Σε αυτή την ανάρτηση στο ιστολόγιο, θα συζητήσουμε μια έννοια που ονομάζεται "ο φάκελος της λειτουργίας" και πώς μπορεί να βοηθήσει εσάς και τον ασθενή σας να κατανοήσετε το ρόλο του φορτίου και της υπερφόρτωσης στην παθολογία και τον πόνο.
Envelope of Function - Ορισμός
Η αποτελεσματική θεραπεία οποιασδήποτε ορθοπεδικής πάθησης προϋποθέτει την ακριβή κατανόηση της αιτιολογίας των συμπτωμάτων. Καθώς η δομική και εμβιομηχανική εξήγηση του πόνου δίνει τη θέση της στο βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο, γίνεται όλο και πιο εμφανές ότι ένας κρίσιμος παράγοντας για πιθανή παθολογία και πόνο είναι συχνά η απλή υπερφόρτωση.
Η έννοια του φακέλου της λειτουργίας προτάθηκε από τον ορθοπεδικό χειρουργό Scoot Dye (2005), ο οποίος τη χρησιμοποίησε για να εξηγήσει τη συμπτωματική απώλεια της ομοιόστασης των ιστών στον επιγονατιδομηριαίο πόνο. Ο φάκελος της λειτουργίας απεικονίζεται με τη μαύρη γραμμή και δείχνει τι μπορεί να αντέξει ένα άτομο από άποψη φορτίου (στον άξονα y) και συχνότητας (στον άξονα x) χωρίς να χάσει την ομοιόσταση των ιστών. Λάβετε υπόψη ότι αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα και όχι πραγματικά δεδομένα. Αυτό που δείχνει είναι ότι υψηλότερα φορτία, όπως ένα άλμα από ύψος 2 μέτρων, θα είναι ανεκτά σε χαμηλές συχνότητες. Από την άλλη πλευρά, οι δραστηριότητες υψηλότερης συχνότητας θα είναι καλύτερα ανεκτές σε χαμηλότερα φορτία, όπως το περπάτημα 10 χιλιομέτρων. Όλες οι άλλες δραστηριότητες, όπως 10 λεπτά κολύμπι ή ποδηλασία για 20 λεπτά, είναι καλά ανεκτές επειδή εμπίπτουν στο πλαίσιο της λειτουργίας. Δραστηριότητες που δεν εμπίπτουν στο πλαίσιο της λειτουργίας, όπως ένα άλμα από ύψος 3 μέτρων, δεν εμπίπτουν στο πλαίσιο της λειτουργίας και διαταράσσουν την ομοιόσταση των ιστών. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν μιλάμε για φορτίο, σαν να πρόκειται μόνο για μηχανικό παράγοντα. Σύμφωνα με το βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο, η επιβάρυνση μπορεί επίσης να περιλαμβάνει ψυχοκοινωνικούς παράγοντες όπως ο φόβος, η έλλειψη ύπνου κ.λπ.
Ζώνες στο φάκελο λειτουργίας
Τώρα, αν εκτελείτε μόνο δραστηριότητες στο κάτω αριστερό μέρος με χαμηλή επιβάρυνση και χαμηλή συχνότητα, θα βιώσετε αποδυνάμωση. Πάνω από το φάκελο της λειτουργίας, ο Scott Dye πρόσθεσε 2 επίπεδα: Η ζώνη υπερφυσιολογικής υπερφόρτωσης θα διαταράξει την ομοιόσταση, αλλά δεν θα προκαλέσει αμέσως δομική ανεπάρκεια. Υποστηρίζει ότι η παρατεταμένη υπερφόρτωση σε αυτή τη ζώνη μπορεί τελικά να οδηγήσει σε δομική αστοχία.
Το στρώμα πάνω από την υπερφυσιολογική υπερφόρτωση είναι η ζώνη δομικής αστοχίας. Στο παράδειγμα, αυτό θα ήταν ένα άλμα από ύψος 3 μέτρων που μπορεί να οδηγήσει σε κάταγμα των οστών. Στο άλλο άκρο του φάσματος, αυτό μπορεί να είναι μια πολύ υψηλή συχνότητα χωρίς επαρκή ανάπαυση για αποκατάσταση.
