Crepitations / Crepitus γόνατος - Η επιστήμη πίσω από το γιατί τα γόνατα ραγίζουν

Πριν από μερικά χρόνια, δημοσιεύσαμε ένα βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έγινε απολύτως viral: Γιατί τα γόνατα σπάνε.
Ήρθε η ώρα να μετατρέψουμε αυτό το βίντεο σε ανάρτηση σε ιστολόγιο και να το ενημερώσουμε εδώ και εκεί με στοιχεία που βγήκαν τα τελευταία δύο χρόνια. Αν δεν έχετε δει ακόμα το βίντεο μας, δείτε το παρακάτω:

Οι τριγμοί του γόνατος μπορεί να προκαλέσουν μεγάλη ανησυχία στους ασθενείς μας και μπορεί τελικά να οδηγήσουν σε συμπεριφορά αποφυγής του φόβου, καθώς οι αρνητικές πεποιθήσεις για την υγεία συνδέονται με τους τριγμούς(Robertson et al. 2017). Αυτό μπορεί να βάλει τους ασθενείς σε ένα καθοδικό σπιράλ μεταβαλλόμενης ανώμαλης κινητικής συμπεριφοράς που τροφοδοτείται από αρνητικά συναισθήματα. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι επαγγελματίες υγείας συχνά δεν αξιολογούν και δεν διαχειρίζονται αυτές τις αρνητικές πεποιθήσεις για την υγεία. Δεδομένου του επιπολασμού του τριγμού των αρθρώσεων, αυτό είναι σημαντικό για κάθε επαγγελματία που ασχολείται με ασθενείς με μυοσκελετικά ενοχλήματα. Είναι καιρός να βάλουμε ένα τέλος σε αυτό και να αρχίσουμε να καθησυχάζουμε τους ασθενείς μας ότι αυτό που βιώνουν είναι φυσιολογικό και, ακόμη πιο σημαντικό, να τους εξηγήσουμε τι συμβαίνει.

Πρώτα απ' όλα, καμία έρευνα μέχρι σήμερα δεν έχει αποδείξει οριστική σχέση μεταξύ του θορύβου της κρεπίτιδας και της ενεργού παθολογίας, ενώ η σημασία και η σημασία του για τους ασθενείς δεν έχει διερευνηθεί επαρκώς. Το 99% μιας ομάδας ατόμων είχε τριγμούς στις αρθρώσεις, αλλά όχι πόνο(McCoy et al. 1987). Εάν ο πόνος είναι σύμφωνος με τους κρότους των αρθρώσεων, επικοινωνήστε με έναν επαγγελματία υγείας για να αξιολογήσει την κατάσταση.
Μετά την κυκλοφορία του βίντεο μας τότε, αρκετοί άνθρωποι μας προσέγγισαν αναφερόμενοι στη μελέτη των Lo et al. (2017), οι οποίοι έδειξαν ότι "ο υποκειμενικός τριγμός του γόνατος προβλέπει διαχρονικά το περιστατικό συμπτωματικής ΟΑ, με τις περισσότερες περιπτώσεις να εμφανίζονται σε άτομα με προϋπάρχουσα ακτινογραφική ΟΑ κνήμης-μηριαίου". Σε τι διαφέρει λοιπόν αυτή η μελέτη από το crepitus για το οποίο μιλάμε σε αυτό το άρθρο του ιστολογίου; Η μέση ηλικία στη μελέτη του Lo ήταν 61,1 έτη και η πρόσληψή τους έγινε στο πλαίσιο μιας πρωτοβουλίας για την ΟΑ. Αυτό είναι πολύ διαφορετικό από έναν 25χρονο με επιγονατιδομηριαίο πόνο που έχει γόνατα που τρίζουν. Το πιο σημαντικό είναι ότι ο Lo αναφέρει επίσης ότι "στην ομάδα με προϋπάρχοντα συμπτώματα αλλά χωρίς ακτινογραφική ΟΑ η αυξημένη συχνότητα των κρεπτικών δεν ήταν προγνωστικό στοιχείο για την ΟΑ σε διάστημα 4 ετών".

Ένας εξωαρθρικός μηχανισμός μπορεί να είναι το σπάσιμο του τένοντα πάνω σε οστικές προεξοχές, το οποίο μπορεί να είναι ένα ψηλαφητό κοίλο σπάσιμο, μερικές φορές μη ακουστό, όπως η νόσος του de Quérvain ή η τενοντίτιδα.
Στο εσωτερικό της άρθρωσης, η μετατόπιση των δύο αρθρικών επιφανειών δημιουργεί κενό και οδηγεί στην κατάρρευση των φυσαλίδων αερίου μέσα στο αρθρικό υγρό. Αυτό που ακούγεται είναι το χαρακτηριστικό ποπ(Protopapas et al. 2002, Unsworth et al. 1971).

