• Η κλείδα παίζει καθοριστικό ρόλο στη στήριξη και κινητοποίηση του άνω άκρου, συνδέοντάς το με τον κορμό και προστατεύοντας τα υποκλείδια αγγεία και το βραχιόνιο πλέγμα.
• Ο ενδοαρθρικός δίσκος μεταξύ της κλείδας και του ακρωμίου βοηθά στη διόρθωση των οστικών ασυμφωνιών, αλλά μπορεί να εκφυλιστεί με την πάροδο του χρόνου.
• Οι τραυματισμοί και η αρθρίτιδα είναι κοινές αιτίες του πόνου στην άρθρωση της κερκίδας, με την αρθρίτιδα να προκύπτει συχνά από τη συνεχή καταπόνηση της άρθρωσης, ιδίως σε όσους εκτελούν επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες ανύψωσης πάνω από το κεφάλι.

• Είναι σημαντικό να αποκλείονται κατάγματα της κλείδας ή σοβαρός διαχωρισμός της άρθρωσης AC κατά τη διάρκεια του ελέγχου.
• Οι διαχωρισμοί των αρθρώσεων της κερκιδικής άρθρωσης διαβαθμίζονται με βάση την ταξινόμηση Rockwood (I-VI), με τους βαθμούς I-III να αντιμετωπίζονται συντηρητικά και τους βαθμούς IV-VI χειρουργικά.

• Η αρθρίτιδα της ΑΚ παρουσιάζει προοδευτικά επιδεινούμενο πόνο στον ώμο, ο οποίος επιδεινώνεται από μικροτραυματισμό ή έντονη δραστηριότητα.
• Πόνος που συνήθως εντοπίζεται πρόσθια πάνω από τον ώμο ή αναφέρεται στον ώμο και τον βραχίονα και επιδεινώνεται με δραστηριότητες πάνω από το κεφάλι, ανύψωση βάρους και κινήσεις με το σώμα.
• Ο νυχτερινός πόνος, το σκάσιμο, το κλικ, το τρίξιμο και το αίσθημα πιασίματος με την κίνηση του ώμου είναι κοινά.Το προσεκτικό ιστορικό τραυματισμού ή τραυματισμών είναι σημαντικό για τη διάγνωση.

• Επώδυνο τόξο από 170°-180° κάμψης/απαγωγής
• Ορθοπεδικές εξετάσεις: Σημάδι Paxino, Δοκιμή διάτμησης AC, Δοκιμή διαστολής AC, τεντωσιμότητα γραμμής άρθρωσης AC
• Υψηλότερη εγκυρότητα για το συνδυασμό δοκιμών σε ομάδες, εκ των οποίων 2 περιγράφονται στη βιβλιογραφία

• Η μη χειρουργική αντιμετώπιση είναι πρώτης γραμμής και περιλαμβάνει ανάπαυση, τροποποίηση της δραστηριότητας, ΜΣΑΦ, ενέσεις κορτικοστεροειδών και φυσικοθεραπεία.
• Η τροποποίηση των δραστηριοτήτων είναι απαραίτητη για την πρόληψη της επανεμφάνισης των συμπτωμάτων- η φυσικοθεραπεία αποσκοπεί στη βελτίωση της δύναμης και του εύρους κίνησης.
• Δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία σχετικά με την αποτελεσματικότητα των ενέσεων στεροειδών- η χειρουργική επέμβαση εξετάζεται για σοβαρά συνεχιζόμενα συμπτώματα που δεν ανταποκρίνονται στη συντηρητική θεραπεία, με την αρθροσκοπική χειρουργική επέμβαση να γίνεται όλο και πιο συχνή.

Balcik, B. J., Monseau, A. J., & Krantz, W. (2013). Αξιολόγηση και θεραπεία των κακώσεων της στερνοκλειδικής, της κλείδας και της ακρωμιοκλειδικής. Πρωτοβάθμια περίθαλψη: Clinics in Office Practice, 40(4), 911-923.

Buss, D. D., & Watts, J. D. (2003). Ακρωμιοκλειδικές κακώσεις στον αθλητή που ρίχνει. Clinics in sports medicine, 22(2), 327-341.

Cadogan, A., McNair, P., Laslett, M., & Hing, W. (2013). Πόνος στον ώμο στην πρωτοβάθμια περίθαλψη: διαγνωστική ακρίβεια των δοκιμασιών κλινικής εξέτασης για μη τραυματικό πόνο στην ακρωμιοκλειδική άρθρωση. BMC Musculoskeletal Disorders, 14, 1-11.

Chaudhury, S., Bavan, L., Rupani, N., Mouyis, K., Kulkarni, R., Rangan, A., & Rees, J. (2018). Αντιμετώπιση του πόνου στην ακρωμιοκλειδική άρθρωση: ανασκόπηση. Shoulder & Elbow, 10(1), 4-14.

Girish, G., Lobo, L. G., Jacobson, J. A., Morag, Y., Miller, B., & Jamadar, D. A. (2011). Υπερηχογράφημα του ώμου: ασυμπτωματικά ευρήματα στους άνδρες. American Journal of Roentgenology, 197(4), W713-W719.

Jordan, L., Kenter, K., & Griffiths, H. (2002). Σχέση μεταξύ μαγνητικής τομογραφίας και κλινικών ευρημάτων στην ακρωμιοκλειδική άρθρωση. Skeletal radiology, 31, 516-521.

Hibberd, E. E., Kerr, Z. Y., Roos, K. G., Djoko, A., & Dompier, T. P. (2016). Επιδημιολογία των διαστρεμμάτων της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης σε 25 αθλήματα της National Collegiate Athletic Association: Ακαδημαϊκά έτη 2009-2010 έως 2014-2015. The American Journal of Sports Medicine, 44(10), 2667-2674.

Krill, M. K., Rosas, S., Kwon, K., Dakkak, A., Nwachukwu, B. U., & McCormick, F. (2018). Μια συνοπτική φυσική εξέταση βασισμένη σε στοιχεία για τη διάγνωση της παθολογίας της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης: συστηματική ανασκόπηση. The Physician and sportsmedicine, 46(1), 98-104.

Mazzocca, A. D., Arciero, R. A., & Bicos, J. (2007). Αξιολόγηση και θεραπεία των κακώσεων της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης. The American journal of sports medicine, 35(2), 316-329.ISO 690

Menge, T. J., Boykin, R. E., Bushnell, B. D., & Byram, I. R. (2014). Ακρωμιοκλειδική οστεοαρθρίτιδα: συχνή αιτία πόνου στον ώμο. South Med J, 107(5), 324-9.

Melenevsky, Y., Yablon, C. M., Ramappa, A., & Hochman, M. G. (2011). Κακώσεις της κλείδας και της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης: ανασκόπηση της απεικόνισης, της θεραπείας και των επιπλοκών. Skeletal radiology, 40, 831-842.

OSTÖR, A. (2005). Διάγνωση και σχέση με τη γενική υγεία των διαταραχών του ώμου που παρουσιάζονται στην πρωτοβάθμια περίθαλψη. Rheumatol.

Reid, D., Polson, K., & Johnson, L. (2012). Διαχωρισμοί της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης βαθμών I-III: ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και ανάπτυξη κατευθυντήριων γραμμών βέλτιστης πρακτικής. Αθλητιατρική, 42, 681-696.

Van der Windt, D. A., Koes, B. W., De Jong, B. A., & Bouter, L. M. (1995). Διαταραχές του ώμου στη γενική πρακτική: συχνότητα εμφάνισης, χαρακτηριστικά ασθενών και διαχείριση. Annals of the rheumatic diseases, 54(12), 959-964.