doi: 10.1016/j.jphys.2024.02.002. Epub 2024 Mar 11. PMID: 38472049.