Ellen Vandyck
Διευθυντής έρευνας
Δεν έχουν διερευνήσει πολλές ΕΔ προγνωστικούς παράγοντες για μακροπρόθεσμα μέτρα έκβασης που αναφέρουν οι ασθενείς (PROM) και επίπεδα σωματικής δραστηριότητας. Επιπλέον, δεδομένου ότι συχνά δεν ενσωματώνονται αξιολογήσεις μεθοδολογικής ποιότητας ή κινδύνου μεροληψίας, οι περισσότερες είναι κακής ποιότητας. Μέχρι τώρα το ενδιαφέρον επικεντρωνόταν σε ασθενείς μετά από αποκατάσταση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου (ACLR) και οι προγνωστικοί παράγοντες σε ασθενείς που αντιμετωπίζονται μόνο με αποκατάσταση παραμένουν άγνωστοι. Ως εκ τούτου, οι συγγραφείς αξιολόγησαν τους προγνωστικούς παράγοντες για τα PROMs και τη σωματική δραστηριότητα σε ασθενείς μετά από τραυματισμό του ΠΧΣ ή ACLR και τις διαφορές στους προγνωστικούς παράγοντες μεταξύ των ατόμων που έλαβαν θεραπεία με ACLR και εκείνων που έλαβαν μόνο αποκατάσταση.
Μια συστηματική ανασκόπηση περιελάμβανε προοπτικές κοορτές και τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές (RCTs) που ανέφεραν προγνωστικούς παράγοντες για PROMs ή φυσική δραστηριότητα σε ενήλικες και εφήβους (>13 ετών) με ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου που υποβάλλονται σε ACLR ή αποκατάσταση. Η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της παρακολούθησης κυμάνθηκε μεταξύ 2 και 10 ετών.
Τα επιλέξιμα PROM περιλάμβαναν το IKDC-SKF, το KOS-ADLS και το KOOS (με υποκλίμακες: πόνος, άλλα συμπτώματα, λειτουργία στην καθημερινή ζωή (ADL), λειτουργία στον αθλητισμό και την αναψυχή (S/R) και ποιότητα ζωής (QoL) που σχετίζεται με το γόνατο). Όλες οι μετρήσεις που αντικατοπτρίζουν τον τύπο και το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας ήταν επιλέξιμες.
Στοιχεία μέτριας ποιότητας: οι ταυτόχρονες κακώσεις του μηνίσκου ήταν προγνωστικές για την αποτυχία της ACLR κατά τη διετή αναφορά του ασθενούς και για χειρότερη πενταετή και εξαετή KOOS S/R και QoL. Παρατηρήθηκε μέση διαφορά 10-14,4 μονάδων για το KOOS S/R και 8,9 μονάδων για το KOOS QoL μεταξύ των ατόμων με και χωρίς ταυτόχρονη βλάβη του μηνίσκου.
Στοιχεία μέτριας ποιότητας: οι συνοδές βλάβες του χόνδρου (ιδίως οι βλάβες πλήρους πάχους) ήταν προγνωστικές για την πενταετή KOOS (όλες οι υποκλίμακες). Παρατηρήθηκε μια μέση διαφορά 8,1 μονάδων για το KOOS S/R και 8-2,3 μονάδων για το KOOS QoL μεταξύ των ατόμων με και χωρίς ταυτόχρονη βλάβη του χόνδρου. Η απουσία συνοδού τραυματισμού του χόνδρου προέβλεπε διετή επιτυχία σύμφωνα με τον ασθενή (KOOS4 >80η εκατοστιαία θέση), ενώ η ύπαρξη συνοδού τραυματισμού του χόνδρου προέβλεπε αποτυχία.
Για τους προγνωστικούς παράγοντες της φυσικής δραστηριότητας σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με ACLR και για τους προγνωστικούς παράγοντες των PROMs και της φυσικής δραστηριότητας σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία μόνο με αποκατάσταση βρέθηκαν στοιχεία χαμηλής και πολύ χαμηλής ποιότητας.
Μία μελέτη με χαμηλό κίνδυνο μεροληψίας εξέτασε τις διαφορές στους προγνωστικούς παράγοντες σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με ACLR ή μόνο αποκατάσταση. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ασθενείς με κάκωση του ΠΧΣ με ταυτόχρονη κάκωση του μηνίσκου και χειρότερα συμπτώματα κατά KOOS, S/R και QoL, μπορεί να ωφεληθούν περισσότερο από την άσκηση πριν από την επιλογή θεραπευτικών επιλογών. Το εύρημα αυτό απαιτεί περαιτέρω επιβεβαίωση.
Οι πλήρεις ρήξεις του ΠΧΣ και οι ταυτόχρονες κακώσεις μηνίσκου και χόνδρου ήταν προγνωστικοί παράγοντες μέτριας ποιότητας για χειρότερες PROMs 2 έως 10 χρόνια μετά την ACLR. Ωστόσο, μόνο για το KOOS S/R, η μέση διαφορά (10-14,4 μονάδες) μεταξύ των ατόμων με και χωρίς τραυματισμό του μηνίσκου ήταν κλινικά σημαντική, δεδομένου ότι η ελάχιστη σημαντική αλλαγή (MIC) είναι 12,1 (95% CI: Η μέση διαφορά για τις ταυτόχρονες κακώσεις του χόνδρου ήταν κάτω από το MIC και επομένως δεν είχε κλινική σημασία.
