Ellen Vandyck
Διευθυντής έρευνας
Η ανώμαλη κίνηση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης θεωρείται ότι σχετίζεται με τον χρόνιο πόνο στη μέση. Υποστηρίζεται ότι η ανώμαλη κίνηση προκαλείται από λιγότερο βέλτιστο νευρομυϊκό έλεγχο και ότι αυτό με τη σειρά του δημιουργεί υπερβολική ιστική καταπόνηση, η οποία μπορεί να ευθύνεται για τα επίμονα ή επαναλαμβανόμενα συμπτώματα. Η διερεύνηση της ύπαρξης αυτών των μοτίβων κίνησης μπορεί να βοηθήσει στον καθορισμό στόχων αποκατάστασης για το άτομο που έχετε μπροστά σας. Υπό αυτό το πρίσμα, η χρήση έγκυρων δοκιμών είναι ζωτικής σημασίας. Ως εκ τούτου, σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εξετάσει την αξιοπιστία μεταξύ των κριτών της οπτικής επιθεώρησης της παρουσίας/απουσίας ανώμαλων μοτίβων κίνησης κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας έκτασης του ισχίου σε πρηνή θέση.
Διεξήχθη μια διατομεακή μελέτη για τη διερεύνηση της αξιοπιστίας μεταξύ των κριτών, στην οποία συμμετείχαν 18 συμμετέχοντες ηλικίας 20 έως 40 ετών χωρίς οσφυαλγία και 26 με οσφυαλγία σε ύφεση. Η ύφεση του χρόνιου οσφυαλγίας σήμαινε ότι τα άτομα αυτά ήταν επί του παρόντος απαλλαγμένα από τον πόνο, αλλά είχαν συμπτώματα οσφυαλγίας για περισσότερο από 3 μήνες Ή είχαν ιστορικό επαναλαμβανόμενων συμπτωμάτων οσφυαλγίας για τουλάχιστον 2 επεισόδια που παρεμπόδιζαν τη δραστηριότητα της καθημερινής ζωής ή απαιτούσαν θεραπεία.
Οι παρατηρήσεις πραγματοποιήθηκαν από δύο φυσικοθεραπευτές οι οποίοι εκπαιδεύτηκαν πριν από την έναρξη της μελέτης. Οι ασθενείς ήταν σε πρηνή θέση και τους ζητήθηκε να τεντώσουν το ισχίο. Πραγματοποιήθηκαν τρεις επαναλήψεις αυτής της κίνησης, ενώ οι φυσικοθεραπευτές παρατηρούσαν αν εμφανίζονταν ανώμαλες κινήσεις όπως η οσφυϊκή έκταση, η οσφυϊκή πλάγια κάμψη ή η περιστροφή της λεκάνης.
Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης δείχνουν ότι η συμφωνία μεταξύ των δύο παρατηρητών ήταν αρκετά υψηλή (πάνω από 70%) και οι τιμές kappa κυμαίνονταν από ικανοποιητικές έως μέτριες, αν και τα κατώτερα όρια των διαστημάτων εμπιστοσύνης αποκαλύπτουν μόνο μικρές έως ικανοποιητικές συμφωνίες. Οι παρεκκλίνουσες κινήσεις που παρατηρήθηκαν σε αυτή τη δοκιμή ήταν η οσφυϊκή έκταση και η περιστροφή της λεκάνης. Δεν παρατηρήθηκε οσφυϊκή πλάγια κάμψη. Τα ευρήματα δείχνουν ότι υπήρχε σημαντική συσχέτιση μεταξύ της παρουσίας ανώμαλων κινήσεων και της ύφεσης του χρόνιου οσφυαλγίας.
Ο διατομεακός ερευνητικός σχεδιασμός που χρησιμοποιήθηκε σε αυτή τη μελέτη απέτρεψε τη δημιουργία αιτιωδών σχέσεων. Επομένως, η συσχέτιση μεταξύ της παρουσίας ανώμαλων κινήσεων σε άτομα με υποτροπιάζοντα χρόνιο πόνο στη μέση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δηλώσει ότι οι ανώμαλες κινήσεις είναι υπεύθυνες για τα υποτροπιάζοντα ενοχλήματα του πόνου στη μέση. Δίνει μόνο μια ενδιαφέρουσα εικόνα που θα πρέπει να διερευνηθεί λεπτομερέστερα πριν εξαχθούν συμπεράσματα.
