Ο πόνος στη βουβωνική χώρα είναι ένας κοινός τραυματισμός υπερφόρτωσης που παρατηρείται σε αθλητές πολλαπλών κατευθύνσεων, όπως οι παίκτες ποδοσφαίρου, ράγκμπι και χόκεϊ. Οι δρομείς επηρεάζονται επίσης, αν και λιγότερο συχνά. Η επίπτωση κυμαίνεται από 5% έως 18%, με τους δρομείς να βρίσκονται συνήθως στο χαμηλότερο άκρο.
Η διαχείριση του βουβωνικού πόνου αποτελεί πρόκληση λόγω της πολύπλοκης ανατομίας της περιοχής. Αυτή περιλαμβάνει πολλαπλές δομές και την πιθανότητα διαφόρων συνυπαρχουσών παθολογιών. Ως εκ τούτου, η κατανόηση αυτής της ανατομίας είναι απαραίτητη για τη διάγνωση και τη θεραπεία.
Η πηγή του πόνου μπορεί να προέρχεται από την κάτω κοιλιακή χώρα, τη βουβωνική περιοχή, τους προσαγωγούς μύες, την άρθρωση του ισχίου, τους καμπτήρες του ισχίου ή το περίνεο. Ως εκ τούτου, η καλή κατανόηση της ανατομίας αυτής της περιοχής είναι ζωτικής σημασίας τόσο για τη διάγνωση όσο και για τη θεραπεία των προβλημάτων που σχετίζονται με τη βουβωνική χώρα.
Το Συμφωνία της Ντόχα: Κλινικό πλαίσιο
Η δήλωση συναίνεσης της Ντόχα κατηγοριοποιεί τον πόνο στη βουβωνική χώρα σε τέσσερις πρωτογενείς κλινικές οντότητες, με βάση τη θέση και τα συμπτώματα:
- Πόνος στη βουβωνική χώρα που σχετίζεται με τον προσαγωγό: Πόνος στο εσωτερικό του μηρού, με ευαισθησία και δυσφορία κατά την προσαγωγή του ισχίου με αντίσταση.
- Πόνος στη βουβωνική χώρα που σχετίζεται με τον ιγνυακό πόνο: Πόνος στο μπροστινό μέρος του ισχίου. Επιδεινώνεται με την αντιστεκόμενη κάμψη του ισχίου ή τη διάταση των καμπτήρων του ισχίου.
- Πόνος στη βουβωνική χώρα που σχετίζεται με τη βουβωνική χώρα: Πόνος στην περιοχή του βουβωνικού σωλήνα. Αυξάνεται με την κοιλιακή συστολή ή με ενέργειες που αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση όπως ο βήχας.
- Πόνος στη βουβωνική χώρα που σχετίζεται με την ηβική χώρα: Πόνος που εντοπίζεται στην ηβική σύμφυση, με ευαισθησία πάνω από το οστό.
Για όλους τους τύπους, ο πόνος είναι εντοπισμένος και επιδεινώνεται με τη σωματική δραστηριότητα. Αυτή η ταξινόμηση υποστηρίζει ακριβή διάγνωση και προσαρμοσμένη θεραπεία.
Στους δρομείς, οι πιο συχνές αιτίες του βουβωνικού πόνου προέρχονται από μυϊκούς τραυματισμούς στην ομάδα των προσαγωγών μυών ή στην περιοχή του περινέου.
Βασικοί παράγοντες κινδύνου
Αρκετές μελέτες υψηλού επιπέδου προσδιορίζουν τους κύριους παράγοντες που συμβάλλουν στους τραυματισμούς της βουβωνικής χώρας:
- Προηγούμενος τραυματισμός: Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το ιστορικό του πόνου στη βουβωνική χώρα αποτελεί ισχυρό προγνωστικό παράγοντα μελλοντικών περιστατικών. Εξ ου και η σημασία της ενδελεχούς αποκατάστασης και της αντιμετώπισης τυχόν υπολειμματικών ζητημάτων μετά από έναν αρχικό τραυματισμό.
- Υψηλότερο επίπεδο παιχνιδιού: Οι επίλεκτοι αθλητές είναι πιο επιρρεπείς λόγω της έντασης της προπόνησης και του αγωνιστικού φόρτου.
- Μειωμένη δύναμη προσαγωγής του ισχίου: Η αδυναμία αυτών των μυών υπονομεύει τη σταθερότητα της λεκάνης, καθιστώντας τον τραυματισμό πιο πιθανό.
- Ανεπαρκής προπόνηση ειδικά για το άθλημα: Η έλλειψη προσαρμοσμένης προπόνησης και προετοιμασίας για τις φυσικές απαιτήσεις του αθλήματος αυξάνει τον κίνδυνο τραυματισμού.