Τα πλεονεκτήματα της παρούσας εργασίας περιλαμβάνουν τον προοπτικά καταγεγραμμένο σχεδιασμό που περιλάμβανε προοπτικές κοορτές και RCTs με δεδομένα που αναλύθηκαν με αναλύσεις παλινδρόμησης. Τρεις συχνά χρησιμοποιούμενες PROM και όλα τα είδη σωματικής δραστηριότητας συμπεριλήφθηκαν ως πιθανά αποτελέσματα. Οι αναζητήσεις πραγματοποιήθηκαν από την έναρξη της βάσης δεδομένων και πραγματοποιήθηκαν πρόσθετες αναζητήσεις μέσω των καταλόγων αναφοράς και του Google Scholar, ώστε να συμπεριληφθούν όσο το δυνατόν περισσότερες επιλέξιμες μελέτες. Δύο ανεξάρτητοι κριτές εξέτασαν την επιλεξιμότητα και πραγματοποίησαν την εξαγωγή δεδομένων χρησιμοποιώντας βαθμονομημένες φόρμες εξαγωγής δεδομένων. Ο κίνδυνος μεροληψίας αξιολογήθηκε με τη χρήση του εργαλείου QUIPS από τρεις ανεξάρτητους κριτές. Καμία μελέτη δεν αποκλείστηκε με βάση την ποιότητα, ωστόσο μόνο μελέτες με χαμηλό ή μέτριο κίνδυνο μεροληψίας χρησιμοποιήθηκαν για τη σύνθεση των δεδομένων. Η προσέγγιση GRADE χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση της ποιότητας των στοιχείων για τους προγνωστικούς παράγοντες.
Ορισμένες αδυναμίες περιλαμβάνουν τη χρήση ενός γλωσσικού φίλτρου. Το EMBASE δεν αναζητήθηκε για δυνητικά επιλέξιμες μελέτες. Η πρόσθετη αναζήτηση στο Google Scholar έλαβε υπόψη μόνο τις 100 πρώτες σχετικές δημοσιεύσεις αντί για όλες τις σχετικές δημοσιεύσεις. Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι η ανασκόπησή τους έχει υψηλή μεθοδολογική ποιότητα, κάτι που είναι αληθές δεδομένης της συστηματικής προσέγγισης, ωστόσο, παρατηρήθηκαν κακές βαθμολογίες στους τομείς QUIPS "σύγχυση της μελέτης" και "ανάλυση και αναφορά" και το 60% των ενταγμένων μελετών αξιολογήθηκε ως υψηλού κινδύνου μεροληψίας. Οι συγγραφείς συμπεριέλαβαν αιτιολογικές μελέτες, οι οποίες είναι καταλληλότερες για την εξέταση αιτιωδών συσχετίσεων παρά για την εύρεση προγνωστικών στοιχείων. Οι συγγραφείς αναγνωρίζουν ότι δεν ήταν σαφές εάν οι εκτιμήσεις από αυτές τις μελέτες είχαν προσαρμοστεί για σχετικούς συγχυτικούς παράγοντες, κάτι που θα πρέπει να γίνεται σε αιτιολογικούς σχεδιασμούς. Η μελέτη δεν περιείχε επίσης αξιολόγηση της ετερογένειας ή της αξιοπιστίας των ευρημάτων.
Μια σημαντική πτυχή που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι, παρά το συμπέρασμα της δημοσίευσης, οι διαφορές μεταξύ των ασθενών με ρήξη χιαστού συνδέσμου με και χωρίς συνοδές κακώσεις του χόνδρου δεν ήταν κλινικά σημαντικές.
Οι πλήρεις ρήξεις του ΠΧΣ και οι συνοδές κακώσεις του μηνίσκου, αλλά όχι οι συνοδές κακώσεις του χόνδρου, είναι μέτριοι προγνωστικοί παράγοντες που οδηγούν σε χειρότερες κλινικά σημαντικές διαφορές στη λειτουργία του γόνατος στον αθλητισμό και την αναψυχή στα 2 έως 10 έτη μετά την ΠΧΣ. Δεδομένου ότι οι ταυτόχρονες κακώσεις του μηνίσκου μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας (ΟΑ), οι συγγραφείς συμβουλεύουν τη χρήση στρατηγικών πρόληψης της ΟΑ (διατήρηση υγιούς σωματικού βάρους και προπόνηση δύναμης των εκτεινόντων μυών του γόνατος) σε αυτούς τους ασθενείς.
Εγγραφείτε σε αυτό το ΔΩΡΕΑΝ σεμινάριο και ο κορυφαίος ειδικός στην αποκατάσταση ACL Bart Dingenen θα σας δείξει ακριβώς πώς μπορείτε να κάνετε καλύτερα την αποκατάσταση ACL και την επιστροφή στον αθλητισμό, λαμβάνοντας αποφάσεις.