Ενδοκονδυλαλγία / Αγκώνας του Γκόλφερ | Διάγνωση & Θεραπεία
Ενδιάμεση Επικονδυλαλγία / Αγκώνας του Γκολφέρ | Διάγνωση & Θεραπεία
Εισαγωγή & Επιδημιολογία
Η έσω επικονδυλαλγία, περισσότερο γνωστή ως αγκώνας του γκόλφερ, είναι μια τενοντοπάθεια του κοινού καμπτήρα του καρπού και του πρηνιστή μυός που προέρχεται από τον έσω επικόνδυλο. Σε σύγκριση με τον "μεγάλο αδελφό" του αγκώνα του τένις, ο αγκώνας του παίκτη του γκολφ είναι 4 έως 7 φορές λιγότερο συχνός. Μια μελέτη των Leach et al. (1987) αναφέρει μάλιστα ότι η LE είναι 7-10 φορές πιο συχνή από την έσω επικονδυλαλγία. Σε μια μελέτη του αμερικανικού στρατού, το ποσοστό εμφάνισης του αγκώνα του γκολφέρ ήταν 0,81 ανά 1000 ανθρωποέτη(Wolf et al. 2010).
Η έσω επικονδυλαλγία θεωρείται ότι οφείλεται σε υπερβολική χρήση του κοινού συμπλέγματος καμπτήρων-πρωτονίων τενόντων (συμπεριλαμβανομένου του πρηνιστή τερη, του καμπτήρα carpi radialis, του μακρού παλαμάριου, του επιφανειακού καμπτήρα digitorum superficialis και του καμπτήρα carpi ulnaris). Η υπερβολική βλαισότητα έχει επίσης ενοχοποιηθεί για την ανάπτυξη πόνου στον έσω αγκώνα(Mishra et al. 2014).
Ο όρος επικονδυλίτιδα αμφισβητήθηκε με την πάροδο του χρόνου, καθώς οι ιστολογικές μελέτες απέτυχαν να δείξουν φλεγμονώδη κύτταρα (μακροφάγα, λεμφοκύτταρα και ουδετερόφιλα) στον προσβεβλημένο ιστό. Οι μελέτες αυτές έδειξαν ινοβλαστικό ιστό και αγγειακή διείσδυση που οδήγησαν στον όρο "τενοντίωση". Αυτό ορίζει μάλλον μια εκφυλιστική διαδικασία που χαρακτηρίζεται από αφθονία ινοβλαστών, αγγειακή υπερπλασία και αδόμητο κολλαγόνο (De Smedt et al. 2007)
Κλινική παρουσίαση & εξέταση
Ο πόνος στον αγκώνα είναι το κύριο παράπονο των ασθενών με επικονδυλαλγία. Οι ασθενείς τείνουν συχνά να αγνοούν τα πρώιμα συμπτώματα και να επισκέπτονται έναν επαγγελματία υγείας μάλλον αργά. Το ιστορικό περιγράφει είτε τραύμα είτε επαναλαμβανόμενες μονόπλευρες εργασίες στην εργασία, κατά τη διάρκεια των καθημερινών λειτουργιών ή του αθλητισμού με σταδιακή έναρξη του πόνου(Orchard et al. 2011). Ο πόνος συνήθως επιδεινώνεται με τη δραστηριότητα και ανακουφίζεται με την ανάπαυση και μπορεί να ακτινοβολεί ή όχι προς τα κάτω στο αντιβράχιο κατά μήκος των καμπτήρων μυών του καρπού. Επιπλέον, οι ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν αδυναμία στο χέρι και δυσκολία στη μεταφορά αντικειμένων(Pitzer et al. 2014).
Αν και η μέση και η πλάγια επικονδυλίτιδα είναι παρόμοιες, μια μελέτη των Pienimäki et al. (2002) συνέκριναν τις δύο καταστάσεις σε δύο ομάδες χρόνιων ασθενών και διαπίστωσαν ότι η μείωση της δύναμης της λαβής είναι λιγότερο σοβαρή στην έσω επικονδυλαλγία και ότι ο πόνος είναι πιο διαδεδομένος στην πλάγια επικονδυλαλγία.
Εξέταση
Για ενδελεχή αξιολόγηση και διαφορική διάγνωση, η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, ο ώμος, ο αγκώνας και ο καρπός πρέπει να εξετάζονται και στις δύο περιπτώσεις. Οι ασθενείς με έσω επικονδυλαλγία παρουσιάζουν ευαισθησία στην προέλευση του κοινού καμπτήρα-προπονητή τένοντα του αντιβραχίου, στο μέσο επικόνδυλο ή λίγο πιο απομακρυσμένα από αυτόν.
