Θωρακοοσφυϊκό σύνδρομο | Διάγνωση & Θεραπεία

Εισαγωγή & Παθοφυσιολογία

Οι ασθενείς που παρουσιάζουν οσφυαλγία, αλλά και ετερόπλευρο γλουτιαίο και βουβωνικό πόνο μπορεί να βιώνουν αναφερόμενο πόνο από σπονδυλική νεύρωση από τη θωρακοοσφυϊκή συμβολή, συντομογραφία TLJ. Ο Robert Maigne περιέγραψε για πρώτη φορά το θωρακοοσφυϊκό σύνδρομο το 1974, γι' αυτό και το σύνδρομο αυτό είναι ευρέως γνωστό ως σύνδρομο Maigne.

Παθομηχανισμός

Η TLJ μπορεί να είναι πιο επιρρεπής σε εμβιομηχανικές διαταραχές λόγω της χαμηλότερης σταθερότητας σε σύγκριση με τη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, καθώς οι δύο τελευταίες πλευρές δεν συνδέονται με το στέρνο. Επιπλέον, πρόκειται για μια περιοχή όπου η ευθυγράμμιση των αρθρώσεων των πτυχών αλλάζει από το μετωπιαίο επίπεδο στις θωρακικές πτυχώσεις στο οβελιαίο επίπεδο στις οσφυϊκές πτυχώσεις. Αυτή η μεταβατική θέση μπορεί να κάνει το TLJ πιο ευαίσθητο στην υπερφόρτωση.

Ο παθομηχανισμός είναι παρόμοιος με εκείνον του συνδρόμου οσφυϊκής μοίρας. Ο ερεθισμός των αρθρώσεων και/ή της αρθρικής κάψας και/ή ο υπερβολικός παρασπονδυλικός μυϊκός τόνος μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό των νευρικών δομών και να προκαλέσει κλινικά συμπτώματα.

Αυτές οι νευρικές δομές είναι οι ραχιαίες ραβδώσεις, αλλά και οι κοιλιακές ραβδώσεις των κάτω θωρακικών και άνω οσφυϊκών νευρικών ριζών από το Τ11 έως το L2.

Κλινική εικόνα & εξέταση

Εκτός από την ευαισθησία κατά την ψηλάφηση και την πίεση του TLJ, ο ερεθισμός των ραχιαίων ραχιόνων στην περιοχή του TLJ μπορεί να παραπέμψει τον πόνο στη μονόπλευρη λαγόνια ακρολοφία και στην άνω γλουτιαία περιοχή. Ο ερεθισμός των κοιλιακών ραμμών της περιοχής TLJ μπορεί να οδηγήσει σε μονόπλευρο ψευδοβλεννογόνιο πόνο στην υπογαστρική περιοχή, ψευδή ισχιακή νευραλγία, ευαισθησία της ηβικής σύμφυσης και υπερευαισθησία των εντέρων.

Ο πόνος προκαλείται από την έκταση ή/και τη στροφή και δεν διασχίζει τη μέση γραμμή του σώματος, καθώς οι νοσηρές δομές νευρώνονται μόνο μονόπλευρα.

Εξέταση

Πρέπει να γνωρίζετε ότι το σύνδρομο Maigne είναι ένα μάλλον σπάνιο κλινικό πρότυπο. Επομένως, είναι σκόπιμο να αποκλείονται πρώτα η κατώτερη οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, η άρθρωση SI και το ισχίο ως υπεύθυνες περιοχές για τη νωδότητα. Για τον αποκλεισμό αυτών των περιοχών συνιστώνται οι ακόλουθες ορθοπεδικές εξετάσεις ή συστοιχίες εξετάσεων:

• Ένα γρήγορο τεστ διαλογής και για τις 3 περιοχές: Δοκιμή Menell
• Ιγνυακή άρθρωση: Σμήνος του Laslett
• Αρθρώσεις ισχίου: Δοκιμή FADDIR
• Οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης: PIVMS σε πρηνή θέση

