Το σύνδρομο ITB που ονομάζεται επίσης γόνατο του δρομέα προκαλείται πραγματικά από τριβή και προκαλείται από ένα σφιχτό ITB;
Θα πρέπει να τεντώσουμε και να κάνουμε foam roll ή είναι όλα σχετικά με την προπόνηση των γλουτών;
Θα απαντήσουμε σε αυτές και σε περισσότερες κοινές ερωτήσεις σε αυτό το blog post που καταρρίπτει μύθους!
Πρώτα απ' όλα, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τη Lizzie Marlow που έδωσε μια φανταστική ομιλία στο1ο συνέδριο των Physiotutors για το σύνδρομο ITB. Αυτή η ανάρτηση είναι ουσιαστικά η ομιλία της Lizzie με λίγα λόγια και με μερικές παρεμβάσεις από εμάς εδώ και εκεί. Ας δούμε λοιπόν τον μύθο νούμερο 1:
1) Το σύνδρομο ITB είναι η μόνη πηγή πόνου στο πλάγιο γόνατο.
Πρώτα απ' όλα, το σύνδρομο ΙΤΒ είναι σίγουρα η πιο διαδεδομένη αιτία πόνου στο πλάγιο γόνατο με αναφερόμενη συχνότητα εμφάνισης που φτάνει το 12% όλων των τραυματισμών που σχετίζονται με το τρέξιμο. Σίγουρα υπάρχουν και άλλες πηγές που μπορούν να προκαλέσουν πόνο στο πλάγιο γόνατο. Τυπικά σημεία και συμπτώματα για το σύνδρομο ITB είναι ο χειρότερος πόνος όταν τρέχετε σε κατηφόρα ή σε στενά μονοπάτια και μια αιχμή στο ιστορικό του όγκου προπόνησης. Εάν ο ασθενής αναφέρει πόνο οπισθοστερνικά, θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας την τενοντοπάθεια του δικέφαλου μηριαίου. Σε αντίθεση με το σύνδρομο ITB, η τενοντοπάθεια του δικεφάλου επιδεινώνεται όταν τρέχεις σε ανηφόρα, είναι χειρότερη με υψηλότερες ταχύτητες, αλλά βελτιώνεται όταν προθερμαίνεται.
Επιπλέον, πρέπει να λάβετε υπόψη σας τον επιγονατιδομηριαίο πόνο, ο οποίος είναι πολύ συχνός στους δρομείς. Το PFPS είναι συνήθως χειρότερο με την κάμψη υπό φορτίο, το περπάτημα σε σκάλες ή μετά από παρατεταμένη συνεδρίαση - που ονομάζεται επίσης σημάδι του κινηματογράφου. Τέλος, η παθολογία του πλάγιου μηνίσκου ή η πρώιμη οστεοαρθρίτιδα μπορεί να είναι αιτία πόνου σε δρομείς που τρέχουν τακτικά σε σκληρές επιφάνειες, οι οποίοι αναφέρουν πόνο κατά το βαθύ κάθισμα ή τη στροφή του γόνατος. Αυτό είναι πιο συχνό σε ασθενείς άνω των 40 ετών. Ακόμη και κάποια πρωινή δυσκαμψία μπορεί να υπάρχει σε αυτή την ομάδα.
Συμπερασματικά: Το σύνδρομο ITB δεν είναι η μόνη αιτία του πόνου στο πλάγιο γόνατο.
2) Το σύνδρομο ITB προκαλείται από την τριβή και την τριβή πάνω στον θύλακο στον πλάγιο επικονδύλιο του μηριαίου οστού.
των ινών της εγγύς και της άπω λαγονοκνημιαίας ζώνης (ίνες Kaplan
) σε ένα δεξί γόνατο. FCL, ιγνυακός παράπλευρος σύνδεσμος- ITB,
λαγονοκνημιαία ταινία- PLT, τένοντας του ποπλίτη.