Στη βιβλιογραφία περιγράφονται μόνο δύο ορθοπεδικές δοκιμασίες για την αξιολόγηση της έσω επικονδυλαλγίας. Παρακολουθήστε τα παρακάτω βίντεο για να μάθετε πώς να τα εκτελείτε:
Η δεύτερη δοκιμασία, η δοκιμασία Polk, που περιγράφεται από τους Polkinghorn et al. (2002) τονίζει τόσο τον πλάγιο επικονδύλιο στη φάση Ι της δοκιμασίας, όσο και τον έσω επικονδύλιο στη δεύτερη φάση της δοκιμασίας:
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΉΣΤΕ ΔΎΟ 100% ΔΩΡΕΆΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΆ ΣΕΜΙΝΆΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΌΝΟ ΣΤΟΝ ΏΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΌΝΟ ΣΤΗΝ ΩΛΈΝΗ-ΠΛΕΥΡΆ ΤΟΥ ΚΑΡΠΟΎ
Θεραπεία
Καθώς η βιβλιογραφία σχετικά με την έσω επικονδυλαλγία είναι περιορισμένη, οι συστάσεις θεραπείας βασίζονται στη γενική βιβλιογραφία σχετικά με την τενοντοπάθεια και στη μεταφορά των γνώσεων σχετικά με τον αγκώνα του τένις στον αγκώνα του Γκόλφερ. Πρώτα απ' όλα: Οι τένοντες δεν βελτιώνονται με την ξεκούραση. Αν και μπορεί να ξεφύγετε με γενική ανάπαυση σε περίπτωση αντιδραστικής τενοντοπάθειας, η μη επιβάρυνση του τένοντα δεν θα βοηθήσει ποτέ σε έναν τένοντα που βρίσκεται σε στάδιο προχωρημένης φθοράς ή εκφυλισμού, καθώς μειώνει περαιτέρω την ικανότητα του τένοντα να αντέχει φορτίο. Σύμφωνα με την εμπειρία μας, οι περισσότεροι ασθενείς που ασχολούνται με αθλήματα με κεφαλές ή ρακέτες αναφέρουν βελτίωση του πόνου όταν σταματούν το άθλημά τους, αλλά στην πραγματικότητα βιώνουν περισσότερο πόνο και αναπηρία όταν προσπαθούν να ξαναρχίσουν το άθλημά τους μετά τη διακοπή.
Επιπλέον, πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι η φλεγμονή που παρατηρείται στους τένοντες δεν είναι η κλασική φλεγμονή που βλέπουμε σε άλλους ιστούς του σώματος. Επιπλέον, η βιβλιογραφία δείχνει ότι δεν είμαστε σε θέση να αλλάξουμε το παθολογικό τμήμα ενός τένοντα. Από εκεί προέρχεται η έκφραση "αλλάξτε το ντόνατ, όχι την τρύπα". Για τους λόγους αυτούς, οι θεραπευτικές επιλογές που στοχεύουν στη μείωση της φλεγμονής ή στην αλλαγή του παθολογικού τμήματος του τένοντα δεν έχουν νόημα.
Ας δούμε τώρα ένα πιθανό πρόγραμμα αποτοξίνωσης που έχει νόημα:
Μειώστε τις ενοχλητικές δραστηριότητες υψηλού και γρήγορου φορτίου:
Όπως και στους άλλους τένοντες, οι δραστηριότητες υψηλής και γρήγορης φόρτισης - που σημαίνει ότι ο τένοντας πρέπει να αποθηκεύει και να απελευθερώνει γρήγορα ενέργεια - είναι ο κύριος παράγοντας που οδηγεί στην υπερφόρτωση του τένοντα. Αυτός είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο ο αγκώνας του γκολφέρ παρατηρείται συχνά σε αθλητές που κάνουν υπεραποστάσεις ή αθλήματα με ρακέτες, τα οποία χρησιμοποιούν την ελαστική δράση του τένοντα στον αγκώνα και τον καρπό όταν ρίχνουν ή χτυπούν μια μπάλα. Αν και δεν είναι απαραίτητο να σταματήσετε όλες τις δραστηριότητες υψηλής και γρήγορης επιβάρυνσης, συνιστάται η μείωση του όγκου - άρα είτε η συχνότητα, είτε η διάρκεια, είτε οι επαναλήψεις και η ένταση - σε επίπεδο που η επιδείνωση του πόνου του ασθενούς να καταλαγιάζει εντός 24 ωρών μετά τη δραστηριότητα. Έτσι, στην προσωπική μου περίπτωση, μείωσα τον αριθμό των φορών που έπαιζα την εβδομάδα από 4 σε 2 ή 3 και προσπάθησα να αποφεύγω να παίζω συνεχόμενες ημέρες. Επιπλέον, προσπάθησα να μην παίζω αγώνες για να αποφύγω το σερβίρισμα. Με τον τρόπο αυτό, κατάφερα να σταματήσω την καθοδική πορεία του αγκώνα μου που χειροτέρευε όλο και περισσότερο, μέχρι που ο πόνος παρέμεινε τουλάχιστον σε ένα σταθερό επίπεδο.