Ορθοπεδική φυσικοθεραπεία των άνω και κάτω άκρων
Ενισχύστε τις γνώσεις σας σχετικά με τις 23 πιο κοινές ορθοπεδικές παθολογίες σε μόλις 40 ώρες χωρίς να ξοδέψετε μια περιουσία σε μαθήματα CPD
Καθορισμός της ανεκτής δόσης ενός ασθενούς
Κάθε φορά που βλέπετε έναν νέο ασθενή στο ιατρείο, ξεκινήστε με την αξιολόγηση των σημερινών ικανοτήτων του ατόμου και του σημείου που πρέπει να φτάσει σε αυτό το γράφημα για να πετύχει το στόχο του. Ως δεύτερο βήμα, θα πρέπει να προσδιορίσετε ποια είναι η ελάχιστη/μέγιστη ανεκτή δοσολογία τους. Αυτό καθορίζει το ποσό του στρες που είναι απαραίτητο για τη δημιουργία φυσιολογικών και βιολογικών προσαρμογών. Μια δόση κάτω από την ελάχιστη αποτελεσματική δόση δεν πρόκειται να δημιουργήσει αυτές τις προσαρμογές. Αυτό είναι εντάξει αν ο στόχος σας είναι να εργαστείτε σε κάτι όπως η ανοχή μέσω της διαβαθμισμένης έκθεσης, των δεξιοτήτων κ.λπ. Στο σημείο αυτό, μια σύντομη αναφορά στον Scott Morrison από το physio_praxis, ο οποίος εξήγησε πολύ καλά αυτό το θέμα στο Instagram.
Προφανώς, η φυσική κατάσταση κάθε ατόμου είναι διαφορετική, οπότε σε κάθε άτομο, και πιθανότατα ακόμη και αν συγκρίνετε το αριστερό με το δεξί γόνατο, η καμπύλη θα είναι διαφορετική. Στο ακόλουθο παράδειγμα, το άτομο φαίνεται να είναι προετοιμασμένο να παίζει 2 ώρες μπάσκετ, αλλά για ένα άλλο άτομο, αυτό θα υπερφορτώσει το γόνατο του ατόμου, θα διαταράξει την ομοιόσταση των ιστών και ενδεχομένως θα οδηγήσει σε πόνο.
Επιγονατιδομηριαίος πόνος - Ένα παράδειγμα της πτώσης του φακέλου λειτουργίας λόγω υπερφόρτωσης
Ας δούμε το παράδειγμα του Dye για ένα άτομο πριν και μετά την εμφάνιση του επιγονατιδομηριαίου πόνου:
Εδώ βλέπουμε ότι το περπάτημα στις σκάλες, οι ADLs και το πάτημα του συμπλέκτη στο αυτοκίνητο είναι καλά ανεκτά από αυτό το άτομο. Εάν το άτομο αυτό αρχίσει να τρέχει σε λόφους για 1 ώρα ή να ανεβοκατεβαίνει 2000 μέτρα υψόμετρο, μπορεί να ερεθίσει τα γόνατά του χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις δομικής ανεπάρκειας.
Μόλις το γόνατό σας είναι ευερέθιστο, θα πέσει ο φάκελος της λειτουργίας του. Έτσι, ξαφνικά, δραστηριότητες που κάποτε ήταν καλά ανεκτές, τώρα επίσης ερεθίζουν το γόνατο: το περπάτημα στις σκάλες, οι ADLs, ή το σπρώξιμο του συμπλέκτη τώρα πέφτουν επίσης έξω από το φάκελο της λειτουργίας και δεν είναι πλέον ανεκτές. Παρατηρήστε ότι δεν έχει αλλάξει η δραστηριότητα, αλλά η ανοχή. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη δραστηριότητα ή τον τρόπο με τον οποίο περπατούν στις σκάλες. Πώς θα το λύσουμε αυτό;
Αύξηση του φακέλου λειτουργίας
Πρώτα απ' όλα, θέλουμε να σταματήσουμε προσωρινά την εκτέλεση δραστηριοτήτων που βρίσκονται στη ζώνη της υπερφυσιολογικής υπερφόρτωσης για να ηρεμήσει το γόνατο. Υπάρχουν μερικές μέθοδοι που μπορούν να βοηθήσουν περαιτέρω αυτή τη διαδικασία, όπως για παράδειγμα το επιγονατιδικό taping.