Πριν από την έναρξη της μελέτης, οι παρατηρητές εκπαιδεύτηκαν να αξιολογούν τις παρεκκλίνουσες κινήσεις κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας έκτασης του ισχίου σε ύπτια θέση από έναν εμπειρογνώμονα. Τα ευρήματα συζητήθηκαν και οι αποκλίσεις επιλύθηκαν μαζί με τον εμπειρογνώμονα. Η εκπαίδευση αυτή είναι καλή, καθώς είναι πιθανό να βελτιώσει την ποιότητα της συλλογής δεδομένων μιας μάλλον υποκειμενικής μέτρησης. Ωστόσο, η κλινική παρατήρηση του εμπειρογνώμονα είχε προφανώς επικυρωθεί με ένα σύστημα ηλεκτρομαγνητικής παρακολούθησης, ωστόσο δεν έγινε καμία αναφορά στη μελέτη επικύρωσης. Ως εκ τούτου, παραμένουμε λίγο επιφυλακτικοί σχετικά με αυτή τη δήλωση και αυτές τις διαδικασίες.
Πριν από τη συλλογή δεδομένων, το επίπεδο αποδεκτής συμφωνίας μεταξύ των δύο βαθμολογητών ορίστηκε στο 80%. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης έδειξαν ότι μόνο μία φορά επιτεύχθηκε το 80%. Έτσι, το συμπέρασμα της μελέτης θα πρέπει τουλάχιστον να προσαρμοστεί ότι η συμφωνία ήταν καλή, αλλά δεν έφτασε το αποδεκτό όριο που είχε τεθεί εκ των προτέρων. Ωστόσο, στη βιβλιογραφία, συχνά το 75% θεωρείται απαραίτητο για να αξιολογηθεί μια μέτρηση ως αποδεκτή και έτσι οι συγγραφείς ήταν αυστηροί. Κατά τη γνώμη μας, είναι πάντα καλύτερο να υποεκτιμάμε μια αξία παρά να υπερεκτιμάμε και να υπερδιογκώνουμε τα συμπεράσματα.
Ένα σημαντικό ερώτημα που θέτουμε στον εαυτό μας διαβάζοντας αυτό το έγγραφο σχετίζεται με τον πληθυσμό που μελετήθηκε. Στη μελέτη συμμετείχαν άτομα ηλικίας 20-40 ετών και η μέση ηλικία του πληθυσμού ήταν 25 έτη. Γνωρίζοντας ότι ο επιπολασμός της (χρόνιας) οσφυαλγίας αυξάνεται με την ηλικία, είναι πολύ ασυνήθιστο ο πληθυσμός αυτός να αντικατοπτρίζει τον πληθυσμό της οσφυαλγίας που παρατηρείται στην κλινική πράξη. Επομένως, η γενικευσιμότητα των ευρημάτων θα πρέπει τουλάχιστον να αμφισβητηθεί.
Ο υπολογισμός του μεγέθους του δείγματος έδειξε ότι απαιτούνταν τουλάχιστον 29 συμμετέχοντες και οι συγγραφείς κατάφεραν να προσλάβουν 44. Ωστόσο, δεν αναφέρθηκε σαφώς αν ο υπολογισμός του μεγέθους του δείγματος έγινε εκ των προτέρων, οπότε αυτό μπορεί να αποτελεί πιθανό περιορισμό.