- Ανδρικό φύλο: Οι άνδρες αθλητές εμφανίζουν τραυματισμούς στη βουβωνική χώρα συχνότερα από ό,τι οι γυναίκες.
Πιθανοί, αν και λιγότερο σημαντικοί, παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:
- Μεγαλύτερη ηλικία
- Ψηλότεροι ή βαρύτεροι σωματότυποι
- Θέση σε πολυκατευθυντικά αθλήματα
- Μειωμένη ROM του ισχίου: απαγωγή, προσαγωγή, έκταση, κάμψη, εσωτερική περιστροφή
- Κάτω δύναμη καμπτήρων ισχίου
Παθοφυσιολογία
Στους δρομείς, οι πιο συχνές αιτίες του βουβωνικού πόνου προέρχονται από προβλήματα με την ομάδα των προσαγωγών μυών ή την περιοχή του περινέου. Σε αυτό το άρθρο θα καλύψουμε ποιες είναι οι αιτίες και τα συμπτώματα και πώς να αξιολογήσουμε και να αντιμετωπίσουμε τον πόνο στη βουβωνική χώρα που σχετίζεται με τους προσαγωγούς.
Ανατομία της ομάδας των προσαγωγών
Η ομάδα των προσαγωγών αποτελείται από πέντε μύες:
- Πηχεοκαρπικός: Εκτείνεται από το ηβικό οστό έως το μηριαίο οστό, μεταξύ του ελάσσονος τροχαντήρα και του εγγύς τμήματος της linea aspera.
- Adductor Brevis: Εκφύεται από τον κατώτερο ηβικό μυ και εισέρχεται στο εγγύς τμήμα της linea aspera του μηριαίου οστού.
- Μακρύς προσαγωγός: Εκφύεται από την πρόσθια πτυχή του ηβικού οστού κάτω από τον ηβικό κονδύλο και προσφύεται επίσης στο μεσαίο τμήμα της linea aspera.
- Adductor Magnus: Ο μεγαλύτερος της ομάδας, που προέρχεται τόσο από τον κατώτερο ηβικό μυ και το ισχιακό κονδύλωμα, και εισέρχεται στη linea aspera και τον προσαγωγό κονδύλωμα του μηριαίου οστού.
- Gracilis: Gracilis: εκτείνεται μεταξύ του ηβικού και του ισχιακού άκρου μέχρι το pes anserinus της κνήμης.
Αυτοί οι μύες σταθεροποιούν τη λεκάνη και επιτρέπουν την προσαγωγή του ισχίου. Τα μεγαλύτερα βοηθούν επίσης στην κάμψη ή την έκταση του ισχίου ανάλογα με τη θέση του μηριαίου οστού. Νευρώνονται από το οβελιαίο και το μηριαίο νεύρο (L2-L4).
Κλινική παρουσίαση: Αναγνωρίζοντας τα συμπτώματα
Ο πόνος που σχετίζεται με τους προσαγωγούς προκύπτει συχνά από καταπόνηση, παθολογία των τενόντων ή και τα δύο. Οι αθλητές μπορεί να αναφέρουν ξαφνικό τραυματισμό ή σταδιακή υπερχρήση.
- Τενοντοπάθεια του προσαγωγού: Συνήθως παρουσιάζει εντοπισμένο πόνο, αδυναμία και ευαισθησία. Ο πόνος επιδεινώνεται κατά την ισομετρική προσαγωγή.
- Συνήθως εμπλεκόμενος μυς: Ο μακρύς προσαγωγός επηρεάζεται συχνότερα.
- Μοτίβο πόνος: Συνήθως αρχίζει ήπια και επιδεινώνεται με τη συνεχιζόμενη προπόνηση.
- Ο πόνος μπορεί: Να μειώνεται μετά την προθέρμανση και στη συνέχεια να επανέρχεται εντονότερα μετά τη δραστηριότητα.
- Έναρξη: Συχνά ύπουλος. Οι δρομείς το περιγράφουν ως βαθύ, αμβλύ και σαν οδοντόπονο.
- Εξέλιξη: Αρχικά μετά το τρέξιμο, στη συνέχεια παρουσιάζεται κατά την πρωινή κίνηση, εμποδίζοντας τελικά τη δραστηριότητα.
- Ακτινοβολία: Ο πόνος μπορεί να εξαπλωθεί στη βουβωνική περιοχή ή στην κάτω κοιλιακή χώρα.
- Οξεία παρόξυνση: Σε περιπτώσεις χρόνιου τύπου, μια ξαφνική αύξηση μπορεί να σηματοδοτεί μια οξεία ρήξη εκτός από τη χρόνια παθολογία.