Αρχικά, η ιδέα πίσω από το σύνδρομο ITB ήταν ότι το ITB ξεφεύγει από τον πλάγιο επικονδύλιο του μηριαίου οστού. Αυτό θα συνέβαινε περίπου στις 30 μοίρες κάμψης, όταν το ΙΤΒ αλλάζει την κατεύθυνση της δύναμης από δύναμη έκτασης στο γόνατο σε δύναμη κάμψης ή αντίστροφα. Ωστόσο, ο Fairclough και οι συνεργάτες του (2006) έδειξαν ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει εγγενής θύλακας κάτω από την ιγνυακή ζώνη. Επιπλέον, οι ίδιοι συγγραφείς (2007) έδειξαν ότι η ιγνυακή ταινία αγκυρώνεται στο άπω μηριαίο οστό με ινώδη σκέλη καθιστώντας αδύνατη την τριβή στο γόνατο. Η αίσθηση του "τρεξίματος" που αναφέρουν οι δρομείς είναι μάλλον μια ψευδαίσθηση της κίνησης που δημιουργείται από την αλλαγή της τάσης στις πρόσθιες και οπίσθιες ίνες του ΙΤΒ κατά την κάμψη του γόνατος. Αλλά τι είναι τότε το ITBS; Ο συγγραφέας αιτιολογεί ότι η ζώνη κινείται μεσογενώς κατά την κάμψη του γόνατος ως συνέπεια της εσωτερικής περιστροφής της κνήμης, η οποία συμπιέζει το λιπώδες μαξιλάρι κάτω από το ITB έναντι του επικονδύλου. Με την έκταση, το ITB κινείται και πάλι πλευρικά. Η υπερβολική συμπίεση του λιπώδους ιστού μπορεί να προκαλέσει φλεγμονώδη αντίδραση, η οποία θα μπορούσε να είναι η γενεσιουργός αιτία της νωδότητας στο ITBS.
Η αίσθηση του "τρεξίματος" που αναφέρουν οι δρομείς είναι μάλλον μια ψευδαίσθηση της κίνησης που δημιουργείται από την αλλαγή της τάσης στις πρόσθιες και οπίσθιες ίνες του ΙΤΒ κατά την κάμψη του γόνατος.
3) Σύνδρομο ITB που προκαλείται από σφιχτό ITB
Πρώτα απ' όλα: Πώς ξέρουμε αν ο ΙΤΒ είναι σφιχτός; Το έχουμε αναφέρει νωρίτερα στο κανάλι μας, αλλά μια μελέτη των Willett et al. (2016) έδειξαν ότι η δοκιμασία Ober δεν είναι έγκυρη δοκιμασία για τη συντόμευση του ITB.
Αντίθετα, μετράει μάλλον τη συντόμευση της κάψουλας του ισχίου. Το μόνο πράγμα που έχουμε για να "διαγνώσουμε" το σύνδρομο ITB είναι οι δοκιμασίες πρόκλησης όπως Renne's και Δοκιμή συμπίεσης Nobel που μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω:
4) Οι διατάσεις και το foam rolling είναι αποτελεσματικές θεραπείες για το σύνδρομο ITB
Μια μελέτη των Seeber et al. (2020) εξέτασε τη δυσκαμψία της ζώνης ITB. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ΙΤΒ μπορεί να αντέξει σημαντικές δυνάμεις και ότι είναι βασικά μη εκτατό. Επιπλέον, διαπίστωσαν ότι στην πραγματικότητα σπάει σε ένταση περίπου 80 χιλιογράμμων. Για το λόγο αυτό, οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κλινική διάταση πιθανόν να μην οδηγήσει σε παρατεταμένη επιμήκυνση της ζώνης.