Συμπληρωματικές επιλογές
Ορισμένοι ασθενείς έχουν θετικές εμπειρίες με τη χρήση νάρθηκα, κινησιοθεραπείας, ξηρού βελονισμού, μασάζ ή πάγου. Ενώ αυτές οι επιλογές μπορούν να προστεθούν με βάση την προτίμηση του ασθενούς και του θεραπευτή, πρέπει να γνωρίζετε ότι καμία από αυτές τις επιλογές δεν θα αυξήσει την ικανότητα του τένοντα να φέρει φορτίο μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Κατά την προσωπική μου εμπειρία, η χρήση ιβουπροφαίνης έχει θετική βραχυπρόθεσμη επίδραση στον πόνο και τη δυσκαμψία των τενόντων. Η βιβλιογραφία έχει επίσης δείξει ότι αναστέλλει την έκφραση των βασικών πρωτεϊνών της θεμέλιας ουσίας για τη διόγκωση των τενόντων σε παρασκευάσματα τενόντων in vitro. Ταυτόχρονα, δεν θέλετε να καταλήξετε να εξαρτάστε από φάρμακα για περισσότερο από μία ή δύο εβδομάδες, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στο στομάχι.
Πρώιμη αποκατάσταση: Βαριά και αργή αντίσταση ασκήσεις
Όπως και σε άλλες τενοντοπάθειες, οι απόλυτες βάσεις για την αποκατάσταση των τενόντων είναι οι αργές και βαριές ασκήσεις με αντιστάσεις. Η καλύτερη επιλογή για να στοχεύσετε στην κοινή προέλευση των καμπτήρων του καρπού είναι τα καμπύλα με αλτήρες με ένα βάρος που μπορεί να μετακινηθεί από τον ασθενή με ανεκτό πόνο για κάπου μεταξύ 5-15 επαναλήψεων. Εάν ο ασθενής σας δεν έχει βαράκια στο σπίτι, μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα σακίδιο πλάτης γεμάτο με βάρη ή ένα μπουκάλι νερό. Είναι σημαντικό να τηρείτε ένα ρυθμό που δεν υπερβαίνει τα 2-3 δευτερόλεπτα για το ανέβασμα και 2-3 δευτερόλεπτα για το κατέβασμα, καθώς θέλουμε μια αργή επιβάρυνση του τένοντα. Ζητήστε από τον ασθενή να εκτελεί συν ή πλην 3 σετ κάθε δεύτερη ημέρα. Η συχνότητα αυτή προέρχεται από τους Magnussen et al. το 2010, οι οποίοι έδειξαν ότι η έντονη φόρτιση των τενόντων είχε ως αποτέλεσμα την καθαρή αποδόμηση του κολλαγόνου έως και 36 ώρες. Ωστόσο, τα φορτία που συμπεριλήφθηκαν σε αυτή τη μελέτη ήταν τεράστια, όπως το τρέξιμο για 36 χιλιόμετρα. Στην προσωπική μου περίπτωση, προτιμώ να εκτελώ κάμψεις με αλτήρες σε καθημερινή βάση για 3 σετ με ένα βάρος που μπορώ να μετακινήσω περίπου 10 φορές με ανεκτό πόνο. Προσπαθήστε να προκαλέσετε τον εαυτό σας ή τον ασθενή σας και να αυξήσετε τον αριθμό των επαναλήψεων και τελικά το βάρος κατά τη διάρκεια των ημερών και των εβδομάδων.
