Ellen Vandyck
Διευθυντής έρευνας
Ο ακρογωνιαίος λίθος της αποκατάστασης μετά από έναν τραυματισμό του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, είτε αυτός αντιμετωπίζεται χειρουργικά είτε μη χειρουργικά (ACLR), είναι η αποκατάσταση της δύναμης του τετρακέφαλου. Υπάρχουν διάφορες επιλογές μέτρησης, όπως η μέτρηση της ισομετρικής ή της ισοτονικής δύναμης, με τη δεύτερη να αποτελεί το χρυσό πρότυπο. Ένας περιορισμός αυτών των χρυσών μεθόδων μέτρησης είναι ότι απαιτούν εξειδικευμένο και συχνά ακριβό εξοπλισμό. Στο παρελθόν έχει διαπιστωθεί ότι οι δοκιμασίες άλματος σχετίζονται με τη δύναμη του τετρακεφάλου, αλλά στις αρχικές φάσεις ενός τραυματισμού του ΠΧΣ δεν είναι σκόπιμο να χρησιμοποιηθούν. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν η δοκιμή μέγιστης δυναμικής σε μία επανάληψη και η δυναμομέτρηση, αλλά απαιτούν επίσης εξειδικευμένο εξοπλισμό. Δεδομένου ότι αυτό δεν είναι πάντα προσβάσιμο στο πλαίσιο της αποκατάστασης, θα ήταν ενδιαφέρον να αναπτυχθούν δοκιμές πεδίου που να μπορούν να μετρήσουν αξιόπιστα τη δύναμη. Η δοκιμασία ανύψωσης ενός ποδιού είναι μια τέτοια δοκιμασία πεδίου που έχει αναπτυχθεί για την αξιολόγηση της δύναμης του τετρακέφαλου μετά από ACLR, αλλά για να γνωρίζουμε αν αυτή αντικατοπτρίζει πραγματικά τη δύναμη του τετρακέφαλου κάποιου, δημιουργήθηκε αυτή η μελέτη.
Η παρούσα μελέτη προέκυψε από τη συνεχιζόμενη τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή SUPER-Knee. Χρησιμοποιήθηκε μια διασταυρούμενη ανάλυση των βασικών δεδομένων των πρώτων 50 γυναικών και 50 ανδρών συμμετεχόντων. Είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση ACLR τους προηγούμενους 9-36 μήνες και είχαν ένα υγιές, αντίπλευρο γόνατο χωρίς ιστορικό προηγούμενης χειρουργικής επέμβασης.
Αυτή η τρέχουσα RCT SUPER-Knee διερευνά εάν η θεραπεία άσκησης υπό επίβλεψη και η αποκατάσταση με εκπαίδευση ασθενών (SUPER) είναι ανώτερη από μια ελάχιστη παρέμβαση ελέγχου για τη βελτίωση του πόνου, της λειτουργίας και της ποιότητας ζωής σε νεαρούς ενήλικες με συνεχιζόμενα συμπτώματα μετά από ACLR. Οι συμμετέχοντες ήταν μεταξύ 18 και 40 ετών όταν υποβλήθηκαν στην επέμβαση ACLR και ανέφεραν ένα συμπτωματικό γόνατο, το οποίο ορίστηκε ως η μέση βαθμολογία KOOS στους τομείς του πόνου, των συμπτωμάτων, της λειτουργίας στον αθλητισμό/την αναψυχή και της ποιότητας ζωής (KOOS4) κάτω από 80/100.
Οι συμμετέχοντες που συμπεριλήφθηκαν έκαναν τη δοκιμασία ανύψωσης με ένα πόδι για να αξιολογήσουν τη δύναμη του τετρακέφαλου μετά από ACLR. Κάθονταν σε ρυθμιζόμενο ύψος με τη φτέρνα του ποδιού τους 10 εκατοστά μπροστά από την άκρη του πλίνθου, διασφαλίζοντας ότι το γόνατό τους είχε γωνία 90°.
Έλαβαν την εντολή να σηκωθούν όρθιοι και να ξανακαθίσουν οκλαδόν μέχρι να ακουμπήσουν ελαφρά το βάθρο. Έπρεπε να το επαναλάβουν όσο το δυνατόν περισσότερες φορές. Ο ρυθμός των επαναλήψεων ακολουθούσε ένα ρυθμό μετρονόμου που είχε οριστεί στους 45 παλμούς ανά λεπτό (ένας παλμός προς τα πάνω και ένας προς τα κάτω). Σε περίπτωση που σημειώνονταν 3 παραβιάσεις του πρωτοκόλλου (άγγιγμα του εδάφους με το αντίθετο πόδι, απώλεια του ρυθμού με τον μετρονόμο ή ανεξέλεγκτη επαφή με την πλίνθο) ή όταν ο συμμετέχων σταματούσε, η δοκιμασία τερματιζόταν. Καταγράφηκε ο αριθμός των επαναλήψεων και ρωτήθηκε τι τους εμπόδιζε να εκτελέσουν περισσότερες επαναλήψεις. Η δοκιμή επαναλήφθηκε στην άλλη πλευρά. Οι δύο πλευρές συγκρίθηκαν με τον υπολογισμό του δείκτη συμμετρίας των άκρων διαιρώντας τον αριθμό των επαναλήψεων στο γόνατο με ACLR με το αντίθετο γόνατο και πολλαπλασιάζοντας επί 100.
Στη συνέχεια, ο συμμετέχων δοκιμάστηκε στο ισοκινητικό δυναμόμετρο με το πόδι του τοποθετημένο σε κάμψη γόνατος 60°. Οι συμμετέχοντες κάθονταν με το μη δοκιμαζόμενο πόδι και τον κορμό σταθεροποιημένα στην καρέκλα και το δοκιμαζόμενο πόδι δεμένο στο σταθερό βραχίονα αμέσως πλησίον του άνω πλαγίου σφυρού. Αφού πραγματοποιήθηκε μια δοκιμή προθέρμανσης στο 50% της μέγιστης προσπάθειας για να εξοικειωθούν οι συμμετέχοντες με τη δοκιμασία, τους δόθηκε η εντολή να κλωτσήσουν το πόδι όσο το δυνατόν πιο δυνατά και γρήγορα. Ολοκληρώθηκαν τρεις δοκιμασίες που διαχωρίζονταν από περίοδο ανάπαυσης 1 λεπτού. Η υψηλότερη μέγιστη ροπή καταγράφηκε και κανονικοποιήθηκε ως προς το σωματικό βάρος. Επίσης, εδώ υπολογίστηκε ο δείκτης συμμετρίας των άκρων.
Συνολικά 100 συμμετέχοντες (50 άνδρες και 50 γυναίκες) συμπεριλήφθηκαν στην παρούσα μελέτη. Ήταν κατά μέσο όρο 30 ετών και είχαν μέσο ΔΜΣ 27 kg/m2. Η διάμεση τιμή του δείγματος ήταν 31 μήνες μετά την ACLR (διατεταρτημοριακό εύρος IQR 24-35).
Πραγματοποίησαν κατά μέσο όρο 13 (IQR 9-20) και 17 (11-24) επαναλήψεις στη δοκιμασία ανύψωσης με το ένα πόδι στο άκρο με ACLR και στο άκρο χωρίς τραυματισμό αντίστοιχα. Η ισοκινητική μέτρηση της δύναμης για την αξιολόγηση της δύναμης του τετρακεφάλου μετά την ACLR αποκάλυψε μέση δύναμη 2,09 Nm/kg και 2,33 Nm/kg στο πόδι που υποβλήθηκε σε ACLR και στο μη τραυματισμένο πόδι αντίστοιχα.
Όταν εξετάστηκε η σχέση μεταξύ της δοκιμασίας ανύψωσης ενός ποδιού και της ισοκινητικής μέτρησης της δύναμης, οι συγγραφείς παρατήρησαν ότι και οι δύο μετρήσεις σχετίζονταν. Η συσχέτιση αυτή παρατηρήθηκε τόσο στο πόδι με ACLR όσο και στο μη τραυματισμένο πόδι.
Μια σημαντική πτυχή που πρέπει να επισημανθεί είναι η διαφορά στις μεθόδους μέτρησης. Για την αξιολόγηση της δύναμης του τετρακεφάλου μετά από ACLR σε αυτή τη μελέτη, οι μετρήσεις της δύναμης του τετρακεφάλου διέφεραν. Η μέτρηση του χρυσού προτύπου απαιτεί παραγωγή δύναμης σε κάμψη γόνατος 60°, ενώ η δοκιμασία ανύψωσης ενός ποδιού εκτελείται ξεκινώντας από κάμψη γόνατος 90°. Επίσης, το χρυσό πρότυπο μέτρησης είναι η κίνηση ανοικτής κινητικής αλυσίδας και συγκρίθηκε με τη δοκιμή κλειστής κινητικής αλυσίδας. Δεδομένου ότι η διαφορά αυτή μπορεί να επηρεάσει τη βιομηχανική των αρθρώσεων, είναι πιθανό να μην είναι άμεσα συγκρίσιμες. Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα για τη μη εκτέλεση αυτών των κινήσεων ανοικτής κινητικής αλυσίδας, καθώς διαπιστώθηκε ότι αυτές δεν αυξάνουν τη χαλάρωση του μοσχεύματος (Forelli et al. 2023).
Για την ποσοτικοποίηση της δύναμης χρησιμοποιήθηκε η υψηλότερη μέγιστη ροπή στο ισοκινητικό μηχάνημα biodex και όχι ο μέσος όρος των τριών επαναλήψεων. Ο φόβος και ο δισταγμός μπορεί να έχουν αντίκτυπο στην παραγωγή δύναμης, οπότε καταλαβαίνω ότι χρησιμοποιούν τη μέγιστη καταγεγραμμένη τιμή δύναμης για να είναι όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτική της μέγιστης δύναμης. Άλλες μελέτες που μετρούν τη μυϊκή δύναμη χρησιμοποιούν συχνά μια μέση τιμή, οπότε αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τη σύγκριση των αποτελεσμάτων μεταξύ τέτοιων μελετών.
Αυτό που ήταν ενδιαφέρον σε αυτή τη μελέτη ήταν η πρόβλεψη της δύναμης του τετρακέφαλου από το αποτέλεσμα της δοκιμασίας ανύψωσης ενός ποδιού. Χρησιμοποιώντας τον παρακάτω πίνακα, μπορείτε να δείτε ότι για κάθε επανάληψη της δοκιμασίας ανύψωσης ενός ποδιού, η δύναμη του τετρακεφάλου μπορεί να εκτιμηθεί για το άκρο που έχει υποστεί ΑΚΛΡ ή το άθικτο άκρο.
Ο ρυθμός αύξησης της δύναμης του τετρακέφαλου μειώθηκε σε υψηλότερες τιμές της απόδοσης ανάβασης με ένα πόδι. Αυτό σημαίνει ότι η πρόβλεψη της δύναμης των τετρακεφάλων από τον αριθμό των επαναλήψεων στη δοκιμασία ανύψωσης ενός ποδιού είναι ιδιαίτερα χρήσιμη όταν μπορούν να γίνουν λιγότερες επαναλήψεις. Αυτό υποδηλώνει ότι η επίδοση στη δοκιμασία ανύψωσης ενός ποδιού μπορεί να παρέχει μια σημαντική ένδειξη της δύναμης των τετρακεφάλων, ειδικά σε άτομα με λιγότερη λειτουργικότητα.