Ταυτόχρονα, ο ΙΤΒ μπαίνει συχνά σε αφρολέξ σε φυσικοθεραπευτήρια και γυμναστήρια σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, η προσδοκία ότι το foam rolling θα λύσει τις συμφύσεις ή θα επιμηκύνει τη ζώνη ITB είναι μη ρεαλιστική. Απλά εξετάζοντας το από εμβιομηχανική άποψη, η συμπίεση χωρίς διάταση δεν μπορεί να οδηγήσει σε επιμήκυνση. Αυτό που μπορεί να είναι εφικτό είναι να τεντώσετε τους μύες που συνδέονται με τον ΙΤΒ, αλλά και πάλι έχουμε συζητήσει τους περιορισμούς της διάτασης στην επιμήκυνση των μυών σε ένα άλλο βίντεο. Αυτό που πιθανώς επιτυγχάνεται με το τέντωμα είναι μια αυξημένη ανοχή στον πόνο για το τέντωμα βραχυπρόθεσμα. Σε μια μελέτη των Wilhelm et al. (2017) διαπίστωσαν ότι ο μυς tensor fascia latae είναι όντως ικανός να επιμηκυνθεί σε απόκριση σε μια κλινική διάταση σε αντίθεση με τον ITB, αλλά ζητούν μελλοντική έρευνα για να δουν αν όντως υπάρχει μόνιμη επιμήκυνση. Η πρόβλεψή μας είναι: πιθανότατα δεν πρόκειται να βρουν κάποια μόνιμη επιμήκυνση. Θα μας εξέπληττε πολύ αν αυτό είναι διαφορετικό στον TFL σε σύγκριση με άλλους μύες.
Seeber et al. (2020) Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ΙΤΒ μπορεί να αντέξει σημαντικές δυνάμεις και ότι είναι βασικά μη εκτατό. Επιπλέον, διαπίστωσαν ότι στην πραγματικότητα σπάει σε ένταση περίπου 80 χιλιογράμμων.
Τέλος, αν υποθέσουμε ότι το ITBS προκαλείται από υπερβολική συμπίεση και όχι από τριβή, τότε όλες αυτές οι προσεγγίσεις θα οδηγούσαν απλώς σε περαιτέρω ερεθισμό του λίπους κάτω από το ITB. Έτσι, αυτές οι θεραπείες πιθανώς χειροτερεύουν το ITBS.
ΤΡΕΞΙΜΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: ΑΠΌ ΤΟΝ ΠΌΝΟ ΣΤΗΝ ΑΠΌΔΟΣΗ
Ο ειδικός σε θέματα τρεξίματος Benoy Mathew αποκαλύπτει τη φόρμουλα 5 βημάτων για να γίνετε ειδικός σε θέματα αποκατάστασης τρεξίματος!
5) Όλα εξαρτώνται από τους γλουτούς
Πώς αντιμετωπίζουμε λοιπόν το ITBS; Η γενική σύσταση είναι να ενισχυθούν οι γλουτιαίοι, ώστε να μειωθεί η προσαγωγή του ισχίου και έτσι να μειωθεί η καταπόνηση του ΙΤΒ.
Αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον ασθενή: Ενώ υπάρχουν ασθενείς με αυξημένο βλαισότητα που σίγουρα θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την ενδυνάμωση του ισχίου, η δεύτερη ομάδα που εμφανίζει ITBS είναι συνήθως άνδρες με varus στο γόνατο.
Σε αυτή την ομάδα, η προπόνηση ισχίου μπορεί να μην είναι τόσο αποτελεσματική όσο στην ομάδα 1. Επιπλέον, μια μελέτη των Willy et al. (2012) έδειξε ότι η προπόνηση των γλουτών δεν αλλάζει τη βιομηχανική.
Για τους δρομείς, τελικά καταλήγει σε ένα μείγμα αντιμετώπισης της εμβιομηχανικής του τρεξίματος, αντιμετώπισης των σφαλμάτων προπόνησης και των νευρομυϊκών ελλειμμάτων.
Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τη διαχείριση των δρομέων με τραυματισμούς, συμπεριλαμβανομένης της αρχικής αποκατάστασης, της διαχείρισης της επιβάρυνσης, της προπόνησης ενδυνάμωσης και της επανεκπαίδευσης στο τρέξιμο, ελέγξτε το ολοκληρωμένο διαδικτυακό μάθημα αποκατάστασης δρομέων με πρόσβαση σε όλες τις πληροφορίες που σχετίζονται με την αποκατάσταση των τραυματισμών στο τρέξιμο.
Ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση!
Στην υγειά μας,
Kai
Αναφορές:
