Η OSD είναι ένα συχνό παράπονο του πρόσθιου γόνατος σε δραστήρια παιδιά ηλικίας μεταξύ 10 και 15 ετών. Τι γνωρίζουμε σήμερα για αυτή την παθολογία;
Ladenhauf et al (2020)
Περισσότερο ακροατής παρά αναγνώστης; Μάθετε για αυτή την ενημέρωση του 2020 σε αυτό το βίντεο!
Επιδημιολογία
Η OSD είναι ένα συχνό πρόσθιο παράπονο του γόνατος σε δραστήρια παιδιά ηλικίας μεταξύ 10 και 15 ετών. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες σχετικά με την επιδημιολογία. Οι δύο πιο εμφανείς είναι η φλεγμονή που οφείλεται στην επανειλημμένη τριβή του τένοντα της επιγονατίδας με το κνημιαίο ογκίδιο. Προκύπτουν μικρά κατάγματα απόσπασης, που οδηγούν σε πόνο και οίδημα.
Η διάγνωση θα μπορούσε να βασιστεί αποκλειστικά σε ένα λεπτομερές ιστορικό και εξέταση, ενώ συχνά δεν απαιτείται ακτινογραφία.
Η δεύτερη θεωρία αναφέρει ότι δεν πρόκειται τόσο για τα κατάγματα απόσπασης, αλλά μάλλον για τον τένοντα της επιγονατίδας και τις γύρω δομές που προκαλούν στο παιδί πόνο και οίδημα στην περιοχή.
Ιστορία
Υπάρχουν μερικοί γνωστοί παράγοντες κινδύνου που χωρίζονται σε τροποποιήσιμους και μη τροποποιήσιμους παράγοντες:
Οι μη τροποποιήσιμοι παράγοντες περιλαμβάνουν:
- αρσενικό φύλο
- ευθυγράμμιση του επιγονατιδομηριαίου
- στάδιο της ανάπτυξης του φλύσχη
Οι τροποποιήσιμοι παράγοντες περιλαμβάνουν:
- υψηλότερο σωματικό βάρος ή/και ΔΜΣ
- εβδομαδιαία ρουτίνα προπόνησης
- σφίξιμο των οπίσθιων μηριαίων, της γάμπας και των τετρακέφαλων μυών
- μειωμένη σταθερότητα του πυρήνα.
Η διάγνωση θα μπορούσε να βασιστεί αποκλειστικά σε ένα λεπτομερές ιστορικό και εξέταση, ενώ συχνά δεν απαιτείται ακτινογραφία. Θα μπορούσε κανείς να λάβει μια ακτινογραφία για να αποκλείσει πιθανά ελεύθερα οστάρια και να αποκλείσει περαιτέρω άλλες καταστάσεις.
Οι ασθενείς με OSD θα σας πουν για επιδείνωση των συμπτωμάτων με τη φόρτιση του γόνατος, η οποία αντανακλά τη φυσική καταπόνηση του κνημιαίου κονδύλου. Αυτό περιλαμβάνει δραστηριότητες όπως το άλμα, το τρέξιμο, το κάθισμα και το λάκτισμα.
Πιθανή πάχυνση και ευαισθησία του τένοντα της επιγονατίδας μπορεί να αυξήσει περαιτέρω τις υποψίες σας. Τέλος, θα πρέπει να αξιολογηθεί ολόκληρο το κάτω άκρο για τη δύναμη και τη μυϊκή σύσφιξη.
ΕΠΙΓΟΝΑΤΙΔΟΜΗΡΙΑΊΟΣ ΠΌΝΟΣ & ΣΎΝΔΡΟΜΟ ΛΙΠΏΔΟΥΣ ΜΑΞΙΛΑΡΙΟΎ
Η Claire Robertson έχει βοηθήσει χιλιάδες επαγγελματίες σε όλο τον κόσμο να αξιολογήσουν και να θεραπεύσουν τον επιγονατιδομηριαίο πόνο και τον ερεθισμό του επιγονατιδικού μαξιλαριού. Τέλος, μοιράζεται τις γνώσεις της online στη μοναδική ολοκληρωμένη 2ήμερη online έκδοση του μαθήματός της.
Θεραπείες
Η θεραπεία της OSD βασίζεται σήμερα κυρίως στην κλινική λογική και τη γνώμη των εμπειρογνωμόνων, δεδομένου ότι δεν έχουμε πολλά δεδομένα. Οι συνιστώμενες στρατηγικές περιλαμβάνουν τροποποίηση της δραστηριότητας, παύση των προκλητικών δραστηριοτήτων, ασκήσεις, προπόνηση ευλυγισίας των σφιγμένων μυών, προπόνηση σταθερότητας του πυρήνα, ΜΣΑΦ ή/και πάγο. Οι ασκήσεις που συμπεριλήφθηκαν σε μια πρόσφατη μελέτη του Rathleff(βλ.) περιλάμβαναν ισομετρικές εκτάσεις ποδιών, καθίσματα στον τοίχο, καθίσματα με το βάρος του σώματος, λάντζες και γέφυρες ποδοκνημικής.
Δεν συνιστώνται ενέσεις κορτικοστεροειδών.
Αναφορά
Ladenhauf et al (2020): https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31714260/
Rathleff et al (2020): https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32284945/