Δίπλα στην ευαισθησία της ψηλάφησης του TLJ, η λαγόνια ακρολοφία θα πρέπει να ψηλαφηθεί για ευαισθησία. Μετακινήστε 7 εκατοστά πλάγια από τη μέση γραμμή και τρίψτε την κορυφή με μια κίνηση προς τα πάνω και προς τα κάτω στο οπίσθιο λαγόνιο σημείο ακρολοφίας. Αυτό θα πρέπει να προκαλέσει οξύ πόνο καθώς συμπιέζονται οι ερεθισμένοι δερματικοί κλάδοι του T11-L1.

Ο Maigne προτείνει τη σύγκριση της διαφοράς ευαισθησίας στη λαγόνια ακρολοφία, στον βουβωνικό πόρο ή στον μείζονα τροχαντήρα με κύλιση και σύσφιξη του δέρματος και στις δύο πλευρές. Στη δοκιμασία Kibler Fold Test, ο εξεταστής σηκώνει μια πτυχή του δέρματος μεταξύ του αντίχειρα και του δείκτη και την κυλά κατά μήκος του κορμού κάθετα στην πορεία των δερματοσωμάτων. Ο ασθενής θα πρέπει να αισθάνεται μεγαλύτερη ευαισθησία και υπερένταση στην πάσχουσα πλευρά σε σύγκριση με την υγιή.

Τέλος, πρέπει να αναφερθεί ότι το σύνδρομο TLJ διαγιγνώσκεται κλινικά, καθώς οι περισσότερες ακτινολογικές μελέτες θα είναι φυσιολογικές και τα ψευδώς θετικά αποτελέσματα είναι συχνά. Μόνο ένας διαγνωστικός νευρικός αποκλεισμός κατά τον οποίο χορηγείται ένεση με τοπική αναισθησία στην προσβεβλημένη άρθρωση των προσφύσεων περιγράφεται ως χρήσιμος για την επιβεβαίωση της υπόθεσης.

Δωρεάν μάθημα Email 5 ημερών για τον πόνο στην πλάτη

• • Όνομα*
• • Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο*

Δ

Θεραπεία

Αρχικά, ο Maigne πρότεινε θεραπεία με χειρισμούς για την περιοχή TLJ. Επιπλέον, οι Alptekin et al. (2017) έδειξαν ότι οι ενέσεις στεροειδών και η άσκηση μπόρεσαν να μειώσουν τον πόνο. Στο σημείο αυτό δεν μπορούν να δοθούν αυστηρές συστάσεις, καθώς τα αδιάσειστα στοιχεία είναι μάλλον ελάχιστα.

Οι παρακάτω ασκήσεις κινητοποίησης του θώρακα μπορεί να αποτελέσουν θεραπευτική επιλογή:

Αναφορές

Alptekin, K., Örnek, N. I., Aydın, T., Alkan, M., Toprak, M., Balcı, L. A., & Alptekin, J. Ö. (2017). Αποτελεσματικότητα της άσκησης και των τοπικών ενέσεων στεροειδών για τη θεραπεία του συνδρόμου της θωρακοοσφυϊκής σύνδεσης (σύνδρομο Maigne). Το ανοικτό περιοδικό ορθοπεδικής, 11, 467.

Rydlewicz, J. A., & Mikami, D. J. (2016). Θωρακοοσφυϊκό σύνδρομο. Στο The SAGES Manual of Groin Pain (σελ. 495-500). Springer, Cham.

Kozera, K., Ciszek, B., & Szaro, P. (2017). Οπίσθιοι κλάδοι των οσφυϊκών σπονδυλικών νεύρων - μέρος III: οσφυαλγία της σπονδυλικής στήλης με τη μεσολάβηση του ραχιαίου κορμού - παθομηχανισμός, συμπτωματολογία και διαγνωστική επεξεργασία. Ortopedia, traumatologia, rehabilitacja, 19(4), 315-321.