Οι βαθμολογητές ήταν τυφλοί ως προς την ομάδα στην οποία ανήκαν οι συμμετέχοντες (είχαν ή όχι χρόνιο πόνο στη μέση) και βαθμολόγησαν τις ανώμαλες κινήσεις ανεξάρτητα, κάτι που απαιτείται σε μια μελέτη αξιοπιστίας μεταξύ βαθμολογητών. Παρακολουθούσαν ταυτόχρονα τον ασθενή, πράγμα που είναι καλό, καθώς με αυτόν τον τρόπο δεν μπορεί να αναμένεται ότι υπήρχε φαινόμενο μάθησης ή μεταβολή των στρατηγικών κίνησης λόγω, για παράδειγμα, αυξανόμενου πόνου κατά τη διάρκεια των επαναλήψεων. Αλλά με έναν άλλο τρόπο, μπορεί να είναι επικίνδυνο να αξιολογούνται οι συμμετέχοντες ταυτόχρονα, καθώς και οι δύο παρατηρητές θα μπορούσαν ενδεχομένως να επηρεάσουν ο ένας τον άλλον μη λεκτικά, για παράδειγμα με τις εκφράσεις του προσώπου τους.
Υπολογίστηκαν επίσης ο επιπολασμός και η προσαρμοσμένη με προκατάληψη kappa, και αυτό αύξησε τις τιμές kappa σε μέτρια και σημαντική αξιοπιστία μεταξύ των κριτών. Ωστόσο, είναι επίσης σημαντικό να παρουσιάζονται ο επιπολασμός, η θετική συμφωνία, η αρνητική συμφωνία και η σχετική συχνότητα σε κάθε κελί του πίνακα ενδεχόμενων δεδομένων, αλλά αυτό, δυστυχώς, δεν έγινε στην παρούσα μελέτη.
Η καλή αξιοπιστία μεταξύ των κριτών είναι σημαντική για την αξιολόγηση μιας κλινικής εξέτασης. Η παρούσα μελέτη είχε ως στόχο να διερευνήσει την αξιοπιστία μεταξύ των κριτών όσον αφορά την παρατήρηση παρεκκλίνουσας κίνησης κατά την εκτέλεση της δοκιμασίας έκτασης του ισχίου σε πρηνή θέση. Τα ευρήματα δείχνουν ότι συνολικά, η συμφωνία μεταξύ των δύο παρατηρητών ήταν καλή και αξιόπιστη. Η Kappa, η οποία λαμβάνει υπόψη τη συμφωνία λόγω τύχης, δείχνει ότι η συμφωνία είναι δίκαιη έως μέτρια, πράγμα αναμενόμενο με αυτή την μάλλον υποκειμενική αξιολόγηση (οπτική επιθεώρηση).
Έχοντας αυτό κατά νου, σίγουρα, ο καλός νευρομυϊκός έλεγχος είναι σημαντικός, αλλά θα πρέπει να είναι σαφές ότι δεν είναι ο μόνος παράγοντας για την εμφάνιση ή την επιμονή του πόνου στη μέση. Παρόλα αυτά, η μελέτη αυτή έδειξε ότι η δοκιμασία έκτασης του ισχίου σε πρηνή θέση είναι μια αξιόπιστη δοκιμασία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από διαφορετικούς εξεταστές, καθώς παρουσιάζει ικανοποιητική έως μέτρια συμφωνία. Υπήρξε συσχέτιση μεταξύ της παρουσίας ανώμαλων κινήσεων κατά τη διάρκεια αυτής της δοκιμασίας και της ύφεσης του χρόνιου πόνου στη μέση. Αυτό δεν σημαίνει ότι και οι δύο σχετίζονται αιτιολογικά, αλλά η παρουσία αυτών των ανώμαλων κινήσεων μπορεί να είναι μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση που θα πρέπει να εξεταστεί σε ασθενείς με επαναλαμβανόμενο πόνο στη μέση σε ένα βήμα προς τη θεραπεία.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τη στατιστική kappa, σας παραπέμπουμε στο κανάλι μας στο youtube, όπου ο Kai εξηγεί λεπτομερώς το υπόβαθρό της: https://www.youtube.com/watch?v=DfNo32nL_fo
5 απολύτως κρίσιμα μαθήματα που δεν θα μάθετε στο πανεπιστήμιο και που θα βελτιώσουν τη φροντίδα των ασθενών με χαμηλό πόνο στην πλάτη αμέσως, χωρίς να πληρώσετε ούτε ένα σεντ