Αξιολόγηση
Προληπτικός έλεγχος
Κατά την αξιολόγηση των αθλητών που παρουσιάζουν βουβωνικό πόνο, είναι σημαντικό να γίνεται έλεγχος για διαταραχές των οργάνων της κοιλιάς και της πυέλου, μεταστάσεις στο γόνατο ή στο ισχίο, αβλαστική νέκρωση του ισχίου. Ένα άλλο κρίσιμο βήμα διαλογής είναι ο αποκλεισμός καταγμάτων από καταπόνηση του μηριαίου οστού και του ηβικού βραχίονα. Αυτές οι κακώσεις μπορεί αρχικά να μιμούνται πόνο στο ισχίο ή στη βουβωνική χώρα.
Ένας βασικός δείκτης για την υποψία κατάγματος καταπόνησης είναι ο πόνος που επιδεινώνεται σημαντικά κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων που φέρουν βάρος. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, αυτή η δυσφορία μπορεί να εξελιχθεί σε πόνο σε ηρεμία, αναγκάζοντας τελικά τον αθλητή να διακόψει εντελώς την προπόνηση. Ως εκ τούτου, η διατήρηση υψηλού δείκτη υποψίας για κατάγματα καταπόνησης είναι ζωτικής σημασίας στη διαφορική σας διάγνωση για τον πόνο στη βουβωνική χώρα.
Φυσική αξιολόγηση
Αναζητήστε ευαισθησία στην προέλευση του προσαγωγού. Ζητήστε από τον αθλητή να εκτελέσει προσαγωγή με αντίσταση. Εάν προκληθεί πόνος, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι έχετε να κάνετε με πόνο στη βουβωνική χώρα που σχετίζεται με τον προσαγωγό.
Ένα θετικό εύρημα κατά τη διάρκεια προκλητικών ελιγμών είναι η αναπαραγωγή του γνώριμου πόνου του αθλητή, ειδικά στην ενσφήνωση του κοινού προσαγωγού τένοντα ή στη μυοτενόντια συμβολή (Serner et al, 2016). Οι ακόλουθες κλινικές εξετάσεις μπορεί να βοηθήσουν στην επιβεβαίωση της συμμετοχής του προσαγωγού:
Προκλητικές δοκιμασίες:
- Δοκιμασία συμπίεσης προσαγωγών (0°): Ο αθλητής σφίγγει τα πόδια μαζί με τα γόνατα τεντωμένα ενώ βρίσκεται σε ύπτια θέση. Θετικό εάν αναπαράγεται ο γνωστός ΠΌΝΟΣ.
- Δοκιμασία συμπίεσης προσαγωγών (90°): Σε ύπτια θέση και τα πόδια λυγισμένα στις 90°, ο ασθενής πιέζει τα γόνατά του προς τα μέσα ενάντια σε αντίσταση.
- Δοκιμασία προσαγωγής του ισχίου στο εξωτερικό εύρος: Το πόδι του ασθενούς είναι παθητικά, σε μέγιστη απαγωγή με τα δάχτυλα των ποδιών προς τα πάνω. Στη συνέχεια, ο ασθενής ωθεί ενεργά το πόδι σε προσαγωγή έναντι αντίστασης.
Running Rehab: Από τον πόνο στην απόδοση 2.0
Παρακολουθήστε αυτό το μάθημα και γίνετε ειδικός στην αποκατάσταση του τρεξίματος!
Αποκατάσταση του πόνου στη βουβωνική χώρα που σχετίζεται με τον προσαγωγό
Προγράμματα που συνδυάζουν στρατηγικά τη σταθερότητα του ισχίου, την ενδυνάμωση της λεκάνης και της οσφυϊκής μοίρας και ασκήσεις με έκκεντρο προσανατολισμό έχουν επιδείξει σημαντική υπόσχεση για τη βελτίωση της εμβιομηχανικής του τρεξίματος και τη μείωση του πόνος. Εδώ είναι μια σταδιακή προσέγγιση για να καθοδηγήσετε την κλινική σας πρακτική:
Φάση 1: Πρώιμη αποκατάσταση
Στόχοι: Διαχείριση του πόνου, εκπαίδευση και έναρξη ήπιας φόρτισης.
- Εκπαίδευση των ασθενών: Εξηγήστε την πάθηση, το χρονοδιάγραμμα, την πρόγνωση και τους στόχους αποκατάστασης.
- Οξεία ανακούφιση από τον πόνο: Χρησιμοποιήστε αναλγητικά, χειροθεραπεία και τεχνικές μαλακών μορίων για την ανακούφιση του πόνου, εάν είναι απαραίτητο.
- Αποκατάσταση της κινητικότητας: Επικεντρωθείτε στην ανώδυνη έκταση, ER και απαγωγή του ισχίου χωρίς πόνο.
- Αποφύγετε τις επιθετικές παθητικές διατάσεις: Μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα.
- Στρατηγική διαχείριση φορτίου: Εφαρμόστε προσεκτικές στρατηγικές διαχείρισης φορτίου για την αποφυγή περαιτέρω ερεθισμού, επιτρέποντας παράλληλα την επούλωση των ιστών.