Ο παραπάνω πίνακας είναι μια εκτίμηση της δύναμης του τετρακεφάλου, που προκύπτει από τον αριθμό των επαναλήψεων στη δοκιμασία ανύψωσης ενός ποδιού. Οι συγγραφείς ανέφεραν ότι η επίδοση στη δοκιμασία ανύψωσης ενός ποδιού εξηγεί περίπου το 40-50% της διακύμανσης της δύναμης του τετρακεφάλου. Άλλοι παράγοντες όπως η ισορροπία, τα κίνητρα και η μυϊκή αντοχή για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, σε σύγκριση με μια γρήγορη και μεμονωμένη κίνηση 5 δευτερολέπτων στο ισοκινητικό μηχάνημα biodex. Είναι σημαντικό ότι οι συσχετίσεις μεταξύ της δοκιμασίας ανύψωσης ενός ποδιού και της δύναμης του τετρακέφαλου ήταν ανεξάρτητες από τον τραυματισμό του γόνατος, το ιστορικό χειρουργικής επέμβασης (με ή χωρίς επέμβαση μηνίσκου) και την παρουσία συμπτωμάτων στο γόνατο.
Οι συγγραφείς δεν είχαν δεδομένα πέραν των 35 επαναλήψεων της δοκιμασίας ανύψωσης με ένα πόδι. Επομένως, δεν μπορούμε να πούμε αν υπάρχει ή όχι φαινόμενο οροφής. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι όταν κάποιος επιτυγχάνει υψηλότερο αριθμό επαναλήψεων, αυτό μπορεί να προστατεύσει σημαντικά το γόνατο από την ανάπτυξη ΟΑ γόνατος 5 χρόνια αργότερα, ακόμη και όταν αυτό ελέγχθηκε για την ηλικία, το φύλο, τον ΔΜΣ και τον αρχικό πόνο, όπως μελετήθηκε από τους Thorstensson et al. (2004).
Η απόδοση στη δοκιμασία ανύψωσης με ένα πόδι αναφέρθηκε ότι περιορίζεται από την κόπωση, όχι μόνο των τετρακέφαλων αλλά και των γλουτιαίων μυών. Αυτό μπορεί επίσης να αντιπροσωπεύει ότι χρησιμοποιείται μια άλλη στρατηγική κίνησης για την ολοκλήρωση της εργασίας. Αλλά ο πόνος μπορεί να είναι εξίσου περιοριστικός παράγοντας. Για να βελτιωθεί η απόδοση σε αυτή τη δοκιμασία, συνιστώνται όχι μόνο ασκήσεις με επίκεντρο το γόνατο αλλά και ασκήσεις με επίκεντρο το ισχίο.
Η δοκιμασία ανύψωσης ενός ποδιού ήταν ικανή να αξιολογήσει τη δύναμη των τετρακεφάλων μετά από ACLR σε αυτό το δείγμα νεαρών ενηλίκων. Η δοκιμή αυτή σχετιζόταν με τα αποτελέσματα της δύναμης που μετρήθηκαν με το χρυσό πρότυπο ισοκινητικό biodex). Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να εκτιμήσετε τη δύναμη κάποιου χωρίς την ανάγκη για εξειδικευμένο εξοπλισμό. Η μέθοδος αυτή ήταν ιδιαίτερα κατάλληλη για άτομα με χαμηλή λειτουργικότητα, καθώς η πρόβλεψη της δύναμης των τετρακεφάλων από τον αριθμό των επαναλήψεων στη δοκιμασία ανύψωσης με ένα πόδι ήταν πιο ακριβής όταν μπορούσαν να γίνουν λιγότερες επαναλήψεις.
Πρόσθετη αναφορά
Εγγραφείτε σε αυτό το ΔΩΡΕΑΝ σεμινάριο και ο κορυφαίος ειδικός στην αποκατάσταση ACL Bart Dingenen θα σας δείξει ακριβώς πώς μπορείτε να κάνετε καλύτερα την αποκατάσταση ACL και την επιστροφή στον αθλητισμό, λαμβάνοντας αποφάσεις.