Είναι ενδιαφέρον ότι το συνηθισμένο ράγισμα των αρθρώσεων των αρθρώσεων κατά τη διάρκεια ετών δεν έδειξε σημάδια οστεοαρθρίτιδας(Castellanos et al. 2022). Ο κρότος μπορεί να εξηγηθεί ως το φαινόμενο slipstick, σύμφωνα με το οποίο η κίνηση της επιγονατίδας και του μηριαίου οστού είναι σπασμωδική και παράγει σήματα στην αρθρογραφία δόνησης.
Οι δονήσεις αυτές μειώνονται στην οστεοαρθρίτιδα και σχεδόν χάνονται σε προχωρημένες επιγονατιδομηριαίες αλλοιώσεις, πιθανότατα λόγω υποκινητικότητας και απώλειας της λίπανσης της άρθρωσης. Έτσι, εν ολίγοις, οι εκφυλισμένες αρθρώσεις είναι στην πραγματικότητα λιγότερο πιθανό να παράγουν τριγμό. Αλλά τι γίνεται με το λεπτό τρίψιμο; Αυτό είναι επίσης φυσιολογικό, καθώς το υγρό ρέει μέσα από την ελαφρώς τραχιά οπισθοπαρεγκεφαλιδική επιφάνεια.

Επιγονατιδομηριαίος πόνος & σύνδρομο Fat Pad

Ενημερώστε τις γνώσεις σας σχετικά με τον επιγονατιδομηριαίο πόνο αποκτώντας πληροφορίες για τις τελευταίες έρευνες

Εγγραφείτε τώρα

Γνωρίζατε ότι η eland, ένα είδος αφρικανικής αντιλόπης, χρησιμοποιεί τα γόνατα για να δείξει την κυριαρχία της; (Bro-Jørgensen et al. 2008) Έτσι, ίσως δεν θα πρέπει να θεωρούμε το ράγισμα των γονάτων ως ένδειξη παθολογίας, αλλά ως θετικό σημάδι επειδή οι αρθρώσεις μας είναι κινητές και καλά λιπαρές.

Ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση!

Kai

Αναφορές

Bro-Jørgensen, J., & Dabelsteen, T. (2008). Τα γόνατα και τα οπτικά γνωρίσματα υποδεικνύουν την ικανότητα μάχης στις αντιλόπες eland: πολλαπλά μηνύματα και εφεδρικά σήματα. BMC biology, 6, 1-8.https://bmcbiol.biomedcentral.com/articles/10.1186/1741-7007-6-47

Castellanos, J., & Axelrod, D. (1990). Επίδραση του συνηθισμένου σπασίματος των αρθρώσεων των αρθρώσεων στη λειτουργία του χεριού. Annals of the Rheumatic Diseases, 49(5), 308-309.

Lo, G. H., Strayhorn, M. T., Driban, J. B., Price, L. L., Eaton, C. B., & Mcalindon, T. E. (2018). Το υποκειμενικό Crepitus ως παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση συμπτωματικής οστεοαρθρίτιδας του γόνατος: δεδομένα από την πρωτοβουλία για την οστεοαρθρίτιδα. Arthritis care & research, 70(1), 53-60.

McCoy, G. F., McCrea, J. D., Beverland, D. E., Kernohan, W. G., & Mollan, R. A. (1987). Η αρθρογραφία δόνησης ως διαγνωστικό βοήθημα σε παθήσεις του γόνατος. Μια προκαταρκτική έκθεση. The Journal of Bone & Joint Surgery British Volume, 69(2), 288-293.

Robertson, C. J., Hurley, M., & Jones, F. (2017). Οι πεποιθήσεις των ανθρώπων σχετικά με τη σημασία του crepitus στον επιγονατιδομηριαίο πόνο και ο αντίκτυπος αυτών των πεποιθήσεων στη συμπεριφορά τους: μια ποιοτική μελέτη. Μυοσκελετική επιστήμη και πρακτική, 28, 59-64.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28171780/

Robertson, C. J. (2010). Κρίση των αρθρώσεων - απογοητεύουμε τους ασθενείς μας;. Physiotherapy Research International, 15(4), 185-188.

Πρωτόπαπας, Μ. Γ., & Cymet, T. C. (2002). Αρθρικός κρότος και σκάσιμο: κατανόηση των θορύβων που συνοδεύουν την απελευθέρωση των αρθρώσεων. Journal of Osteopathic Medicine, 102(5), 283-287.

Unsworth, A., Dowson, D., & Wright, V. (1971). "Αρθρώσεις που σπάνε". Μια βιομηχανολογική μελέτη της σπηλαίωσης στη μετακαρποφαλαγγική άρθρωση. Annals of the rheumatic diseases, 30(4), 348.