Δίπλα στους καμπτήρες του καρπού, θέλετε επίσης να στοχεύσετε στον πρηνιστή τερη, ο τένοντας του οποίου προέρχεται επίσης από τον έσω επικονδύλιο και ο οποίος επίσης συχνά επηρεάζεται. Για αυτόν τον μυ και τον τένοντα, εκτελούμε πρηνισμό με ένα αντικείμενο με βαρύ κεφάλι, όπως ένα σφυρί, μια ρακέτα του τένις ή μια σκούπα. Μπορείτε να αυξήσετε την αντίσταση προσθέτοντας περισσότερο βάρος στο σκουπόξυλο. Και πάλι, εκτελέστε περίπου 3 σετ με 5-15 επαναλήψεις με ρυθμό περίπου 3 δευτερολέπτων και ανεκτό πόνο. Προχωρήστε την άσκηση κάνοντας περισσότερες επαναλήψεις ή αυξάνοντας τη μόχλευση ή το βάρος.
Στοχεύοντας τον ώμο
Μια σύντομη αναφορά σε αυτό το σημείο στους συναδέλφους μας από το E3 rehab που βρήκαν 2 μελέτες από τους Elmaboud et al. (2016) και Nabil et al. (2019) που δείχνουν ότι οι μέγιστες ροπές εξωτερικής περιστροφής, έκτασης και απαγωγής του ώμου είναι μειωμένες σε ασθενείς με αγκώνα του τένις και αγκώνα του γκολφέρ. Εάν οι μύες του ώμου δεν είναι σε θέση να απορροφήσουν το φορτίο κατά τη διάρκεια των αθλήσεων με το κεφάλι ή τη ρακέτα, η καταπόνηση μπορεί να μεταφερθεί στις άπω αρθρώσεις της άνω άρθρωσης. Ως εκ τούτου, μπορεί να έχει νόημα να συμπεριληφθούν ασκήσεις που στοχεύουν στην εξωτερική περιστροφή των ώμων, όπως η τροχαλία με καλώδιο, ασκήσεις απαγωγής, όπως οι πλάγιες ανυψώσεις, και ασκήσεις έκτασης των ώμων, όπως οι έλξεις.
Ολισθήσεις του ωλένιου νεύρουΣύμφωνα με τους Donaldson et al. (2013), η συνυπάρχουσα ωλένια νευρίτιδα μπορεί να είναι παρούσα σε ποσοστό έως και 50% των περιπτώσεων που πάσχουν από έσω επικονδυλαλγία. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να επικεντρωθούμε μόνο στους τένοντες και τους μυς των καμπτήρων του καρπού και των πρηνιστών του αντιβραχίου, αλλά και στο ωλένιο νεύρο. Κάντε κλικ στο κουμπί πληροφοριών στην επάνω δεξιά γωνία για να μάθετε πώς να εξετάζετε το ωλένιο νεύρο.
Προκειμένου να στοχεύσετε το ωλένιο νεύρο, μπορείτε να εκτελέσετε ολισθητήρες και τεντωτήρες ωλένιου νεύρου. Συνιστούμε να ξεκινήσετε με τα λιγότερο προκλητικά ρυθμιστικά και να προχωρήσετε στα τεντωτικά μόλις τα ρυθμιστικά γίνουν καλά ανεκτά από τον ασθενή. Για την εκτέλεση του ολισθητήρα στο σπίτι, ζητείται από τον ασθενή να απαγάγει τον ώμο του, να τεντώσει τα δάχτυλα και τους καρπούς του, να πρηνίσει το αντιβράχιο και να κάμψει τον αγκώνα. Στη συνέχεια, το χέρι μετακινείται προς το κεφάλι, ενώ ταυτόχρονα μετακινείται το κεφάλι και ο αυχένας προς την ετερόπλευρη πλευρά σε μια προσπάθεια να μετακινηθεί το ωλένιο νεύρο εγγύς. Για να μετακινήσετε ξανά το ωλένιο νεύρο προς τα άπω, αντιστρέψτε και τις δύο κινήσεις.
Για την εκτέλεση ενός τεντωτήρα, εκτελούνται οι ίδιες κινήσεις των άνω άκρων, αλλά το κεφάλι μετακινείται αντίθετα. Δεν υπάρχει αυστηρός αριθμός επαναλήψεων. Γενικά συνιστούμε να κάνετε περίπου 10 έως 20 επαναλήψεις αρκετές φορές την ημέρα σε καθημερινή βάση.
Θέλετε να μάθετε περισσότερα για τις παθήσεις του αγκώνα; Στη συνέχεια, ελέγξτε τα άρθρα στο ιστολόγιό μας και τις κριτικές έρευνας:
- 7 κρίσιμα γεγονότα που δεν γνωρίζατε για τους τένοντες
- Ισομετρική στην τενοντοπάθεια - ένα θαυματουργό όπλο για τη μείωση του πόνου;
Αναφορές
Orchard, J., & Kountouris, A. (2011). Η αντιμετώπιση του αγκώνα του τένις. Bmj, 342.