Δεύτερον, θέλουμε να αποτρέψουμε την περαιτέρω μείωση του φακέλου λειτουργίας. Γι' αυτό η πλήρης ανάπαυση είναι συχνά συνταγή καταστροφής και πρέπει να ενθαρρύνουμε αυτόν τον ασθενή να συνεχίσει να κάνει δραστηριότητες που είναι ακόμη εντός του πλαισίου της λειτουργικότητάς του.
Ως τρίτο βήμα, θέλουμε να συνεχίσουμε να σπρώχνουμε τον φάκελο της λειτουργίας προς τα πάνω δεξιά και πάλι. Η εκτέλεση δραστηριοτήτων που είναι ήδη καλά ανεκτές δεν πρόκειται να οδηγήσει σε αλλαγή. Αυτό θα ήταν σαν να ξαπλώνεις στον καναπέ και να περιμένεις να μεγαλώσουν οι μύες σου. Για την επίτευξη αυτού του στόχου πρέπει να προπονούμαστε σε μια ζώνη πάνω από την ελάχιστη αποτελεσματική δόση και κάτω από τη μέγιστη ανεκτή δόση.
Η πλήρης ξεκούραση είναι συχνά συνταγή καταστροφής, καθώς θα ρίξει περαιτέρω το φάκελο της λειτουργίας.
Βρίσκοντας τη σωστή δοσολογία - Ο κανόνας των 24 ωρών
Πώς ξέρουμε ότι η δόση μας είναι σωστή; Κατά κανόνα, ο ανεκτός πόνος κατά τη διάρκεια της άσκησης είναι αποδεκτός, εφόσον καταλαγιάζει εντός 24 ωρών μετά την προπόνηση. Υπάρχουν 2 πράγματα που θα ήθελα να προσθέσω τα οποία είναι πολύ σημαντικά:
Πρώτα απ' όλα, είδαμε ότι η καμπύλη του φακέλου της λειτουργίας είναι πολύ συγκεκριμένη. Αν λοιπόν ο ασθενής μας θέλει να επιστρέψει στο μπάσκετ για 2 ώρες, τι πρέπει να κάνει; Προφανώς, θα πρέπει να παίξει μπάσκετ για να προετοιμαστεί για να αντέξει 2 ώρες μπάσκετ. Αντί να αποφύγετε εντελώς μια επιβαρυντική δραστηριότητα, συχνά έχει νόημα να μειώσετε τον όγκο αυτής της δραστηριότητας, οπότε μπορείτε να τον βάλετε να αρχίσει να παίζει για 10 λεπτά.
Ο φάκελος του functio είναι συγκεκριμένος. Εκθέστε σταδιακά έναν ασθενή σε αυτό που θέλει να επιστρέψει.
Το δεύτερο πράγμα που είναι σημαντικό είναι να μην σταματήσετε την εκπαίδευση μόλις ο ασθενής μπορεί να αντέξει την εργασία στην οποία θέλει να επιστρέψει. Θέλετε πάντα να σπρώχνετε το φάκελο της λειτουργίας λίγο περισσότερο για να τον κάνετε πιο ανθεκτικό και να αποτρέψετε τις αναποδιές. Με αυτόν τον τρόπο, το γόνατο δεν θα αντιδράσει όταν παίζει λίγο περισσότερο, σε διαφορετικό γήπεδο ή αν δεν κοιμήθηκε το προηγούμενο βράδυ.
Εντάξει, αυτή ήταν η ανάρτηση του ιστολογίου μας σχετικά με το φάκελο της συνάρτησης για την κατανόηση του φορτίου και της υπερφόρτωσης. Αν σας αρέσει να μαθαίνετε για τις βασικές αρχές της φυσιοθεραπείας, δείτε τις ακόλουθες πηγές:
- 5 λόγοι για τους οποίους η θεραπεία σας είναι χάλια
- Οι ειδικές ορθοπεδικές εξετάσεις δεν είναι τόσο ειδικές
- Συνταγή άσκησης - Πηγαίνοντας πέρα από το 3×10
Όπως πάντα, ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση!
Kai
Αναφορές
