Ο περιφερικός νευροπαθητικός πόνος είναι συχνός με εκτιμώμενο πληθυσμιακό επιπολασμό 6,9%-10%. Επί του παρόντος, η θεραπεία αυτής της κατάστασης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη φαρμακολογία, ωστόσο με μέτρια αποτελέσματα. Αυτή η αφηγηματική ανασκόπηση είχε ως στόχο να περιγράψει τα τρέχοντα στοιχεία για τη φυσικοθεραπεία σε ασθενείς με περιφερική νευροπάθεια που προκαλείται από χημειοθεραπεία (CIPN) και ριζιτικό πόνο.
Jesson et al (2020)
Ο περιφερικός νευροπαθητικός πόνος είναι συχνός με εκτιμώμενο πληθυσμιακό επιπολασμό 6,9%-10%. Επί του παρόντος, η θεραπεία αυτής της κατάστασης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη φαρμακολογία, ωστόσο με μέτρια αποτελέσματα. Αυτή η αφηγηματική ανασκόπηση είχε ως στόχο να περιγράψει τα τρέχοντα στοιχεία για τη φυσικοθεραπεία σε ασθενείς με περιφερική νευροπάθεια που προκαλείται από χημειοθεραπεία (CIPN) και ριζιτικό πόνο.
Φυσικοθεραπεία για την επαγόμενη από χημειοθεραπεία περιφερική νευροπάθεια
Οι βασικοί μηχανισμοί στην ανάπτυξη του CIPN περιλαμβάνουν τη διαταραχή των μικροσωληνίσκων, τη μιτοτοξικότητα και τη νευροανοσολογική απόκριση. Βιώνουν πόνο ή έναν συνδυασμό μουδιάσματος, μυρμηγκιάσματος ή αισθήσεων ζέστης ή κρύου. Η παρούσα ανασκόπηση περιέγραψε τα προαναφερθέντα συμπτώματα με τον γενικό όρο "πόνος CIPN".
Η φυσική ιστορία είναι ευνοϊκή στα δύο τρίτα των ασθενών.
Πρόληψη του CIPN
Αρκετές μελέτες διερεύνησαν την προληπτική επίδραση της άσκησης κατά κύριο λόγο. Ωστόσο, δεν διαπιστώθηκαν σημαντικές επιπτώσεις μέχρι σήμερα.
Θεραπεία του CIPN
Ορισμένες μελέτες υποδηλώνουν ότι η άσκηση προκαλεί ανακούφιση από τα συμπτώματα. Οι μελέτες ήταν μικρές και είχαν μέτριο έως υψηλό κίνδυνο μεροληψίας, πράγμα που σημαίνει ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την επιβεβαίωση αυτής της υπόθεσης.
Επιπτώσεις της QOL
Τα αποτελέσματα φαίνονται παρόμοια με εκείνα της θεραπείας του CIPN. Αν και απαιτείται ακόμη περισσότερη έρευνα στον τομέα αυτό.
Φυσικοθεραπεία για τον ακτινικό πόνο
Ο υποκείμενος μηχανισμός του ραχιαίου πόνου προκαλείται από μηχανικό ή χημικό ερεθισμό των νωτιαίων νεύρων ή των νευρικών ριζών, κυρίως της αυχενικής και της οσφυϊκής μοίρας. Η φυσική ιστορία είναι ευνοϊκή στα δύο τρίτα των ασθενών. Συνήθεις αιτίες είναι οι δισκοκήλες, η στένωση του σπονδυλικού σωλήνα και η σπονδυλολίσθηση. Θα πίστευε κανείς ότι τα συμπτώματα θα εμφανίζονταν στο αντίστοιχο δερματικό τμήμα, ωστόσο ο επιπλέον δερματικός πόνος είναι συχνότερα ο κανόνας παρά η εξαίρεση.
ΚΕΝΤΡΙΚΉ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΊΗΣΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΊΣ ΜΕ ΕΠΊΜΟΝΟ ΠΌΝΟ: ΑΠΌ ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΉΡΙΟ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΉ
Μάθετε να παρέχετε την καλύτερη δυνατή φροντίδα βάσει στοιχείων για να βοηθήσετε τους ασθενείς με χρόνιο πόνο
Σταθεροποίηση και έλεγχος κινητήρα
Σε σύγκριση με τη μη παροχή ή την ελάχιστη φροντίδα (όπως το TENS), οι ασκήσεις σταθεροποίησης της σπονδυλικής στήλης και/ή οι ασκήσεις κινητικού ελέγχου παρέχουν κάποιο όφελος. Αν και οι περισσότερες δοκιμές αναφέρουν το προαναφερθέν όφελος, αυτή η κλινικά σημαντική διαφορά εξαφανίστηκε στη μοναδική δοκιμή με χαμηλό κίνδυνο μεροληψίας (Hahne et al 2017).
Όταν οι ασκήσεις σταθεροποίησης και κινητικού ελέγχου συγκρίνονται με πιο ουσιαστική φροντίδα (όπως οι γενικές ασκήσεις), δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδεικνύουν ότι η μία είναι ανώτερη από την άλλη.
Παρεμβάσεις που κατευθύνονται στη νευρική μηχανική ευαισθησία
"Οι φυσικοθεραπευτικές τεχνικές που αντιμετωπίζουν τη νευρική μηχανική ευαισθησία περιλαμβάνουν ειδικές κινήσεις των περιφερικών νεύρων σε σχέση με τους περιβάλλοντες ιστούς (νευρικοί ολισθητήρες και τεντωτήρες) των τεχνικών διεπαφής που απευθύνονται στον ιστό που περιβάλλει το νεύρο."
Παρόμοια με τις ασκήσεις σταθεροποίησης και κινητικού ελέγχου, οι τεχνικές αυτές παρείχαν πρόσθετα οφέλη σε σύγκριση με τη μη παροχή ή την ελάχιστη φροντίδα. Σε σύγκριση με την ουσιαστική θεραπεία, τα αποτελέσματα ήταν μικτά με ένα μεγάλο εύρος πιθανών αποτελεσμάτων. Το συμπέρασμα αυτό συνάδει με μια πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση (Su and Lim 2016).
Επιδράσεις της φυσικοθεραπείας στην αναπηρία για τον ακτινικό πόνο
Οι τάσεις για την αποτελεσματικότητα της φυσικοθεραπείας στον πόνο και την αναπηρία ήταν παρόμοιες, αν και η αναπηρία μειώθηκε σε μικρότερο βαθμό. Όταν βελτιώνεται η αναπηρία, βελτιώνεται και ο πόνος. Όταν ο πόνος βελτιωνόταν, η αναπηρία δεν ήταν απαραίτητα καλύτερη.
Θέλετε να μάθετε πώς να θεραπεύσετε συντηρητικά την οσφυϊκή σπονδυλική στένωση; Δείτε οπωσδήποτε αυτό το βίντεο!
Αναφορές:
Jesson et al (2020): https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33490836/
Hahne et al (2017): https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27765714/
Su et al (2016): https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26710222/