- Διατηρήστε τη φυσική κατάσταση: Χρησιμοποιήστε δραστηριότητες χαμηλού αντίκτυπου, όπως η κολύμβηση ή η ποδηλασία, για να διατηρήσετε την καρδιαγγειακή κατάσταση του ασθενούς
- Ξεκινήστε ισομετρική φόρτιση: Ξεκινήστε ήπιες ασκήσεις με το βάρος του σώματος για τους προσαγωγούς.
- Ξεκινήστε την εργασία του πυρήνα: Ξεκινήστε τη φόρτιση των κάτω κοιλιακών μυών.
Κριτήρια εξέλιξης:
- Κανένας πόνος κατά τη διάρκεια του ύπνου, του περπατήματος ή του καθισιού για 30 λεπτά
- Δοκιμασία ικανότητας: κράτημα σανίδας 30 δευτερόλεπτα
- Δοκιμή συμπίεσης 0° και 45° με πόνο < 3/10
Φάση 2: Οικοδόμηση δύναμης και ολοκλήρωση της κινητικής αλυσίδας
Στόχοι: Ανάπτυξη δύναμης στους καμπτήρες του ισχίου, τους απαγωγούς, τους προσαγωγούς και τον πυρήνα- επανενσωμάτωση της κινητικής αλυσίδας.
Ασκήσεις:
- Copenhagens: Ισομετρική παραλλαγή ή ενσωμάτωση προσαγωγής του ισχίου ανάλογα με τη δυνατότητα επιβάρυνσης και τα επίπεδα ΠΌΝΟΣ.
- Skaters
- Πλευρική σανίδα και παραλλαγές
- Ορειβάτες
- Ασκήσεις κάμψης ισχίου
- Νεκρές άρσεις
- Σκανδιναβικές χώρες
- Αύξηση γάμπας, με ένα πόδι αν είναι δυνατόν
- Βόλτες με καβούρια
Κριτήρια εξέλιξης:
- Καθημερινές δραστηριότητες χωρίς πόνο
- 30 λεπτά cardio χαμηλής όχλησης χωρίς πόνος
- Σανίδα: 60 δευτερόλεπτα (VAS < 3/10)
- Πλευρική σανίδα: 30 δευτερόλεπτα ανά πλευρά (VAS < 3/10)
- Κράτηση Κοπεγχάγης: 30 δευτερόλεπτα σε κάθε πλευρά (VAS < 3/10)
Φάση 3: Επιστροφή στον αθλητισμό ή στο τρέξιμο
Εστίαση: Αποκατάσταση της εκρηκτικής δύναμης, της πλειομετρίας και της κίνησης ειδικά για το άθλημα.
Ασκήσεις:
- Προχωρημένο Copenhagens (με προσαγωγή του άνω μέρους του ποδιού)
- Εκρηκτικές ασκήσεις προσαγωγών
- Άρσεις σούμο
- Αύξηση γόνατος με καλώδιο με αντίσταση κατά την απαγωγή
- Ασκήσεις κάτω κοιλιακών (π.χ. slider pike-ups)
- Κρεμαστές ανυψώσεις ποδιών με μπάλα
- Reverse Nordics
- Αντίστροφη κάμψη με καλώδιο (αντίσταση στην κάμψη του ισχίου)
- Burpees
Αναφορές
Rankin, A. T., Bleakley, C. M., & Cullen, M. (2015). Η παθολογία της άρθρωσης του ισχίου ως κύρια αιτία του πόνου στη βουβωνική χώρα στον αθλητικό πληθυσμό: A 6-Year Review of 894 Cases. The American journal of sports medicine, 43(7), 1698-1703. https://doi.org/10.1177/0363546515582031
Serner, A., Weir, A., Tol, J. L., Thorborg, K., Roemer, F., Guermazi, A., & Hölmich, P. (2016). Can standardized clinical examination of athletes with acute groin injuries predict the presence and location of MRI findings?. British journal of sports medicine, 50(24), 1541-1547. https://doi.org/10.1136/bjsports-2016-096290
Weir, A., Brukner, P., Delahunt, E., Ekstrand, J., Griffin, D., Khan, K. M., Lovell, G., Meyers, W. C., Muschaweck, U., Orchard, J., Paajanen, H., Philippon, M., Reboul, G., Robinson, P., Schache, A. G., Schilders, E., Serner, A., Silvers, H., Thorborg, K., Tyler, T., ... Hölmich, P. (2015). Συνάντηση για τη συμφωνία της Ντόχα σχετικά με την ορολογία και τους ορισμούς στον πόνο στη βουβωνική χώρα σε αθλητές. British journal of sports medicine, 49(12), 768-774. https://doi.org/10.1136/bjsports-2015-094869
